ครูใหญ่ให้โอวาท(7)

อย่าลำพอง ลืมตัว ส่องจิต คิดพูดทำแต่กรรมดี คบคนดีหนีคนพาล ใจเมตตา

ครูใหญ่ให้โอวาทปีการศึกษา 2539

ขอฝากรอยจารึกด้วยหมึกนี้

แทนวจีเตือนจิตศิษย์ทั้งผอง

เมื่อจากไปจงใช้จิตคิดตรึกตรอง

อย่าลำพองลืมตัวมั่วเสพยา

นำความรู้ ความดี ที่ครูสอน

เป็นอาภรณ์ส่องจิตศิษย์เถิดหนา

คิด พูด ทำ แต่ กรรมดีมีจรรยา

เลือกคบหาแต่ คนดี หนี คนพาล

จงไปดีมีสุขอย่าทุกข์โศก

จงมีโชคปรีเปรมเกษมศานต์

จงถึงพรทั้งสี่นิรันดร์กาล

จงพ้นผ่านภัยพิบัติสวัสดี

อย่าลืมเซนต์เป็นศิษย์เก่าเรา ฟ้าขาว

ถิ่นที่เราเข้าศึกษามาหลีกหนี

อย่าลืมครูผู้ประสิทธิ์ให้ฤทธี

จงโชคดีมีโชคชัยใจเมตตา.

นายสุรสิทธิ์ นมัสโก

ครูใหญ่

[beeman 吴联乐]

• อ่านมาหลายบันทึก
• ท่านครูใหญ่เก่งภาษาไทยมากเลย
• คราวนี้ว่าเป็นกลอน ๘ เลย
• บันทึกนี้คงเป็นโอวาทตอนที่ ๗ ครับ (ลืมใส่)

[สุรสิทธิ์ นมัสโก]

1. โดยส่วนตัวเป็นคนชอบอ่านกลอน แต่งเองพอได้นิดหน่อย แต่คงมิบังอาจที่จะรับคำชมจากท่านอาจารย์ว่าเก่งภาษาไทย
2. เป็นการบันทึกแบบจิ้มดีด ผิดบ้าง ถูกบ้าง เครื่องhangอีกต่างหาก ต้องขออภัยจริงๆครับ
3. สังเกตไหมครับ จนถึงบันทึกนี้ยังมีแต่ สีดำล้วนๆ

                                     สุรสิทธิ์ นมัสโก

                                            ครูใหญ่