ค่าย มมส ร่วมใจห่วงใยชุมชน (๒) : ค่ายแดกด่วน ..บทพิสูจน์จิตสำนึกสาธารณะของคนค่าย มมส

เช้าของวันที่   5  สิงหาคม  2550 – <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมออกเดินทางจากมหาวิทยาลัย พร้อมด้วยน้องแผ่นดินลูกชายคนโตในวัย 5 ขวบต้น ๆ  และอาจารย์มงคล  คาร์น  (ผู้ช่วยอธิการบดีฝ่ายพัฒนานิสิต)   โดยมีจุดหมายปลายทางอยู่ที่การไปเยี่ยมเยียนชาวค่ายที่กำลังกรำงานอยู่ที่บ้านแกดำ  อ.แกดำ  จ.มหาสารคาม  อันเป็นกิจกรรมภายใต้ชื่อโครงการ “มมส ร่วมใจห่วงใยชุมชน” …</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>  <div style="text-align: center"></div>งานค่ายครั้งนี้เป็นงานค่ายเฉพาะกิจ  หรืออาจจะเรียกให้ดูห้วนตรงและดิบเถื่อนว่า “ค่ายแดกด่วน”  ก็คงไม่ผิดนัก   เพราะเรามีเวลาระดมแรงใจกันเพียง  3  วันเท่านั้น   และในสภาวะการสอบกลางภาคเช่นนี้ก็ดูจะยากเอาการต่อการกะเกณฑ์กำลังคนลงสู่พื้นที่    แต่  “ความดีงดงามเสมอ”   นิสิตจำนวนร่วม 30  คนขันอาสาพกพาหัวใจอันเต็มเปี่ยมไปด้วย “จิตสำนึกสาธารณะ”  ดุ่มเดินลงสู่ชุมชนอย่างไม่สะทกสะท้าน  !     <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">และนี่คือรายชื่อชมรมและกลุ่มนิสิตที่เป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมอันทรงคุณค่าในครั้งนี้ ..  พรรคชาวดิน,   สิ่งแวดล้อมเพื่อชุมชน,  สิ่งแวดล้อมสัมพันธ์,  รักษ์พัฒนา, ชมรมตาวิเศษ, สานฝันคนสร้างป่า,  วิทยุสมัครเล่น</p>    <div style="text-align: center"></div>

งานค่ายครั้งนี้,  ไม่ใช่งานค่ายที่เกิดจากแรงขับเคลื่อนของนิสิตกลุ่มดังกล่าว  หากแต่เป็นการชักชวนของผมและทีมงานเพื่อเดินทางกลับไปสู่หมู่บ้านเพื่อแก้ปัญหา “บางอย่าง”   และแรกเริ่มเราก็หวาดหวั่นในเรื่องของการระดมคนเป็นอย่างมาก  แต่เมื่อได้พูดคุยกับนิสิตเหล่านี้แล้ว  กลับแทบ “น้ำตาหยาดไหล”  เพราะซาบซึ้งในหัวจิตหัวใจของพวกเขาที่พร้อมเสมอสำหรับการ “ทำดี”    

</span><p></p><p>  </p><p></p><p>ก่อนการลงพื้นที่เพียง 2  วัน    เราเชิญแกนนำนิสิตจากองค์กรต่าง ๆ มาทำความเข้าใจ,  เปิดอกพูดความจริงทั้งด้านเนื้องานและงบประมาณ  รวมถึงการเปิดโอกาสให้นิสิตได้ “สร้างงาน”  อย่างเต็มรูปแบบ  ซึ่งหมายถึงการให้เสรีภาพต่อการคิดรูปแบบกิจกรรมอย่างที่นิสิตพึงปรารถนาที่จะให้มีขึ้นในงานค่ายอันแดกด่วนครั้งนี้ –     </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมไม่ลืมที่จะบอกกล่าวกับน้องนิสิตว่า เราจึงไม่ปรารถนาที่จะให้นิสิตจำนวนมากลงสู่พื้นที่  (เพราะขัดสนเรื่องงบประมาณค่าอาหาร)  และค่ายนี้ต้องนอนค้างคืนที่วัด,  อาศัยกินก้นบาตรมื้อเช้าและมื้อเที่ยงจากวัด  ส่วนมื้อเย็นก็ขอให้บริหารจัดการจำนวนเงินอันน้อยนิดให้เกิดประโยชน์อย่างสูงสุด  โดยให้หลีกเลี่ยงการ “รบกวน”  ชาวบ้าน  ส่วนค่าวัสดุก่อสร้างนั้นเราได้จัดเตรียมให้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">น้องนิสิตจากทุกชมรมยืนยันที่จะประสานมือและร่วมใจพากันลงพื้นที่ไม่ต่ำกว่า 30 คน,  บางชมรมอาสาที่จะ “ลงขันงบประมาณ”   บางชมรมเสนอตัวเป็นแกนนำเรื่องการเสวนาเรื่องการดูแลสิ่งแวดล้อมในชุมชน,  บ้างเสนอตัวเป็นแกนนำสร้างศาลา,  และส่วนหนึ่งขออาสาเป็นแกนนำในการขุดรอกหนองน้ำด้วยการรื้อผักตบชวา ….   </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>   </p><p></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">วันเวลาในค่ายเพียง 2 วันและ 1 คืนดูน้อยนิดเมื่อเทียบกับเนื้อหาและแรงใจที่นิสิตอยากจะให้มีขึ้น ณ ชุมชนแห่งนั้น  แต่ผมก็ได้แต่ย้ำว่า “ทำให้เต็มที่,  อดทนและต้องเข้าใจกับสถานการณ์  รวมถึงรักที่จะลงมือทำ”</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>     <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">อันที่จริงงานค่ายครั้งนี้,  หากผมไม่ติดราชการการเป็นวิทยากรบรรยายที่ขอนแก่น  ผมก็จะไม่ลังเลเลยที่จะไปค่าย “นอนวัด” กับนิสิต   กระนั้นก็มอบหมายให้คุณวิฑูรย์   เหลือผล  เจ้าหน้าที่หนุ่มไฟแรงของเราลงพื้นที่เป็นผู้กำกับดูแลและให้คำปรึกษาแก่นิสิต</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>    <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">วันนั้น,  ผมเดินทางไปถึงค่ายก่อนเที่ยง   นิสิตกำลังพักรับประทานอาหารเที่ยง  ขณะที่ผมก็ออกตรวจตราผลงานของนิสิต  รวมถึงไม่ลืมที่จะพาน้องดินเดินทอดน่องไปตามสะพานไม้   รวมถึงการบอกกล่าวสอน “ชีวิต”  หลาย ๆ อย่างให้กับเขารับรู้   ไม่ว่าจะเป็นหนองน้ำที่เป็นเสมือนสายโลหิตของคนและสัตว์, ดอกบัวที่ใช้ไหว้พระ,  การอุทิศตนสร้างประโยชน์ให้กับชาวบ้าน  และผมก็ได้แต่เฝ้าหวังว่า   สิ่งที่บอกกล่าวกับลูกนั้นจะตกผลึกเป็นต้นทุนที่ดีสำหรับชีวิตในภายภาคหน้าของลูก –</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>     </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">จากการพบปะพูดคุยกับนิสิต   ผมก็ได้รับรู้ถึงวิถีค่ายหรือการทำงานในครั้งนี้อย่างน่าตื้นตันใจ   นิสิตกินอยู่อย่างพอเพียง  โหมแรงลงในเนื้องานอย่างเต็มที่   กลางวันจัดการรื้อผักตบชวาอย่างไม่รู้เหนื่อย,  ส่วนหนึ่งหยิบจับงานไม้ช่วยช่าง,  ส่วนหนึ่งก็ตระเวนขอรับบริจาคต้นมะพร้าวมาปลูกประดับหนองน้ำ  ,  ครั้นล่วงเข้าค่ำคืนก็เปิดเวทีเสวนาแลกเปลี่ยนการเรียนรู้ระหว่างชาวค่าย  รวมถึงการถอดบทเรียนการทำงานในห้วงเวลาที่ผ่านมา</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>    <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">แต่ก็เป็นที่น่าเสียดายว่าการมาค่ายในครั้งนี้ยังไม่สามารถเปิดเวทีเสวนากับชาวบ้านในเรื่องการดูแลสิ่งแวดล้อมได้   อันเนื่องจากคนส่วนใหญ่เกือบทั้งหมู่บ้านยังคงต้องเร่งรีบออกไปดำนาอยู่กลางทุ่ง !</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>    </p><p> </p><p>หลังมื้อเที่ยงสิ้นสุดลง    ผมเห็นคนค่ายของเราไม่อิดออดที่จะฝ่าแดดร้อนลงแรงกับงานค่าย   และดูเหมือนพวกเขาต่างก็ทำงานราวกับเกรงว่าเวลากำลังจะสิ้นสุดลงทุกขณะ   </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>    <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมเห็นการแจกแจงงานกันอย่างเรียบง่ายและเป็นกันเอง   โดยไม่เห็นความแปลกแยกของแต่ละองค์กร  หากแต่ฉายชัดถึงความเป็น “คนค่าย”  ที่เป็น “หนึ่งเดียว”  อย่างน่าประทับใจ  </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>    <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">คนค่ายเหล่านี้กระจายตัวไปสู่การงานในภาคส่วนต่าง ๆ …  หลายคนยืนเรียงแถวรอรับผักตบชวาอยู่บนสะพานไม้   หลายคนพาตัวเองลุยน้ำอย่างไม่หวาดกลัวต่อ “ฝูงปลิง”  ขณะที่กลุ่มหนึ่งก็ลำเลียงน้ำเย็นมาให้เพื่อน ๆ ได้ดื่มกินอย่างน่ารัก   ขณะที่บางครั้งก็ได้ยินเสียงกรี๊ดจากสาว ๆ  ที่เจอปลิงตัวโตดูดเดือดใครสักคน  หรือแม้แต่ถูกแกล้งจากเพื่อนผู้ชายที่มักจะขยันสร้างสถานการณ์อย่างต่อเนื่อง </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>    <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ค่ายครั้งนี้ยังไม่จบ,   เราให้สัญญากันใต้ร่มไม้ใหญ่ริมหนองน้ำว่าจะกลับมาที่นี่อีกครั้ง  และจะกลับมาพร้อมกับคนค่ายที่เยอะกว่านี้ …</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p></p><p>คำสัญญาดังกล่าวอาจเป็นนัยสำคัญที่สะท้อนให้ผมได้รับรู้ว่า   การมาต่อยอดค่ายในครั้งนี้  พวกเขาได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของค่ายครั้งนี้อย่างสมบูรณ์  และครั้งต่อไป  คนค่ายเหล่านี้จะกลับมาต่อยอดในงานของตนเอง      </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ความดีงดงามเสมอ ….   ผมบอกกับตนเองเหมือนครั้งที่กัลยาณมิตรท่านหนึ่งเคยบอกกล่าวผ่านบล็อกมายังผม  (เมื่อนานมาแล้ว) </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> 

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณแผ่นดิน

• ขยันกันจริงๆทั้งพ่อและลูก...เอาโล่ห์ "พ่อลูกดีเด่น" มาฝากค่ะ
• ขอให้สนุกกับงานนะคะ

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

สวัสดีตอนเช้าค่ะ

งานค่าย..เป็นงานที่มีคุณค่ามากค่ะ

ทั้งกับตัวเอง ลูกน้อย และนิสิตค่ะ

เป็นการกระตุ้น จิตสำนึกที่ดีให้กับนิสิต เขาจะจำได้ไม่รู้ลืม

เหมือนดิฉัน ในชีวิตหนึ่งที่เคยออกค่ายมาแล้วค่ะ

 

[พิชชา]

สวัสดียามเช้าค่ะ

• เห็นด้วยกับ  ค่ะ
• เรียกว่าทำงานก็ก้าวหน้า ครอบครัวก็อบอุ่นค่ะ
• บริหารสองอย่างไปด้วยกันได้ไม่ใช่เรื่องง่าย
• มาร่วมเป็นกำลังใจแก่กองทัพนักทำงานทุกคนค่ะ

[อ้อยควั้น_ชายแดนใต้]

สวัสดีค่ะ

• แวะมาร่วมเป็นกำลังใจแก่กองทัพนักทำงานทุกคนเช่นเดียวกันค่ะ
• เป็นการออกค่ายที่มีคุณค่าและมีประโยชน์ต่อส่วนรวมมากค่ะ
• ขอบคุณสำหรับสิ่งที่ดีๆ ที่นำเสนอค่ะ

[นายสายลม อักษรสุนทรีย์]

• สวัสดีครับพี่แผ่นดิน
• ความดีงดงามเสมอครับ  ผมเชื่ออย่างนี้จริง ๆ ครับ
• สิ่งที่สมาชิกชาวค่ายที่ได้ทำด้วยจิตอาสาครั้งนี้ จะเป็นเมล็ดพันธ์ที่กำลังแตกหน่อ และงอกงามสำหรับชีวิตของน้อง ๆ เหล่านี้ในอนาคตแน่นอนครับ
• ร่วมปลูกดอกไม้ในหัวใจซึ่งกันและกัน
• สังคมงดงาม
• ขอบคุณครับ

[แผ่นดิน]

• สวัสดีครับ อ.ติ๋ว
  
  นาง กฤษณา สำเร็จ
  
• มีความสุขกับการทำงานเสมอมา
• แต่ก็ต้องยอมรับว่า  3  วันมานี้
• พลังงานแทบหมดไปจากตัวเลยทีเดียวครับ
• .....
• ดีใจและตื่นเต้นที่จะได้เจอ อ.ติ๋ว อีกครั้งครับ
• ขอบพระคุณครับ

[แผ่นดิน]

• สวัสดีครับ
  
  อุบล จ๋วงพานิช
  
• ผมเชื่อเหลือเกินว่า  งานค่าย คือบทเรียนชีวิตที่หลากหลายไปด้วยรสชาติ,  มิตรภาพและความรู้ก่อเกิดขึ้นที่ค่ายและท้าทายต่อการเรียนรู้อย่างมหาศาล
• แต่ที่ผมกำลังเปบี่ยนแนวคิดและมุมมองของนิสิตอยู่ในขณะนี้ก็คือ ...
• การมุ่งให้ตระหนักว่าวันเวลาเพียง 1 คืนกับ 2 วันก็สามารถทำค่ายได้  ไม่จำเป็นต้องรอปิดเทอมค่อยไปค่ายกันก็ได้  เพียงแต่ต้องปรับรูปแบบของค่ายให้สัมพันธ์กับเวลาที่มีอยู่
• และตอนนี้ก็เริ่มปรากฏรูปรอยที่น่ายินดีบ้างแล้ว
• ...
• ขอบพระคุณมากครับ

[แผ่นดิน]

• สวัดีครับ คุณพิชชา
  
  พิชชา
  
• วันแม่กลับบ้านอีกหรือเปล่าน้อ ...
• ....
• ผมเองก็พยายามหาเวลากลับบ้าน...ทั้งบ้านที่สารคามที่หมายถึงลูกและภรรยา,  และบ้านที่หมายถึงบ้านเกิดที่มีพ่อ, แม่และญาติอยู่ตรงนั้น
• การจัดการกับเวลาและให้เวลาคุณภาพกับครอบครัวเป็นเรื่องยาก - ท้าทาย  แต่ก็ต้องทำ !
• แต่ผมก็ไม่เคยท้อที่จะทำ  ..
• ....
• มีความสุขมาก ๆ นะครับ

 

[แผ่นดิน]

• สวัสดีครับ
  
  Sirintip
  
• ในทุกครั้งที่นำเรื่องราวของนิสิตมาเขียนบันทึกสื่อสารต่อชาวบล็อก
• ผมก็จะไม่ลืมที่จะบอกกล่าวกับนิสิตเหล่านั้นถึงข้อคิดเห็น หรือความรู้สึกของชาวบล็อกที่มีต่อนิสิต
• พร้อมทั้งถ้ามีเวลา  เราก็จะสนทนากันในเรื่องแนวคิดของชาวบล็อกที่เสนอแนะผ่านบันทึกนั้น ๆ ....
• รวมถึงไม่ลืมที่จะบอกว่า  เรื่องราวของพวกเขา... มีชาวบล็อกให้กำลังใจเป็นอย่างดี
• ผมขอบคุณมากนะครับ, ...

[Sasinand]

สวัสดีค่ะ

อ่านแล้ว ขอยกย่องทั้งอาจารย์และลูกศิษย์ค่ะ

 “ความดีงดงามเสมอ”   นิสิตจำนวนร่วม 30  คนขันอาสาพกพาหัวใจอันเต็มเปี่ยมไปด้วย “จิตสำนึกสาธารณะ”  ดุ่มเดินลงสู่ชุมชนอย่างไม่สะทกสะท้าน  !    

เป็นห่วงแต่น้องดิน เพิ่งหายไข้ แข็งแรงดีแล้วเหรอคะ แต่เขาก็ได้เห็นการทำงานของคุณพ่อและพี่ๆนะ  เป็นตัวอย่างที่ดีสำหรับเด็กๆเลย

ไม่ต้องเมื่อยปากเล่า สอนของจริงกันเลย ดีกว่าเยอะ 

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ  น้องสายลม

นายสายลม อักษรสุนทรีย์

ขอบใจในมิตรภาพที่มอบกำนัลมาอย่างไม่รู้หน่าย.. ช่วงนี้พี่ต้องขออภัยยังไม่มีเวลาตอบบันทึกใคร หรือแม้แต่ไปเยี่ยมใคร ๆ  ในบันทึกเท่าที่ควรนัก

และพี่ขอบขอบคุณในความงดงามของถ้อยทำที่นำมาฝากเหล่านี้นะครับ

สิ่งที่สมาชิกชาวค่ายที่ได้ทำด้วยจิตอาสาครั้งนี้ จะเป็นเมล็ดพันธ์ที่กำลังแตกหน่อ และงอกงามสำหรับชีวิตของน้อง ๆ เหล่านี้ในอนาคตแน่นอนครับ

 

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ พี่ศศินันท์

sasinanda

น้องดินหายสนิทแล้วครับ,  และแกก็ยินดีที่จะไปค่าย  เพราะถูกเจ้าหน้าที่ของผมชวนไว้ตั้งแต่วันศุกร์ ...

แกสนุกที่ได้ทำงานร่วมกับพี่นิสิต  และเชื่อว่าแกจะเห็นคุณค่าตัวเองบ้าง   เพราะเห็นยิ้มแฉ่งทั้งวัน  และยังไม่อยากกลับมหาวิทยาลัยเลยนะครับ..

ถ้าเป็นไปได้ก็คงอยากหิ้วแกไปค่ายด้วยทุกค่าย   แกจะได้เรียนรู้และสัมผัสจริงด้วยตัวเอง

...

ขอบพระคุณครับ