อ่านบันทึกของอ.อ้อมในแบบบันทึกคุณลิขิตแล้ว มีความเห็นอย่างนี้ครับ
เข้าท่าดีครับ
หารือกันสรุปว่าไงส่งข่าวให้ทราบเพิ่มเติมด้วยนะครับ
สรุปแล้วลองใช้ดู ปรับปรุงแบบให้สอดคล้องมากขึ้นเรื่อยๆ นี่แหละครับการจัดการความรู้
แต่ถ้าได้แบบมาแล้วไม่ได้ทำหรือทำไม่ต่อเนื่องจนเป็นวิถีปกติ/วัฒนธรรม ก็สรุปสาเหตุดู เพราะทั้งหมดเป็นการใช้ความรู้ทำกิจกรรมให้บรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้
เป้าหมาย
1)เรื่องงานคือ ทำให้มีข้อมูลซึ่งในหัวข้อการกรอกข้อมูลจะช่วยให้การทำงานเป็นระบบ (นี่เป็นบทบาทหนึ่งของคุณวิจัยและคุณอำนวยในการใช้แบบบันทึกช่วยการทำงานของกลุ่ม)
2)เรื่องคน เป็นการฝึกฝนหรือเพิ่มความสามารถในการบันทึกซึ่งจะทำให้คนบันทึกมีการคิดที่เป็นระบบมากขึ้น เพราะเขียนได้ดีเท่าไรก็คือคิดได้ดีขึ้นเท่านั้น
ทั้งหมดนี้(การบันทึกและคนบันทึก)เป็นตัวช่วยสำคัญในการทำงานซึ่งต้องนำข้อสรุปที่ได้วางแผนงาน/ทำกิจกรรมขั้นต่อไปเพื่อขับเคลื่อนไปสู่เป้าหมายหลัก(ธงใหญ่)ที่ตั้งไว้มากยิ่งขึ้น
ดังนั้น แผนขั้นต่อไปในหัวข้อสุดท้ายต้องนำสู่การปฏิบัติและสรุปผลที่เกิดขึ้น ทำวงจรนี้ไปเรื่อยๆอย่างต่อเนื่อง ก็จะไปถึง เป้าหมายหลักที่ตั้งไว้สักวันแหละน่า!
ขอบคุณอ.อ้อมที่คิดแบบนำร่องไว้ครับ
บทบาทอื่นๆก็น่าจะลองคิดดูนะครับ เช่น
คุณอำนวยที่ต้องนำกระบวนการประชุมอย่างมีส่วนร่วมจะต้องมีความรู้/ทักษะอย่างไรบ้างและมีใครเป็นบุคคลเป้าหมายแล้วบ้าง
คนๆนี้จะช่วยนำกระบวนการประชุมตามหัวข้อที่อ.อ้อมร่างไว้ (ในแบบบันทึกเพื่อพัฒนาคุณลิขิต) ถ้าไม่มีคนๆนี้ในการทำกิจกรรมหลายๆครั้งที่ต้องการการมีส่วนร่วมจะล้มเหลวหรือได้ผลไม่เท่าที่ควร ต้องฝึกหรือสร้างคนๆนี้ขึ้นมาด้วยครับ
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย นาย ภีม ภคเมธาวี ใน สถาบันจัดการความรู้เพื่อชุมชน
ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก