งานกับลูก

ตื่นแต่เช้า  บอกกับพ่อบ้านว่า....แม่จะลาโรงเรียนในวันที่ 8 ที่น้องขวัญมีงานวันแม่  

เนื่องจากวันนั้น  ที่โรงเรียนน้องขวัญจัดงานวันแม่  แล้วครูอ้อย..ไม่เคยไปทำหน้าที่ในงานนี้เลย   ครูอ้อยจะเป็นตัวแทนของแม่  น้องขวัญอยู่ชั้น ม.3 แล้ว  

ครูอ้อยตัดสินใจเลือกลูก  เพราะลูก  เป็นหัวใจและอยู่กับครูอ้อยอีกนาน 

ส่วนงาน...อย่างเก่ง 65 ปี  ครูอ้อยก็...ลาก่อน 

ระยะนี้  ทำงาน  สอน  ทำงาน  สอน  ทำงาน  สอน   มามากแล้ว   ให้ท่านอื่นได้แสดงความสามารถ  ได้แซงออกหน้าไปบ้าง   จะเป็นไร 

ครูอ้อยก็ยังคงเป็นครูอ้อย   แต่หากครูอ้อยไม่ไปงานลูก...ชีวิต  ความภาคภูมิใจของลูก   ย่อมมีค่ามากกว่า..การมองข้ามของหลายๆคนที่ทำงานของครูอ้อย  ที่ไปด้วยกัน  ยังลืมกันได้ 

ครูอ้อยบอกพ่อบ้านอย่างนี้  มันออกมาจากใจ  ใครก็ตามที่ตามมาอ่านพบ  จะนำไปบอก..ใครก็ตาม  ครูอ้อยก็ไม่สนใจ  เพราะมันออกมาจากความจริง...และที่สำคัญ..เป็นสิทธิโดยชอบธรรม

เรื่องครอบครัว..ใครๆก็รัก  เห็นความสำคัญเสมอ  เหนือสิ่งอื่นใด  ...

พ่อบ้าน..ก็เกรงใจครูอ้อยยิ่งนัก  บอกกับครูอ้อยว่า...ไม่ต้องลาโรงเรียนหรอก  

ครูอ้อยบอกว่า...ครูอ้อยเป็นเพียง...ครูน้อย...จะไปไหนมาไหน  ก็ต้องขออนุญาต  หากหลายชั่วโมง  ก็ต้องลาโรงเรียนไปเลย   จะแวบไปแวบมา..แบบคนอื่นไม่ได้หรอก   และในวันเดียวกัน  ศึกษานิเทศก์ก็มาตรวจเยี่ยมโรงเรียนด้วย

เรื่องของ.....งานกับลูก  จึงเป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง  น้องขวัญก็เริ่มโต  ที่จะรับความรู้สึกที่ดีจากแม่    

ครูอ้อยอยากประทับภาพและความรู้สึกที่ดีไว้กับลูก  ซึ่งจะมีค่ายิ่ง  มากกว่า ...การประทับรอยกับการงาน  ในวันเดียวกัน...ที่ไม่มีใครรู้ค่า...