แกร๊ง! แก๊ง! เสียงระฆังดังขึ้นแล้ว นักเรียนทยอยเดินเข้ามาในห้อง
คุณครูแป๋ว ยืนยิ้มรับลูกศิษย์ที่หน้าห้อง นักเรียนหญิงหน้าแฉล้มเปื้อนยิ้มเดินมาคนแรก
หนูหนิง นั่นเอง สวัสดีคะ คุณครู
คุณครูแป๋ว สวัสดีคะหนูหนิง วันนี้แต่งตัวสวยจัง ถืออะไรมาเยอะแยะ
หนูหนิง คุณครูขา หนูซื้อขาหมูเจ้าประจำมาฝาก ของเขาอะร่อย อร่อย ตอนกลางวันเราจัดปาร์ตี้กันทั้งห้องดีไหมคะ
ครูอ้อย ออต ดร.กมลวัลย์ เดินเข้ามาเป็นกลุ่ม
ครูแป๋ว สวัสดีนักเรียน วันนี้ชวนกันมาทั้งเซ็ทเลยเน๊าะ
สวัสดีคะคุณครู พวกหนูคิดถึงครูจังเลย
ครูแป๋ว ยิ้มชื่น อ้าวโน่นใครมาอีกคะ ลงรถตุบตับกันใหญ่
นักเรียนเข้ามาในห้อง ความเคารพคุณครู
เด็กชายออต ยกมือ คุณครูครับ ผมอยากไปดูวัว ร้องเพลงเกี่ยวกับวัว วาดรูป ถ่ายภาพวัว เห็นว่ามีเจ้าตัวเล็ก เพิ่งออกใหม่ และกำลังจะออกอีก เราไปเรื่องนี้ก่อนดีไหมครับ
ครูแป๋ว ว่าไงพวกเรา อ๊อตเขาเสนอ..เอ้าค่ะ ..ครับ..ดีครับ.คะ ครูแป๋ว ตกลงเราไปกัน สวมหมวก สวมรองเท้า อย่าลืมกล้องนะนักเรียน
ทุกคนเข้าไปยืนในร่มข้างคอกวัว
เด็กชายออต ครูคับ ครูครับ ทำไมแม่วัวตัวนี้มันเสียข้างฝาจนสะอาด
ทั้งแถบเลยละครับ
ครูแป๋ว น่านนะสิ เออมันเกิดอะไรขึ้นละ ช่วยกันคิดสิคะ
ดร.กมลวัลย์ คุณครูคะ สงสัยว่ามันต้องการเกลือแร่มั๊งคะ
ครูอ้อย อ้าว! นี่ไงก้อนเกลือแร่ ก็ห้อยอยู่นี่ คะ
หนูหนิง วัวมันคงเห็นฝาบ้านเป็นออเดิฟมั๊งคะ
ครูแป๋ว นี่แหละได้การบ้านแล้ว ไปค้นคว้ามาตอบครูสิ พวกเธอเก่งๆ
ทั้งนั้น คงหาคำตอบได้ไม่ยากหรอกนะคะ
ครูอ้อย ได้คะครู พวกเราจะไปค้นดูคะ ครูขา
ทุกคนเดินไปที่สวนส้ม
เด็กชายออต ครูคับ ครูครับ ทำไมก้อนขี้วัวก้อนนี่มันมีอะไรขึ้นขาวๆ
แปลกมากครับ
ครูอ้อย เออ แปลกจริงด้วย ฝนตกคืนเดียว ทำไมมูลสัตว์เป็นแบบนี้ละคะ
ดร.กมลวัลย์ แหมพวกเธอนี่ไม่รู้อะไรเอาเสียเลย ขาวๆนี่เขาเรียกเชื้อรา อิ อิ
หนูหนิง เชื้อรามันคงชอบกินขี้วัวใช่ไหมครูขา
ครูแป๋ว อ้าว! ดีเลย นี่คือการบ้านข้อที่2 คนเก่งของครูไปช่วยกันตอบดีไหมค่ะ
ออต ได้เลยครู ออตรู้จักภูมิปัญญาชาวบ้านเยอะ ออตจะไปถามว่าที่ขาวๆมันเป็นอิหยัง
ครูแป๋ว ถามเยอะๆ ค้นเยอะๆ ดูสิว่ามันเป็นโทษ หรือเป็นประโยชน์ ด้วยนะคะ
ดร.กมลวัลย์ เอ..รา ..รา..จุลินทรีย์..จุลินซี จุลิน C-C-C ..น้ำหมักชีวภาพ ชีวแพบ มันกี่ยวข้องกันไหมหน่า.. $#@*&!@+$#@&**#
ช่วงบ่าย หลังจากนักเรียนลากลับไปแล้ว
ครูแป๋ว น้าอึ่งอ๊อบ เรามาดูภาพที่ถ่ายตอนพานักเรียนไปเดินสิ
น้าอึ่งอ๊อบ โอ้โฮ! อาจารย์ขา ไปเรียนเรื่องอะไรค่ะ
ครูแป๋ว ก็เรียนเรื่องวัวเลียฝาบ้าน เรื่องขี้วัวมีราขาวๆนะสิ
น้าอึ่งอ๊อบ เรียนแล้วเป็นยังไงคะ เราต้องทำอะไรบ้าง
ครูแป๋ว เราก็ต้องค้นความรู้เหมือนกัน หาคำตอบไว้แลกเปลี่ยนกับนักเรียน ดูสิว่า เราจะได้คำตอบตรงกันหรือเปล่า
น้าอึ่งอ๊อบ เรียนแบบนี้สนุกดีนะคะ ท้าทายด้วย หนูละ ช๊อบ ชอบ
อ๊ะ ยังไม่บ่ายเลยนะคะพ่อครูขา หนิงยังไม่ได้ทานข้าวเลย เคาะระฆังแล้วหรอคะ
คุณครูกั๊บ คุณครูกั๊บ
หนูมีเรื่องอยากจะถามคุณครูกั๊บ
สมมุมติ นะคะสมมุติ สมมุติว่าเราคิดถึงคนคนหนึ่ง
สมมุติ นะคะสมมุติ สมมุติว่าเราอยากไปหาใครคนหนึ่ง
คุณครูจะให้หนูทำอย่างไร
สมมุติ นะคะสมมุติ สมมุติว่าเราตกหลุมรักใครคนหนึ่ง
แล้วคุณครูจะให้หนูทำอย่างไร
คุณครูกั๊บ คุณครูกั๊บ
.......
หนูหนิงช่วยด้วย คุณครูไม่ตอบ
ตอนนี้มานั่งดื่มกาแฟที่ร้านเน็ต สักแก้วไหมคะ
เดี๋ยวสั่งชาเขียวน้ำผึ้งมะนาวให้พ่อครูก็แล้วกัน
สำหรับท่านอื่นๆ จะเอาอะไรส่งใจมาสั่งได้เล้ย
อ้าว ไปคิดถึงใคร รักใครละนี่
ตอบไม่ยากหรอก ก็มาเข้าโรงเรียนนี่สิ มีวิชาเรียนสนุกๆแก้ปัญหาได้จริงๆด้วย อ้าว! ชาเขียว+น้ำผึ้งมะนาวเข้าท่าดี น่าบรรจุลงในหลักสูตร
ระวัง คิดถึง ชน คิดถึง = คิดถึงยกกำลัง 2
ผมก็คิดถึงน้าอึ่งอ๊อบนะ ตอนนี้ตั้งให้เป็นผู้ช่วยครูแป๋วแล้ว กำลังร่างหลักสูตร อยากให้น้าช่วยออกแบบกิจกรรมที่สนุกๆขำขัน เรียนแล้วคิดถึงคนสอน จะได้ไม่หนีเรียน ขี้เกียจเรียน นักเรียนโรงเรียนนี้จะขยันเรียน เพราะสนุกในการเรียน ช่วยหน่อยนะน้า นะ
ง่ายนิดเดียว โธ่เอ๊ย !
สวัสดีค่ะพ่อครูฯ
นักเรียนลงทะเบียนสาย มาเพิ่มอีกคนนึงแล้วค่ะ
คงมาทันเรียนวิชาเหมยซานนะคะ อยากเห็นตอนพ่อครูฯ ทำคลอดเหมยซานจังเลย
ว่าไงพี่เหมยหนิง
อ้อ ฝากตอบพี่อึ่งฯ ค่ะ
พี่อึ่งฯ ครับ
พี่อึ่งฯ ครับ
อยากบอกพี่อึ่งฯ นะครับ
คิดถึงใคร รักใคร ไม่ยากครับ
หอบผ้าหอบผ่อน มาอยู่บ้านเขาเลยค้าบ
หมายเหตุ : พอเห็นคำว่าออเดิฟ อดไปค้นไม่ได้ค่ะว่าคำนี้สะกดยังไง เพราะจำไม่เคยได้สักที ขอบคุณ internet ค่ะ ที่ทำให้ไม่ต้องจำ(อยู่ดี) ; )
กลับมาช่วยพี่อึ่งอ๊อบเก็บของ อิอิ
เนอะน้องเหมยหลิงเนอะ คิดถึงใคร รักใครก็ไปหาเลยเนอะ ขนของมาอยู่ด้วยเลยก็ได้ เย้เย้ มาช่วยกันเลี้ยงเหมยซานของเรา
มาฝากบอกข่าวค่ะ
เมื่อคืน ช่อง TITV ก่อนข่าว ทุ่มครึ่ง ได้ดูรายการสารคดี เกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียง
ด้วยความที่สายตาไม่ได้จับจ้องที่หน้าจอทีวี เลยไม่ได้เห็นภาพ ฟังแต่เสียง ซึ่งตอนแรกยังจับใจความไม่ได้
แต่น้องฟางเทวี เอ้ย น้องฟาง เธอตะโกนซะลั่นบ้านว่า
"แม่ แม่ ครูบา ครูบา"
จึงละสายตาจากหน้าคอมฯ จ้องมองทีวี จริงของเธอด้วยสิคะ ครูบาจริง ๆ ด้วย
ไม่เพียงแต่ครูบาฯ นะคะ เจ้าสรรพสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย ไม่ว่าจะพืช หรือ สัตว์น้อยใหญ่ ในสวนครูบาฯ ต่างเข้าประกอบฉากทั้งสิ้น
ครูบาฯ เสียงหล่อมาก และดูเท่ห์สุด ๆ โดยเฉพาะท่าโอบต้นไม้ใหญ่
ใครไม่ได้เห็นภาพนี้ ขอบอก ว่า น่าเสียดายมาก
คืนนี้ เรามารอดูพร้อม ๆ กันนะคะ
เรื่องที่อาจารย์สงสัย เราก็สงสัย
การได้มาซึ่งคำตอบ
เป็นวิธีเรียน ที่อาจารย์ว่าสนุกไหมละครับ
ถ้าเราเอาไปดัดแปลงเรียนในเรื่องอื่น ซึ่งจะเสนอเป็นกรณีตัวอย่างในวันต่อๆไป ครับ
สวัสดีค่ะพ่อครูฯ
เรียนพ่อครูฯ แวะไปชมกิจกรรมของเด็ก ๆ ในวันหยุดสงกรานต์ค่ะ ที่นี่ค่ะ
สวัสดีค่ะครูบา
ดร. กมลวัลย์ ลือประเสริฐ เมื่อ |
สุดยอดเลยอาจารย์
ประเด็นต่างๆ ครูจะรวบรวม แล้วเอาสังเคราะห์ร่วมกัน
คำตอบจึงมีความสำคัญ
ข้อสันณิฐานเป็นสิ่งสำคัญ ผิด-ถูกไม่สำคัญ
เราต้องการวิธีคิด วิธีเรียน ที่หลากหลาย
เริ่มสนุกแล้วละครับ
เริ่มสนุกแล้วนะครับ คล้ายๆกับทายจำนวนลูกหมู
วิชานี้อนุญาตให้เดา ชื่นชมทุกวิธีตอบ คุณครูสนุกด้วยแน่
สวัสดีครับ
อ่านไปด้วยใจเป็นสุขอย่างน่าประหลาดครับ เป็นการเรียนรู้ที่ ใจอยากให้นิยามอะไรๆมากมาย แต่ที่นึกได้คือ ...
นี่เป็นมิติใหม่ของการเรียนการสอนเลยนะครับ
เป็นกระบวนการผลัดเปลี่ยนการเรียนการสอน ใครถนัด-รู้-เก่ง-เรื่องอะไรก็ออกไปยืนหน้าชั้น เรื่องไหนไม่ถนัดก็ให้ท่านอื่นออกไปแสดงบทบาทครูบ้าง ผมอยากเห็นกระบวนการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ โดยเฉพาะบุคลากรทางการศึกษา
ท่าน ศ.จีระ หงส์ลดารมย์ สนใจให้ทุนทดลองก็ยินดีไม่อิดออดเลยแม้แต่นาทีเดียว และเรียนเชิญท่านมาเป็นผู้ประเมินด้วย ไม่งั้นหาวันเจอกันยาก ท่านบินอยู่เหนือเมฆ พวกผมบินอยู่เรี่ยไม้ ถ้าข้างบนไม่โฉบลงมา โอกาสจะพบกันยาก จะมีแต่ มีแต่..อย่างนี้ไปเรื่อยๆ
คุณครูกั๊บ คุณครูกั๊บ
หนูมีเรื่องอยากจะถามคุณครูกั๊บ
สมมุมติ นะคะสมมุติ สมมุติว่าเราคิดถึงคนคนหนึ่ง
สมมุติ นะคะสมมุติ สมมุติว่าเราอยากไปหาใครคนหนึ่ง
คุณครูจะให้หนูทำอย่างไร
สมมุติ นะคะสมมุติ สมมุติว่าเราตกหลุมรักใครคนหนึ่ง
แล้วคุณครูจะให้หนูทำอย่างไร
คุณครูกั๊บ คุณครูกั๊บ
ใจขาดแน่น้องเรา...แค่จะไปเมืองนอก 1 ปี บ่นให้ครูอ้อยได้ยินตั้ง 5 ทีแล้วค่ะ
..ครูอ้อยเตรียมเรียงถ้อยสำนวนหวาน
จากเมื่อวานมาวันนี้มีกี่บท
เห็นเงียบไปไม่ไหวใคร่ของด
นั่งตับหดใจหวั่นประชันกลอน...