เมื่อนักบินไปขึ้นศาล....
หลังจากพ้นจากภาระหน้าที่ของพนักงานสอบสวนเมื่อได้ไปเรียน
เป็นนักบินที่ศูนย์ฝึกบินของสถาบันการบินพลเรือน ก็ยังไม่วายเวร
กรรมที่ก่อเอาไว้ตอนเป็นพนักงานสอบสวนเมื่อครั้งเป็นร้อยเวร
ยังตามไป โดยผ่านหมายเรียกของศาลให้ไปเป็นพยานศาลตามวัน
เวลาที่กำหนดไว้ในหมาย หลายเดือนแล้วที่ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับเรื่อง
กฎหมาย ไม่ยุ่งเกี่ยวกับชาวบ้าน ตั้งหน้าตั้งตาเรียนภาคพื้น ฝึกบินภาค
อากาศ แต่ดันต้องมาขึ้นเป็นพยานศาล สารภาพตามตรงลืมไปหมดแล้ว
เบิกความคดีปี 2547 เพิ่งมาพิจารณา ลืมไปหมดแล้วสุดท้ายต้อง
พึ่งท่านอัยการครับ ไปนั่งท่องนั่งจำเนื้อเรื่องทั้งหมดเลย แล้วไป
ให้การที่บัลลังก์ในศาล โดนทนายซักแหลกราญเลยงานนี้ เกือบเอา
ตัวไม่รอดเสียแล้ว ตื่นเต้นก็ตื่นเต้น กลัวลืมก็กลัว แถมช่วงนั้นเพิ่งจบ
จากโรงเรียนนายร้อยตำรวจมาใหม่ๆ ไม่มีวามเชี่ยวชาญเรื่องการทำ
สำนวนการสอบสวนเท่าไรนัก มีข้อผิดพลาดในสำนวนค่อนข้างมาก
แต่ดีอย่างท่านอัยการค่อนข้างเชี่ยวชาญ ช่วยเหลือเอาไว้ได้ทุกประเด็น
รอดตัวไป กลับไปบินอย่างเดิมดีกว่า ไม่ต้องมานั่งตื่นเต้นให้คนอื่นซัก
แต่ตื่นเต้นกับเครื่องบินมันกว่ากันเยอะ
ไม่ได้เข้ามานานเลย ผู้หญิงเป็นพนักงานสอบสวนได้ก็โดยการเรียนจบนิติศาตร์ครับ แล้วรอจังหวะการสอบของสำนักงานตำรวจแห่งชาติครับ แต่ว่าต้องเข้าอบรมที่ รร.นายร้อยตำรวจ 6 เดือนครับ จากนั้นได้ยศ ร.ต.ต.หญิง แล้วมาทำงานเป็นพนักงานสอบสวนโดยเน้นงานการสอบสวนเกี่ยวกับเรื่องเด็กและสตรีครับ