บรรยากาศสัมมนา KM เชียงใหม่ สอนอะไรฉันมากมายเหลือเกิน
GotoKnow เดิมนั้น...ฉันมองเห็นว่ามันเป็นแค่เครื่องมือ และหลายๆคนก็มองมันว่าเป็นเครื่องมือจัดการความรู้...เฉยๆ....แค่นั้น....เหมือนกัน......
· หลายคนใช้ GotoKnow .....เพียงเพื่อบันทึกประสบการณ์ อารมณ์ที่ถูกกลั่นกรองออกมาจากภายใน....มันก็ใช่อยู่....
· หลายคนใช้ GotoKnow .....เล่าเรื่องเพียงเพื่อบันทึกความคิดปิ๊งแว้บ...ซึ่งมันก็ดีอยู่....
แต่....ทำไมฉันจึงกล่าวว่า “GotoKnow ....คือศาสตร์แห่งการจัดการตนเอง”...และ....ศิลป์ในการถ่ายทอด
หลายครั้งก่อนที่ฉันบันทึกใน GotoKnow ฉันต้องค้นคว้าหาความรู้เพิ่มเติมเพื่อนำมาเขียน นั่นคือ "การค้นหาศาสตร์"....แล้วมักกลับมาใช้ความรู้สึก "อยากรู้อยากเห็น"....เพราะอยากเอาความรู้ทันสมัยที่ได้มารวมกับประสบการณ์ที่มี....แล้วหา"วิธีเล่าอย่างมีศิลป์"....ตามแบบของตน...
สไตล์ของฉัน...ฉันจึงชอบขลุกและคลุกคลีกับเด็กๆวัยรุ่น ดูเร้าใจใฝ่รู้ดี...
......และนั่น สำหรับฉัน
GotoKnow คือ ตัวกระตุ้นให้ฉันจัดการ(ความรู้)ตนเอง เพราะฉันต้องรู้จริง ต้องรู้แจ้งในงานที่ฉันเล่าตามแบบของฉันเอง
แต่ภายหลังการเข้าร่วม KM เชียงใหม่.......
ฉันพบสิ่งกระตุ้นอารมณ์มากมายในหลายๆรูปแบบ
เพื่อนๆ bloggers ....ที่มีความต่างกันทั้งอาชีพการงาน อายุ
เพื่อนๆ bloggers ....ต่างถิ่นอาศัยแต่มีใจรักกัน มาพบปะกัน อยากช่วยเหลือกัน มาร่วมมือกันทำงาน
เพื่อนๆ bloggers ....ที่ฉันเห็นต่างวัยนั่งทำงานด้วยกัน หยอกล้อกัน ดึกๆดื่นๆอย่างมีความสุข
....ทำไมฉันถึงโผกอดใครหลายๆคนด้วยใจรักอย่างสุดซึ้ง ทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน....ฉันไม่รู้....
....เหล่านี้ทำให้ฉันรู้สึกดีใจ สุขใจ และ ปวดใจในที่สุด....
คำปลอบโยนของเพื่อนๆที่ฉันได้มาอย่างมากมาย ทั้งภาษาพูด... ภาษากาย...และภาษาใจ...
....ทั้งหมดนั้นที่ฉันได้รับ คงต้องนำมาจัดการสังเคราะห์แล้วปรับใช้ให้เหมาะกับตัวฉันเอง(ซะแล้ว)
และนี่เป็นอีกครั้งที่ท้าทายให้ฉันใช้ GotoKnow ...จัดการกับ(ความรู้สึก)ตนเอง
G2K ทำให้เรามีเพื่อน
เป็นที่ที่เราได้พูด ได้บอกเล่า ได้อธิบาย
อาจารย์แพทย์ท่านหนึ่ง ท่านบอกว่า
เราควรปรับสมดุล ในการให้เวลาคนในโลก G2K
แต่อย่าลืมให้เวลากับคนข้างกายด้วยเช่นเดียวกันค่ะ
สวัสดีครับหนูติ๋ว
นอนดึกหรือตื่นเช้ากันแน่?
รึว่าตาบวมจนนอนไม่หลับ :)
ตามมาขอบคุณที่เป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จในงานครั้งนี้
อาจารย์ว่า ข้อดีของงานคือมีทีมวิทยากรที่หลากหลายและหลากน้ำใจ
เป็นตัวอย่างที่ดีของbloggers ใหม่
ที่เขาจะได้เห็นและรับรู้ตลอดจนซึมซับในรูปแบบของพฤติกรรมและการแสดงออกทางการเขียน
งานนี้ ใช่อย่างที่หนูว่า...
ทำให้คนที่มาร่วมงานได้แง่คิด มุมมอง หลากหลายและสามารถนำไปจัดการกับชีวิตของตนได้เป็นอย่างดี
หากยังไม่นอนควรนอนได้แล้ว หากตื่นมาแล้วหาอะไรมาโป๊ะตาเสีย เดี๋ยวจะไม่สวยครับ :)
สวัสดีค่ะ พี่แก้ว
อ.พิชัยขา
อ.พิชัย ขา
ผมชอบประโยคนี้จังเลยครับ "GotoKnow คือ ศาสตร์แห่งการจัดตัวเอง" เพราะผมเองยังรู้สึกตัวเองเหมือนกันครับว่าเป็นคนไม่ค่อยมีระเบียบเท่าไหร่เลยครับ ขอบคุณพี่ติ๋ว (ขออนุญาตเรียกย่างนี้นะครับ ผมชอบความเป็นพี่น้องมากเลย) ขอบคุณมากครับ
“GotoKnow ....คือศาสตร์แห่งการจัดการตนเอง”
สวัสดีค่ะพี่ติ๋ว
หายเหนื่อยเร็ว ๆ นะคะ ประเดี๋ยวคนไข้จะเหงา
เข้าใจความรู้สึกพี่ติ๋วค่ะ เพราะตัวเองก็จะรู้สึกแบบนี้ทุกครั้งเมื่อถึงวันที่ต้องร่ำลากัน แต่คราวนี้หนักหนากว่าแน่นอน เพราะเป็นการเจอกันที่เยอะที่สุด แต่พี่ติ๋วขา ใช่ว่าเราจะไม่มีวันหน้าใช่ไหมค่ะ คิดถึงกัน ก็ทักทายกันในบล็อกได้ จริงไหมค่ะ ตราบเท่าที่มีสัญญาณ
(ไว้จะขออนุญาตขอเบอร์พี่ติ๋วจากพี่อึ่งฯ นะคะ )
โอ๋ น้องรัก
สวัสดีค่ะ
ที่คุณติ๋วกล่าวถึงตรงนี้ ตรงใจเลยค่ะ
"การค้นหาศาสตร์"..ฉันจึงมักกลับมาใช้ความรู้สึกของการอยากรู้อยากเห็น....เพราะอยากเอาความรู้ทันสมัยที่ได้มารวมกับประสบการณ์ที่มี....แล้วหา"วิธีเล่าอย่างมีศิลป์"....ตามแบบของตน...
น้องแป๊ด ขา
คุณติ๋วค่ะ ในวันงานคุณติ๋วสวยมากคะ เห็นใจbloggerทุกท่านคงจะเหนื่อยกันมาก แต่ก็เชื่อว่ามีความสุขอย่างที่สุดแอบแฝงลึกๆอยู่ในความเหนื่อยนั้น จะไม่แอบซ่อน แอบรักแล้วนะค่ะ ขออนุญาตนำบล็อกเข้าแพลนเน็ตคะ
พี่ติ๋วขา
ขออนุญาตนำหัวใจออกจากแพลนเน็ตชั่วคราวนะคะ
หนูอยากหายไปสักพักเพื่อปรับหัวใจตัวเองค่ะ
คิดว่าจะทำได้.....
สวัสดีค่ะ คุณหมู
น้องอึ่งอ๊อบ อย่าเล่นซ่อนหาค่ะ....พี่ติ๋วตาไม่ดี ออกมาเร็วๆ
ขอบคุณค่ะ น้องโอ๋...
แวะมาทักทายยามบ่ายค่ะ ตอนนี้เบรคระหว่างสอนอยู่
แล้วจะแวะมาคุยใหม่ค่ะ เห็นคนอ้อนกันไปมาแล้วขำดี อิอิ ^ ^
สวัสดีค่ะ ซูซานน้องรัก
ประกาศค่ะ
ประกาศ Blogger ช่วยกันทำ AAR งานสัมมนา KM เชียงใหม่
กรุณาใส่คำหลัก AARงานสัมมนา KM เชียงใหม่ ด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณchainung
KM คือศาสตร์แห่งการจัดการตนเอง ชอบคำนี้ครับ รู้สึกว่าลงตัวดี ผมก็สังเกตความคิดของตนเองเหมือนกันครับ หลังจากที่เข้ามาสู่การเรียนรู้ผ่านบล็อกได้ระยะหนึ่ง
สังเกตว่าระหว่างที่เขียนบันทึกนั้นราวกับว่าเรากำลังทำแกงโฮะอยู่ครับ ต้องผ่านขั้นตอนและกระบวนการทางความคิดเพื่อนำพาเรื่องราวที่ต้องการถ่ายทอดออกมา และยังคงต้องทำไปชิมไปเพื่อแก้ไขให้อร่อยขึ้น
เห็นพี่หลายครั้งแล้ว แต่ยังไม่ได้เข้ามาทักทายครับ ถือโอกาสนี้สมัครเป็นน้องชายของพี่อีกคนนะครับ
คิดอย่าง ทำไมเขียนไปอีกอย่างล่ะนี่ ...ขอโทษครับ Gotoknow คือศาสตร์แห่งการจัดการตนเอง
สวัสดีครับ
แวะมาชื่นชมบันทึกที่เต็มไปด้วยศาสตร์และศิลป์...รวมถึงการบอกข่าวที่เป็นเสมือนแรงผลักดันให้เขียนบันทึกนี้ นะครับ
http://gotoknow.org/blog/pandin/120014
และแวะมาขอบพระคุณ อ.ติ๋ว ในทุกห้วงจังหวะของชีวิตระหว่างการเดินทาง หรือแม้แต่อยู่ในงานสัมมนากับการดูแลที่อบอุ่น....
ขอบพระคุณครับ
อิจฉาคนที่ได้สัมผัสพี่ติ๋วคนสวย
ไปเที่ยวปราจีนบุรีกับหมูไหมคับ
สวัสดีครับ หัวหน้า น้องๆๆ คิดถึงนะครับ หัวหน้าไปตั้งหลายวัน ป่านนี้หนุ่มเมืองเหนือ คอเคล็ดแล้วมั้งครับ (ก็สวยขนาดนี้ครับ) ยังไงก็อย่าลืมของฝากนะครับ
สวัสดีครับ กล้วย...หัวหน้าธุรการผู้ยิ่งใหญ่