การพัฒนาสมรรถนะตนเองในหน้าที่คุณอำนวยแบบ win-win กันทุกฝ่าย

การพัฒนาสมรรถนะตนเองในหน้าที่ของคุณอำนวย ที่จังหวัดนครศรีธรรมราชกำลังจะทำการพัฒนาคุณอำนวยตำบลเต็มพื้นที่ทั้งจังหวัดพันกว่าคนนั้น

จะต้องเริ่มต้นจากความต้องการที่จะเปลี่ยนแปลงสมรรถนะของตนเองเป็นเบื้องแรก......แต่ถ้าหากว่าในระยะเริ่มต้น ตนเองไม่อยากที่จะพัฒนาตนเอง ไม่อยากเริ่มต้นเลย แต่คนอื่นช่วยจัดบรรยากาศและความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลให ้........ทำให้เขาอยากขึ้นมาในภายหลัง....จะมีวิธีการอย่างไร

ข้อเป็นห่วงเรื่องการทำกับกลุ่มเป้าหมาย(คุณอำนวยตำบลพันก่าคน) ซึ่งนับว่าเป็นจำนวนมากทีเดียว และดูเหมือนว่าแนวโน้มการพัฒนาจะเป็นแบบวิธีการในระบบหรือแบบวิธีการที่เป็นทางการเสียมากกว่าวิธีการนอกระบบหรือที่ไม่เป็นทางการอย่างที่จัดกันที่โรงเรียนคุณอำนวยเมืองคอน....จะผสมผสานวิธีการเหล่านี้เข้าด้วยกันอย่างไร

ผมเห็นว่าโจทย์ที่ยาก ใหญ่ และหินอย่างนี้จะต้องการเครื่องมือการจัดการความรู้ที่มากมาย

ในเบื้องแรกผมได้เห็นการช่วยกันคลี่คลายความวิตกกังกล ที่เห็นชัดคือจำกัดขนาดกิจกรรมให้เล็กลง ได้ตัดสินใจจะทำกิจกรรมนี้เพียงบางส่วนเท่าที่จะทำได้ก่อน ให้พอเหมาะกับระยะเวลาที่เหลืออีกสองเดือนก่อนสิ้นปีงบประมาณ 2550 กิจกรรมที่จะทำก่อนคือกิจกรรมเตรียมความพร้อม ได้แก่เตรียมพร้อมเรื่องของทีมคุณเอื้อ/คุณอำนวยอำเภอ ที่จะดูแลห้องเรียนคุณอำนวยในเขตพื้นที่อำเภอ เตรียมพร้อมทีมวิทยากรกระบวนการ(ครูของคุณอำนวยตำบล) และเตรียมพร้อมในเรื่องรายชื่อคุณอำนวยตำบล (คุณอำนวยตำบลที่จะเป็นผู้เรียน) และชี้แจงวางแผนเรียนรู้เข้มข้น ซึ่งจะเรียนรู้ ฝึกทักษะ พัฒนาสมรรถนะกันอย่างจริงจังในปีงบประมาณหน้า 2551  รายละเอียดอ่านบันทึกนี้

ผมเห็นว่าจะต้องช่วยกันคลี่คลายความวิตกกังวลลงไปอีกหลายเรื่องทีเดียว ค่อยๆคิดกันไป

ในชั้นนี้ผมเห็นว่าการทำงานแบบKM จะต้องไม่แปลกแยกจากงานที่ทำ การพัฒนาสมรรถนะคนทำงาน ในทุกหน่วยงานก็มีการทำเรื่องนี้กันอยู่แล้ว อยากจะให้เห็นว่าการมาพัฒนาสมรรถนะตนเองในหน้าที่คุณอำนวยครั้งนี้ถือว่าเป็นเรื่องปกติไม่ใช่เรื่องใหม่เลย อยากให้ผู้ที่จะมาร่วมกันพัฒนาตนเอง ค้นหา หรือสำรวจให้พบว่า การพัฒนาสมรรถนะตนเองของตนเอง ของหน่วยงานตนเองได้ทำอะไรกันอยูบ้าง  ทำอย่างไรกันบ้าง เพื่อให้งานของตนเอง งานของหน่วยงานตนเองบรรลุเป้าหมาย และเมื่อจะมาทำงานร่วมกัน มาบูรณาการกันทำงานใหไปสู่เป้าหมายเดียวกัน บรรลุเป้าหมายเดียวกัน (เป้าหมายร่วมกัน) ซึ่งสำหรับโครงการจัดการความรู้สู่ชุมชนอินทรีย์ที่นครศรีธรรมราช เป้าหมายร่วมกันคือชุมชนอินทรีย์ จะกำหนดสมรรถนะใดขึ้นมาอีกบ้างให้เหมาะสมกับหน้างาน....ซึ่งผมคิดว่าสมรรถนะใหม่ ที่จะได้กำหนดขึ้นจะต้องมีสมรรถนะที่แต่ละท่าน ทำอยู่แล้วเป็นปรกติรวมอยู่ด้วยแน่นอน....ทับซ้อนกันอยูู่่

หยิบเรื่องนี้มาพูดเพราะอยากจะได้ใจจากคุณอำนวยที่จะเข้าร่วม โครงการฯว่ามาร่วมกันพัฒนาตนเองจากฐานที่ตนเองทำกันอยู่แล้วนี้ ไม่ใช่เรื่องใหม่ที่แปลกแยกจากงานที่ทำแต่ประการใด

ซึ่งการพัฒนาสมรรถนะให้กับบุคลากรก็เป็นภารกิจของแต่ละหน่วยงาน ของแต่ละองค์กรอยู่แล้ว

หน่วยงานอื่นผมอาจจะมองเห็นไม่ชัดว่าพัฒนาสมรรถนะบุคคลากร ทให้ทำหน้าที่คุณอำนวยทำกันอย่างไร จึงขอรบกวนเพื่อนๆจากหน่วยงานต่างๆที่เข้าร่วมพัฒนาด้วยกันช่วยกันแสดงความคิดเห็น

แต่สำหรับ กศน.ในบันทึกหน้าครับ ผมจะเขียนว่าคนของ กศน. เมื่อมาทำการพัฒนาสมรรถนะตนเองแล้ว win-win ได้ประโยชน์กันทุกฝ่ายอย่างไร 

[หนุ่ม ร้อยเกาะ]

• หวัดดีครับ อ.นง
• เห็นพี่น้อง ขนมังคุด และผลไม้มา มอบให้ ผวจ. แล้วสงสาร ครับ

[สิงห์ ป่าสัก]

• แวะมาเยี่ยมเยียนครับ
• เห็นจำนวนเป้าหมายคนแล้ว  ทั้งดีใจและหนักใจครับ
• ดีใจเพราะว่าจะได้ขยายเครือข่ายได้มากและรวดเร็ว
• แต่หนักใจก็เกรงว่าจะตกร่องเดิม คือไม่ได้มาด้วยใจ
• หากมีการรับสมัคร และคัดเลือกด้วยการให้เขียนกิจกรรมที่ทำอยู่ ฯลฯ  ไม่เหวี่ยงแหเอาปริมาณเป็นตัวตั้ง ก็จะขยายผลเป็นค่อยเป็นค่อยไปและมีความยั่งยืนครับ
• ลปรร.นะครับ จะอย่างไรยังจะก็ขอเป็นกำลังใจให้ทีมงานทุกๆ คนครับ

[ครูนงเมืองคอน]

น้องสิงห์ป่าสักครับ

               เห็นด้วยครับกับข้อเป็นห่วงเป็นใยของน้อง...ค่อยๆทำค่อยๆแก้กันไปครับ...ต้องอยู่ในโลกของความเป็นจริง คงไม่มีงานใดที่ได้ดังใจของเราทั้งหมดใช่ไม๊ครับ...ต้องเรียนรู้ที่จะจัดการกับมันตลอดไป

 

[ครูนงเมืองคอน]

น้องบ่าวชัยพร

              ขอบคุณนะครับที่แวะมาเยี่ยม เป็นห่วงเรื่องมังคุด