การสอนของครู คงแตกต่างกันไปแล้วแต่สไตล์และลูกเล่น บางคนชอบเล่าเรือง ยกตัวอย่างดีๆให้นักศึกษาเข้าใจ น่าติดตาม หายง่วง บางคนมีมุขตลกเยอะมาก ทำเอานักศึกษา หัวร่อ งอหงาย บางคนชอบถามนักศึกษา คงอยากตรวจสอบว่าเข่าใจหรือเปล่า หรือเฝ้าพระอินทร์ไปแล้ว
ดิฉันกำลังเตรียมสอนวิชาหนึ่งสำหรับนักศึกษาพยาบาล เป็นวิชาที่มีวัตถุประสงค์ที่จะให้นักศึกษาพยาบาลตระหนักถึงความเป็นวิชาชีพ และเสริมสร้างจริยธรรม คุณธรรม และคุณค่าให้แก่เขา รวมทั้งการยึดมั่นในจรรยาบรรณวิชาชีพ การมีส่วนร่วมในองค์กรวิชาชีพ โดยเนื้อหาเริ่มจากปรัชญา และทฤษฎีจริยศาสตร์ ซึ่งเมื่อพูดถึงก็เริ่มปวดหัวแล้ว เพราะต้องคิดลึก คิดกว้าง และคิดไกล แค่ชื่อของนักปราชญ์ ก็ดูห่างจากชื่อเรามาก นอกจากนี้ช่วงเวลาที่เขามีชีวิตอยู่ และภาษาต้นตอที่ใช้ก็ไม่คุ้นเคยยิ่ง
วิชานี้ไม่เหมือนกับวิชาอื่นๆที่เคยสอน เพราะไม่ใช่เรียนรู้ด้วยการฟังบรรยาย การอ่านตำรา หรือฝึกปฏิบัติบนหอผู้ป่วยเท่านั้น แต่ดิฉันเห็นว่าต้องมีการสร้างจิตสำนึก ปรับทัศนคติ และฝึกการคิดอย่างมีวิจารณญาณด้วย นอกจากนี้ยังได้รวมเอวแนวคิดทฤษฎีใหม่ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มาประยุกต์เข้ากับการสอนจริยธรรม และการตัดสินใจเชิงจริยธรรมให้นักศึกษาพยาบาลรุ่นปัจจุบันในยุค IT
มาคิดดูว่านักศึกษาสมัยนี้เขาจะเบื่อใหม ถ้าพูดถึงจริยธรรม ปรัชญา นักคิดในสมัยหลายร้อยปีมาแล้ว ทำอย่างไรจะให้นักศึกษาสนุกกับการเรียนวิชานี้ ทำอย่างไรให้เขาไม่เบื่อ ไม่ง่วง จะยกตัวอย่างอะไรดีให้เขาได้เห็นชัดและเข้าใจเนื่อหา
ตอนนี้ดิฉันเหลือเวลาอีกประมาณ 3 สัปดาห์ คิดว่าการสอน 1 ชั่วโมงคงต้องใช้เวลาเตรียมนานกว่า2 เท่าแน่นอน และวิชานี้มี 2 หน่วยกิจ จึงต้องสอ 30 ชั่วโมง
ชาว KM คะ หากท่านมีประสบการณ์หรือข้อคิดเห็นในการสอนในเนื้อหาทำนองนี้ อาจไม่ใช่นักศึกษาพยาบาลแต่เป็นวิชาชีพอื่นก็ได่ค่ะกรุณาแบ่งปันและเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ
ก๋ำปอ
เรียนอาจารย์ขจิตและคุณครูหญ้าบัวที่เคารพยิ่ง
ก๋ำปอ
อาจารย์ขจิตคะ
ก๋ำปอ