ดิฉันทำงานในฝ่ายบริการของสำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยนเรศวรมานานพอสมควร ที่จริงสำนักหอสมุดได้พยายามนำเอาการประกันคุณภาพหลายๆ ระบบมาใช้ ทั้งการพัฒนา 5 ส (มีการทำบิ๊ค คลีนนิ่ง เป็นระยะ ๆ ) การอบรมการประกันคุณภาพ เชิญวิทยากรมาแนะนำเรื่องการทำประกันคุณภาพ การทำดัชนีชี้วัดคุณภาพการทำงาน การจัดเก็บเอกสารเพื่อเตรียมประเมินตนเอง ไปศึกษาดูงานจากที่ต่างๆ มากมาย การพัฒนาคุณภาพของห้องสมุดก็ดำเนินการมาด้วยดี
ถึงที่สุดแล้วดิฉันพบว่า ตัวบุคลากรแต่ละคนต่างหากเป็นฟันเฟืองขับเคลื่อนที่สำคัญที่สุด หาใช่ระบบไม่
ถ้าถามเรื่องการประเมินตนเอง และการประกันคุณภาพห้องสมุด หลายๆ คนไม่เข้าใจว่าการประกันคุณภาพทำไปเพื่ออะไร เพราะหากทุกคนในองค์กรเข้าใจตรงกัน เราจะเห็น และยอมรับความคิดเห็นที่หลากหลายได้ เราจะยอมรับการแสดงความคิดเห็นจากทุกฟันเฟือง ของห้องสมุดอย่างเป็นรูปธรรม อย่างเข้าใจและเต็มใจด้วย เราจะทราบและเข้าใจว่า การสร้างงานร่วมกันนั้น เพียงแค่ทุกคน ทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด ก็เป็นการประกันคุณภาพที่ยั่งยืนยิ่งกว่าการต้องเข้ารับการอบรม (การอบรมเป็นเพียงเครื่องมือ เท่านั้น)
นี่เป็นความเห็นของดิฉันเพียงหนึ่งเดียว อยากให้มีการแลกเปลี่ยนที่หลากหลาย เพราะยิ่งแลกเปลี่ยน จะยิ่งเป็นการพัฒนาองค์กรของเราค่ะ
คำสำคัญ (Tags)#มหาวิทยาลัยนเรศวร#สำนักหอสมุด#ประกันคุณภาพ
หมายเลขบันทึก: 11867, เขียน: 11 Jan 2006 @ 08:32 (), แก้ไข: 17 Jun 2012 @ 22:05 (), สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการ, ความเห็น: 5, อ่าน: คลิก