ดึกแล้ว...Thailand Research Expo 2007
ดึกแล้ว ข่มตานอนแต่หัวใจรุมเร้า
ออกมายืนหาดาวช่วยปลอบใจ
ดึกแล้ววุ่นใหญ่ใจร้อนรน...
ฉันร้องเพลงนี้เพราะเข้ากับบรรยากาศและอารมณ์ในสมองของฉันเหลือเกิน...
พรุ่งนี้เป็นวันหยุด ฉันวางแผนว่า จะไปงาน Thailand Research Expo 2007 จัดโดยสภาวิจัย ที่เซ็นทรัลเวิลด์ ไปเพิ่มเติมความรู้กันสักหน่อย ฉันคาดหวังว่าคงได้พบอะไรน่าสนใจ และเก็บมาเล่าสู่กันฟังได้
ถ้าเป็นอย่างนั้น ณ เวลานี้ ฉันควรจะนอนได้แล้ว....
ฉันตั้งใจจะนอนแต่หัวค่ำ เพราะนอนดึกมาหลายคืน แต่ทุกครั้งที่ล้มตัวลงนอน เคียงข้างกับความมืด และความเงียบ ในสมองน้อยๆ ของฉันกลับมีเรื่องมากวนใจ เหมือนมียุงมาบินอยู่ข้างหูแต่ไม่กัด แค่สร้างความรำคาญ...
จะนอนไปก็รังแต่จะคิดเลยเถิด ฉันต้องจัดการกับเสียงยุงในห้วงความคิดก่อนที่จะยุงตัวเล็กจะกลายเป็นยุงลายที่มีพิษร้ายแรง ทำลายความสุขในคืนวันหยุดของฉัน
ฉันไม่ได้ออกไปนั่งมองดาวให้ช่วยปลอบใจเหมือนในเพลง แต่ฉันเลือกที่จะเข้ามาเดินเล่นในดินแดนแห่งเรื่องเล่าเคล้าความรู้ในที่นี้มากกว่า...
เพลิดเพลิน และเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม
มีเรื่องราวให้ฉันอ่าน รับรู้ และร่วมยินดี หลายครั้งที่ต้องอมยิ้มมุมปากกับข้อเขียนและเรื่องราวที่ตอบโต้กัน แม้ว่าฉันจะไม่ได้ฝากรอยจารึกไว้ในทุกๆ ที่ที่ฉันไปเยือนก็ตาม
ถึงเวลานี้ฉันคงนอนหลับได้แล้ว ด้วยความเพลีย และด้วยรอยยิ้มจากเรื่องราวดี ดี ของทุกคนที่ฉันเข้าไปซึมซับ...
ขอบคุณทุกคน ทุกเรื่อง ที่ช่วยให้ฉันกำจัดเจ้ายุงที่มาบินกวนใจในห้วงความคิดของฉันไปได้เสียที
พรุ่งนี้ฉันจะเก็บเรื่องราวจากงาน Thailand Research Expo 2007 มาฝาก
แล้วพบกัน
---^.^---
ด้วยจิตคารวะ
ตีหนึ่งห้าสิบห้านาที
วันหยุดสุดสัปดาห์แรกของเดือนกันยายน
ความเห็น (4)
ทุกอย่างจัดการได้...ทุกอย่างจัดการได้
---^.^---
เพิ่งกลับมาจากเซ็นทรัลเวิลด์ เหนื่อยมาก ไว้แล้วจะเล่าให้ฟังในบันทึกต่อไปนะจ๊ะ
- น่าจะกลับมาจากงานแล้วนะ
- อิอิอิ
- เมื่อไรจะมาเล่าให้ฟัง
- รอฟังอยู่นะเนี่ย
- งาน
- Thailand Research Expo 2007
เรียน อ.ขจิต
ทำไงให้คอมเร็วขึ้น
ทำไงให้ไวเลทใช้งานดีขึ้น
ทำไงให้มีสมาธิมากขึ้น
ทำไงให้มีพลังเหลือเฟือ...เหมือนอาจารย์
---^.^----
เล่าไปแล้วนะคะ...และอาจารย์ก็มาคนแรกเลย
ขอบคุณมากคะ