อ่านต่อเลยนะครับผม...ฮา ๆ เอิก ๆ
จบปอตรีรัฐศาสตร์โทปรัชญา
เสริมคุณค่าคนจรค่ำนอนไหน
อุ้มบาตรเดี่ยวเดียวดายทั้งกายใจ
ร่อนเร่ไปหาวิชชาพาชีวี
ถึงทางแยกแปลกใจให้หวนคิด
ถามดวงจิตว่าสู้อย่าถอยหนี
ต่อปอเอกไม่นานเกินสามปี
ตรงไหนดีควรเรียนเพียรค้นไป
ต้องลาแล้วกรุงเทพฯถิ่นเคยอยู่
ได้ภูมิรู้ภูมิธรรมนำสุกใส
มจร.นามนี้จำใส่ใจ
ส่งเสริมให้ข้าพบจบออกมา
ขึ้นเครื่องบินตรงมุ่งสู่อินเดีย
ไม่มีเสียคุณค่าศีลธรรมหนา
เป็นแหล่งธรรมพุทธองค์สั่งสอนมา
จบปรัชญาปอเอกบริบูรณ์
เมื่อสองห้าสามเจ็ดเสร็จพอดี
เพิ่มดีกรีปริญญาไม่มีสูญ
ได้ดื่มด่ำพุทธธรรมทวีคูณ
ล้วนเพิ่มพูนจมหายกลายเป็นเรา...
มีต่อตอน 5 นะครับผม...
ไม่มีความเห็น