วันนี้หลังจากที่ ท่อง Gotoknow ได้สักพัก ก็เห็นควรต้องเล่าเรื่องที่ค้างไว้ต่อ...และในระหว่างที่เล่า ก็ต้องขออภัย อาจารย์ beeman ด้วยความเคารพ ที่เปิดเผยความจริงจนหมดเปลือก คงจะไม่มีผลกระทบนะค่ะ
วันอาทิตย์ที่ 24 ก.พ.50 ตอนเช้า ไปดูแลส่วนที่ได้รับมอบหมายตามปกติ สายๆ อาจารย์ beeman ก็มาชวนไปที่ อบต.ระวิง ซึ่งอยู่ห่างโรงเรียนประมาณ 5 ก.ม. เพื่อเรียนรู้เรื่องบล็อกต่อ เอ...จะเอาไงดีนะ....(คิดจะไม่ไป ) มองซ้าย มองขวา หาครูอรรถพล ที่สมัครสมาชิก blog ไว้เมื่อวาน.....หายไปไหนนะ....( พี่..พี่..ผมไปเป็นวิทยากรลูกเสือนะครับ...) ครูหญ้าบัวก็ลังเลอยู่นั่นแหละ....สักพักอาจารย์ ก็บอกว่า "ผมไปรออยู่ที่อบต.ก่อนนะ.." เมื่อได้ยินดังนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะต้องไป (จำใจไปอีกแล้วค่ะ) คิดตอนนั้นว่า ถ้าเราไม่ไป อาจารย์ จะมองครูโรงเรียนเราเป็นอย่างไร (อาจารย์มหาวิทยาลัยไปรอครูบ้านอกนะค่ะ...รู้สึกละอายค่ะ.)
ไปถึงอาจารย์ beeman ก็ไม่สนใจว่าจะเต็มใจหรือไม่ ต้องสมัครสมาชิกก่อน ไม่อย่างนั้นจะสอนได้อย่างไร วันนั้นอาจารย์สอนไว้มากพอสมควร แต่.....ก็บอกแล้วว่า IT ไม่เข้มแข็ง ก็พอได้บ้างค่ะแต่ไม่มาก..... ที่แน่ๆ ได้บันทึกแรก ชื่อว่า "ความประทับใจครั้งหนึ่งของหญ้าบัว" ซึ่งเป็นบันทึกที่บอกความรู้สึกสดๆในตอนนั้น หลังจากนั้นก็ไม่ได้เข้าไปดูบล็อกเลยด้วยเหตุหลายๆประการ
วันเวลาผ่านไปประมาณเกือบเดือน ครูหญ้าบัว ก็เข้าไปดูบล็อกของตนเอง........โอโฮ !...รู้สึกปิติอย่างบอกไม่ถูก เมื่อบันทึกแรกของครูหญ้าบัวมีผู้เข้ามาแสดงยินดีต้อนรับและให้กำลังใจ เมื่อเห็นดังนั้น หญ้าบัวก็คิดว่า...ต้องตอบท่านเหล่านั้นแล้วหละ ตามวิสัยของครูหญ้าบัว " เมื่อมีผู้เข้ามาเยี่ยมเราต้องต้อนรับ เมื่อมีผู้มาทักเราต้องยินดี" บุคคลเหล่านั้นเปรียบเสมือนผู้ปลุกให้ครูหญ้าบัวตื่นจากการนอนหลับเสียนาน.....ต้องขอขอบคุณท่านเหล่านั้นค่ะ
เมื่อปรารถนาที่จะเข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้จากบล็อก ครูหญ้าบัวก็มองหาหนทางที่จะเข้าแบบสะดวกๆ เอ..จะทำไงดี.....สำหรับที่ห้องคอมฯที่โรงเรียนนั้นนักเรียนใช้เกือบเต็มเวลา ช่วงที่ห้องว่าง ครูหญ้าบัวก็ไม่ว่าง ดังนั้นจึงตัดสินใจนำ Notebook ไปที่ทำการไปรษณีย์อำเภอหนองไผ่ ขอเช่าสัญญาณของ กสท. เลือกแพ็คเกจที่คิดว่าเหมาะที่สุด..... อยู่อำเภอเมืองแต่ทำไมถึงไปอำเภอหนองไผ่?... เพราะที่อำเภอหนองไผ่นั้นระยะทางห่างจากโรงเรียนประมาณ 22 ก.ม. ซึ่งอำเภอเมืองที่ตนอยู่นั้นห่างจากที่ทำการ กสท. ประมาณ 45 ก.ม. ก็โรงเรียนบ้านระวิงถือว่าอยู่ชายแดนอำเภอเมืองระยะทางจึงห่างจากตัวเมืองมาก
หลังจากที่รู้จัก บล็อก มากขึ้น แลกเปลี่ยน...เรียนรู้...เข้าใจ...ได้ความรู้....ได้ความรู้สึกที่ดี....ได้รอยยิ้ม..ฯลฯ ดังนั้นหญ้าบัวจึงบอกต่อ ให้คนใกล้ตัว..เพื่อน..พี่..น้อง...ได้รู้จักเวทีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้แหล่งนี้ หลายคนเข้าไปอ่านเท่านั้น แต่มีบางคนก็ขอคำแนะนำในการสมัครเข้าเป็นสมาชิกบ้าง ตอนนี้มีเครือข่ายต่อยอดเพิ่มจากครูหญ้าบัว 2 คนแล้วค่ะ ซึ่งนับว่า เป็นผลผลิตจากการออกหน่วย Mobile - Km ของ มน. ( รุ่นหลาน Mobile - Km )
ยังไม่จบแค่นี้ค่ะ ถึงแม้ว่า อาจารย์ beeman จะอยู่ไกลก็ยังคงให้คำแนะนำโดยใช้ blog ที่อาจารย์ สอนไว้นี่แหละค่ะเป็นสื่อ...และยังเชิญครูหญ้าบัวให้ไปร่วมงานรวมพลคนเขียนบล็อก ไปเล่าเรื่องแลกเปลี่นเรียนรู้กันที่ มน.เลยนะค่ะ แล้วอย่างนี้จะหมายความว่าอย่างไรค่ะ....พอจะทราบแล้วนะค่ะว่า อาจารย์ Beeman กับ ครูหญ้าบัวเกี่ยวอะไรกัน ?
จากซ้าย ผศ.ดร. วิบูลย์ วัฒนาธร, ทพ.พิชิต งามวรรณกุล,
ผศ.ดร.รุจโรจน์ แก้วอุไร และ ครูหญ้าบัว(ยืน)
สวัสดีค่ะ...ครูหญ้าบัว
สวัสดีค่ะ อาจารย์ Beeman
สวัสดีค่ะ...Miss Sirintip
สวัสดีค่ะ ...บัวชูฝัก
สวัสดีค่ะอาจารย์ Beeman