เรียนรู้สัจจธรรมจากงาน
การเรียนรู้เป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนทำอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันโดยไม่รู้ตัว หลายคนเรียนรู้จากตำรา หลายคนเรียนรู้จากงาน การเรียนรู้ทำให้คนเราพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น ไม่ว่าจะทำงานเก่งขึ้น มีความเชี่ยวชาญชำนาญ หรือได้คติธรรมจากการทำงาน
เมื่อก่อนผมรู้สึกว่าการทำงานแต่ละวันมันน่าเบื่อ ไม่ค่อยสนุก ต้องหาเวลาไปพักผ่อน แต่เมื่อไม่นานมานี้ ผมเริ่มเห็นความสุขในอาชีพอย่างมากขึ้น เมื่อผมมองการทำงานเป็นการเรียนรู้
อาชีพของผมก็เป็นอาชีพที่ได้เรียนรู้หลายอย่าง ผมคิดว่าผมโชคดีนะที่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตของผู้คนตั้งแต่เกิด แก่ เจ็บป่วย และตาย
น่าจะเป็นอาชีพเดียวที่คนยอมให้ถามได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าจะลับแค่ไหน ไม่อยากบอกใคร แต่ผมรู้สึกว่า อาชีพผมถามได้ถ้าข้อมูลนั้นจะเป็นประโยชน์กับเขา
ผมเรียนรู้ประสบการณ์การการเจ็บป่วยคนอื่นไม่ว่าจะเป็น
"เขาทุกข์อย่างไรเมื่อใครสักคนในบ้านป่วย"
"เขาแก้ไขปัญหาอย่างไร"
"เขาสุขอย่างไรเมื่อหายจากโรค"
"เขาสิ้นหวังอย่างไรเมื่อเป็นโรคระยะสุดท้าย"
สิ่งที่ผมได้เห็นนั้นทำให้ผมได้สติว่าชีวิตคนเราไม่ได้สุขไปตลอด ยังมีทุกข์รอเราอยู่
ไม่ว่าจะเป็นทุกข์จากภรรยามาคลอด(คนไข้บางคนต้องนอนใต้เตียงคนไข้เพราะไม่มีที่ให้ญาตินอน)
เวลาลูกไม่สบายก็เดือดร้อนต้องพาลูกมาหาหมอ(ความคิดผมในบางทีก็มองว่าเป็นแค่ 1 วันก็พามาซะแล้ว-เพราะเขากลัวว่าลูกจะเป็นอันตราย)
เวลาผู้ป่วยมะเร็งเล่าเรื่องราวให้ผมฟังว่าผ่านอะไรมาบ้าง และความตายกำลังเดินเข้ามาหาเขา เขากลัวมากขนาดไหน
สิ่งที่ผมได้คือ
1.สติ มองชีวิตตัวเองให้ประมาทน้อยลง
2.ขัดเกลาจิตใจตัวเองที่กระด้างโดยการช่วยเหลือผู้อื่น ให้ผู้อื่นได้พ้นทุกข์
3.หมั่นหาความสุขจากงานที่ทำอยู่/หาความสุขจากการเข้าใจทุกข์
สัจจธรรมก็หาได้ในทุกขณะจิตครับ
ความเห็น (2)
"เขาทุกข์อย่างไรเมื่อใครสักคนในบ้านป่วย"
"เขาแก้ไขปัญหาอย่างไร"
"เขาสุขอย่างไรเมื่อหายจากโรค"
"เขาสิ้นหวังอย่างไรเมื่อเป็นโรคระยะสุดท้าย"
....................
การตั้งคำถามเป็นเรื่องน่าสนใจ ในวิธีคิดอย่างมากเลยคะ การถามเป็นเครื่องมือค้นหาที่ดีนะคะ บางทีตัวเองก็ชอบถามตัวเอง หรือบางทีคนอื่นมาถามก็ให้ได้แง่คิด และคนตอบก็ได้ทบทวนตัวเอง
และนี่เป็นคำถามที่อ่อนโยนมากเลยคะ โน้มให้เราไปเข้าใจผู้อื่น
ขอบคุณคะ
