พี่อยากทำเอง ไม่ทราบเขาจะว่าไงบ้างเนอะ


เกิดประเด็นปิ๊งแว๊บเข้ามาว่า จะใช้กลไกอะไรดี ที่จะควาญหาคนที่มีจิตอาสาให้พบให้เร็ว ๆ และมาก ๆ ขึ้นอีก

     พี่ด๊ะ (มิด๊ะ เหล็มปาน) พยาบาลวิชาชีพ ผู้ที่เป็นเหมือนพี่สาวของผม เราเพิ่งรู้จักกันตอนที่ผมจบทำงานแล้วย้ายกลับมาบ้าน บ้านของพี่ด๊ะอยู่ในตำบลโคกสัก วันนี้สืบเนื่องจากบันทึก เมื่อ อบต.ลุกขึ้นมาจัดการสุขภาพชุมชนเอง(บ้าง) เกิดอะไรขึ้น! ทำให้ผมโคจรมาพบพี่เขาอีก ซึ่งหลัง ๆ ต่างก็มีภารกิจของตนเองที่ทำให้ไม่ค่อยได้เจอกันเลย

     เมื่อประมาณ 11 ปีก่อนพี่ด๊ะแต่งงานกับบัง(พี่)มีน ครูโรงเรียนตะโหมดพิทยาคม ได้ไม่กี่วันบังมีนก็เกิดอุบัติเหตุรถพ่วง 18 ล้อบรรทุกน้ำยางสดพลิกคว่ำใส่ ที่ถนนในอำเภอกงหรา ซึ่งเป็นบ้านบังมีน ทำให้ต้องตัดขา ทิ้ง แต่โคนขาทิ้งทั้ง 2 ข้าง บังมีนยังเป็นครูที่มีศักยภาพสูงมาก เป็นคนพิการที่ยังทำอะไรต่อมิอะไรได้ทุกอย่างเฉกเช่นคนปกติ และบังมันบอกเล่าให้ฟังว่า "ผมไม่เคยนึกว่าผมพิการ"

    วันนี้ (22 ก.ค.50) ผมได้เจอกับพี่ด๊ะ ทำให้ได้ใช้เวลาที่มีอันน้อยนิดพูดคุยกัน ทราบว่าใจพี่ด๊ะที่อยู่กับบังมีน มากว่า 10 ปี เข้าใจและรู้แล้วด้วยตนเองว่าจะต้องใช้ชีวิตกับคนพิการอย่างไร ให้เขาได้ปลดปล่อยศักยภาพออกมาเองอย่างไร จึงอยากจะทำงานนี้เสียเอง ด้วยมีใจรักและอยากถ่ายทอดประสบการณ์ของตนผ่านงานประจำ อีกทั้งงานที่รับผิดชอบอยู่ตอนนี้ก็คืองาน Home Health Care (แกนหลักของทีม) แต่ในองค์กรที่เป็นอยู่นี้ การจะอาสาออกไปบอกว่าจะขอรับงานเองนั้น ทำได้ยากมาก อีกทั้งหากขืนทำไปแล้วอาจจะต้องอยู่อย่างลำบากในภายหน้า แต่ก็อดทนไม่ได้เลยที่เห็นงานนี้ถูกเกี่ยงกัน และไม่มีใครสนใจอย่างจริงจังนัก

     จากการคุยกันเข้าใจว่าได้ข้อสรุปคือพี่ด๊ะจะมาทำงานนี้ด้วย "จิตอาสา" ร่วมกับ ศวพถ.โดยจะชวนบังมีนมาร่่วมคิดและร่วมทำงานด้วย พอได้โทรคุยกับบังมีนซึ่งกำลังซ่อมรถอยู่ บังมีนก็ตอบรับทันที ด้วยความเต็มใจยิ่ง วันนี้เครือข่ายเราโชคดีมาก และไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้คนที่มีจิตอาสามาร่วมกันทำงานเพิ่มขึ้นอีก

     ตอนขับรถออกไปวัดเขาเจียก เลยเกิดประเด็นปิ๊งแว๊บเข้ามาว่าจะใช้กลไกอะไรดี ที่จะควาญหาคนที่มีจิตอาสาให้พบให้เร็ว ๆ และมาก ๆ ขึ้นอีก คนเหล่านี้เขาอยากช่วยเหลืองานพัฒนาชุมชนและสังคม แต่เขาไม่มีช่องทางไปเสนอตัว ไม่มีโอกาสที่จะพบคนคอเดียวกันที่จะได้ร่วมกันทำงาน ปิ๊งแว๊บประเด็น แต่ไม่ ปิ๊งแว๊บกลไกการจัดการ เผื่อใครมีอะไรดี ๆ จะแนะนำบ้างจึงบันทึกมาเพื่อขอแลกเปลี่ยนกันครับ จะเป็นพระคุณยิ่ง

หมายเลขบันทึก: 105571เขียนเมื่อ 22 มิถุนายน 2007 22:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มีนาคม 2015 08:31 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)
  • เย้ๆๆๆดีใจน้องบ่าวกลับมาแล้ว
  • คงต้องสังเกตว่าเขาขอบงานแบบไหน
  • ถนัดอะไร แล้วลองให้เขาทำดู
  • คนที่มีจิตอาสาชอบทำตามที่ตนถนัด
  • แถมทำแบบสุดใจขาดดิ้นด้วยครับ
  • ขอบคุณครับผม

สวัสดีครับ  อาจารย์พี่ขจิต

     เห็นด้วยกับประเด็นที่พี่ให้คำแนะนำไว้ครับ แต่ตรงที่สังเกตที่สิครับ ยากตรงนี้แหละครับ ที่สำคัญหลายคนไม่ทราบว่าตนเองชอบอะไรก็เยอะนะครับ ยิ่งทำให้ควาญหากว่าจะเจอต้องใช้เวลาเหมือนกันนะครับ หรือพี่มีวิธีการดี ๆ อีกไหมครับที่จะสังเกตรู้ครับ

สวัสดีครับ คุณชายขอบ

  • เข้ามาทำความรู้ทักทายนะครับ
  • ดีใจที่ได้เห็นคุณกลับมาอีกครั้งนะครับ เพราะได้รับเรื่องจากพี่โอ๋ อโณ นะครับ
  • หวังว่าคงได้ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันครับ
  • ขอบคุณมากๆ นะครับสำหรับบทความดีๆ

สวัสดีครับ คุณเม้ง สมพร

     ขอบคุณนะครับ ผมเองก็ติดตามอ่านอยู่ทุกครั้งนะครับ ทันทีที่ว่างพอได้อ่าน จำได้ว่าครั้งหนึ่งเคยให้ คห.แจ้งมาว่าพี่โอ๋แนะนำ จำได้แม่นครับ แต่ขอโทษด้วยจริง ๆ นะครับใน่วงนั้นกำลังเปลี่ยนผ่าน ยุ่งมาก ๆ เลยครับ ที่ว่ากลับมา ก็เลยเหมือนไม่ได้กลับมา เพราะยังอยู่ที่เดิมตลอดมาและจะอยู่ตลอดไปครับ 

ดีใจมากค่ะที่ได้อ่านเรื่องเล่าดีๆ จากคุณชายขอบอีกครั้ง :)

สวัสดีครับ อ.จันทรวรรณ

     ขอบคุณครับ แต่เหมือนต้องเริ่มเรียนรู้ไหมเลยครับ ยังเก้ง ๆ กัง ๆ ทำไม่่ค่อยถูกเลยครับ  

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท