แลกเปลี่ยนแต่ไม่เรียนรู้

เวลาทำการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ มีคนชอบบอกว่า แบบนี้เราทำมาตั้งนานแล้วไม่เห็นมีอะไรใหม่เลย

ซึ่งก็คงจริง เพราะว่าไปแล้วการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ก็คือการมาคุยกันแล้วต่างคนก็ได้บทเรียนหรือข้อสรุปของตนเอง ไปตามธรรมชาติของเรื่องที่พูดคุยกัน

แต่เราคงเคยสังเกตเห็นการแลกเปลี่ยนที่คนแลกตั้งหน้าตั้งตาให้อยู่ฝ่ายเดียว ไม่ค่อยได้เรียนรู้เท่าไร เรียกว่าใจดีมากไม่กลัวขาดทุน ตั้งหน้าจะให้ฝ่ายเดียว

ลักษณะสำคัญของคนใจดีพวกนี้คือ ได้ยินอะไร ที่มีความเห็น ก็จะรีบพูดบอก เพราะกลัวคนอื่นจะไม่ได้ความรู้ หรือประสบการณ์ที่ตัวเองมีอยู่

ใครเคยเจอคนใจดีแบบนี้ไหมครับ และมีวิธีทำให้ความใจดีของเขาเป็นประโยชน์แก่ตัวเขาเองยังไงบ้าง มาแบ่งปันประสบการณ์กันหน่อยสิครับ