ชวนลูกหยุดพักเรื่องสมอง ไปเติมเต็มสุนทรียทางอารมณ์
เช้าวันเสาร์ส่วนใหญ่คงจะเหมือนกันทุก ๆ บ้าน ที่พ่อแม่ ต่างวิ่งวุ่นส่งลูกไปเรียนพิเศษ ยกเว้น วันเสาร์นี้ ที่ดิฉันชวนลูกหยุดพักเรื่องสมอง ไปเติมเต็มสุนทรียทางอารมณ์ โดยการชวนไปดูการแสดงคีตนิรมิต ซึ่งจัดโดยชมรมดนตรีไทย คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
เหมือนเช่นทุกครั้ง ที่ดิฉันเป็นคนจัดแจงทุกอย่าง ตั้งแต่จัดหาบัตร โดยซื้อบัตรครบทั้งครอบครัว โดยไม่ได้คาดหวังว่า คุณพ่อบ้าน จะมีเวลาไปดูกับเราด้วย เนื่องจากเป็นวันทำงานของคุณพ่อบ้าน ในใจก็คิดว่า เอาเถอะน่าซื้อเผื่อไว้ก่อน ถ้าเขาไม่ไปค่อยโทรชวนคุณเมตตา กับลูก ๆ มาดูด้วยกัน แต่เช้านี้กลับผิดคาดแฮะ เธอสละเวลาทำงานมาดูกับดิฉันและลูก ๆ ด้วย ดีเหมือนกัน เธอจะได้หลุดพ้นจากสภาพเครียด ๆ ในที่ทำงานมารับรู้ รับฟัง และสัมผัสกับสิ่งดี ๆ เป็นการเติมเต็มสุนทรียทางอารมณ์
วัตถุประสงค์ของการจัดงานในครั้งนี้ นอกจากจะเป็นการอนุรักษ์ดนตรีไทย ซึ่งถือว่าเป็นศิลปวัฒนธรรมไทย แล้ว ยังเป็นการเฉลิมพระเกียรติในวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ทางมีพระชมมายุครบ 80 พรรษา รายได้จากการขายบัตรทั้งหมด มอบให้แก่มูลนิธิโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ โดยไม่หักค่าใช้จ่ายใด ๆ ทั้งสิ้น
นอกจากจะได้ฟังการบรรเลงดนตรีไทยในรูปแบบต่างๆ ทั้งในจังหวะช้า และเร็ว สลับกันแล้ว ในช่วงท้ายของการแสดง เป็นการแสดงของหุ่นละครเล็ก คณะโจหลุยส์ ซึ่งถือเป็นไฮไลท์ของการจัดงานในครั้งนี้ ถึงแม้การแสดงที่นำมาในวันนี้ จะไม่เต็มรูปแบบเท่าที่แสดงที่สวนลุมพินี แต่สำหรับดิฉันแล้ว ถือว่าคุ้มค่าแล้วค่ะ
เราไม่ต้องดิ้นรนไปชมถึงกรุงเทพฯ ที่สำคัญ ได้มีโอกาสชมพร้อมกันทั้งครอบครัวแบบนี้ ซึ่งการแสดงของหุ่นละครเล็กนี้ ถือเป็นความอัศจรรย์อันน่าประหลาด ที่คนถึง 3 คน สามารถเชิดหุ่นให้มีชีวิตได้ถึงเพียงนี้
ละแล้วก็ไม่ผิดหวังจริง ๆ ค่ะ เป็นสี่ชั่วโมงที่คนดูต่างไม่กระพริบตา ใครจะไปเชื่อว่า วันนี้ คนดูส่วนใหญ่ เป็นกลุ่มเด็กวัยรุ่น และเด็ก มากกว่าวัยผู้ใหญ่ซะอีก น่าชื่นชมแทนผู้จัดจริง ๆ ค่ะ
งานนี้ถือว่า ได้ทั้งอิ่มตา อิ่มใจ และอิ่มบุญ ด้วยค่ะ เสียดายก็แต่เจ้าตัวเล็กของดิฉัน ดั้นมาหลับตอนถึงไฮไลท์ของงานซะนี่ ดีนะที่ในช่วงของการแสดงดิฉันอัดวีดีโอไว้ เธอเลยได้มีโอกาสชมหลังจากที่เธอตื่นนอนแล้ว
วันนี้ถือเป็นอีกหนึ่งในวันหยุดที่คุ้มค่าจริง ๆ ค่ะ
ต้องขอขอบคุณผู้จัด ขอบคุณ คุณไมโต ที่ช่วยจัดการเรื่องบัตรให้ และที่จะลืมไม่ได้ คือ ขอบคุณ คุณพ่อบ้าน ที่สละเวลาทำงานครึ่งวัน มาอยู่กับเราในวันนี้
ความเห็น (7)
ดีจังค่ะ ที่คุณ save เธอว่าง ไม่งั้นเจ้าฟ้าคงมีเพื่อนหลับอีกคน...ดูอะไรนานเกิน 2 ชม.ไม่ได้ค่ะดิฉั้นเป็นคน สมาธิสั้น...ขอบคุณที่คิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณเมตตา
คุณสามีบอกว่า "เป็นครั้งแรก ที่รู้สึกว่า ดนตรีไทยไพเราะ"
แค่นี้ ก็เกินคุ้มแล้วค่ะ
พี่แป๊ด หวัดดีคับ
ไม่ได้มาเยี่ยมพี่แป๊ดนานเลย
เป็นคุณแม่ที่น่าชื่นชม
พาลูกๆมาชมดนตรีไทย
ยกนิ้วให้คับ
- นึกว่าหลับกันทั้งครอบครัว
- ดีที่อักVDO ไว้ไม่อย่างนั้น
- น้องผมคงลุกมาโวยวายที่ไม่ได้ดูตอนจบแน่ๆๆครับ
- ขอบคุณครับผม
- สวัสดีครับ
- ด้วยความสัตย์จริง ผมไม่คุ้นชินกับดนตรีไทย
- ค้นเคยกับแบบลุกทุ่งหมอลำ ..เฮฮา คึกครื้น ...
- หรือเป็นเพราะคนอีสานทำงานหนักมากไป เลยต้องหาดนตรีคึก ๆ คัก ๆ มาปลุกระดมกำลังใจของตนเอง กระมัง..
- ....
- คิดถึง ครับ
แป๊ดขา
มาช้าดีกว่าไม่มา
ดีใจที่มีวันครอบครัวสุขสันต์ค่ะ
อย่าลืมเอาเจ้าตัวเล็กไปเรียนดนตรีไทยด้วยนะคะ
ดนตรีจะช่วยกล่อมเกลาจิตใจเด็ก ๆ และเป็นการฝึกสมาธิด้วยค่ะ และยิ่งดนตรีไทย จะได้ช่วยกันอนุรักษ์วัฒนธรรมประเพณีไทยด้วย.....
สำหรับลูกพี่ เธอเรียนดนตรีไทยไม่ได้ นอกจากร้องครวญคราง (ประเภทเถียงคำไม่ตกฟาก...ก๊าก)ได้อย่างเดียวค่ะ
