เรียนประวัติศาสตร์แบบไร่นาสวนผสม เกษตรสมรม
ผมเอง ก็ไม่รู้ ไปมีชื่ออยู่ในชมรมประวัติศาสตร์ได้ไงนะครับ แต่ ก็สนใจเรื่องประวัติศาสตร์มาตั้งแต่เล็กๆ
ผมอ่านหนังสือ "ไทยรบพม่า" จบตั้งแต่ ประถม ๗ (สมัยนั้น เป็นระบบ ป ๑ถึง ๗ และ มศ ๑ ถึง ๕ แต่ ถ้า สมัยพ่อแม่ผม ก็ต้อง มีถึง ม ๘ สมัยลูก กลายเป็น ม ๖ ..... 'งง" กับพวก schooling ที่ชอบ srew up จริงๆ)
สมัยนี้ ก็ยังอ่าน หนังสือศิลปะวัฒนธรรม อยู่เรื่อยๆ ตู้หนังสือของผม นอกจาก ธรรมะ ลองลงมาก็ ประวัติศาสตร์ กำลังภายใน และ บริหารงาน
และ ผมก็ยังเข้าเว็ป pantip ห้องประวัติศาสตร์ อยู่เนืองๆ
ไปไหนมาไหน ทั่วโลก ทั่วไทย ก็ชอบเข้า Museum อ่าน ประวัติศาสตร์ของท้องถิ่นแถวๆนั้น
เกมส์ที่เล่นในคอมพิวเตอร์ ก็เป็นเกมส์ ที่ฉากแบบโบราณ ประวัติศาสตร์ เป็น กรีกบ้าง จีนบ้าง
************************************
ในความเห็นของผม ความเชื่อของผม ทิฏฐิของผม เกี่ยวกับประวัติศาสสตร์ ดังนี้
(๑) เป็นวิชาที่จ๊าบมาก ถ้า เราใช้เป็น tools / วัตถุดิบ / ข้อมูล ในการเรียนการสอนแบบ สมรม (สุมๆ รุมๆ โยนๆลงไป ทับถมลงไป แกงโฮะ จับฉ่าย เกษตรคอนโด เกษตรปราณีต ไร่นาสวนผสม เกษตรสับสน ฯลฯ)...... นั่นคือ ถ้า จับตอนใด ตอนหนึ่งของประวัติศาสตร์ ออกมาเป็น"หัวปลา" เป็นต้นตอของการแตกกิ่ง แตกราก ไปวิชาอื่นๆได้อย่างสนุกสนาน ตามอัธยาศัย ของผู้เรียน (เขียน Free mind / mind map) ออกมาได้ไม่รู้จบ
ผมนึกถึง โรงเรียนแนวธรรมชาติ เช่น รุ่งอรุณ โต๊ะโตะจัง ฯลฯ ที่ เอา Pizza มาเป็นหัวปลา เป็น Theme แล้ว ฉีก ออกเป็นวิชาต่างๆ เช่น ภาษาอังกฤษ ( ในห้องครัว ในร้านขายpizza ) ประวัติศาสตร์ (ของ อิตาลี อเมริกัน ไทย ที่เกี่ยวกับ pizza) .......
วิชาประวัติศาสตร์นั้น เป็น ความเชื่อของคนกลุ่มหนึ่ง ว่า มันเป็นเช่นนั้น แต่ เราก็เอามาตีพิมพ์ นำเสนอกันเสียจน เด็กๆ เชื่อและท่องจำ ว่ามันเป็นจริง
ผมแนะนำว่า น่าจะสอนให้เด็ก เห็นว่า กลุ่มนักประวัติศาสตร์ทีมนี้ ว่าแบบนี้ กลุ่ม ฯ นั้นว่าแบบนั้น ด้วยเหตุผลแบบนี้ คนนี้ อาศัยหลักฐานนี้ จึงฟันธงว่า เหตุการณ์ตอนนั้นเป็นแบบนี้ .... ไม่ใช่ เขื่อตำราเรียน กัน จน "คิดไม่เป็น"
นึกถึงท่านมุ้ย ที่ท่านทรงแสดงความเป็น นักเรียนรู้ ในการค้นคว้าเรื่อง พระแสงปืนต้นข้ามแม่น้ำสะโตง และ เรื่องอื่นๆ ( ซื้อ VCD เบื้องหลัง ถ่ายทำ ตำนานสมเด็จพระนเรศวร ฯ ) ท่านมุ้ย อธิบายดีครับ ในเรื่อง "ความหลากหลาย" ทางความเห็น และ "เคารพความแตกต่าง" เมื่อคิดไม่ตรงกันอย่าโจมตีกัน
ผมอยากเน้นว่า อย่าเชื่อ ประวัติศาสตร์ที่สอนๆกันนัก ให้หัดคิดวิเคราะห์ ใช้หลักการวิจัย (Research Methodology) ให้เด็กไทย มี นิสัย นักวิจัยค้นคว้า ไม่ใช่ "จำ" หรือ คิดตรงกับครู
๒) ประวัติศาสตร์ไทย กับประเทศเพื่อนบ้าน เขียน เน้น ลงแต่เรื่อง อกุศลเยอะมาก มีแต่รบกันฆ่ากัน
ทำไม ไม่เขียนเรื่องน่ารัก น่ารัก เช่น ไทยลาว ช่วยกันสร้างเจดีย์ ประชาชนชายแดน เป็นพี่น้องกัน พม่ากับไทย แลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกัน แต่งงานกัน เรามีการแลกเปลี่ยนพระสงฆ์ ฯลฯ เรามีช่วงเวลาที่ ดีๆ ต่อกันเยอะมาก เอาแนว "กุศล" มาตีแผ่ ฯลฯ การลงแต่เรื่อง รบๆๆๆๆ ไปสร้าง จิตสำนึก เกลียดกัน
หนังไทย ละครไทย โฆษณา งานรักชาติประจำปี ละครในที่ตัวจังหวัด ฯลฯ ตีความ "รักชาติ" คือ ถือดาบ ยกทัพตีกับพม่า หรือ ข้าศึกต้องโพกหัว นุ่งโสร่ง มันตอกย้ำ ว่าเรา "เกลียดกัน"
๓) วิชาประวัติศาสตร์ บูรณาการไปแนว วิทยาศาสตร์ วิศวกรรมศาสตร์ได้ทั้งนั้น ในรายการทาง cable TV เราจะเห็น พวกเขา ศึกษาประวัติศาสตร์เชิงวิทย์ เยอะมาก ( เหมือนที่ท่านมุ้ย ทดสอบ ว่า จริงหรือ ที่ พระแสงยิงข้ามแม่น้ำสะโตงได้จริง" )
๔) ศึกษาทางสาธารณะสุข เช่น โรคห่า ระบาดใร กรุงเทพ เป็นไปได้อย่างไร สมเด็จพระนเรศวรฯ ทรงเป็น ฝีที่หน้าผาก เป็นอย่างไร เจาะลึกไปเลย
๕) เจาะลึกเชิงพฤติกรรม เช่น ในเหตุการณ์นั้นๆ คนเราโดนบีบแบนั้น เจอเรื่อง สถานการณ์นั้น คนแบบไหนตัดสินใจอย่างไร ตรงกับ Syndrom ทางจิตวิทยาอะไร
ขุนแผน บ้ากาม เป็นโรคจิตแบบไหน.... นักจิตวิทยา เอา ตัวละครฝรั่ง มาเป็น ชื่อ โรคจิต ผมว่า เอาตัวละครไทยมาเป็น ชื่อโรคจิต ก็ได้นะครับ เช่น ชายกลางซินโดรม (ปล่อย แม่ เมีย กิ๊ก ทะเลาะกัน จนเอง คาบไปป์ นิ่งเฉย)
พระสังข์ เนรคุณ ปล่อยให้แม่ยักษ์ ที่เลี้ยงดู ชุบชีวิต ร้องไห้ จนขาดใจตาย ได้ไง จริง หรื คนเขียน เวอร์ มั่ว ฯลฯ
ท้าวสามน คนขยัน ส่งพระโอรส คือ พระอภัย และ ศรีสุวรรณ ไปเรียน แบบ child center กับ พระฤษี ไม่จำกัดวัย เรียนตามอัธยาศัย ไม่กำหนดวันจบหลักสูตร ( การศึกษาไทย บ้าเลือดกับ เวลาในการจบ จนต้อง ถุยๆๆๆ ถีบๆๆๆ ให้ จบๆๆ ไป สอบไล่ = ไล่พวกมัน (นักเรียน นักศึกษา) ไปไกลๆ จากชีวิตกู (ครูอาจารย์ และ ผู้บริหาร)
๖) สมัยผมอยู่ USA ครูจะพาเด็กไป Science Museum / History museum / Nature Museum ฯลฯ ครู มะกัน จะใช้ show & share เยอะมาก เช่น ไปดู แล้ว ล้อมวง เข้า วงจรโนนากะเลย ใคร มีไอเดียอะไร ปุ( ในสุ จิ ปุ ลิ ผมเขื่อว่า ปุ คือ เกิดคำถามคาใจ คิดๆๆๆ จนตกผลึก ได้แนวคิด ความเห็นส่วนตัว น่าทดลอง ปุ เป็นประเภท open will อยากทำ หรือ inquiry)
การ show & share เขาทำกันบ่อยมาก แม้น โรงเรียน inter ในไทย โรงเรียน Home school ก็ทำ ทำจนเป็น ปกติ .... ติดนิสัย เฮฮาศาสตร์ เรื่องเล่าเร้าพลัง สุนทรียสนทนา (Dialogue) กันสนุกสนาน ฯลฯ
แต่ ไม่ใช่ แจกใบงาน จดๆ จำ มาทำเล่มส่งครู ครูก็ดูว่า ใครพิมพ์สี สวยๆ ได้เกรดเอ ปลานเทอม พ่อค้าซาเล้ง มาชั่ง กิโล รายงานของครูไทย การศึกษาไทย ทำให้ ร้านสำเนาเอกสาร รวย ร้านรับซื้อกระดาษเก่ารวย ร้านคอม ฯ รวย เด็กจ่ายค่า net เพียบ ร้านเข้าเล่ม ทำปก รวย .... เศร้า จริงๆ
๗) ผมว่า คนนอกวงการประวัติศาสตร์ เอามาร่วมวง ในห้องเรียน จะทำให้ วิชา ประวัติ ฯ นี้ ยอดเยี่ยมมากๆ
พวกเรานี่ก็แปลก คนวงการศึกษา ไม่ค่อยฟัง คนนอกวงการ แล้ว จะได้ แนวคิดใหม่ แนวคิดจริงใจ แนวคิดของผู้เดือดร้อนทางการศึกษาได้อย่างไรกัน
ความเห็น (4)
- มานั่งฟังคนไร้กรอบสีซอ อิอิ
ฮ่า ๆ ตามมาขำ ๆ คุณหมอค่ะ สงสัยท่าจะจริง อิ อิ
ชอบประวัติศาสตร์มากๆๆ และสอนวิชาประวัติศาสตร์ด้วย คะ
มีอะไรดีๆ มาเล่าให้ฟังอีกน่ะคะ จะติดตามอ่านตลอดไป