ปกติทุก ๆ ปี ของเทศกาลวันหยุดประจำปี  ไม่ว่าจะเป็นปีใหม่  สงกรานต์  ครอบครัวของเราจะต้องพาเด็ก ๆ กลับบ้านคุณปู่ คุณย่า ที่ต่างจังหวัดและทุกครั้งที่เรากลับบ้าน เราก็จะเผื่อเวลาสำหรับความเป็นส่วนตัวของครอบครัว โดยการไปพักค้างคืนชายทะเลใกล้ๆ บ้าน สัก 1 คืน

และทุกครั้งของการกลับบ้านในช่วงเทศกาลวันหยุด  ดิฉันจะเป็นผู้จัดการทั้งหมด  ตั้งแต่กำหนดช่วงเวลาในการเดินทางไป-กลับ,  การซื้อของฝากบรรดาญาติ ๆ,  การกำหนดสถานที่พักผ่อนของครอบครัว  ตลอดจนติดต่อโรงแรมที่เราจะไปพักผ่อนกัน (ยกเว้น 2 อย่าง ที่ยกให้เป็นหน้าที่พ่อบ้านคือ  พนักงานขับรถ และพนักงานจ่ายเงิน)

ซึ่งทุกอย่างที่กล่าวมาข้างต้นดิฉันจะต้องเตรียมให้แล้วเสร็จก่อนวันออกเดินทาง  รวมทั้งบริหารเรื่องการจัดเตรียมเสื้อผ้า ให้พอดีกับการเดินทางด้วย  เมื่อถึงเวลาทุกคนในบ้านมีหน้าที่เพียงออกเดินทางตามเวลาที่ดิฉันวางแผนไว้เท่านั้น

 แต่สงกรานต์ปีนี้  อาจจะเป็นเพราะว่าดิฉันยังอิ่มความสุขที่ได้รับจากการไปบ้านสวนครูบาฯ  หรือ เป็นเพราะดิฉันขี้เกียจ ก็คงจะว่าได้

 ดิฉันไม่เตรียมการใด ๆ ทั้งสิ้น ทุกอย่างมอบให้เป็นหน้าที่ของพ่อบ้านทั้งหมด  ซึ่งแน่นอนว่า ด้วยความเป็นผู้ชายเธอจึงไม่มีการเตรียมการใด ๆ ล่วงหน้า  ยกเว้นของฝาก เธอไปซื้อหาล่วงหน้าหนึ่งคืนก่อนวันออกเดินทาง

 ดิฉันทราบเพียงอย่างเดียวว่า เราจะเดินทางกันในวันศุกร์ที่ 13 เมษายน  ส่วนกำหนดการอย่างอื่นดิฉันไม่ทราบเลย (จริง ๆ แล้วเพียงเอ่ยปากถาม คงได้คำตอบทุกอย่าง แต่เอาเป็นว่า งานนี้ ดิฉัน อยากพิสูจน์อะไรบางอย่าง)

 ดิฉันมีหน้าที่เพียงรีดผ้า และเตรียมจัดกระเป๋า  ซึ่งได้ยินเธอพูดกับลูก ๆ ว่า "เร้ว พวกเรา เตรียมเสื้อผ้า ไปสัก 2-3 ชุด ก็พอ"

ดิฉันจึงจัดกระเป๋าไปตามจำนวนที่เธอบอกกับลูก

 จวบจนเมื่อวาน (16 เมษายน 2550)  ครอบครัวเรา ก็ได้กลับมาถึงบ้านที่หาดใหญ่เรียบร้อยแล้วค่ะ

หลาย ๆ ท่าน คงอยากทราบแล้วสินะคะว่า  ความสุขในการเดินทางครั้งนี้ จะน้อยกว่าทุก ๆ ครั้ง รึเปล่า

ขอบอกว่า  ผิดคาดค่ะ 

การเดินทางคราวนี้  เด็ก ๆ และดิฉัน มีความสุขมากกว่าทุกครั้ง   เรายังได้มีโอกาสไปนอนค้างส่วนตัวด้วย 1 คืน เหมือนทุก ๆ ครั้ง  และที่สำคัญ  ดิฉันไม่เหนื่อย (ปาก) ด้วยค่ะ

ทำให้ดิฉันได้คิดค่ะว่า ในการทำงานบางอย่าง  เราอาจจำเป็นต้องมีการวางแผนไว้ล่วงหน้า เพื่อให้งานสำเร็จ

แต่บางครั้ง ความสุขในชีวิตครอบครัว อาจไม่จำเป็นต้องวางแผน หรือกะเกณฑ์อะไรไว้ล่วงหน้า  เราก็หาความสุขได้ไม่ยาก

ที่สำคัญ  การเปิดโอกาสให้พ่อบ้านได้เป็นผู้นำ (ในการท่องเที่ยว) บ้าง  ก็ดีเหมือนกันนะคะ

มาดูภาพบรรยากาศบ้างนะคะ ว่าครอบครัวเรามีกิจกรรมอะไรบ้างในวันหยุดสงกรานต์นี้ ภายใต้การนำของพ่อบ้าน