วันนี้ช่วงเที่ยง ผมได้โทรศัพท์ไปหาคุณครูสอนวิชาภาษาอังกฤษที่ปัตตานี เพื่อแนะนำให้ลองแปล มุกเด็ด ๆ ของพี่ชัดเจน จากบางรักซอย 9 ที่ผมนำมาลงบันทึกไว้ เพื่อใช้สอนเด็ก ๆ น่าจะทำให้เด็ก ๆ ชอบเรียนวิชาภาษาอังกฤษได้ดีขึ้น ซึ่งท่าน (น้องเจ๊ะ) ก็รับหลักการ และเห็นดีเห็นงามด้วย เพราะเป็นเรื่องที่ชอบกันทุกคน คุณครูท่านก็บอกว่าเขาดูเหมือนกัน เด็ก ๆ ก็ชอบเอามุกมาแซวกันเล่น ซึ่งผมฝากว่าได้ความยังไงแล้วผมขอเรียนรู้ด้วยคน
และได้คุยกันเลยไปถึงว่าผมคนนึงที่ไม่สามารถพูดภาษอังกฤษได้ เพราะไม่มีทักษะ ไม่ได้หัด และที่สำคัญไม่กล้าพูด จึงอยากให้คุณครูสอนภาษาอังกฤษลุกขึ้นมาจัดการ (ยังไงก็ไม่ทราบ) ให้เด็กชายขอบได้กล้าที่จะพูด และใช้ตั้งแต่เด็ก ๆ โตขึ้นจะได้กล้าพูด ผมเล่าให้ฟังว่าที่ผมมาสอนเศรษฐศาสตร์สาธารณสุขใช้เวลาติดต่อกัน 4 คาบ เป็นนักศึกษาที่ทำงานแล้วและลามาเรียนต่อ และมีคนที่อายุน้อยกว่าผมเพียงคนเดียวนั้น ต้องทำการบ้านสาหัสมาก โดยโจทย์คือ “ทำอย่างไรให้เขาชอบวิชาเศรษฐศาสตร์สาธารณสุข” “อยากเรียน” เกิดปิ้งแว๊บว่า “อ่อ! ถึงว่าทำไมเขา (ที่ทำงาน) จึงได้คิดและจัดการแบบนี้” และ “รู้แล้วล๊ะว่าจะกลับไปใช้ในการทำงานอย่างไร” ซึ่งส่วนใหญ่ผมก็ใช้หลักการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม (Participatory Learning หรือ PL) โดยเน้นที่ การเรียนรู้เชิงประสบการณ์ และ การเรียนรู้โดยกระบวนการกลุ่ม ซึ่งได้เคยบันทึกไว้แล้วตามที่ทำ Link (ส่วนหลังการเรียนรู้ในแต่ละครั้ง จะได้ทำ AAR ร่วมกับนักศึกษา และนำมาบันทึกไว้อีกครั้ง) ซึ่งวิธีการเรียนรู้ร่วมกันแบบนี้ผู้สอนต้องตั้งใจก่อนออกจากบ้านว่า “วันนี้เราจะไปเรียนรู้ร่วมกันในประเด็น...อย่างไร” มากกว่าที่จะเป็น “วันนี้เราจะไปสอนอะไร”
ดูท่าท่างจากน้ำเสียง ผมว่าคุณครูน่าจะสนใจวิธีการนี้อยู่มาก (ไม่ทราบเดาถูกไหม) จึงลงบันทึกไว้และจะนัดหมายให้เข้ามาลองอ่านดู หรือผมอาจจะเอามะพร้าวมาขายสวนอีกเรื่องหนึ่งก็ไม่ทราบ แต่คงเสียหายอะไรนะ
วันนี้ได้นำมุกเด็ดๆ ไปใช้ในชั้นเรียนแล้ว สรุปว่า: นักเรียน ฮา....แต่คืนนี้จะไปทำการบ้านนะ หมายถึงการแปลมุกเด็ดเป็นภาษาอังกฤษ อย่าคิดลึก