เมื่อสักครู่ได้รับ E-Mail จากเครือข่ายสยามเสวนา ที่ผมเป็นสมาชิกอยู่ด้วย ซึ่งเป็นองค์กรใหม่ ที่เน้นการสร้างเครือข่ายระหว่างคนไทยทั่วโลก ที่สนใจความเป็นไปของสังคมไทยและสังคมโลก และรวมทั้งการเรียนรู้เพื่อเข้าใจตนเอง โดยเน้นที่รูปแบบของการเสวนา ซึ่งเป็นการพบหรือพูดคุยกันเพื่อแลกเปลี่ยนความรู้ ความคิดเห็น และ ประสบการณ์ ระหว่างคนไทยในแต่ละพื้นที่ และคนไทยที่อาศัยอยู่ในประเทศต่างๆ กันด้วย ดังนี้ครับ
สวัสดีค่ะสมาชิกสยามเสวนาทุกท่าน
ปีนี้เป็นปีครบรอบ 100 ปี
ชาตกาลของท่านพุทธทาสภิกขุ
สยามเสวนาอยากเชิญชวนสมาชิกที่นับถือศาสนาพุทธได้ศึกษาและน้อมนำเอาคำสั่งสอนของท่านพุทธทาสมาเป็นเครื่องช่วยดำเนินชีวิต
ส่วนเพื่อนสมาชิกที่นับถือศาสนาอื่น ๆ นั้น
ท่านพุทธทาสได้รับการยอมรับว่าเป็นภิกษุในศาสนาพุทธที่ได้เชื่อมโยงศาสนาพุทธเข้ากับศาสนาอื่นๆ
และมีมิตรต่างศาสนามากมาย ท่านพุทธทาสได้แสดงให้เห็นว่า
แม้จะต่างศาสนา
เราก็สามารถอยู่ในโลกนี้ร่วมกันในฐานะเพื่อนร่วมโลกได้นะคะ
ช่วงนี้
มีการเปลี่ยนแปลงและความเคลื่อนไหวต่างๆในสังคมที่น่าติดตาม
บทความหลายๆบทความที่สยามเสวนาก็ได้วิพากษ์และให้ความคิดเห็นเกี่ยวกับปรากฏการณ์ในสังคมได้อย่างน่าสนใจ
สยามเสวนาอยากเชิญชวนให้เพื่อนสมาชิกทำใจให้นิ่ง
มองความเปลี่ยนแปลงในสังคมอย่างมีสติ
ในขณะเดียวกันอยากชวนให้สมาชิกเข้ามาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในเว็บบอร์ดมากขึ้นนะคะ
ความเห็นที่แตกต่างและหลากหลาย จะทำให้เราเห็นภาพการเปลี่ยนแปลง
รวมถึงภาพของสังคมไทยในอนาคตได้ดียิ่งขึ้น...อย่างน้อย
เราก็หวังไว้เช่นนั้น
บทความใหม่ที่แนะนำมาพร้อม E-Mail ฉบับนี้ ลองเข้าไปติดตามดูนะครับ สำหรับผมก็ยังไม่อ่าน แต่เอามาปันไว้ก่อนครับ แล้วจะอ่านหลังบันทึกฉบับนี้เสร็จแล้ว ดังนี้ครับ
- สื่อสารความดีของแผ่นดิน โดย ประเวศ วะสี
- ความสุขลึกซึ้งจากความเงียบ โดย สุมน อมรวิวัฒน์
- ภัยพิบัติในมุมมองศาสนาอิสลาม : มุมมองจิตนิยมท่ามกลางวิทยาศาสตร์ โดย อับดุชชะกูร์ บินชาฟิอีย์
- “Unrealistic show” โดย สุทธิดา มะลิแก้ว
- โอ้ว่า...ความหลง โดย ธเนศวร์ เจริญเมือง
- กระเช้าพัฒนา โดย นิธิ เอี่ยวศรีวงศ์
- ความเจริญผ่อนไม่ได้ แต่เงินผ่อนได้? โดย เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์
- ราษฎรดำเนิน ของศรีดาวเรือง โดย สุลักษณ์ ศิวรักษ์
- อาชญากรรมข้ามชาติค้ามนุษย์: ผลกระทบต่อประเทศไทย โดย ธนะชาติ ปาลิยะเวทย์
อ่าน "โอ้ว่า...ความหลง" เพราะตรงกับใจ ที่กำลังประคองใจตนเองให้นิ่งอยู่ตลอดเวลา...เพื่อที่จะไม่พยายามเพิ่มอัตรา...ให้เกิดขึ้นภายในตัวตนของเรา...ซึ่งถ้ามีมากขึ้นเมื่อไร..เมื่อนั้นโอกาสที่จะได้อะไรเกิดขึ้นในชีวิตก็จะลดน้อยลง...
"เมื่อมีการสื่อสารความดีกันเต็มแผ่นดิน ผู้คนจะมีความปีติปลาบปลื้มในความดี จะเกิดความสุขและความสร้างสรรค์มากขึ้น เพราะความดีเยียวยาโลก(Heal the World) ได้จริง" ขอโค้ดคำกล่าวของอาจารย์หมอประเวศ วสี ที่เขียนไว้ในที่ สื่อสารความดีของแผ่นดิน ผมอ่าน 2 รอบแล้วอยากแนะนำคุณ Dr.Ka-poom ต่อครับ ลองดูสิ แล้วคิดเห็นว่าอย่างไรต่อ สำหรับผมแล้วเห็นว่าน่าจะส่งเสริมให้เกิดขึ้นอย่างหว้างขวางครับ