คำสอน..ของคุณพ่อครูบา..และการเดินทางที่ปาย
สวัสดีครับ
เมื่อวานและวันนี้เป็นโชคดีของผมมากๆครับ ที่ได้มีโอกาสให้การต้อนรับ และรับใช้พ่อครูบา ในการมาเยี่ยมพี่เอกและเมืองปายครับ
เริ่มตั้งแต่วานนนี้ 15.00 ไปรับที่สนามบิน ก็รู้สึกยินดีและปลื้มใจมากครับ เราไปรอท่านก่อนเครื่องลง 15 นาที
ตอนเย็นก็ไปร่วมฟังการสนทนาของท่านกับพี่บุญหล่อ(ผู้ใหญ่บ้านสันติชล) และพี่เอก ได้ความรู้และแนวคิดหลายอย่างมากครับ
หลังจากนั้นก็มาส่งท่านนอนที่เกสเฮ้า...บ้านป้าแหลง
พอ 21.00 พี่เอกก็ชวนมาประชุมออนไลน์ เรื่องอนาคต GTK
ผมก็เข้าประชุมนะครับ แต่เข้ามาฟัง..อืม มาอ่านมากกว่าครับ รู้สึกแปลกและตื่นเต้นมากๆครับ ที่ผู้ใหญ่หลายคนมาคุยกัน และอนุญาตให้เราเข้ามาฟังและสังเกตด้วย ทำให้ทราบเรื่องราว และเข้าใจความเคลื่อนไหวที่ดีๆ ของ GTK ได้ครับ
จากนั้นก็กลับไปส่งพี่เอก ซึ่งจะนอนเป็นเพื่อนพ่อครูบาครับ ส่วนผมก็กลับบ้านพัก ซึ่งอยู่ห่างจากที่พักคุณพ่อครูบาเพียง 500 เมตร
วันรุ่งขึ้นเรามีแผนที่จะพาท่าน ไปเที่ยวที่บ้านวัดจันทร์ ซึ่งเป็นตำบลหนึ่งของอ.แม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งสภาพบนดอย เต็มไปด้วยต้นสนและอากาศเย็นสบายมาก และมีธรรมชาติที่ยังบริสุทธิ์กว่าปายอยู่มาก
วันนี้ผมตื่นเช้ามาก(สำหรับผมในวันหยุดครับ) ..... 0.5.45 เพื่อที่จะได้เตรียมตัว และตรวจคนไข้ในหอผู้ป่วยก่อน .. เวลาที่ประมาณไว้พอดีเลยครับ 07.30 ก็เสร็จพอดี ทั้งตรวจทั้งให้กลับบ้าน
คุณพ่อครูบากับพี่เอกมาถึงหน้าบ้าน ดีใจและตกใจเล็กน้อยครับ เพราะว่าพี่เอกพาคุณพ่อบุกเข้ามาถึงในบ้านเลยครับ(ไม่ใช่อะไรครับ กลัวว่าบ้านรกๆ และไม่ได้เก็บข้าวของที่น้องสบายเล่นเต็มบ้านเลย)
ได้พาเจ้าตัวน้อยมากราบท่าน...(เป็นมงคลชีวิตของน้องสบายเป็นอย่างยิ่งเลยครับ... อนาคตหนูจะเป็นคนดีค่ะ...)
จากนั้นเราก็ได้ฤกษ์เดินทางครับ 7.45 และก็หาร้านกาแฟในตัวเมือง แต่ก็ยังไม่มีร้านใดเปิดเลยครับ จึงต้องขับรถออกไปที่ชานเมือง ตรงทางที่เราจะออกไปพอดี คือร้าน COFFEE IN LOVE ที่คุณครูแอนได้แนะนำไว้ครับ
จริงๆที่ร้านนี้ก็ยังไม่เปิดนะครับ แต่ว่าเจ้าของขับรถเข้ามาพอดี และถามว่าเราจะดื่มกาแฟ ? จึงมาเปิดต้อนรับเราเป็นคนแรกๆกันเลยครับ ที่ร้านนี้พ่อครูบากับพี่เอก ก็ได้ชื่นชมกับวิวและบรรยากาศ ที่กำลังดีตอนเช้า วันนี้โชคดีมากครับ ฝนไม่ตก อากาศเย็นสบาย โล่งดีครับ ทั้งสองท่านก็ถ่ายรูปกันใหญ่เลยครับ
ที่ร้านเจ้าของท่านก็ใจดีมากครับ บังเอิญจริงๆที่เจ้าของร้านก็นั่งเครื่องบินมาเที่ยวเดียวกับคุณพ่อบ่ายวานนี้ เห็นท่านทักทายกัน และกาแฟเช้านี้เจ้าของก็ได้ทำให้พวกเราได้ดื่มด้วยตนเอง ส่วนรสชาด ลองถามท่านดูนะครับ แต่สำหรับผมก็ครั้งแรกเหมือนกันครับ แบบว่าอร่อยมากๆครับ...สุดยอดเลย..
เรานั่งกินลมชมวิวกันนานเหมือนกัน จนคุณพ่อ releaseบันทึกที่สองที่มาปายได้เลยครับ แล้วก็ออกเดินทางไปที่บ้านวัดจันทร์ ...
แต่ว่าเราใช้ทางลัดครับ เพื่อที่จะได้ตัดไปผ่านบ้านเหมืองแร่ ซึ่ง ไกล้กับบ้านเมืองแปง ที่ซึ่งคุณครูแอนสิงสถิต เอ้ย พักอยู่ครับ ^_^
แต่ว่าเราก็ไปถึงแค่บ้านเหมืองแร่ครับ(ครึ่งทาง) เพราะต้องเลี้ยวเข้าสู่เส้นทางที่ต้องไปวัดจันทร์ คุณพ่อครูบาจึงใช้วิธีถ่ายรูป ป้ายหมู่บ้านเหมืองแร่ และป้ายไปบ้านเมืองแปงแทน ว่าพวกเราและคุณพ่อได้ผ่านมา (เกือบจะถึงแล้วนะ ถ้าติดต่อได้คงให้มาแวะรอรับก็จะดีนะครับคุณครู)
เราเดินทางต่อไป ถึงที่หมายคือโครงการหลวง อปป ที่นี่เป็นสวนและมีที่พักที่สวยงามมาก บรรยากาศดี คุณพ่อครูบาและพี่เอกให้ความสนใจมากครับ ชวนกันถ่ายรูปต่างๆมากมายเลยครับ
เราได้รับการดูแลจากน้องๆเจ้าหน้าที่แนะนำ และพาเที่ยวชมที่สวนนี้และบ้านพัก ...
วันนี้อากาศดีมากๆครับ ไม่มีฝนตกเลยตลอกการเดินทาง(ฝนคงจะหลบให้กับคุณพ่อครูบาผู้มีบุญบารมี ผมเชื่อเช่นนั้นครับ เพราะตั้งแต่วานนนี้แล้วที่ฝนมาหยุด ฟ้ามาเปิดช่วงที่เครื่องบินต้องเดินทางมาลงที่ปายทั้งที่ก่อนหน้าตกหนักมากๆและพอเครื่องลงก็ตกแรงอีก)
ทั้งสองท่าน รวมทั้งผมใช้เวลาชื่นชมกับธรรมชาติและความงดงามของที่นี่40 นาที จากนั้นก็เดินทางไปวัดจันทร์(ห่างไป5 กิโลเมตร) ถึงวัดจันทร์ เราก็ได้เข้าไปที่วัด
ที่วัดจะมีพระนักพัฒนาอยู่หนึ่งรูป ซึ่งท่านกำลังทำกิจกรรมในวันหยุดกับเด็กๆและเยาวชนพอดี เราพบท่านกำลังสอนเด็กๆเกี่ยวกับพุทธประวัติ ผมขอท่านถ่ายรูปกิจกรรม และก็ได้ฟังท่านสอนไปด้วย ได้เห็นวิธีที่ท่านสอนแล้วน่าสนใจมากๆครับ
คงเป็นโชคดีของเด็กๆที่นี่ ที่มีพระดีๆ สังคมดีๆ วัดดีๆ เสาร์อาทิตย์ก็มาเรียน มาฟังธรรม เด็กๆอีกกลุ่มก็กำลังอยู่ที่สนามหญ้า มีพระพี่เลี้ยงคอดูแลอยู่ เพื่อเล่นกิจกรรมการทำงานเป็นทีมครับ น่าสนใจมากครับ มันเป็นเรื่องปกติของเด็กๆที่นี่ ไม่ต้องเล่นเกม ไม่ไปห้างแต่มาเรียนรู้พุทธศาสนา
คุณพ่อบอกว่าคนที่อยู่ที่นี่เป็นคนมีบุญ เพราะอยู่กับอากาศดีๆ สังคมดีๆ ทำให้ผมได้เข้าใจความหมายที่ซ่อนอยู่มากขึ้นครับ
จากนั้นก็เดินทางกลับครับ...
ระหว่างเดินทางกลับคุณพ่อครูบาท่านได้ใช้เวลาหนึ่งชั่งโมงที่เดินทางหลับพักผ่อน ผมเข้าใจว่าคุณพ่อคงจะหลับจริงและหลับลึกมากครับ (หลับลึกจะได้พักผ่อนเต็มที่ครับ) เพราะว่า...
ทราบจากพี่เอกว่าเมื่อคืนท่านนอนดึกมากๆ ตีหนึ่งแล้วก็ตื่นมาตีสี่ คุณพ่อเล่าว่าท่านไม่มีกลางวันกลางคืนมาหลายสิบมีแล้ว ท่านจะนอนไม่มาก ผมเข้าใจว่าท่านคงสะสมเวลานอน เวลาพักผ่อน เพราะคนที่ฝึกดีๆน่าจะกำหนดได้.. (ส่วนผมต้องนอนต่อเนื่องและนอนมาก นอนยาวๆครับอิอิอิ)
ถึงที่ปายเราแวะเข้าหมู่บ้านแม่ปิง บ้านพี่อำพันธ์ ซึ่งเป็นหมู่บ้านพัฒนาตัวอย่างอีกแห่งของปายเรา ทั้งหมดเป็นชาวกะเหรี่ยง เราแวะไปทักทายพี่เขาและก็ออกมา....ครั้งนี้ไม่ค่อยมีเวลาพี่เอกบอกว่าเราแค่โฉบๆๆ ผ่านไปดูก็พอครับ ยังไม่เก็บรายละเอียดมากนัก(ไม่เหมือนที่สันติชลครับ)
และก็พาคุณพ่อมาทานข้าวเที่ยง เป็นส้มตำหน้าอำเภอที่มีชื่อเรื่องความอร่อยและความจี๊ดของรสชาดอาหารครับ
เสร็จแล้วก็มาเปลี่ยนรถพี่เอกที่โรงพยบาลเพราะจอดไว้ที่นี่ตอนเช้า
ก่อนเดินทางผมมีความรู้สึกว่าคุณพ่อท่านเริ่มไอถี่ขึ้นเล็กน้อย จึงอยากเอายาให้ท่านก่อนเดินทางครับ
ตอนแรกผมก็คิดว่าจะเอายาให้อย่างเดียวแล้วก็เดินทางต่อครับ แต่พี่เอกก็พาคุณพ่อลงจากรถ เดินมาที่ร้าน เข้ามาด้านใน (ถือว่าเป็นมงคลอีกแล้วครับ เพราะว่าตอนเช้าท่านเข้าไปที่บ้าน) พี่เอกบอกว่าให้ผมตรวจสุขภาพ วัดความดันท่านก่อนเดินทางก่อนเลย
ผลการตรวจร่างกาย สัญญาณชีพปกติครับ ฟังปอดและหัวใจปกติ
ได้จัดยาให้คุณพ่อครูบา ก็เป็นยาแก้ไอละลายเสมหะครับ ก่อนเดินทางก็ชงให้ท่านกินก่อนเลยเพราะว่าหลังทานอาหารพอดี อืมไม่มีน้ำอุ่นมาชงยาที่ร้าน... ต้องขอขอบพระคุณป้าแอ้ว เจ้าของร้านอาหารที่อยู่ตรงกันข้ามด้วยนะครับ
ก่อนจาก คุณพ่อมอบหนังสือเล่มหนึ่งให้ ผมดีใจมากๆและภูมิใจจริงๆครับ ที่ได้รับสิ่งดีๆจากคุณพ่อเช่นนี้(นอกจากความรู้ คำสอนอันมีค่ายิ่ง ที่ผมเก็บตก ระหว่างที่อยู่กับท่านเพียงไม่กี่ชั่วโมงครับ)
ผมไหว้คุณพ่อสามรอบก่อนที่ท่านจะต้องเดินทางเข้าเชียงใหม่กับพี่ชาย.. พี่เอก มีความรู้สึกว่าได้พบกันหนึ่งวันและจะจากกันแล้วผมก็งงๆเหมือนกัน เวลามันช่างเร็วมากเหลือเกิน ผมจึงนั่งลงและขอจับมือสัมผัสมือท่าน
คุณพ่อครูบากับพี่เอกต้องเดินทางต่อ ส่วนผมกะว่าจะนอนพัก แต่ๆ.... ว่าต้องอยู่เวรต่ออีก 24 ชม ที่ห้องฉุกเฉินครับ
ถึงจะเหนื่อย เวียนหัวเล็กน้อย แต่ก็อิ่มเอมด้วยความสุขใจอย่างยิ่งครับ
แปลกมากครับ สารถีกลับเมารถซะเอง ส่วนท่านผู้โดยสารทั้งสองท่านปกติดีครับ
กราบขอบพระคุณพ่อครูบามากๆครับ ที่มาเที่ยวปาย และให้คำแนะนำที่มีคุณค่ายิ่งครับ
ขอบคุณพี่เอกครับ พี่ชายที่แสนดี..
และต้องขอบคุณ GTK ครับ ที่ทำให้มีประสบการณ์ที่หาได้ยากยิ่งเช่นนี้
เล่าเรื่องมากมาย เพื่อแบ่งปันประสบการณ์ และความสุขครับ
ต้องขอโทษด้วยครับที่ทำให้เมื่อย.. ^_^ ^_^
จาก...
Kmsabai = KM เพื่อน้องสบาย เพื่อให้ตัวเองสบาย(กาย ใจ และจิตวิญญาณ) เพื่อให้ผู้อื่น และเพื่อนร่วมสังคม..สบาย
ความเห็น (29)
- สวัสดีค่ะ อาจารย์
- โชคดีของชาวบ้าน เมืองปาย ที่มีหมอดีๆอย่างคุณหมอ
- ทำ KM ให้สบาย เพื่อน้องสบาย ถูกต้องแล้วค่ะ
- วันนี้ป้าแดง คุยกับน้องเภสัช คนหนึ่ง ที่เป็นทีมคุณภาพด้วยกัน เค้าบอกว่า พี่แดงจะซีเรียสไปทำไม ทำให้สบายๆดีกว่า
- น่านนะสินะ จะซีเรียสไปทำไม เพราะเค้าไม่ได้รับผิดชอบตรงๆๆนี่นา...อิอิอิ
ทำอย่างไรอยากให้ท่านครูบาได้นอนพักผ่อนนิ่งๆสักอาทิตย์ก็ยังดี แม้จะไม่กลับมาฟิตเหมือนเดิมเพราะเห็นครูบาท่านไอแค๊กๆตั้งแต มน.แล้ว แต่ท่านก็ยัง อิอิ ได้อยู่นะ
พ่อครูอยู่กับหมอ ไม่ได้ห่วงอะไรหรอกค่ะ แต่ฝากบอกให้พ่อเข้านอนไวไวหน่อยนะคะ
ส่วนพี่หนิงขอติดตามผ่าน blog อยู่ทางนี้นะคะ
ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้องหมอ
ตามมาอ่านและเก็บเกี่ยวบรรยากาศดีๆ ของกัลยาณมิตรไปด้วยกันค่ะ ^ ^
จินตนาการภาพน้องสบายกราบพ่อครู ภาพวัดจันทร์ ภาพร้านกาแฟ ที่สำคัญคือภาพของมิตรภาพและน้ำใจของคนใน gotoknow ^ ^
อ่านแล้วอิ่มใจค่ะ ขอบคุณนะคะ
หมอค่ะ เหมือนเดินทางไปด้วยกันตลอดเส้นทางเลยคะ สบายใจ อิ่มใจ น้องสบาย ...สุดที่รักของใครนะค่ะ ป้าหมูฝากหอมแก้มสาวน้อยทั้งสองสาวด้วยนะค่ะ คึดฮอดคะ
ดีใจจังที่พี่เอกและคุณหมอดูแลพ่อเป็นอย่างดี ความรู้สึกเป็นห่วง ความผูกพัน ความรักที่เสมือนพ่อกับลูก สำหรับพ่อครูบาสุทธินันท์ ปราชญ์ผู้เสียสละ
สวัสดีครับpa_daeng
มาเยี่ยมคนแรกเลยครับ ขอบคุณนะครับ ^_^
ไม่กล้ารับคำชมที่อาจจะมากเกินจริงครับ..
ครับแบบสบายๆ ตอนตั้งชื่อลูก เรา list ชื่อออกมามากมาย เห็นร่วมกันว่าเอาชื่อนี้ครับ แรกๆอาจจะแปลก แต่ตอนนี้คุ้นชินแล้วครับ
ขอบคุณนะครับ
แวะมารายงานอาการค่ะ
เย็นนี้ท่านครูบาดูสดชื่นขึ้นกว่าตอนก่อนเดินทางไปปายค่ะ..ยิ้มแย้มและไม่ค่อยไอแค๊กๆ เหมือนตอนแรกค่ะ
สวัสดีค่ะ
ติดตามอ่านจากบันทึกพ่อครูแล้วค่ะ เพิ่งตามมาเจอบันทึกเจ้าของตัวจริงค่ะ อ่านไปก็ซึมซับได้ถึงบรรยากาศค่ะ อยากให้พ่อได้พักสักอาทิตย์หนึ่งค่ะ เพราะบรรยากาศที่นั่นดีค่ะ ไม่มีมลภาวะด้วย แต่พอกลับห้องพ่อครูก็นั่งเขียนบล๊อกทุกที อิ อิ ขอบคุณนะค่ะ
หมอนะเป็นมรดกของชาวปายไปแล้ว อิอิ
สวัสดีครับ
คุณพ่อครับ...ตอนนี้ดึกมากจริงๆแล้วละ
นอนนะครับเป็นห่วง
ส่วนผมที่นอนดึกเพราะว่าอยู่เวรครับ
แบบว่าความจริงก็อยากนอน อิอิ
ขอบพระคุณมากๆครับ คำชมที่มีค่ายิ่ง(แม้จะดูเกินจริงมาก แต่ก็จะพยามไปให้ถึง เรื่อยๆครับ)
Sawasdi Doctor Supat
Before I leave this hotel in Hoi An city in this morning to visit more schedule. I would like to say Hello.
Last nigt I try to catch this computer for post the trip story but can,t cause the Young Farang use for long long time , I can't wait. So yor are happy with our Kruba Sutthinan. Now I have to go.
Thank you, see you
Bangsai
- ตามมาดู
- พ่อตกเครื่องอยู่ที่เชียงใหม่ครับ
- ฮ่าๆๆ
น้องหมอครับ ภาพเล็กมากไป ไม่สื่อครับ อยากให้ขยายใหญ่กว่านี้ อาจไม่ต้องใหญ่มากแต่ให้เห็นรายละเอียด
---------------------------
สำหรับวันที่เดินทางไปวัดจันทร์(เมื่อวาน) ขอขอบคุณมากครับ ในการเป็นสารถีที่ที่ทำหน้าที่เทคแคร์ผู้โดยสารด้วยใจ
สวัสดีครับพี่ศรี
ขอบคุณมากครับ
ได้มุมคิดที่น่าสนใจมากๆครับ
- ตามมาขอบคุณน้องหมอ
- ผมจะไปปายวันที 18-22 ตค
- ไปทำค่ายภาษาอังกฤษให้เด็กๆๆ
- แล้วจะติดต่อคุณหมอนะครับ
- ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับอาจารย์
สวัสดีครับอาจารย์
อาจารย์ ขอบคุณมากๆครับ ผมเข้ามาอ่านตอนที่ท่านเขียนตอบแล้วครับ แต่ไม่มีเวลาตอบคับ
ขอบคุณที่รายงานอาการไอคุณพ่อฯให้ได้ทราบครับ
ผมคิดว่าท่านมีวิธีการพักที่น่าสนใจมากๆครับ
สวัสดีครับคุณครู
ขอบคุณครับที่เป็นส่วนหนึ่งของทริบครั้งนี้
รูปนี้น่ารักดีครับ เหมือนตัวจริงนะ(ขอย้ำครับ)
ฮัลโหล...
กรุงเทพเป็นยังไงบ้าง??
ฝากความระลึกถึง ชาวปาย ทุกท่านที่กำลังท่องเมืองกรุง
ดุแลสุขภาพทุกๆท่านนะครับ
เก็บเกี่ยวสิ่งดีๆมาที่บ้านเรา....
สวัสดีครับพี่
บางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา)
ขอบคุณครับ ผมได้ยินเรื่องราวของพี่บางส่วน ยอมรับว่าน่าสนใจมากๆครับ และตื่นเต้นนะครับที่จะได้เรียนรู้และสัมผัสกับผู้รู้และมีประสบการณ์การทำงานเกี่ยวกับชุมชนจริงๆ
สวัสดีครับอาจารย์ เอก
กราบขอบพระคุณมากๆครับที่มาเยียมบันทึกผม
บันทึกที่เขียนเป็นการเขียนจากการเรียนรู้และค่อยๆเปลี่ยนแปลงตนเองครับ
ภายในผมเองนั้นคิดว่า ยังต้องเดินทางไปสู่สิ่งที่ดีขึ้นเรื่อยๆครับ
ขอร่วมเรียนรู้ไปกับท่านอาจารย์นะครับ
- ตามมาบอกว่าน้องหมอว่า พี่เอก จะมาวันที่ 17 ตค เราสนใจกรณีของปาย
- ผมไป 17-22
- ดร แสวง บอกว่าจะไปถึงโน่น 23-24 ครับผม
coffee mania
หวัดดีจ้า น้องชาย
Kmsabai = KM เพื่อน้องสบาย เพื่อให้ตัวเองสบาย(กาย ใจ และจิตวิญญาณ) เพื่อให้ผู้อื่น และเพื่อนร่วมสังคม..สบาย
ชอบมาก ๆ ประโยคนี้
พี่กุ้งค่ะ