KM.12 ดอกหญ้า ความสุข สมาธิ


ความอัศจรรย์แห่งปัจจุบันขณะ....เป็นความสุขที่มีอยู่ต่อหน้า...ไม่ต้องรอพบพา ณ ที่แห่งหนไหน...เวลาใด...เป็นอีกหนึ่งช่วงเวลาที่ได้สมาธิ

       หลายๆ ครั้งๆ ที่ฉันสงสัย  เวลาเดินเล่นแบบไม่ตั้งใจหรือเดินไปทำงานตามปกติ  ยามเช้าๆ ของแต่ละวัน...เมื่อใดที่หยุดมองดอกหญ้ากระจิริด..ดอกสีขาวอมเหลืองเล็กๆก้านยาว ที่โอนอ่อนล้อเล่นลม บางวันก็มีน้ำค้างเกาะพราว งดงาม..จนต้องหยุดยืนดู..และนั่งลง เชยชม เพ่งพิศด้วยตา แล้วใช้นิ้วและใจลูบไล้ สัมผัสบ้าง รู้สึกถึงความนิ่งงันของจิตใจชั่วคราว บางครั้งก็เผลอพูดคนเดียว.. “สวยจัง”...เมื่อสนใจสิ่งรอบข้างอีกครั้ง ก็พบว่า คนที่เดินมาด้วยกันไปไกลแล้ว.....บางครั้งก็เผลอคิดขึ้นมาว่า “คนอื่นๆเขาไม่เห็นเป็นอย่างเราเลย..แล้วเขาจะว่าเราผิดปกติมั้ยนะ”...เพียงแค่คิดนะ..แต่มิได้สนใจอันได...ฉันเลือกทำในสิ่งที่อยากทำแล้วมีความสุขใจและกายโดยไม่สร้างความทุกข์ให้กับใครๆ เพราะสิ่งที่ฉันพบอยู่ก็เป็นอีกหนึ่งของความอัศจรรย์แห่งปัจจุบันขณะ....เป็นความสุขที่มีอยู่ต่อหน้า...ไม่ต้องรอพบพา ณ ที่แห่งหนไหน...เวลาใด...เป็นอีกหนึ่งช่วงเวลาที่ได้สมาธิ  ขอบคุณธรรมชาติที่สรรค์สร้าง...ความสุขในทุกที่ ...ทุกเวลา...ขอบคุณต้นไม้ใบหญ้า...และชีวิตที่ได้เกิด และได้อยู่ใกล้ชิดธรรมชาติ...ธรรมชาติที่มีความงามอย่างลงตัว โดยไม่ต้องแทรกแซง

ดอกเอย…ดอกไม้....
งดงาม...พราวพราย...แม้ดอกหญ้า...
ไหว...เอน...ชูช่อ...ล่อตา....
แซมใบหญ้า ..เรียวเล็ก...ติดดิน
เพ่งพิศ พินิจดู ด้วยปีติ
สมาธิก่อเกิด ทุกข์หมดสิ้น
เพียงดอกหญ้า..ล้อเล่นลมอยู่เพียงดิน
ราวโลกนี้...มีแต่สุข....ทุกข์มลาย....
กิเลสบอกว่าอยากเด็ด กลับไปด้วย
ใจบอก “สวย” แบบนี้..อย่าไปไหน...
อยู่กับต้น..ล้อเล่นลม...ควรคู่ใบ
ไม่ชอกช้ำ เป็นดวงใจ...ประดับดิน
..

      

 เมื่อตามรู้ด้วยจิตที่เป็นกลางก็พบว่า เป็นสภาวะที่มีความสุข...ด้วยความชื่นชอบในความงดงาม  “ความสุขก่อให้เกิดสมาธิ”... ซึ่งเมื่อเกิดขึ้น มีอยู่และก็จะดับไป เป็นธรรมดา ทั้งสมาธิ ทั้งความงามของดอกหญ้าและ สภาวะสุขของใจ...เหลือเพียง สัญญา ที่ยังพกพาภาพและความนึกคิดเหล่านั้นไว้ จนก่อเกิดเป็นบันทึกในครั้งนี้...
        เชื่อว่าหลายๆท่านได้พบพานความสุขในชีวิตจากธรรมชาติ เพียงแต่อาจแตกต่างกันในความชอบ สิ่งใดหรือที่ทำให้ท่านเกิดความสุขจนก่อเกิดเป็นสมาธิทันทีที่ได้สัมผัส..เล่าสู่กันฟังบ้างซิคะ

หมายเลขบันทึก: 105934เขียนเมื่อ 24 มิถุนายน 2007 15:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 มิถุนายน 2012 11:15 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
  • ชอบดูดอกไม้เหมือนกันครับพี่
  • แต่ชอบดอกไม้สีขาว
  • บางอย่างไม่สวยแต่กลิ่นหอมมากครับ
  • ขอบคุณครับ

โอ้โฮ!!..ผู้ชายชอบดอกไม้สีขาว...ดีจัง...

  • ความสุขเกิดขึ้นได้ทั้งจากความงามที่ได้จากการมองเห็นและจากกลิ่นที่หอมถูกใจ ขึ้นอยู่กับว่าอะไรเด่น...
  • ดอกไม้ทำให้ความรู้สึกของเราอ่อนโยนขึ้นโดยเฉพาะสีสันที่อ่อนโยน สะอาดตา และกลิ่นหอมที่เย็นใจ
  • อยากมีดอกไม้ที่สวยงามและกลิ่นหอมแจกคนทั้งโลก ในบางวันแห่งการเฉลิมฉลองสิ่งดีงามแต่ก็ทำไม่ได้
  • ก้อ...ฝากคุณน้อง-อาจารย์ขจิต ชื่นชมจากธรรมชาติใกล้ๆตัวไปก่อนนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

สวัสดีครับ

  • ได้อ่านบันทึกนี้นานแล้ว  แต่ไม่รู้ด้วยเหตุผลกลใดถึงไม่ได้ตอบ
  • “ความสุขก่อให้เกิดสมาธิ”  ประโยคนี้ผมเคยได้ยินมาก่อนครับ  นึกได้ว่าได้ยินจากธรรมเทศนาของ หลวงพ่อปราโมชย์  ผมเคยโน้ตไว้ด้วย
  • ท่านว่า  การเจริญสติปัฏฐาน เป็นเหตุให้เกิด สติ  และ สติเป็นเหตุให้เกิด ความสุข และไล่ไปเรื่อย เป็น สมาธิ  ปัญญา และสุดท้ายคือ วิมุตติ ครับ
  • แค่ได้ชมนกชมไม้  ก็สามารถทำให้หลุดพ้นจากวัฏฏสงสารได้  แล้วใครกันหนอที่ชอบไปหาความสุขที่ไกลตัว  และอาจเป็นเหตุให้เดินสู่อบายมากขึ้น
  • ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ ครับ คุณแหววน่าจะเป็นกวีได้เลยนะเนี่ย

ธรรมะสวัสดีครับ

สวัสดีค่ะคุณธรรมาวุธ

  • ตอนที่บันทึกก็คิดว่าผู้ชายคงไม่อ่านกัน หรือคนส่วนใหญ่ก็คงไม่สนใจ...แต่แหววบันทึกเพราะว่านี่เป็นการทบทวนและการบันทึกความสุขของชีวิต ที่แหววอาจไม่ได้สัมผัสในทุกๆวันจากภาวะเร่งรีบ..และได้เชยชมในวันหลัง
  • ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ..นอกจากพระปราโมทย์แล้ว สิ่งหนึ่งที่แหววพบเจอและโดนใจว่าใช่เลยกับชีวิตที่พบเจอก็คือบทความของท่าน Osho ที่ท่านอาจารย์ประพนธ์แปล ที่เมื่ออ่านแล้วก็รู้สึกดีว่า..เรามิได้ผิดปกติหรอก..ดีแล้ว...
  • ขอบคุณกับการมาทักทายกันให้รู้ว่าเรายังมีกัลยาณมิตรทางธรรมอยู่เสมอ...และเป็นกำลังใจกับการเดินทางต่อไปค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท