โครงการ มมส ร่วมใจห่วงใยชุมชน คือกิจกรรมที่ผมริเริ่มขึ้นครั้งแรกเมื่อประมาณปี 2544 โดยมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อจัดกิจกรรมการให้บริการต่อสังคมรายรอบมหาวิทยาลัย
<p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">กิจกรรมดังกล่าวเงียบหายไปพร้อม ๆ กับการเปลี่ยนสายงานของผมเมื่อปี 2546 และกลับมาอีกครั้งในปีนี้เมื่อผมกลับมาสู่ตำแหน่งเดิม หลังจากวางมือไปเนิ่นนาน ..</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">9 กันยายน 2550 ผมพาลูกชายลงพื้นที่หมู่บ้านดอนนา ต.ขามเรียง อ.กันทรวิชัย จ.มหาสารคาม เพื่อทำพิธีส่งมอบศาลาริมน้ำให้กับชาวบ้าน รวมถึงการร่วมพัฒนาสิ่งแวดล้อมในชุมชนร่วมกับนิสิตและชาวบ้าน</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p> </p><p></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">หลังการส่งมอบศาลาริมน้ำสิ้นสุดลง ชาวค่ายและชาวบ้านร่วมใจกันปล่อยพันธุ์ปลาลงสู่หนองน้ำ และศาลาหนังนี้จะถูกใช้เป็นสำนักงานกองทุนปลาที่กลุ่มเยาวชนกำลังขับเคลื่อนในเร็ววันนี้ </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ศาลาริมน้ำหลังนี้ เกิดขึ้นจากความต้องการของชาวบ้าน ผมไม่มีส่วนในการตัดสินใจอะไรแม้แต่น้อย ยกเว้นหน้าที่ของการวิ่งเต้นหางบประมาณ รวมถึงการรวมพลนิสิตลงสู่ค่ายเป็นสำคัญ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">กระนั้น ผมก็พยายามที่จะส่ง “นัยสำคัญทางความคิด” ไปยังชาวบ้านเสมอ นั่นก็คือ ความยั่งยืนของการใช้ประโยชน์ บนพื้นฐานของการพัฒนาและต่อยอดของคนในชุมชน รวมถึงการเรียนรู้ที่จะพัฒนาบริบทแหล่งน้ำแห่งนี้เป็น “ห้องเรียนชุมชน” อย่างเต็มรูปแบบในอนาคต ซึ่งผมก็พร้อมที่จะร่วมเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนงานนี้อย่างเต็มร้อย !</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">สำคัญอยู่ที่ว่าชาวบ้านจะรู้ตัวเองมากน้อยแค่ไหนว่า ณ วันนี้ต้องการอะไรกันแน่ อะไรคือประโยชน์ของศาลา ? หนองน้ำแห่งนี้จะถูกพัฒนาไปในทิศทางใด ? และสิ่งที่จะพัฒนานั้นมีกระบวนการเช่นใดบ้าง ? มีต้นทุนในชุมชนแค่ไหน ? และสิ่งใดคือสิ่งที่ภายนอกต้องมาช่วยเติมเต็ม ?</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">คำถามเหล่านี้ เป็นคำถามที่ผมฝากไว้กับชาวบ้าน .. </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>ผมขอยืนยันตรงนี้ว่า, ผมถามชาวบ้านด้วยความบริสุทธิ์ใจ เพราะต้องการให้ชาวบ้านได้หันกลับไปเพ่งมองตัวเองให้ชัดเจนอย่างถ่องแท้ ผมไม่สามารถยัดเยียดสิ่งใดให้กับชาวบ้านได้ แม้กระทั่งศาลาหลังนี้ ชาวบ้านก็เป็นผู้เลือกเอง ด้วยเหตุผลที่ว่า กำลังต้องการอาคารที่เป็นสำนักงานกองทุนปลา – </p><p></p><p>ถึงแม้ตอนนี้ ผมยังไม่เห็นแผนขับเคลื่อนที่ชัดเจนนักของชาวบ้าน แต่ผมก็ใจเย็นพอที่จะเฝ้ารอดูการเคลื่อนไหวของพวกเขา </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ศาลาหลังนี้เมื่อสร้างขึ้นมาแล้ว ก็ย่อมต้องทำหน้าที่ของมันอย่างเต็มที่ และหน้าที่นั้นก็ต้องเริ่มจากชาวบ้านนั่นแหละที่ต้องเป็นผู้กำหนดสถานะและหน้าที่ให้กับ “ศาลา” …</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p> </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมตั้งใจอย่างแรงกล้าที่จะขับเคลื่อนโครงการนี้สืบไปอย่างต่อเนื่อง เป็นการเคลื่อนงานเพราะรักที่จะเดินในวิถีนี้ รักที่จะทำตามพันธกิจของมหาวิทยาลัยที่พึงให้บริการต่อชุมชนรายรอบมหาวิทยาลัย … ไม่ใช่ทำเพื่อสถาปนาประวัติศาสตร์ขึ้นมารองรับตนเองให้ดูมีบารมีในวิถีกิจกรรมรายรอบมหาวิทยาลัย !</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมทำเพราะใจรักที่อยากจะทำ .. (ที่นี่ไม่ใช่บ้านก็เหมือนบ้าน) จะให้ผมหอบกิจกรรมเหล่านี้ไปทำที่บ้านเกิดก็กระไรอยู่ … </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p></p><p>เมื่อที่นี่เป็นเสมือนบ้านอีกหลังของผม, ผมก็คิดถูกแล้วกระมังกับการดูแลบริบทบ้านของตนเอง </p><p></p><p>ภายหลังพิธีการส่งมอบศาลาได้สิ้นสุดลง นิสิตชาวค่าย รวมถึงเยาวชนในหมู่บ้านและพ่อแม่พี่น้อง, พี่ป้าน้าอาในชุมชนก็ร่วมกันพัฒนาสิ่งแวดล้อมในชุมชนอย่างคึกคัก </p><p> </p><p>บางคนถางหญ้า ตัดกิ่งไม้ บางคนก็ขุดลอกท่อระบายน้ำ บางคนก็เก็บกวาดขยะตามท้องถนน ฯลฯ… </p><p></p><p></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">กิจกรรมดำเนินไปตั้งแต่เช้ายันบ่ายคล้อย .. จากคุ้มโน้นโค้งเข้าสู่คุ้มนี้จนครบทุกซอกซอย </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p> </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">นิสิตชาวค่ายดูจะรื่นเริงกับการงานนี้เป็นยิ่งนัก บ้างเก็บกินผลไม้ตามรั้วบ้าน ทั้งน้อยหน่าและมะขามลูกอ่อน ๆ </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>ขณะที่ชาวบ้านหลายคนก็วางมือจากการงานในครัวเรือนออกมา “เฮ็ดเวียก” เป็น “งานบุญ” กลางท้องถนนร่วมกันกับนิสิตอย่างไม่อิดออด หลายหลังคาเรือนนำน้ำท่ามาให้ชาวค่ายได้ดื่มกินอย่างเย็นใจ </p><p></p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">และนั่นคือท้องถนนที่เนืองแน่นและไหลหลากไปด้วย “น้ำใจ” อันใสบริสุทธิ์</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p> </p><p> </p><p>มมส ร่วมใจห่วงใยชุมชนที่ผมคิดขึ้นนี้ ไม่เพียงการย้ำคิดว่ามหาวิทยาลัยพึงต้องให้บริการต่อสังคมรายรอบมหาวิทยาลัยเท่านั้น แต่เนื้องานอันสำคัญอีกประการที่ผมชูหรามาตั้งแต่ต้นก็คือ … การใช้เวลาว่างอันน้อยนิด เพื่อเนรมิตความสุขให้กับตนเองและคนรอบข้าง </p><p> </p><p>ค่ายครั้งนี้, ไม่ได้มีรูปแบบที่ใหญ่โตดังที่หลายคนเข้าใจ แต่เป็นการใช้เวลาว่างที่มีอย่างน้อยนิดมาช่วยเหลือสังคม ซึ่งดีกว่าการเวลาในวันหยุดจ่อมจมอยู่ในห้องนอนอันแคบเล็ก … </p><p></p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">นี่คือ น้ำใสใจจริงของผมในฐานะของการริเริ่มโครงการนี้ขึ้นมา เป็นการทำด้วยใจที่รักอยากจะทำ ไม่ใช่ทำเพื่อต้องการสถาปนาตนเอง และก็เชื่อว่า ไม่มีใครคิดในทำนองนั้นแน่ !</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p> </p><p></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ในเมื่อห้วงนี้, ผมยังไม่สามารถสลัดวันหยุดให้หลุดพ้นจากวังวนของการงานอันหลากล้นได้ ผมจึงตัดสินใจหอบเอาคนในครอบครัวไปโลดทะยานอยู่กับงานของตนเองให้รู้แล้วรู้รอดไปเสียเลย แต่ก็ไม่ลืมพร่ำพูดเพื่อทำความเข้าใจอย่างจริงจังกับตนเองว่า การงาน คือ การพักผ่อน …</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>ผมพาลูกไปออกค่าย เพราะอยากให้ลูกและคนของความรักได้รับรู้ว่า ความหนักหน่วงแห่งการงานนั้น ผมไม่ได้แบกรับมันอยู่อย่างเดียวดาย .. </p><p></p><p>และวิถีแห่งงานนั้นก็เป็นความสุข … เป็นวิถีแห่งการพักผ่อนที่เรามีได้อย่างไม่ยากเย็น </p><p> </p><p>ผมพาพวกเขาไปออกค่าย ไม่ใช่ไปเพื่อให้รู้ว่า ผมกำลังสถาปนาประวัติศาสตร์มารองรับตนเอง แต่ผมกำลังจะบอกกับเขาว่า …. ผมมีความสุข และคนอื่นก็มีความสุขในสิ่งที่เรากำลังลงมือทำ </p><p> </p><p> </p><p>และก็ดีใจที่คนของความรักรู้สึกเช่นเดียวกันกับผมว่า การงาน คือ การพักผ่อน … </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ความสุขทั้งปวง ล้วนถูกกำหนดด้วยตัวเรา</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p>
สวัสดีครับ อ.ขจิต
สวัสดีครับ
สวัสดีครับ ป้าแดง
งานค่ายครั้งนี้ ผมแทบไม่ได้ทำอะไรมากนัก
ส่วนใหญ่นิสิตชมรมรัฐศาสตร์สัมพันธ์ลงแรงกายและแรงคิดซะมากกว่า .. ขณะที่ผมในระยะต้นก็ลงไปนั่งจับเข่าคุยกับชาวบ้านเกี่ยวกับประเด็นความต้องการของชาวบ้าน ... รวมถึงการทำความเข้าใจในส่วนต่าง ๆ
ครั้นปฏิบัติจริงก็เป็นนิสิตนั่นแหละที่ลงแรงกายและแรงใจ ผมก็ได้แต่ให้คำปรึกษาและติดตามดุกระบวนการ รวมถึงให้กำลังใจกับพวกเขาอย่างใกล้ชิด
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณแผ่นดิน ผมฟังอ.พูดใน NUKM ตรงกับความรู้สึกผมมากๆ " ค่ายคือเครื่องมือที่ให้ใจและได้ใจ " ผมมีส่วนดูแลกิจการนักศึกษาของคณะสถาปัตย์ ม.แม่โจ้ เคยลงไปช่วยTsunami ทั้งๆที่ไม่ได้มีญาติโยมเป็นคนใต้หรือฝรั่งผมแดงแม้แต่น้อย ด้วยรู้สึกว่าเราเป็นหนี้บุญคุณพื้นที่อันสวยงาม ทั้งภูเก็ต กระบี่ พังงา ผมจะพานักศึกษาไปดูงานทุกปี เลยหอบ นศ.อีก 50 ชีวิต ลงลุยในพื้นที่ 2 เดือน รสชาดของชีวิตที่ไม่อาจลืมเลือนเลยครับ เกิด After Shock พากันวิ่งหนีตายขึ้นเขา ยันสว่าง ถือว่าเป็นการแนะนำตัวของผมก็แล้วกัน ผมดูจากข้อมูลของอ. แล้ว ปีทีอ. เรียนเป็นปีที่4 ของการเป็นอาจารย์ของผม ขออนุญาต ถือว่าเป็นพี่น้อง ต่างสายเลือดแต่หัวใจเดียวกัน คงได้นะครับ ผมยังมีแผนเครือข่าย CoP Campที่คิดในใจอยู่คนเดียว อยากปรึกษาในโอกาสต่อไป
สวัสดีครับ... mju tsunami
ยินดีที่ได้รู้จัก นะครับ
ช่วงสึนามิ ... มมส เองก็ส่งนิสิตลงพื้นที่จำนวนมากและรวมถึงการสนับสนุนงบประมาณลงไปด้วยเช่นกัน
แต่ล่าสุดผมพานิสิตไปที่กิ่วเคียน (อุตรดิตถ์) .. มีเรื่องเล่ามากมายที่ผมยังเล่าไม่จบ และยังไม่มีสมาธิในการเล่าเรื่องเหล่านั้นนัก ...
งานค่ายไม่เคยสิ้นมนต์ขลัง.. และงานค่ายก็ยังเป็นเครื่องมืออันทรงพลังของการเรียนรู้ชีวิต ...
ผมเห็นด้วยในเรื่อง CoP Camp ... มีอะไรที่ช่วยได้ ผมยินดีเสมอ ...
...
ขอบคุณครับ