แล้ววันเวลาที่รอคอยก็มาถึง

    ผมคิดว่าตัวเองคงเป็นเหมือนอีกหลายๆคนที่กำลังจะไปร่วมงาน "การสัมมนาการจัดการความรู้เพื่อพัฒนาเครือข่ายเรียนรู้ระดับประเทศ" ของอาจารย์พิชัย ณ นอร์ทเทิร์น เฮอริเธจฯ เชียงใหม่ 
    ที่ว่าเหมือนกันก็คือการเฝ้ารอคอยการเดินทางด้วยใจจดจ่อ  เรียกว่า ใจไปก่อนตัวเลยทีเดียว เหตุผลก็คือ ทางทีมผู้จัดและผู้ที่รับเชิญไปร่วมงาน ต่างประสานเสียงกัน สื่อสารผ่าน Blog อย่างต่อเนื่อง เหมือนทุกคนต่างก็เป็นเจ้าภาพร่วมกัน ความรู้สึกว่า "เป็นงานของเรา" มีมากอย่างไม่น่าเชื่อ  มีการหยอกเย้า  บอกกล่าว  กระตุ้นเตือน  แซวกันบ้าง  ชื่นชม ให้กำลังใจกันบ้าง เหมือนคนในครอบครัวเดียวกัน  มันรู้สึกอบอุ่นแบบไม่เคยพบเห็นการจัดงานที่ไหนมาก่อนจริงๆครับ 
    ดีใจที่วันเวลาที่รอคอยมาถึงครับ ผมนั่งคิดคำนึงด้วยความสุขอยู่คนเดียว ที่ดอนเมือง รอขึ้นเครื่อง นกแอร์ครับ ได้เวลาแล้วล่ะ ... อีก  ชั่วโมงกว่าๆ  ผมตื่นเต้นที่จะได้พบหน้า น้องชายตัวจริง เสียงจริง และญาติๆ ชาว G2K อีกหลายท่าน ดีใจมากครับ รอยยิ้มแห่งความสุขใจที่ได้พบและแลกเปลี่ยนความรู้ ความคิดสู่กัน กำลังจะเริ่ม และผมมั่นใจมากๆว่าเป็นการเริ่มที่จะมีอะไรสืบเนื่องไปอีกยาวนานครับ

[ธ ธงชัย]

จะติดตามความรู้ที่ถูกจัดการ

[บางทราย]

อาจารย์ Handy ครับขอเกาะกระเป๋าไปด้วยครับ 

[DSS "work with disability" ( หนิง )]

สวัสดีค่ะอาจารย์Handyขา

หนิงมารอเกาะขอบเวที  อยู่ค่ะ

[น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ]

พระอาจารย์Handy

 

หนูว่าเปลี่ยนรูปในบล๊อคเหอะ

ตัวจริงอาจารย์หลังเจอเจอสองครั้ง

อาจารย์หล่อมั่กค่ะ

เปลี่ยนเน๊าะ  เอาเสื้อ g2k นี่แหละ

อิอิอิ

[DSS "work with disability" ( หนิง )]

มายืนยันตามพี่อึ่งอ๊อบค่ะ ว่าตัวจริงอาจารย์handy หล่อกว่าและหนุ่มในรูปเย้ออออออ

[โอ๋-อโณ]

เพิ่งได้กลับมาอ่าน 16 หน้าของงานในวันนี้เองค่ะ ถือว่าโชคดีมากที่มีเวลามาตามอ่านค่ะ ตามได้แต่หน้าแรกๆในเวลาไม่นาน ก็เลยพลาดหลายๆบันทึกค่ะ อ่านแล้วอบอุ่น ซาบซึ้ง แปลกที่แม้ไม่ได้ไปพบปะทุกท่านที่อยากได้พบ แต่มีความรู้สึกเชื่อมั่นว่า จะได้พบทุกคนจริงๆสักวันหนึ่งแน่นอนค่ะ มิตรภาพที่ก่อเกิดขึ้นใน GotoKnow แสดงให้เห็นชัดแล้วว่าพวกเราเหมือนครอบครัวเดียวกัน เป็นพี่น้องกันทั้งหมดเลย ตื้นตันใจจริงๆค่ะ