ทำงานอย่างนี้ได้ต้องอึด และตระหนักจริงๆ


ที่เหนื่อยมากกว่า ก็ต้องไปฟอกเลือด อาทิตย์ละ สองครั้ง....

        คืนนี้ ขณะที่ฉันนั่งทำงานที่หน้าคอมพิวเตอร์ คุณลุงสุบิล ประธานชมรมเพื่อนโรคไต ที่ กทม. ก็โทร.มา หาฉัน...

    "  ตอนนี้ เป็นช่วงอบรม อาสาสมัคร ที่นี่ครับ ต่อไป อาสาสมัครทั้ง 20 คนก็จะลงพื้นที่ เยี่ยมผู้ป่วย กันแล้ว..."

    ฉันล่ะดีใจ คุณลุง อุตส่าห์ กรุณามาเล่าให้ฉันฟัง....

    " ผมจะมาเยี่ยม ที่สุรินทร์ นะ...มาที่แรกเลย...ว่าจะมาต้นเดือนหน้า

นี้แหละ.." คุณลุง หมายถึงมาเยี่ยม และจัดพูดคุย ที่ หน่วยไตเทียมสุรินทร์

     คุณลุงก็ตั้งท่า จะมาตั้งนานแล้ว....

     คุณลุง ทั้งทำงานรับเหมาก่อสร้างและต้องทำงาน

ประสานงานให้กับชมรมฯ อีกด้วย...นับว่า งานหนักมาก ที่เหนื่อยมากกว่า  ก็ต้องไปฟอกเลือด อาทิตย์ละ สองครั้ง....

     ฉันเคยถาม คุณลุง ว่า " เหนื่อยมั้ย " แต่คุณลุงก็ตอบว่า

      " ถ้าผมไม่ทำ แล้วใครจะทำ.." 

นั่นนะสิ...คนที่ทำงานอย่างนี้ได้ต้องอึด และตระหนักจริงๆ 

     ฉันก็ดีใจ คุณลุงมาจะได้บริการรับส่ง ในเมือง  ไม่ให้ คุณลุงเหนื่อยมากเกินไป. ...

หมายเลขบันทึก: 98152เขียนเมื่อ 23 พฤษภาคม 2007 21:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:43 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

พี่ ดอกแก้ว สบายดีใช่ไหมค่ะ

แวะมาทักทายค่ะ :)

แสดงว่าการเจ็บป่วย ไม่ได้เป็นตัวขวางกันจิตใจ ในการทำงาน คุณลุงสุบิลเยี่ยมจริง ๆ

P

มะปรางเปรี้ยว

      พี่สบายดีจ้ะ...คิดถึงน้องมะปรางเปรี้ยวเหมือนกัน

ที่ผ่านมากิจกรรมเกือบทุกวันเลย..แต่สุขภาพก็โอเคนะ

น้องมะปรางเปรี้ยว ไม่สบายช่วงเมษา หรือ....อากาศมันแปรปวนนะ ....ที่สุรินทร์ พอฝนหายก็ร้อนอีก เหมือนฤดูร้อน...
 

P

หมอจิ้น

  คะคุณลุงสุบิล ขนาดป่วยฟอกเลือด ยังทำงานรณรงค์

ชนิดที่เรียกว่า คนปรกติ อายเลยคะ....แล้วคุณลุงก็ไม่ได้มีพื้นฐานการทำกิจกรรม

อะไร...อาชีพ รับเหมาก่อสร้างทั่วไป...แต่สามารถทำโครงการ ทำหลักสูตร อบรม อาสาสมัครเยี่ยมคนไข้โรคไตตามบ้าน ประสานงาน

อ งค์กรต่างๆ และร่วมช่วยเหลือ องค์กรเครือข่าย

อย่าง กลุ่มผู้ติดเชื้อเอดส์.....กลุ่มผู้ป่วยมะเร็ง....

        ทัศนคติ ของคนเรานี่สำคัญเลยนะคะ...ถ้าเรามีทัศนคติที่ดี

เราก็อยากทำ อยากร่วมมือ อยากหาความรู้  แม้เดิม

เ ราจะไม่มีความรู้อะไรเลย

       เมื่อมีทัศนคติที่ดี  ความตระหนักก็ตามมาด้วย

ถึงตอนนี้ อะไรก็็้ไม่สำคัญแล้ว...มุ่งไปข้างหน้าอย่าง

เดียว.....
 

สมพงศ์ ตันติวงศ์ไพศาล

......เมื่อมีทัศนคติที่ดี  ความตระหนักก็ตามมาด้วย......

พี่ว่าง เลยมาอ่านเพิ่งเคยอ่านเรื่องบันทึกสุขภาพ.... ดีน๊ะ มิตรภาพเกิดเมื่อเราเป็นทุกข์ร่วมกัน(โรคะยา)

แต่การใช้ชีวิต เราต้องเผชิญเรื่อง เทวทูตทั้งสี่ คือการเจ็บป่วย, ความแก่ชรา,ความตาย และบรรชิต......ถ้าเราต้องเผชิญ เราต้องทำความเข้าใจกับสิ่งนั้น ๆ เพื่ออยู่กับสิ่งนั้นอย่างมีความเข้าใจ(ไม่ใช่ความสุข) คนป่วยเท่านั้นจะบอกได้

การใช้ชีวิตที่เป็นโรค(ป่วย)ด้วยความเข้าใจ แล้วสามารถทำเรื่องความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับโรคให้คนอื่นเขาได้ทราบอย่างถ่องแท้ เป็นการปลอบขวัญ และให้กำลังใจกันอย่างดีที่สุด พี่ฝากให้กำลังใจลุงสุบิลด้วยคนน๊ะ

และพี่ขออนุญาติ เอาคำกล่าวของน้องไปใช้ในการเขียนงานของพี่น๊ะ คำที่พี่ขึ้นต้นนั้นแหละ.......

ขอบคุณคะ...มายิ้มทักทายตอนเช้านะคะ.....แล้วจะบอก

กับคุณลุงสุบิลว่า มีพี่ในg2k ฝากให้กำลังใจ ...คุณลุงคงดีใจ 

มีโอกาสได้เข้ามาแวะชมที่เว็บไซด์ ถึงแม้ว่าตัวของ ญ เองจะไม่ได้เป็นผู้ป่วย หรือมีญาติที่เจ็บป่วยด้านไตก็ตาม แต่ได้ศึกษาและตระหนักถึงความรู้สึกรวมทั้งความกังวลเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายในการรักษา อยากเป็นส่วนหนึ่งที่อยากให้สมาชิกทุกท่านได้ทราบว่า ญ ยินดีเป็นเพื่อนคุย และคอยให้กำลังใจกับทุก ๆ ท่าน พร้อมทั้งยินดีที่จะช่วยเหลือหากว่ามีความสามารถพอที่จะทำให้ได้บ้าง อยากบอกให้สมาชิกทุกท่านทราบว่า บนผืนแผ่นดินไทย นี้ เรามีพ่อหลวง มีเพื่อนคนไทย ญ เชื่อมั่นว่าไม่จะเกิดอะไร คนไทยไม่ทิ้งกันแน่นอน ขอเป็นกำลังใจ เล็ก ๆ แต่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนาดีต่อสมาชิกชมรมเพื่อนโรคไต เข้มแข็งไว้นะคะ

ขอบคุณคะ ญ

      ความรู้สึกดีๆ มีค่ามากนะคะ...คอยมอบให้แก่กัน

โลกนี้ก็มีแต่ ดอกไม้
 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท