กลับมารายงานตัวครับ


การเรียนรู้เกิดขึ้นได้ทุกเวลา และนี่ก็คงเป็นอีกโอกาสหนึ่งสำหรับการเรียนรู้ของผมครับ....

              สวัสดีครับพี่ๆน้องๆชาว G2K ทุกท่าน ผมขอกลับมารายงานตัวอีกครั้งครับ หลังจากที่ห่างหายไปร่วม 3 เดือน ด้วยผมไปปฏิบัติงานที่กัมพูชาครับ และผมไปอยู่ในจังหวัดที่ค่อนข้างกันดาร ซึ่งระบบการสื่อสารที่นั่นยังไม่ค่อยสะดวกไม่อำนวยต่อการเข้า Internet  วันไหนต่อ Internet ได้ก็นับว่าโชคดีมาก อะไรทำนองนั้นครับ

           ผมไปทำอะไรที่กัมพูชา.....ตอบในช่วงนี้สั้นว่า จริงๆแล้วผมได้รับมอบหมายให้ไป สร้างกระบวนการเพื่อการพัฒนาพนักงานของ Kampot cement (ซึ่งเป็นบริษัทน้องใหม่ของเครือปูน) ให้สามารถเดินเครื่องจักรได้ โดยที่ทีมสอนไทยเป็นทีมถ่ายทอดความรู้ แต่มีปัญหาเรื่องการจัดกระบวนการหรือจัดวิธีการสอนงานจึงทำให้สอนงานได้ช้ากว่ากำหนด  ผมจึงถูกส่งไปช่วยในเรื่องของการจัดระบบ หรือการหาวิธีการถ่ายทอดความรู้ พูดง่ายๆเหมือนไปเป็นผู้ประสานระหว่างทีมคุณครูจากไทย และทีมผู้เรียนจากกัมพูชา .....

           ตอนแรกก็นึกว่าง่ายครับ เตรียมแผนก็คิดว่าไปจัดหลักสูตร ทำแผนการเรียนการสอน แล้วผมก็ทำแค่จัดห้องประชุม จัดตารางการอบรม เท่านั้นก็คงเสร็จ แต่เอาเข้าจริงๆ ไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิดเลยครับ...มีปัจจัยต่างๆที่เข้ามาเกี่ยวข้องมากมาย ลองนึกภาพนะครับ โรงงานกำลังติดตั้งเครื่องจักร ทีมติดตั้งก็มีทั้งเชื่อมแกร๊กๆๆๆ เคาะปังๆๆ สภาพโรงงานก็เป็นแบบโล่งๆ หลังคายังไม่มี ฝนตกมาทีก็ต้องหยุดหลบฝนเท่าที่จะหาได้ .....

       ที่หนักสุดเห็นจะเป็นเรื่องของ "คน" ครับ เนื่องจากเป็นโรงงานที่ติดตั้งในต่างประเทศ จึงมีคนที่เข้ามาเกี่ยวข้องหลายเชื้อชาติมากครับ ..มีชาติไหนบ้าง

....จีน  เป็นเจ้าของเทคโนโลยี

....ไทย เป็นเจ้าของบริษัท

....เวียดนาม เป็นคนติดตั้ง

....กัมพูชา เป็นผู้เดินเครื่องจักร

....ญี่ปุ่น..เป็นผู้เชี่ยวชาญที่จีนจ้างมาอีกที

....เม็กซิโก มาช่วยเรื่องการเขียนโปรแกรม

      แล้วแต่ละชาติล้วนแล้วแต่มีความแตกต่างกันมาก ทั้งวิถีชีวิต วัฒนธรรม แนวคิดวิธีการทำงาน ที่หนักสุดเห็นจะเป็นเรื่องภาษา..

       ทั้งหมดทั้งสิ้นเป็นเพียงส่วนหนึ่งของปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับงานของผม เพราะทุกทีมต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับการสอนงาน ให้พนักงานที่เป็นคนท้องถิ่นทั้งสิ้น งานนี้เล่นเอามึนตึ๊บเลยครับ  แผนที่ถูกสั่งให้เตรียมไปจากเหมืองไทย ไม่ต้องงัดออกมาจากกระเป๋าเลย ...ผมก็คิดแต่ว่างานนี้คงจะได้บทเรียนรู้ใหม่ ที่ท้าทายอย่างแน่นอนครับ... การเรียนรู้เกิดขึ้นได้ทุกเวลา และนี่ก็คงเป็นอีกโอกาสหนึ่งสำหรับการเรียนรู้ของผมครับ....

      วันนี้คงรายงานตัวเท่านี้นะครับ จะพยายามตกผลึกกระบวนการที่ได้เรียนรู้จากกัมพูชามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้อีกทีครับผม

หมายเลขบันทึก: 139887เขียนเมื่อ 18 ตุลาคม 2007 20:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 21:05 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

สวัสดีคะ พี่เรวัตร

  • สบายดีไหมคะ
  • ได้ทำงานกับคนหลายเชื้อชาติ น่าสนุกและท้าทายดีนนะคะ
  • จะรอติดตามอ่านบันทึกจากกัมพูชา
  • และเอาใจช่วยนะคะ

น้องเม ม.วลัยลักษณ์

สวัสดีครับพี่ภูคา

  • ดีใจที่เห็นบันทึกของพี่อีกครั้ง
  • สถานการณ์แบบนี้คงต้องยืดหยุ่นพอสมควรเลยนะครับ
  • การได้ทำงานร่วมกับคนหลากหลายเชื้อชาติ และภาษาอย่างนี้ นับว่าเป็นความโชคดีที่ได้เรียนรู้ cross-culture ไปในตัวเลยนะครับ...อยากอ่านบันทึกแนวนี้ซะแล้วครับ

 

สวัสดีครับ คุณเม...สบายดีครับผม ก็หลายรส หลายรูปแบบครับ มีทั้งโหด มัน ฮา และมึนตึ๊บครับ จะพยายามถอดจากที่บันทึกไว้มาเล่าสู่กันฟังครับผม

ขอบคุณครับ คุณข้ามสีทันดร...ใช่ครับต้องยืดหยุ่น ไร้ทฤษฏี เน้นการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าครับผม

สวัสดีค่ะคุณภูคา

      หายไปนานเลยนะคะ 

     ยินดีต้อนรับกลับสู่บ้าน g2k นะคะ

ขอบคุณมากครับ..พี่รัตติยา..

       ก็จะพยายามโผล่มาบ้างครับ แต่ช่วงนี้ก็ยังคงจะมีการหายๆไปบ้างครับ จนกว่าจะเสร็จภารกิจครับผม..

จ๊ะเอ๋

หายไปนานจริงๆแหละเนอะน้องชาย 

กิ๊ดเทิงหานักเจ้า

ขอบคุณครับพี่หนิง...คิดถึงเช่นกันครับผม..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท