วันนี้(23 พ.ค. 50) ผมและทีมงานของสำนักงานเกษตรจังหวัดกำแพงเพชร 5 คน และจากสำนักงานเกษตรอำเภอไทรงาม 1 คน ได้ไปร่วมจัดกระบวนการเพื่อสร้างการเรียนรู้เกี่ยวกับแผนธุรกิจ ที่กลุ่มพรมเช็ดเท้า หมู่ที่ 4 ตำบลหนองแม่แตง อำเภอไทรงาม จังหวัดกำแพงเพชร
สถานที่สำหรับดำเนินกระบวนการนั้น เป็นใต้ถุนบ้านของประธานกลุ่มฯ บริเวณไม่กว้างขวางมากนัก แต่สมาชิกกลุ่มฯ ที่มาร่วมประมาณ 30 คน ก็ทำให้สถานที่แคบลงอย่างเห็นได้ชัด เมื่อจะเริ่มกระบวนการเหลี่ยวซ้าย-แลขวาก็ไม่มีฝา หรือกระดานที่จะใช้ติดกระดาษ-บัตรคำต่างๆ เอ....แล้วจะทำอย่างไรกันดี ไม่มีที่ติดกระดาษฟางสำหรับการเขียนและติดบัตรคำ ก็เหมือนทหารที่ไม่มีปืนละซีครับ
แต่เราก็เอาตัวรอดจนได้ เคยใช้เสื่อ-ข้างรถตู้ -ต้นไม้ฯลฯ มาแล้ว คราวนี้พวกเราก็ลองใช้โต๊ะที่เขาเตรียมมาให้เรานั่งเพื่อบรรยายมาประยุกต์เป็นกระดานแทน(นำมาตะแคงตามแนวตั้ง) เพราะยังไงเราก็ไม่ยอมนั่งบรรยายเพื่อจัดการ ลปรร.กันอยู่แล้ว ก็เลยมีกระดานแบบฉุกเฉินใช้ และสามารถดำเนินกระบวนการไปได้อย่างราบรื่น (ดูภาพประกอบครับ)
ด้านหน้าก็ดูดีนะครับ
ด้านหลังก็เท่ห์ไม่เบาเหมือนกัน..
ก็คงเป็นอีกบันทึกหนึ่งที่บันทึกจากประสบการณ์จริงๆ จากภาคสนาม ที่บางครั้งหรือส่วนใหญ่เรามักจะขาดแคลนอุปกรณ์ในการดำเนินกระบวนการเหล่านี้ แต่หากเราสามารถประยุกต์ใช้สิ่งที่ใกล้ตัวให้เกิดประโยชน์ต่อการทำงาน สิ่งที่เราคิดว่าด้อยหรือขาดแคลนจะหมดสิ้นไปทันที คงเหลือแต่ความสำเร็จ และความภาคภูมิใจที่เราสามารถทำหน้าที่ของเราได้ลุล่วงไปด้วยดี
บันทึกมาเพื่อการ ลปรร. ครับ
วีรยุทธ สมป่าสัก 23/05/50
เยี่ยมจริงๆ ค่ะ แสดงให้เห็นถึงทัศนคติของคนคิด ที่สามารถมองข้ามความเคยชินทางด้านกายภาพว่าโต๊ะ
แบบนี้ถ้ามันไม่อยู่ในแนวนอนแบบมีขามาตั้งมัน มันก็อาจจะแบบอยู่กับพื้นหรืออย่างมากก็แค่ตะแคงตามแนว
ยาว
ไม่รู้น่ะค่ะ ตามความรู้สึกของตัวเองแล้วคิดว่ามันหักมุมดีค่ะ
ปล.น้ำมีเรื่องจะขอความรู้อยู่พอดีเลยค่ะว่า ถ้าเราจะทำลายต้นโพธิ์ สักต้น (ไม่ใช่ต้นโพธิ์ในวัดแต่เป็นต้นโพธิ์ติดกับกำแพงบ้าน) เราควรจะทำอย่างไร และจะทำอย่างไรไม่ให้รากมันชอนไชบ้านเริ่มเพิ่มขึ้นค่ะ
รบกวนด้วยค่ะ
เรียน คุณน้ำแห่ง สคส.
เรียน คุณหมอนนทลี
เรียน พี่ชัยพร หนุ่มเมืองร้อยเกาะ