บันทึก...ดอกสร้อยแสนรัก


ความประทับใจใน"ดอกสร้อย"

   "ดอกสร้อยแสนรัก"... เดิมเป็นชื่อของหนังสือเล่มหนึ่ง  ซึ่งเมื่อหลายปีก่อนได้มีโอกาสไปร่วมงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ  และได้รับหนังสือเล่มหนึ่งเป็นของขวัญในงาน  เป็นหนังสือที่มีขนาดเล็กมากกกกกกกกกค่ะ  สามารถเก็บใส่ซอกเล็กๆในกระเป๋าสตางค์ของเราได้เลย  (น่ารักมาก...ชอบจัง!)     ....กลับมาบ้านไม่สนใจเลยหนังสือที่ซื้อมา  ขอดูเล่มที่ได้มาฟรีก่อนเลยค่ะ...    หนังสือเล่มนี้เวลาจะอ่านต้องใช้ความสามารถพิเศษกันเลยเชียวเพราะตัวหนังสือเล็กมากจริงๆค่ะ  และจะมีภาพเด็กไทยมัดผมแกะ  นุ่งโจงเด็กผู้ชายไม่ใส่เสื้อ  ส่วนเด็กผู้หญิงจะใส่เสื้อคอกระเช้าสีสันสวยงามมาก...    ทราบมาว่าต้นฉบับเดิมเป็นหนังสือของกรมวิชาการ  ตีพิมพ์ไว้เมื่อ พ.ศ.2527 (ถ้าจำไม่ผิดนะคะ)  เป็นหนังสือที่รวบรวมบทดอกสร้อยสุภาษิต  หรือบทอาขยานที่เราเคยท่องจำกันเมื่อสมัยเรียน  พอจะจำกันได้ไหมเอ่ย  ไม่เป็นไรค่ะถ้าจำไม่ได้  ผู้เขียนพอจะมีตัวอย่างมาให้ฟื้นความจำกันค่ะ

    

    กลอน...ดอกสร้อย

เด็กน้อย

..."เด็กเอ๋ยเด็กน้อย ความรู้เรายังด้อยเร่งศึกษา
เมื่อเติบใหญ่เราจะได้มีวิชา เป็นเครื่องหาเลี้ยงชีพสำหรับตน

ได้ประโยชน์หลายสถานเพราะการเรียน จงพากเพียรไปเถิดจะเกิดผล

ถึงลำบากตรากตรำก็จำทน เกิดเป็นคนควรหมั่นขยันเอย"....

แมวเหมียว

..."แมวเอ๋ยแมวเหมียว รูปร่างปราดเปรียวเป็นนักหนา
ร้องเรียกเหมียว ๆ เดี๋ยวก็มา เคล้าแข้งเคล้าขาน่าเอ็นดู

รู้จักเอารักเข้าต่อตั้ง ค่ำ ๆ ซ้ำนั่งระวังหนู

ควรนับว่ามันกตัญญ พอดูอย่างไว้ใส่ใจเอย ฯ"...

ตั้งไข่ ..."ตั้งเอ๋ยตั้งไข่ จะตั้งไยไข่กลมก็ล้มสิ้น
ถึงว่าไข่ล้มจะต้มกิน ถ้าตกดินเสียก็อดหมดฝีมือ

ตั้งใจเรานี้จะดีกว่า อุตส่าห์อ่านเขียนเรียนหนังสือ

ทั้งวิชาสารพัดเพียรหัดปรือ อย่าดึงดื้อตั้งไข่ร่ำไรเอย ฯ"...

นกขมิ้น

..."ปักเอ๋ยปักษิน นกขมิ้นเรื่อเรืองเหลืองอ่อน
ถึงเวลาหากินก็บินจร ครั้นสายัณห์ผันร่อนมานอนรัง

ความเคยคุ้นสกุณาอุตสาหะ ไม่เลยละพุ่มไม้ที่ใจหวัง

เพราะพากเพียรชอบที่มีกำลัง เป็นที่ตั้งตนรอดตลอด เอย ฯ"...

จิงโจ้

..."จิงเอ๋ยจิงโจ้ เล่นโล้ในลำสำเภาใหญ่
เพื่อออกแรงออกกำลังโดยตั้งใจ ที่จะให้เข้มแข็งและอดทน

เรานักเรียนต้องไม่คร้านการกีฬา เรื่องพลศึกษาต้องฝึกฝน

ให้แข็งแรงถ้วนทั่วทุกตัวตน เพื่อเป็นคุณแก่ตนและชาติ
เอย ฯ"...

ตุ๊ดตู่ ..."ตุ๊ดเอ๋ยตุ๊ดตู่ ในเรี่ยวในรูช่างอยู่ได้
ขี้เกียจนักหนาระอาใจ มาเรียกให้กินหมากไม่อยากคบ

ชาติขี้เกียจเบียดเบียนแต่เพื่อนบ้าน การงานสักนิดก็คิดหลบ

ตื่นเช้าเราจักหมั่นประชันพลบ ไม่ขอพบขี้เกียจเกลียดนัก เอย ฯ"...

ไก่แจ้ ..."ไก่เอ๋ยไก่แจ้ ถึงยามขันขันแซ่กระชั้นเสียง
โก่งคอเรื่อยร้องซ้องสำเนียง ฟังเพียงบรรเลงวังเวงดัง

ถ้าตัวเราเหล่านี้หมั่นนึก ถึงคุณครูผู้ฝึกสอนสั่ง

ไม่มากนักสักวันละสองครั้ง คงตั้งแต่สุขทุกวันเอย ฯ"...

จ้ำจี้ ..."จ้ำเอ๋ยจ้ำจี้ เพ้อเจ้อเต็มทีไม่มีผล
ดอกเข็มดอกมะเขือเจือระคน สับสนเรื่องราวยาวสุดใจ

เขาจ้ำแจวจ้ำพายเที่ยวขายของ เร่ร้องตามลำแม่น้ำไหล

ชอบรีบแจวรีบจ้ำหากำไร จ้ำทำไมจ้ำจี้ไม่ดีเอย ฯ "...

กาดำ ..."กาเอ๋ยกาดำ รู้จำรู้จักรักเพื่อน
ได้เหยื่อเผื่อแผ่ไม่แชเชือน รีบเตือนพวกพ้องร้องเรียกมา

ต่างกลุ้มรุมล้อมพร้อมพรัก น่ารักน้ำใจกระไรหนา

การเผื่อแผ่แน่ะพ่อหนูจงดูกา มันโอบอารีรักดีนักเอย ฯ"...

แมงมุม ..."แมงเอ๋ยแมงมุม ขยุ้มหลังคาที่อาศัย
สั่งสอนลูกรักให้ชักใย ลูกไกลไม่ทำต้องจำตี

ได้ความเจ็บแค้นแสนสาหัส เพราะขืนขัดถ้อยคำแล้วซ้ำหนี

เด็กเอ๋ยเจ้าอย่าเป็นดังเช่นนี้ สิ่งไม่ดีครูว่าอย่าทำเอย ฯ"...

มดแดง ..."มดเอ๋ยมดแดง เล็กเล็กเรี่ยวแรงแข็งขยัน
ใครกล้ำกลายมาทำร้ายถึงรังมัน ก็วิ่งพรูกรูกันมาทันที

สู้ได้หรือมิได้ใจสาหัส ปากกัดก้นต่อยไม่ถอยหนี

ถ้ารังเราใครกล้ามาราวี ต้องต่อตีทรหดเหมือนมดเอย ฯ "...

โมเย ..."โมเอ๋ยโมเย ไปทะเลเมาคลื่นฝืนไม่ไหว
ให้อ่อนจิตอาเจียนวิงเวียนไป พักอาศัยจอดนอนก็ผ่อนคลาย

อันเมาเหล้าเมายามักพาผิด และพาติดตนอยู่ไม่รู้หาย

จะเลื่องลือชื่อชั่วจนตัวตาย อย่าเมามายป่นปี้ไม่ดีเอย ฯ"...

จันทร์เจ้า ..."จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า ใครขอข้าวขอแกงท้องแห้งหนอ
ร้องจนเสียงแห้งแหบถึงแสบคอ จันทร์จะขอให้เราก็เปล่าดาย

ยืมจมูกท่านหายใจเห็นไม่คล่อง จงหาช่องเลี้ยงตนเร่งขวนขวาย

แม้นเป็นคนเกียจคร้านพานกรีดกราย ไปมัวหมายจันทร์เจ้าอดข้าวเอย ฯ"...

 

...พอจะจำกันได้บ้างหรือยังคะ  ทุกครั้งที่ได้อ่าน  ผู้เขียนจะนึกถึงภาพตัวเองในสมัยเด็ก  นึกถึงครูผู้สอน  นึกถึงความรู้สึกดีๆในตอนนั้น  แล้วทุกครั้งก็อดยิ้มกับตัวเองไม่ได้  บอกไม่ถูกเหมือนกันค่ะว่ารู้สึกอย่างไร  รู้แต่เพียงว่าเป็นความรู้สึกดีๆ  "ที่ไม่เคยลืม" 

 

 

หมายเลขบันทึก: 100215เขียนเมื่อ 2 มิถุนายน 2007 10:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 19:54 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)
  • เห็นบันทึกแล้วตื่นเต้น
  • นึกว่าเรื่องต้นส้มแสนรัก เรื่องนี้เศร้ามาก
  • แต่ดอกสร้อยแสนรัก ชอบจำได้ว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็กๆเช่นแม่งูเอ๋ย ไม่ทราบเดี๋ยวนี้หายไปไหนแล้ว โยกเยกเอ๋ยน้ำท่วมเมฆ ศิริลักษณ์ จอมจุ้น ลอยคอหมาหางงอเกาะคอ ศิริลักษณ์ฮ่าๆๆๆๆ
  • เป็นเรื่องเก่าๆๆที่น่ารักมาก
  • วันนี้ตั้งใจจะแนะนำชุมชนของกำแพงเพชรว่างๆๆตามมาอ่านนะครับ
  • ขอบคุณครับผม

สวัสดีค่ะ...ดอกสร้อยแสนรัก

  • ครูอ้อยตามคุณขจิตมาค่ะ..มาอ่าน  มาเชียร์ค่ะ
  • มาหวลนึกถึงความหลัง  ครั้งที่นั่งพับเพียบท่องให้คุณพ่อคุณแม่ฟังค่ะ

ขอบคุณค่ะ

-  ขอบคุณค่ะ  อาจารย์ขจิต  ที่คอยติดตามและตามติด (ตามจิกด้วยอ๊ะป่าวคะ)  ผลงานลูกศิษย์คนนี้  ดีใจมากค่ะ ไว้จะหาเรื่อง..?.(ราว) มานำเสนอต่อไปนะค๊ะ.......

-  สวัสดีค่ะ  ครูอ้อย   ขอบพระคุณมากเลยนะคะ  ที่ส่งกำลังใจมาให้ 

  • ด้วยความยินดีครับ
  • เอ ตามจิก ผมไม่ใช่นกนะครับ ฮ่าๆๆ
  • จริงๆแล้วเป็นคุณครูใจดีครับ
  • ได้แนะนำ ชาวกำแพงเพชรไว้แล้วจ้า
  • ที่นี่ครับ
  • สวัสดีค่ะ  ...แวะเข้ามาอ่านค่ะ  น่ารักดีค่ะ
  • กลอน..ดอกสร้อย   เคยท่องได้นะเนี้ย แต่ตอนนี้จำไม่ได้แล้วค่ะ 

สวัสดีค่ะ  คุณกระบี่สีชมพู  ขอบคุณค่ะที่แวะเข้ามา ใช่ค่ะเป็นกลอนที่เราคุ้นเคยกันสมัยเด็กๆ 

มาติดตามอ่านอีกแล้ว วันนี้ฝนตกที่รังสิตด้วย อากาศเย็นสบาย นำดอกไม้มามอบให้เป็นกำลังใจ

น่ารักมากเลย พออ่านแล้วทำให้นึกถึงตอนเป็นเด็กๆ เลย แต่ไม่รู้เดี๋ยวนี้เด็กๆ ยังท่องกันอยู่รึเปล่า น่าเสียดายถ้าส่งดีๆ กำลังจะหายไป..นอกจากจะได้ในเรื่องภาษา คำคล้องจอง แล้วคำกลอนบางคำกลอนยังสอนอะไร อะไร อีกด้วยเนอะ "ให้กำลังใจกันเอง"
  • ขอบคุณค่ะ Mr jod  ดอกไม้สวยจังแถมหมีน้อยยังน่ารักอีกต่างหาก
  • คุณตามฝันรู้มั๊ยคะว่าบทสุดท้ายน่ะ...ตั้งใจเลยนะ...ก็ชื่อเหมือนลูกสาวของพวกเรางัยและความหมายยังน่ารักเหมือนกันอีกต่างหาก

เป็น Website ที่ดีมากค่ะ ขอขอบคุณผู้จัดทำค่ะ เพราะมะกี้ ลูกชายต้องหาบทดอกสร้อย กาดำ เป็นการบ้าน กำลังกลุ้มใจเลยค่ะ

ได้ website นี้ ช่วยชีวิตค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ

ขอให้ประสบความสำเร็จ และมีความสุขตลอดไปค่ะ

แม่น้องเอื้อ 

 

 

ขอบคุณ...คุณ

ไม่มีรูป
แม่น้องเอื้อ
มากเลยค่ะ...รู้สึกยินดีมากที่ได้ทราบว่าสิ่งที่ตนทำยังพอมีประโยชน์ต่อผู้อื่นอยู่บ้าง....ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ส่งมาให้ค่ะ...

นึกถึงตัวเองตอนอยู่ประถมหนึ่ง โดนคุณครูทำโทษเพราะชอบท่องอาขยานแบบแผลงๆ แล้วก็ชอบท่องเสียงดังด้วย

โดนตีหน้าชั้นบ้าง ยืนคาบไม้บรรทัดขาเดียวบ้าง Fดนวิ่งรอบสนานคนเดียวห้ารอบก็มี เกเรมากๆๆๆๆๆมากค่ะ

วันนี้แวะมาดู เพราะตอนนี้อายุสี่สิบปี เป็นแม่ของเด็กชายกำลังเรียนประถมหนึ่ง

มาถามถึงวรรคสุดท้ายของบท แมวเหมียวว่าลงอย่างไร ก็เลยมาหาดู ดีใจที่ยังมีคนเขียนเก็บไว้ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท