การนำแรงเสริมจากใจมาใช้กับการเรียนการสอน

       ตอนนี้อยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3  โรงเรียนเปิดเทอมใหม่และมีครูมาบรรจุใหม่เป็นผู้หญิงชื่อ  คุณครูดาริกา  ท่านจบ ปกศ.สูง  ท่านเป็นคนผิวขาว  สวย  ใจดี  ร้องเพลงภาษาญี่ปุ่นได้อย่างไพเราะ  ดิฉันชอบมองครูมากและแอบชื่นชมอยู่ในใจตลอดเวลาหลับยังฝันถึงครูดาริกา  คุณครูสอนวิชาคณิตศาสตร์ซึ่งวิชานี้ดิฉันไม่ชอบเรียน ไม่มีความเข้าใจ  ถึงแม้ดิฉันจะไม่ชอบเรียนวิชาคณิตศาสตร์แต่ครูที่สอนเป็นครูดาริกาฉันจึงมีความตั้งใจพร้อมที่จะเรียน  พอถึงชั่วโมงครูได้ทดสอบก่อนเรียน  30  ข้อ  30  คะแนน

      เช้าวันรุ่งขึ้นขณะจะเข้าแถวเคารพธงชาติ  ครูดาริกาเดินเข้ามาที่แถวห้องดิฉันแล้วถามว่า  "ใครชื่อ  ปราณีต  ทำคะแนนวิชาของครูได้  29  คะแนน  สูงสุดในห้อง"  ดิฉันมีความดีใจมากที่แรงเสริมในใจของดิฉันที่มีต่อตัวครูทำให้ทำคะแนนได้สูงสุดในครั้งนี้  ตั้งแต่นั้นมาดิฉันชอบเรียนคณิตศาสตร์มากจนปัจจุบันนี้ก็สอนวิชาคณิคศาสตร์

[นาย สมพงศ์ ตันติวงศ์ไพศาล]

สวัสดีครับ....คุณปราณีตครับ...... คุณครูเริ่มรู้จักวิชาคณิตศาสตร์ จนกลายมาเป็นคุณครูสอนวิชา......คณิตศาสตร์ ด้วยแรงเสริมจากใจ ผมขอเรียกว่า "แรงบันดาลใจ" ครับ...

คุณครูเข้ามาเขียนบันทึกใน โกทูโน นี้ ก็ต้องมีแรงบันดาลใจครับ   เหตุผลหลักคล้ายกันกับที่คุณครูบอกคือ งานเขียนหนังสือไม่เหมาะสมกับนักคำนวณ ยอดทฤษฎี ครับ  แต่ขอให้มีใจครับ  รับรองเขียนได้ครับ ขอเป็นกำลังใจครับ  ยินดีต้อนรับสู่ไดอารี โกทูโน ครับ