เดินทางไกลไปร่วมอาลัย เกียรติศักดิ์ ม่วงมิตร (ยืนนาน)1.


ค่าของมิตรภาพไม่มีค่าเป็นตัวเงิน

          เกียรติศักดิ์  ม่วงมิตร หรือที่ผู้เขียนเรียกเขาว่าน้องหนาน เราคุยกัยทักกันในบันทึกไม่กี่ครั้ง เขาไปอ่านบันทึกที่ผู้เขียน  เขียนเรื่องเดินป่าต้นน้ำพะโต๊ะ  เส้นทางหลักไก่ต่อ ถึงหลางตางเมื่อปี 2544 

      จากนั้นเขาก็บอกกับผู้เขียนว่า อยากมาเดินมาสัมผัสป่าภาคใต้ใต้ ทั้งยังขอร้องให้ผู้เขียน จัดทริป เดินป่า เดือน ตค.ปี2552 ผู้เขียนขึ้นไปร่วมเรียกร้องเงินค่าตอบแทนพิเศษ ร่วมกับ  สมาพันธ์ สมาลูกจ้างชั่วคราวที่ทางกระทรวงสาธารณสุข (ซึ่งพวกเราเรียกว่างบประมาณฝนตกไม่ทั่วฟ้า)ผู้เขียนไปกินไปนอนที่หน้าเสาธงหน้ากระทรวงสาธารณสุข

        หนานเกียรติรู้ข่าวว่าผู้เขียนขึ้นมากรุงเทพฯ ก็โทรมาหา และขับรถมารับผู้เขียนไปกินข้าว...และเราก็คุยกันเหมือนคนรู้จักกันแรมปี ในที่สุดเราก็ตกลงนัดเดินป่าในวันที่ 22พย. แต่พอถึงวันนัดหนานเกียรติก็โทรมายกเลิก บอกว่าต้องไปร่วมงานแต่งหลานที่ดอมูเซอ  ทั้งยังนัดหมายเป็นปลายเดือนพย.26 -29 พย.  ผู้เขียนนัดทีมงาน ชมรม"คนรักเขาเสียแล้ว"ไว้นำทางสามคน 

      แต่พอถึงเวลานัดปรากฎว่าธรรมชาติกลั่นแกล้ง เกิดน้ำป่าไหลหลากที่เทือกเขาบรรทัดมาลงที่น้ำตกสินธ์แพรทอง เพื่อนๆที่นัดไว้ขอยกเลิก บอกไม่อยากเสี่ยงภัย ผู้เขียนจึงหารือไปยัง เฮียบุญเลิศ ลูกพี่ใหญ่ของเรา บอกว่าพรรคพวกทีมงานจาก กทม. จะมาเดินป่า เฮียเลิศ จึงช่วยแก้ปัญหาบอกว่าจะนำทางเอง......

      ในการเดินป่าครั้งนั้นมีผู้เขียน หนานเกียรติ น้องเอกจตุพร และซากี้ อีกคนหนึ่งชื่อน้องเพื่อน นะไร พวกเรา ทั้งเจ็ดวัดใจเดินป่าหน้าฝน .....

      ออกจากป่าก็มานอนที่บ้านผู้เขียน ก่อนเดินทางกลับ หนานเกียรติกำเงินมาใส่มือผู้เขียน  พร้อมบอกว่าช่วยค่าใช้าจ่ายในครั้งนี้  ผู้เขียนไม่รับทั้งยังบอกว่า...."ค่าแห่งมิตรภาพมันไม่มีค่าเงิน" 

        จากนั้นมา เราก็ทำกิจกรรมร่วมกันหลายเรื่องที่ชัดเจนก็เรื่องการจัดค่ายเยาวชน สามสหายร่วมก่อการ G2K Camp  สองปี่กว่า มีงานมากมายที่ร่วมทำกันมา ล่าสุดในวันที่ 6-7 กรกฎาคมที่ผ่านมาค่ายเยาวชนที่อำเภอกะพ้อ หนานเกียรติ เกิดความคิดหลังกินข้าวเที่ยง จะมาทำกระบวนการให้กับ พยาบาล รุ่น   3000  คน กับรุ่นพี่ให้มีความสุขในการทำงานร่วมกัน ได้ตกลงหลักการกับหมอที่กะพ้อ พร้อมทั้งหาวันว่างนัดแนะชวนผู้เขียนไว้ล่วงหน้า........

           18 กรกฎาคม หนานเกียรติมาเกิดอุบัติเหตุจากไปอย่างกระทันหัน ทำให้พรรคพวกเพื่อนฝูงช็อคกับเหตุการที่เกิดขึ้นไปตามๆกัน ผู้เขียนได้รับการแจ้งข่าวจากน้องมะปรางแห่งG2K ผู้เขียนบอกกับน้องมะปรางว่าจะเดินทางขึ้นไปคารวะศพในวันที่ 19  พร้อมทั้งแจ้งข่าวให้ทางโรงพยาบาลกะพ้อและโรงพยาบาลรามัญทราบข่าว .......

          เมื่อน้องพยาบาล และลูกศิษย์อาจารย์หนานเกียรติทราบข่าวก็จะขอเดินทางขึ้นไปด้วย และขอให้ผู้เขียนร่วมเดินทางไปด้วยกัน......

          เป็นอันว่าพวกเรานัดเดินทางในวันที่ 20 กรกฎาคมรถออกจากโรงพยาบาลกะพ้อ เวลา 16นาฬิกา ผู้เขียนก็บอกจะมารอที่ห้างโลตัสพัทลุงทางผ่าน  เนื่องด้วยว่า ผู้เขียนมีประชุมเรื่อง"การคัดเลือกผู้แทนองค์กรสวัสดิการชุมชนเป็นกรรมการในคณะกรรมการส่งเสริมการจัดสวัสดิการสังคม"จังหวัดพัทลุง   เมื่อได้ใช้สิทธิเลือกตั้งและได้กรรมการตามที่ต้องการแล้ว ผู้เขียนจึงมารอตามที่ได้นัดหมายกัน ....

          ณ.โลตัสพัทลุงน้องจาก รพ.กะพ้อโทรมาบอกว่ารถพร้อมแล้วแต่ต้องรอ นาย ลิโพ หนุ่มเยาวชนผู้ไม่ยอมถอดแว่นที่กำลังลงมาจากเขา บูโด ผู้เขียนจึงฉวยโอกาสรอโดยการเข้าร้านหนังสือ.....

         นานแล้วที่ไม่ได้เข้าไปในร้านหนังสือ  ทั้งๆที่ร้านหนังสือเป็นสิ่งที่ผู้เขียนมีความเพลิดเพลินในการเลือกดูหนังสือ  ครั้งนี้ถือเป็นโชคดีที่ได้ใช้เวลารอคอยด้วยการดูหนังสือ  หนังสือออกใหม่หลายเล่มที่หยิบมาพลิกมาดูแล้ววางไม่ลง  

 

>"อลังการ อังคาร กัลยาณพงศ์"มหากวี นครศรีธรรมราช 

 

>"อำลาดญ.ต้นข้าว ยอดระบำ หญ้าน้ำ  ทุ่งขุนหลวง นักเขียนคนบ้านเดียวกับกับผู้เขียน  สุวิชานนท์ รัตนภิมล หรือ อีกนามหญ้าน้ำ  ทุ่งขุนหลวง

 

>"ช่อการะเกด  ปี 51 - 54 สิงห์สนามหลวง  สุชาติ สวัสศรี เคยร่วมไปฟังการเสวนาที่กรุงชิง นครศรีฯ 

 

>สองแขนที่กอดโลก นักเขียน ซีไรท์ วินทร์ เลียวรินทร์ 

 

>คลื่น ของ วิชาญ อัยรักษ์หรือ พิงกัน ปันหยี คนบ้านเกิดเดียวกัน พังงาบ้านฉัน 

 

>สายน้ำและทางช้าง ของอาจารย์ เสกสรรค์ ปรัเสริฐกุล เคยหลงไหล ทางทากและสายน้ำเชี่ยว ทำให้ผู้เขียนเดินทางตามรอยไปถึงป่าต้นน้ำพะโต๊ะ

 

>สำเนียงของกาลเวลา ผาด พาสิกรณ์ ซีไรทือีกที่เคยติดใจผลงาน 

 

>ล้อมงวคุย และบริการรับนวดหน้า ของชาติ ก็ออกใหม่ ที่ยังไม่ได้อ่าน 

 

>สองกวีจากเชียงใหม่ ไพทูรย์ พรหมวิจิต"ฉันรักเธอ  กวีนิพนธ์  และแสงดาว ศรัทธามั่น เคยพบท่านในงานนักเขียนที่สถาบันทักษิณคดีศึกษา อาจารย์ จรูญ  หยูทอง  รูณ ระโนด ชวนให้ไปร่วมงานในครั้งนั้นเมื่อหลายปีผ่าน 

 

สุดท้ายที่อยากได้เก็บไว้เป็นหนังสือขึ้นหิ้งคือหนังสือของ กลุ่ม นาคร ที่แต่ละเล่ม ราคาหลายบาท

          ทั้งหมดที่กล่าวเล่ามาเพียงพลิกอ่านไม่ได้ซื้อไว้ ด้วยเหตุผลว่าในการเดินทางทุกครั้ง ผู้เขียนจะพกเงินสดติดตัวไม่เคยใช้บัตรและกดบัตรไม่เป็นด้วย จึงต้องวางแผนการใช้เงินและครั้งนี้เดินทางไกลไปหลายวัน จึงต้องอดใจทั้งที่อยากได้ ไม่ยอมซื้อสักเล่ม 

         สี่ชั่วโมงที่ยืนอ่านหนังสือในร้านรอ ทีมงานจากกะพ้อ  ด้วยความเกรงใจเมื่อได้รับโทรศัพท์จากน้องว่ามาถึงสี่แยกเอเซีย พัทลุงแล้ว จึงตัดสินใจ ซื้อพิมเสนน้ำหนึ่งขวด  

        สี่ชั่วโมงที่รอคอยทำให้ผู้เขียนได้รับรู้ความเคลื่อนไหวในแวดวงวรรณกรรมที่สมัยหนึ่งเคยหลงไหลนักเขียนถึงกับติดตามไปในหลายที่หลายแห่งที่และงานวันนักเขียนก็แวะเวียนไปชื่นชม   มีการจัดนัดชุมนุมรางวัลช่อการเกด ก็มักไม่พลาด

    ขอบคุณน้องจาก โรงพยาบาลกะพ้อ ที่ทำให้ได้ไปพบปะนักเขียน ใช้ชีวิตให้ช้าลงสักนิด เพิ่มรสชาดของชีวิตให้สวยงามสามทุ่มครึ่งออกจากพัทลุงมุ่งหน้าไปวัดน้ำหักที่พักร่างของน้องชาย.....นายเกียรติศักดิ์  ม่วงมิตร

หมายเลขบันทึก: 450989เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2011 20:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (43)

สวัสดีค่ะท่านพี่

เพิ่งชัดเจนเมื่ออ่านบันทึกท่านพี่นี้เอง

ที่ อนุทิน ฉบับสุดท้ายของน้องหนานเกียรติ เขียนถึงน้องเฌวา ว่า พ่อต้องเดินทางไปทำงานเป็นพันกิโล

ไม่สามารถอยู่ร่วมวันเกิดของลูกได้  พันกิโลที่ว่านั้น เฉลยที่บันทึกนี้นี่เอง

ขอบพระคุณค่ที่แบ่งปัน

สวัสดีค่ะ

G2K Camp  ดอยมูเซอ   โปรดคัดคำผิด  และยืนขาเดียว คาบไม้บรรทัดด้วยหละ

สวัสดีค่ะบัง

เมื่อตอนเย็นวันนี้ แวะไปหาน้องจุ๊บมาแล้ว ฝากเงินทำบุญคุณหนานเกียรติ คืนให้บังค่ะ

ขอขอบคุณมากๆค่ะ

ปล.รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

สวัสดีครับน้องครูอิง

ขอบคุณที่มีน้ำใจจะเลี้ยงข้าวพวกเรา พวกน้องๆบอกขอบคุณ นัดหมายกันหลายครั้งกับน้องครูอิงแต่ไม่ได้กันสักที

ท่าจะต้องตั้งใจไปหาโดยตรงแบบตั้งใจจริงเสียแล้ว

เจริญพรคุณโยมวอญ่า

อาตมาใจดีและดีใจที่ได้พบได้ฟังเรื่องราวของท่าน..คนดีผู้พิทักษ์..

เจริญพร..ศาสนิกสัมพันธ์

เจริญพรท่านวอญ่า

ช่วงนี้อ่านบันทึกเกี่ยวกับหนานเกียรติทีไร บอกตรงๆว่าใจคอไม่ค่อยดี 
โดยเฉพาะเมื่อเห็นภาพน้องเฌวา ที่สดใสร่าเริงอย่างมาก
แต่ดูคราใด จะเกิดความสงสารสาวน้อยคนนี้จับใจทุกครั้ง

ฮ่าๆๆๆๆๆสวัสดีครับเกลอ สารวัตรภาษา

ขอบคุณที่ชี้แนะทำให้การเขียนบันทึกมีคุณค่ามากขึ้นเมื่อใช้คำไม่ผิด

งานที่กะพ้อท่านอาจารย์ขจิตจะลงไปสานต่อ ตามที่หนานเกียรตคิดเอาไว้แล้วครับ

  • สวัสดียามดึกครับท่านผู้เฒ่า
  • เสียดายที่ไม่ได้เจอกัน
  • ช่วงนี้ผมยังขับรถได้ไม่นาน
  • ยังขับหนึ่งวันพักหนึ่งวัน
  • เลยตัดสินใจไปร่วมงานในวันที่ 23
  • คงได้พบกันอีกจนได้นะครับ

ผมผ่านไปปากพะยูน พัทลุงวันใดจะขอแวะไปหาบังครับ

เห็นความมุ่งมั่นและมิตรภาพที่แนบแน่นด้วยจิตสาธารณะเพื่อสังคมค่ะ

วัสดีครับน้องหนูรี

เดินทางไกลไปหลายวัน อาลัยหนานเกียรติ มีญาติมิตร น้องพยาบาล และบล๊อกเกอร์หลายคนฝากให้ช่วยทำบุญให้ก่อน

ผมก็แนะนำให้เข้ากองทุน

ด้วยเหตุผลว่า ผมไม่พกบัตร ไม่มีบัตร และกดบัตรแทนเงินไม่เป็น ฮ่า

แต่พอน้องหนูรีแจ้งความประสงค์ว่าให้ทำบุญแทนไปก่อนด้วย

ก็หยิบกระเป๋ามานับตังค์ มีอยู่ 2100 คำนวณค่าเดินทางแล้ว หลบถึงบ้านไม่มีปัญหา

จึงจัดการให้ ยังคิดเลยว่าถ้าตังค์ไม่พอ จิบอกน้องหนูรีว่าปรือ ก็คงบอกไปตามจริงแหละน่ะ

น้องๆพยาบาลและลูกๆ บ่นประจำ เรื่องไม่ทำบัตร ATM

มันมีมั่งแหละน่ะเรื่องที่ทำไม่เป็นและไม่หัดทำ

ที่เล่ามาเพียงบอกว่าน้องหนูรีโชคดีที่ได้ทำบุญให้หนานเกียรติครับ

สวัสดีค่ะบัง

ขอบคุณมากๆค่ะที่กรุณาฯ

ประเด็นนี้ก็คิดเหมือนกันว่า ..."อิบังมีเบี้ยพอหม้าย"

เพราะมันเป็นวันอาทิตย์ เลยลองโทรไปแลก่อน ว่าถ้าติดขัดคงต้องไปโอนทางตู้ ไปทางบัญชีคุณเอก (โอนแบบนี้ไม่ถนัดยังไม่ได้หัดใช้ อิอิคนบ้านๆ )

โชคดีที่ยังวาสนาได้ยืมเบี้ยบัง...

ขอบคุณค๊า ...^__^

  • เจอบังทำงานแล้วอึ้งๆๆ
  • กำลังปรึกษาว่าจะทำเรื่องพยาบาล 3000 ต่อ
  • รอเวลาชวนบังไปช่วย เย้ๆๆ

นมัสการพระคุณเจ้า พระอธิการโชคชัย

ดีใจมากที่ได้สนทนาแลกเปลี่ยน บางเรื่องราว และเรื่องเล่า

มันมีประเด็นแลกเปลี่ยนมากมาย

วันก่อนประชุม ถอดบทเรียนของทีมfa ที่บ้านหมอเต็มศักดิ์ มีท่านอาจารย์วิรัตน์ คำศรีจันทร์ อยู่ด้วย

ตอนสรุปการประชุม อ.ธวัช หมัดเต๊ะ จาก สคส. บอกว่า การทำงานต้องใช้หลัก อิทธิบาทสี่ แล้วผมก็เพิ่มเติมว่า นอกจากใช้หลักอิทธิบาทสี่แล้ว ให้ระวัง อิทธิ สี่บาด คือ ท่าทีที่บาดตา วาจาที่บาดหู ยิ่งดูยิ่งบาดใจ ทำงานร่วมกันไปก็บาดหมาง....อิทธิ สี่บาดครับ

ขอบคุณนะค่ะท่านวอญ่า...ที่มาเล่าเรื่องที่เป็นห่วงของพวกเรา

คงต้องช่วยกันดูแลน้อเฌวากันต่อไป

นมัสการพระคุณเจ้า พระมหาแล

เมื่อคืนก็เข้าอ่านบันการเดินป่าเขาเจ็ดยอดที่พัทลุงด้วยกัน

มันเหมือนเหตุการณ์เดินป่าผ่านมาไม่กี่วัน

ยิ่งเรื่องความคิด เรื่องงานที่คิดค้างไว้ก็มีหลายเรื่องรอการสานต่อ

"ขอบคุณ ธรรมจัดสรรที่ทำให้ได้พบท่านพระมหาแล"

อยากพบพี่ สักครั้ง นัดได้เลยครับ

เขียนเรื่องราวได้ชัดเจน น่าอ่านมากครับท่านผู้เฒ่า

ขอบพระคุณที่แวะไปอ่านบันทึกหมอสุขเป็นระยะ

ไม่น่าเชื่อว่าพี่คิมกล้าทำโทษ ท่านผู้เฒ่าได้ลงคอ ขอเว้นไว้สักคนนะ

หมอสุข 

สวัสดีครับ น้องสิงห์

ผ่านกำแพงเพชร ก็นึกถึงท่านกับครู NU 11ทุกที แต่ไม่มีโอกาสได้แวะ ได้แต่ถามติดตามอาการเจ็บทางบันทึก

รู้ข่าวว่าเดินทางไปทำงานได้แล้ว ก็เบาใจ

ยิ่งรู้ว่าออกต่างจังหวัดได้ก็คลายกังกล

ขอให้คืนสู่สุขภาพปกติในเร็ววันน่ะครับ

โหยืนรอป้าตั้ง4ชม. แหะๆต้องขออภัยด้วยคร้าบแต่วันนั้นหลงเข้าใจว่ามีเพื่อนมาด้วยจริงๆนะคะ คนข้างๆนะ

ด้วยความยินดีครับน้องตุ้ม มาทานข้าวเที่ยงกันสักมื้อยิ่งดี

  • ขอบคุณที่แวะมาทักทาย
  • สบายดีนะครับ

 

สวัสดีครับพี่ใหญ่คุณนงนาท

พวกเยาวชนสอนให้ผมมองคนให้ลึกขึ้น ตอนที่พูดกันเล่นๆว่า จะไปเยี่ยมพวกเขา เราก็บอกอยากไป แต่กลัวความไม่สงบ

พวกเขาบอก จะอำนวยความสะดวกและดูแลความปลอดภัยให้

ไม่นึกว่าจะต้องไปทำค่ายกิจกรรมกันจริงๆ แต่อ.หนานเกียรติ สนใจที่จะไปจริงๆ จึงนัดหมายกันทันทีที่เกาะหมากน้อย

ไทเชียงคานยินดีตอนรับค่ะ

น้องหนูรีครับ ลูกหลานมันว่าผมประจำเรื่องไม่ทำบัตร ATM และเบี้ยจากบัตรไม่เป็น

ผมรู้สึกว่าพกบัตรมันไม่มีความมั่นคงทางด้านการเงิน แต่ถ้ามีเงินอยู่ในกระเป๋า มันบายใจ

แต่ต้องคำนวณกะเกณฑ์ให้ถูก ก็จะไม่มีปัญหา และไม่ใช้เงินเกินงบประมาณเหมือนพกบัตร

สวัสดีครับท่านอาจารย์ ขจิต

ด้วนความยินดีที่จะสานต่องานที่หนานเกียรติได้ทำไว้

โครงการพยาบาล 3000 คน ทำงานให้มีความสุข

สวัสดีครับครูนก

เป็นกำลังใจ เป็นแรงใจให้ครอบครัวม่วงมิตรด้วยห่วงใยและอาลัย

ท่านบัง

ทราบซึ้งกับมิตรภาพที่มีต่อกัน

สวัสดีครับท่าน ผอ.วาสนา

เสาร์นี้ผมว่างครับ ว่าแต่จะให้ผมไปพบที่ไหนครับ โปรดแจ้งด้วย

อ้อ เบอร์ผมครับ 089 7729573 อีเมล์ vorya9451@ Gmail.com ครับผม

ขอบคุณหมอสุขที่ขออภัยต่อนายภาษา เกลอคิม

เวลาพิมพ์บางทีเผลอไปนิ้วไม่ทำตามใจคิด จึงผิดประจำ

เขียนผิดก็เป็นรสชาดของชิวิตในการเขียน แต่เราต้องหมั่นเพียรไม่ควรเขียน(พิมพ์)ให้ผิด

สวัสดีค่ะท่านผู้เฒ่า

      อ่านแล้วเหมือนกะว่านั่งคุยกันเลยค่ะ ไม่คิดอยากเขียนอะไรๆไว้ให้ลูกหลานไว้อ่านบ้างเหรอคะ การถ่ายทอดประสบการณ์ด้วยตัวหนังสือที่อ่านแล้วเข้าใจง่าย ใช้ภาษาง่ายๆ อ่านแล้วสบายๆ มีไม่มากนักนะคะ... รักษาสุขภาพบ้าง ดูเหมือนภาระ และกิจการงานทำให้ท่านไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อนเลย..

ระลึกถึงเสมอ

แม้กระทั่งวันนี้ ความดีของพี่หนานเกียรติยังเจิดจ้าอยู่ในใจเสมอ..

สวัสดีค่ะท่านวอญ่า.. ความทรงจำที่ไม่มีวันลืม..เป็นเรื่องราวที่ดีที่สุด..ในการพบกันทุกครั้งของท่านทั้งสองค่ะ

สลามครับป้ามอลลี่

ความจริงที่พัทลุง มีที่นั่งที่นอน

โดยเฉพาะที่ชมรมผู้สื่อข่าว ที่นายหัวบุญเลิศ เขานั่งประจำอยู่

แต่ด้วยเพื่อความสะดวกจึงรีบมารอ(คนสูงวัยมักวิตกจริต)

ที่สำคัญเข้าร้านหนังสือแล้วเพลิน ยืนอ่านหนังสือยาวไป

มีความสุขดี

สวัสดีครับท่านอาจารย์ ศักดิ์พงศ์ ติดตามสวนยายเฮาอยู่ครับ

ตอนนี้ ในFB เด็กมันตั้งชมรม คนรักหอมหวล

เห็นมีหลายคนผมลองเข้าไปทักและได้สืบประวัติ ที่มาที่ไปทางภาคใต้

ปรากฎว่า ต้นตระกูลอยู่ที่ทุ่งและตรัง ส่วนพังงา กระบี่ ระนองภูเก็ต มาทางสายนาย หรน ที่มาแต่งงานกับคนอิสลามที่พังงา สายนี้จึงนับถืออิสลามทั้งสาย มีหลายจังหวัดครับ

ลองจุดประกายให้แต่ละจังหวัด ลองทำ ผังเครือญาติแล้ว

สวัสดีครู สุนิสา เชียงคาน

ขอบคุณที่ได้รู้จักกัน

คงมีวาสนาได้มาพบกันครับครู

สวัสดีครับคุณแก้ว ลงบันทึกหลายตอนแล้วเพราะเดินทางไกลย่อมพบเจออะไรๆรายรอบทางมาแบ่งปันกัน

สวัสดีครับครูเมียวดี

ขอบคุณทีห่วงใยสุขภาพ

ยังคงต้องรำลึกถึงหนานเกียรติหลายตอนเพราะมีหลายเรื่องที่ต้องเล่า

และงานที่ต้องสานต่อ

สวัสดีครับครูแป๋ม เพราะอยู่ในใจ วันนี้จึงนำเอาออกมาหลายบันทึกครับ

ครับครู รินดา ทุกครั้งที่ทำกิจกรรมร่วมกัน มักเกิดความคิด เกิดงานใหม่ตามมาเสมอ

หนานเกียรติมีความคิดในการช่วยเหลือผู้อื่นตลอด

ครับ ปู เมื่อไหร่ลงใต้ ต้องหาโอกาสพบกันสักครั้งน่ะปู คนพังงาเราที่เขียนบล๊อกตอนนี้มีกี่คนครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท