สวัสดีครับ ......คุณครูอ้อย ครับ แวะมาเยี่ยมครับ .....ไม่ทราบว่าเป็นการบ่นดัง ๆ หรือเปล่า .......
ผมขอแสดงความคิดเห็นนิดหนึ่งครับ คือว่า ทุกอย่างในโลกนี้ มักมีเรื่องที่เราชอบใจ (อิฎฐารมณ์) กับไม่ชอบใจ (อนิฎฐารมณ์) และเรื่องกลาง ๆ (อัพพยากตารมณ์) เมื่อใดเราได้สัมผัสกับเรื่องที่ถูกใจเรา แต่ไม่ถูกใจชาวบ้านคนรอบตัว ก็มักจะเป็นเรื่องของ อิจฉากัน หรือมีอคติต่อกัน แต่เมื่อเราได้เจอเรื่องที่ไม่ชอบใจเรา แต่ถูกใจคนอื่นเขา ถ้าเรามีอาการ พวกโรคจิตทั้งหลายก็จะหัวเราะชอบใจกัน ...... ไม่ดีทั้งคู่ครับ อยู่ตรงกลางก็แสดงความเป็นอุเบกขาดีที่สุด ณ ขณะเวลานั้น .......
แต่สำหรับคุณครูอาจจะตะโกนใส่อากาศว่า ไม่ทำ จะมีอะไรไหม ได้ครับ อย่างน้อยก็ทำให้ไม่เก็บกดในความรู้สึกครับ ......ขอให้มีกำลังใจมาก ๆ เข้าไว้ครับ
สวัสดียามเช้าครับ
สวัสดีค่ะท่าน...นาย สมพงศ์ ตันติวงศ์ไพศาล
ขอบคุณค่ะที่มาให้ข้อคิดและกำลังใจในเช้านี้ค่ะ
มาเยี่ยมให้กำลังใจครับ และรู้สึกเห็นใจนะครับ
สวัสดีค่ะคุณจ๊อด...Mr_Jod
ขอบคุณมากค่ะที่แวะเวียนมาอ่านบันทึก..สบายใจแล้วใช่ไหมคะ
สวัสดีค่ะน้อง.....pa_daeng
เลือกเหมือนครูอ้อยน่ะค่ะ.....ความถูกต้อง และต้องเป็นความถูกต้อง..ที่ถูกใจของเรา..ไม่ใช่เอาใจคนอื่น และไม่ถูกต้อง...ใช่ไหมคะ
ขอบคุณค่ะ...ที่เข้ามาเป็นขาประจำของครูอ้อย...แล้วจะแถมให้นะคะ..จุ๊บจุ๊บ
สวัสดีค่ะน้อง...ครูแอน
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ...ชาญวิทย์-นครศรีฯ
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
สวัสดีค่ะครูอ้อย
เป็นครูสอนภาษาอังกฤษเหมือนกัน ชอบทำกิจกรรมเยอะแยะในโรงเรียนทำเพราะสนุกกับงานและสนุกกับเด็ก กิจกรรมภาษาอังกฤษทำไปแล้ว ค่ายภาษาอังกฤษ ทำได้แต่บางทีไม่ถูกใจ .................
ครั้งนี้กำลังทำเรื่องขอครูต่างชาติเพราะท่านอยาก
เราก็สนอง แต่ไม่อาจเป็นแบบครูอ้อยก็ได้ นานาจิตตัง
ตนเท่านั้นย่อมรู้ว่าเรากำลังทำอะไร เพื่อนักเรียนค่ะอย่าคิดมาก
สวัสดีค่ะครูแตน
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะ ครูตี๋
ที่มาให้กำลังใจค่ะ