เขียนบล็อกไม่เป็น ให้อ่านวานิช จรุงกิจอนันต์
<p>
ผมเป็นคนไม่อ่านหนังสือพิมพ์แบบพร่ำเพรื่อ แต่ผมก็ซื้อมติชนสุดสัปดาห์อ่านทุกฉบับ และคอลัมภ์หนึ่งที่ผมชอบคือ คอลัมภ์วาณิช จรุงกิจอนันต์ วันนี้ (18 มิ.ย.48) อ่านเรื่อง น้องใหม่ ก็นึกขึ้นได้ว่าที่ผมชอบอ่านก็เพราะคุณวาณิชเขียนแบบเขียนบล็อกนี่เอง คือเขียนความรู้สึก เขียนจากใจ ผนวกกับความสามารถทางสำนวนโวหารและเจ้าบทเจ้ากลอน ความในใจของคุณวาณิชจึงน่าอ่านมาก ได้ความรู้แบบ “ความรู้ฝังลึก” (Tacit Knowledge) อยู่ในบทความเยอะมาก</p>“”Tacit Knowledge)<p>
คงเป็นเพราะผมเป็นคนชอบเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเชิงความคิดนี่เอง ผมจึงติดใจข้อเขียนของคุณวาณิช</p><p>
การเขียนบล็อกเป็นการเขียนเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยออกมาจากใจ</p><p>
ความรู้ฝังลึก มีลักษณะเป็นความรู้เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ที่ผู้ฟังหรืออ่านต้องไล่จับหรือเอาตะแกรงช้อนเอาเอง ผมตั้งชื่อบทความรู้เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยนี้เสียโก้ว่า “ขุมความรู้” มาจากภาษาอังกฤษว่า Knowledge Assets อย่าลืมตัวเอส (s) นะครับ เพราะมันเป็นเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยจำนวนมากมาย</p><p align="right">
วิจารณ์ พานิช
18 มิ.ย.48
</p>
