The Loving Gift for You - เวลา กับ ธรรมะ


เวลายาวนานที่ผ่านไป จึงมิใช่เป็นการเสียเวลาเลย หากแต่เป็นเวลาแห่งความสุข และความภาคภูมิใจ เป็นเวลาแห่งการสร้างสรรค์ผลงานอันยิ่งใหญ่

ดำเนินไปอย่างเร่งรีบ ฉับไว
แต่ไม่ว่าจะเร่งให้เร็วแค่ไหน
ก็ไม่เคยทันใจคนใจร้อนสักที

คนใจร้อน ที่ดูเหมือนจะรู้ว่า
เวลาเป็นของมีค่า
แต่แน่ใจหรือว่า

ได้ใช้เวลาไปอย่างคุ้มค่าจริง ๆ

เพราะบางครั้งการยอมสูญเสียเวลา
อย่างยาวนาน เพื่อให้ได้มาซึ่งผลงานอันประณีต สมบูรณ์
อาจเป็นการใช้เวลาอย่างคุ้มค่าที่สุดก็เป็นได้ 

มีพระราชาองค์หนึ่งพระนามว่า ปเจตนะ พระองค์ต้องการรถที่จะใช้ในการสงคราม จึงไปหาช่าง เพื่อให้ทำล้อรถคู่หนึ่ง โดยให้เวลา ๖ เดือน นายช่างก็ลงมือทำล้ออย่างประณีต เวลาผ่านไปเหลือเพียง ๖ วันจะครบ ๖ เดือน เขาเพิ่งจะทำล้อเสร็จข้างเดียวเท่านั้น เมื่อพระราชาทรงทราบดังนั้น จึงตรัสถามว่าเหลือเวลาอีกแค่ ๖ วั น ก็จะครบกำหนด แล้วล้ออีกข้างจะทำเสร็จหรือนายช่างกราบทูลว่า เสร็จพระเจ้าข้า

พอครบ ๖ เดือน นายช่างก็ทำล้อเสร็จคู่หนึ่งได้อย่างที่รับปากไว้ เมื่อเขานำไปถวายพระราชา พระองค์มองดูล้อคู่ใหม่นั้น พร้อมตรัสถามว่าล้อทั้งสองข้าง ข้างหนึ่งใช้เวลาเกือบ ๖ เดือน อีกข้างหนึ่งใช้เวลาเพียง ๖ วัน ไม่เห็นว่าจะต่างกันตรงไหนเลยนายช่างทูลว่า ดูภายนอกเหมือนกัน แต่ประสิทธิภาพนั้นแตกต่างกัน ขอพระองค์ทอดพระเนตรดูความแตกต่างกันเถิด

 

ว่าแล้ว นายช่างก็เอาล้อข้างที่ทำเพียง ๖ วัน กลิ้งไปบนพื้นดิน พอสุดกำลัง มันก็ล้มลง ส่วนล้อข้างที่ใช้เวลาทำนานเกือบ ๖ เดือนนั้น พอกลิ้งไปสุดกำลังแล้ว ก็ยังคงตั้งอยู่ดังเดิม พระราชาทรงแปลกใจ จึงถามถึงสาเหตุที่ทำให้ล้อทั้งคู่แตกต่างกัน นายช่างก็กราบทูลว่า ขอเดชะ ล้อที่ทำเพียง ๖ วันนั้น ส่วนประกอบเป็นไม้ที่อบยังไม่แห้งสนิท จึงไม่สมดุลย์ ส่วนล้อข้างที่ใช้เวลาเกือบ ๖ เดือนทำด้วยไม้ที่แห้งสนิทดี จึงสมดุลย์ พระเจ้าข้า

นายช่างผู้ชำนาญ ยอมสละเวลายาวนานในการสร้างล้อรถ ซึ่งมีความสมดุลย์เป็นเยี่ยม แม้จะหมุนกลิ้งไปไกล ก็ยังสามารถทรงตัวตั้งอยู่ได้อย่างมั่นคง เวลายาวนานที่ผ่านไป จึงมิใช่เป็นการเสียเวลาเลย หากแต่เป็นเวลาแห่งความสุข และความภาคภูมิใจ เป็นเวลาแห่งการสร้างสรรค์ผลงานอันยิ่งใหญ่ของนายช่างผู้นั้น การปฏิบัติธรรมของเราก็เช่นกัน แม้แม้ต้อง เวลานาน แต่ผลการปฏิบัติที่ได้ ก็จะมั่นคง เมื่อเราทำถูกวิธีแล้ว ขยันแล้ว แต่ยังเข้าไม่ถึงธรรม ก็ขอให้ทำไปอย่างมีความสุข เพราะเวลาแห่งความสุข ย่อมเป็นเวลาที่มีค่ามากที่สุด

 

 

แม้ชีวิตวันนี้...เราจะต้องก้าวไปอย่างฉับไวแต่จะเป็นไรไปหากเราจะยอมสูญเสียเวลาเพื่อที่จะมีความสุขนานๆ และได้ผลงานดีๆ 

 

    

หมายเลขบันทึก: 113301เขียนเมื่อ 21 กรกฎาคม 2007 19:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:10 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

สวัสดีครับ...^_^

   ขอเก็บท่อนนี้ในความทรงจำนะครับ

   การปฏิบัติธรรมของเราก็เช่นกัน แม้แม้ต้อง เวลานาน แต่ผลการปฏิบัติที่ได้ ก็จะมั่นคง เมื่อเราทำถูกวิธีแล้ว ขยันแล้ว แต่ยังเข้าไม่ถึงธรรม ก็ขอให้ทำไปอย่างมีความสุข

สวัสดีค่ะ คุณหมอ

P
โลกสมัยใหม่ ดูเหมือนอะไรๆ ก็รีบเร่ง นะคะ
วันคืน ล่วงผ่าน วันวานล่วงเลย กี่คนเล่าเอย
มาถึงวันนี้  ....
....  เพราะรู้ว่า เป้าหมาย ปลายทางคืออะไร
จึงมั่นใจว่า ตลอดเวลา ที่ก้าวเดินไป จะมี
แผนผัง เป็นทิศทาง นำไป ใช่ไหมคะ
.... เพราะซาบซึ้งว่า ธรรมะ คือ คำตอบ
จึงเรียนรู้ ฝึกฝน และแสวงหา แม้ต้องใช้เวลา
แต่ ก็ทรงคุณค่า คณานับ  ...  นะคะ
... ขอบคุณที่เข้ามาเติมเต็ม มีความสุขค่ะ
  • ชอบเรื่องนี้จัง
  • อยากทำแบบนี้บ้าง
  • เอ จะได้มีโอกาสแต่งงานไหมเนี่ย
  • ฮ่าๆๆๆๆ

เอ ท่านพี่ดร. ขา  

P
...  หายใจเข้าออก เป็น สีชมพู เลยนะคะเนี่ย
.... นี่ขนาด หัวข้อ ธรรมะ แท้ๆ คิดไปได้ ซูฮก จริงๆค่ะ
....  เวลาฝึกสมาธิ ท่านพี่ อย่าเผลอ พุท - แต่ง โธ - งาน นะคะ 
....  เดี๋ยวจะได้แต่งจริงๆ  ....  แต่ง กับ งาน นะคะ
....  Anyway tonight I will pray for you ...
...  ปูจะสวด คาถาชินบัญชร ต่อด้วย พาหุงฯ
แล้ว ก็ พระรัตนตรัย ชุดใหญ่ ให้เลยค่ะ 
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท