ประสบการณ์
การดำเนินชีวิตของข้าพเจ้า ข้าพเจ้ามีการดำเนินชีวิตที่เรียบง่าย ด้านการศึกษาก็งูๆปลาๆเพราะฐานะทางบ้านก็หาเช้ากินค่ำไม่ดิ้นรนอยู่กินง่ายๆพอเริ่มมาเรียนมหาลัยราชภัฏก็ได้พบเพื่อนและได้ประสบการณ์ดีๆมากมายประทับใจมากที่สุดคือได้รู้จักเพื่อนหรือพี่สาวคนหนึ่งที่คอยช่วยเหลือทุกอย่างคอยให้กำลังใจตลอดเวลาในระยะเวลา 1 ปีที่ได้เรียนร่วมกัน ประทับใจมากไม่มีคำไหน ที่จะบอกหรือตอบแทนความรู้สึกดีๆที่พี่เขามีให้นอกจากคำว่า “ ขอบคุณหล้ายหลายค่ะ”
นางอรนุช โชติจรุง
ข้าพเจ้านางสมคิด ไชยบุตรเกิดวันที่ 26 มกราคม 2517 เลขที่ 12 บ้านชาด หมู่ 5 อำเภอเขาวง(ปัจจุบันเป็น อ. นาคู) จังหวัดกาฬสินธุ์ มีพี่สาว 1 คน พี่ชาย 1 คน ข้าพเจ้าเป็นคนที่ 3 ข้าพเจ้าเรียนจบระดับชั้นประถมศึกษาที่โรงเรียนบ้านชาด พอจบแล้วข้าพเจ้ามีความตั้งใจที่จะเรียนต่อในระดับมัธยมศึกษาแต่ พ่อ-แม่ ไม่ส่งเรียนเพราะเหตุผลว่าส่งพี่สาว-ชายแล้ว พี่ทั้ง 2 เรียนไม่จบ แม่บอกข้าพเจ้าว่าไม่ต้องเรียน พี่กับน้องเหมือนกันหมด ตอนนั้นข้าพเจ้าเสียใจมาก และตั้งแต่วันนั้นมาข้าพเจ้าจะต้องเรียนให้ถึงปริญญาตรีให้ได้ต่อจากนั้นผ่านมาหลายปีข้าพเจ้าแต่งงานและย้ายมาอยู่ อ.เขาวง ปี 2537 ตอนนั้นเขาเปิดรับสมัครนักศึกษา กศน. ระดับมัธยมต้นตอนนั้น ปี 2538 จะต้องเสียค่าหน่วยกิจละ 220 บาท ข้าพเจ้าเรียนจบและต่อจนถึงระดับมัธยมปลาย ต่อมาปี 2549 ได้ยินข่าวว่ามีการเปิดศูนย์การเรียนรู้ที่มหาลัยชีวิต อ. เขาวง จึงได้ไปสมัครเรียนและมีความตั้งใจว่าจะต้องเรียนให้จบ พอเรียนได้ในเทอมแรกข้าพเจ้าได้เรียนรู้แนวความคิดที่จะนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้แนวความคิดหลายๆอย่างประสบการณ์หลากหลายอาชีพและได้รู้จักโลกที่กว้างขึ้นมองโลกอย่างเข้าใจขึ้นและข้าพเจ้าได้ประสบการณ์ดีๆและการดำเนินชีวิตของข้าพเจ้าจะต้องดีขึ้นและข้าพเจ้าจะพยายามทำความดีและตั้งใจเรียนจนจบให้ได้ไม่ว่าจะเจออุปสรรคก็จะพยายามต่อไป
ขอบคุณค่ะ
ข้าพเจ้านางวลาลักษณ์ ศรีสงเปลือย อายุ 49 มีความภาคภูมิใจในตัวเองมากที่ได้มีโอกาสเข้ามาเรียนในสถาบันของการเป็นนักศึกษาทั้งๆที่คนส่วนมากที่ร่วมสังคมในช่วงอายุของข้าพเจ้านี้และอาชีพเกษตรกรจะได้มีโอกาสนั้นยากมากแทบตัดสินให้ได้เลยว่าไม่มีโอก่สแน่แล้วฐานะก็ไม่อำนวยและที่สำคัญที่สุดคือข้าพเจ้าได้เรียนด้วยกันกับลูกชายคนโตในห้องเดียวกันและที่สุดของที่สุดในตอนนี้คือได้เรียน ได้ศึกษาในมหาลัยชีวิตเหมือนกันกับเพื่อนๆคนอื่นที่มีโอกาสเช่นกัน
ข้าพเจ้านางพิพัฒน์ โพนสาลี(สกุลเดิมวรรณหอม)เกิดที่บ้านกุดสิมคุ้มใหม่ เลขที่ 44 ม.1
อ.เขาวง จ.กาฬสินธ์แต่ก่อนไม่เคยคิดที่จะสนใจศึกษาเกี่ยวกับความเป็นไปในท้องถิ่นเท่าที่ควรแต่พอมาดูพระราชดำรัสของในหลวงท่านแล้วมาคิดได้ว่าการอยุ่อย่างพอเพียงมีประโยชน์มากจึงเป็นเหตุให้ข้าพเจ้าหันมาสนใจที่จะศึกษาต่อในสาขา"สหวิทยาการเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น"เพื่อที่จะนำความรู้การอยู่อย่างพอเพียงมาปรับปรุงชีวิตของตนเองให้ดีขึ้นจากนั้นก็จะนำลงสุ่ชุมชนต่อไป
ข้าพเจ้านางจุฑารัตน์ ดาเลิศ อายุ 33 ปี ได้มีโอกาสในการมาศึกษาเรียนรู้ในโครงการมหาลัยชีวิต "สาขา สหวิทยาการเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น " ซึ่งหลักสูตรการเรียนการสอนนี้มีความสอดคล้องกับการดำรงชีวิตของคนในชุมชนและสามารถนำความรู้ที่ได้มาปรับใช้กับชีวิตของตนเอง / ชุมชนได้ และทำให้เข้าใจถึงวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของชุมชนในอดีตกับปัจจุบันว่ามีความแตกต่างกันอย่างไร ด้านสังคม เศรษฐกิจ การศึกษา วัฒนธรรม ทรัพยากร / สิ่งแวดล้อม มีการจัดการทุนทางสังคมและการแก้ไขปัญหา / แนวทางการแก้ไขร่วมกันอย่างไร จาก 1 ปีที่เรียนมาข้าพเก็ได้เปลี่ยนทัศนคติใหม่จากเดิมเคยมีความคิดว่ารัฐจะต้องมาแก้ไขปัญหาให้ชุมชนเท่านั้นแต่พอได้เรียนรู้แล้วปัญหาของชุมชน การแก้ไขปัญหาชุมชนต้องร่วมกัน ชุมชนจะต้องเปลี่ยนวิธีคิดและมีกิจกรรมการเรียนรู้ร่วมกันเพื่อให้ชุมชนคิด / วิเคราะห์ แนวทางการแก้ไขปัญหาได้ดว้ยตนเองจึงจะเป็นชุมชนเข้มแข็งและพึ่งตนเองได้อย่างยั่งยืน
สวัสดีค่ะ ดิฉันวิไลลักษณ์ เกศกุล ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ดิฉันและครอบครัวอยู่ที่เลิงนกทา จ.ยโสธร แต่มีโอกาสมาเรียนที่ศูนย์ฯ เขาวง จ.กาฬสินธุ์ ดิฉันเคยทำงานเป็นพนักงานควบคุมคุณภาพการผลิตชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์และพนักงานฝึกอบรม ( trainer ) ที่บริษัทซีเกทเทคโนโลยีจำกัด และบริษัทรีทไรท์ ที่นิคมอุตสาหกรรมบางปะอินเมื่อปี 2531-35
ปัจจุบันทำงานวิจัยเพื่อท้องถิ่น และเป็นพี่เลี้ยงงานพัฒนาเกี่ยวกับเกษตรอินทรีย์ในพื้นที่จังหวัดยโสธร รู้สึกสนุกกับการเรียนเพราะทุกวิชาปรับใช้ได้จริง และมีส่วนพัฒนาการทำงาน เนื้อหาที่เรียนสามารถสะท้อนวิธีคิด วิธีการทำงานที่ผ่านมา ทำให้มองเห็นตนเอง(โดยเฉพาะข้อผิดพลาด ) มองเห็นชุมชนได้ชัดเจนขึ้น ดิฉันประทับใจที่ตนเองมีเป้าหมายในการเปลี่ยนแปลง ปรับปรุงตนเองในทางบวก และมีหลายอย่างที่ตั้งใจจะทำให้สำเร็จอย่างน้อยก็จบการศึกษาระดับปริญญาตรีภายในปี 2551 ดิฉันมีความประทับใจมิตรภาพของคนรอบข้างที่ต่างเป็นครูให้ดิฉัน ขอมอบคำขอบคุณสำหรับโอกาสที่ได้รับจากทุกฝ่ายตั้งแต่ราชภัฎพระนคร คณะครูอาจารย์ ผู้กำหนดหลักสูตร ผู้จัดการเรียนการสอน เพื่อนรุ่นน้องที่ให้ข้อมูลการสมัครเรียน เพื่อนร่วมสถาบันทุกท่าน ตลอดจนสมาชิกในครอบครัวที่เป็นกำลังใจอย่างดี ดิฉันจะแปรความปรารถนาดีจากทุกฝ่ายมาเป็นพลังในการทำความดีเพื่อตัวดิฉันเอง และเพื่อสังคมของเรา "ขอบพระคุณ และขอบคุณอย่างจริงใจค่ะ" "ลักกี้"
ไม่มีความเห็น