สวัสดีคะ...อ.หมอสมบูรณ์

ดีใจมากเลยคะ..ที่ได้มาเจออาจารย์ใน gotoknow.org นี้...วันก่อนพยายามตามรอยอาจารย์...แต่หาไม่เจอ...

...

ขอบคุณนะคะที่นำเรื่องเล่าของคุณพี่พุ่มพวงมาเล่าสู่กันฟัง..

(^___^)

กะปุ๋ม

อาจารย์เขียนบ่อยๆ..นะคะ

กะปุ๋มเชื่อว่า..ท่านมีเรื่องเล่ามากมายเลยคะ

ที่เป็นประโยชน์...ต่อเราอีกหลายๆ คน...

และที่สำคัญ...หากได้ท่านอื่นๆ มาร่วมเล่าด้วยน่าจะดีนะคะ

จะได้เป็น CoP คนวิสัญญีคะ...และที่สำคัญตอนนี้

กะปุ๋มก็รอพี่พุ่มพวงอยู่คะ...เงียบหายไปเลยนะคะ

(แอบแซวคะ)....

(^_____^)

กะปุ๋ม

• ปรับปรุงบันทึกใหม่ ใส่รูปเจ้าของผลงานเพิ่มเติม ครับ

• ผมได้คุยกับคุณพุ่มพวงเจ้าของผลงาน ผมได้ถึงความเป็นมาของงานชิ้นนี้ว่ามาอย่างไร
• อยากให้เจ้าตัวได้เล่าเอง
• ความเห็นถัดไปนี้จึงเป็นความเห็นของคุณพุ่มพวงครับ

   วันนี้ อ.สมบูรณ์ เรียกตัวมาสอนเรื่องการเข้า blog  และแนะนำว่าควรเขียนเกี่ยวกับงานที่อยู่ใน blog   พุ่มพวงก็พยายามเข้าจนได้  พอเข้ามาเจอภาพตัวเองแล้วก็......เฮ้อ    อ.สมบูรณ์ น่าจะบอกกันสักคำว่าจะถ่ายรูปมาลง จะได้หารูปที่เข้าท่าดูดีกว่านี้สักหน่อย 

       พอเข้ามาก็เจอ แซวเล็กๆจากน้องกะปุ๋ม   รู้สึกดีใจมากที่ได้มีโอกาสคุยกันอีก  ก่อนอื่นพี่ต้องขอโทษด้วยนะคะ  ที่เงียบหายไปเพราะ web หาย หาทางเข้าไม่เจอ  คงจะได้อาศัย blog อ.สมบูรณ์นีแหละค่ะเป็นสื่อกลาง

       ทีมาของโครงการนี้  เนื่องจ าก IC  ต้องการให้ซัก BP cuff   ทุกสัปดาห์ เพื่อป้องกันความสกปรกและการติดเชื้อจากการใช้ร่วมกัน   พุ่มพวง(ผู้รับผิดชอบดูแลเครื่องมือของภาคฯ)ก็พยายามคิดว่าจะทำอย่างไร  เพราะไม่สะดวกทำตามคำแนะนำเนื่องจากมีของใช้จำนวนจำกัด  อาจชำรุด  สูญหาย เสียค่าผงซักฟอกและค่าแรง   และระหว่างที่ยังไม่ซักยังใช้ร่วมกันเช่นเดิม ความสกปรกก็ยังคงอยู่     วิธีนี้จึงไม่เหมาะสม    จนในที่สุดก็เกิดปิ๊งไอเดีย เพราะนึกถึงตอนที่เข้าร่วม HA forum  ปี 43 เรื่อง plastic wrap   ที่มีการนำมาใช้แทน sterile  drape   จึงได้ทำวิจัยเพื่อศึกษาว่าการใช้ pastic wrap  พันแขนก่อนวัดความดันเลือดให้ประโยชน์และเป็นที่ต้องการจริงจึงได้นำมาใช้ในการบริการผู้ป่วย ค่ะ

• ตามมาดู
• plastic wrap
• ใช้เสร็จแล้ว recycle เอาไปใช้ wrap ผลไม้ต่อดีไหมครับ ขำ ขำ
• (กำลังศึกษาวิธี link ไปยังวารสารที่ตีพิมพ์ผลงาน ครับ)
• ลอง copy  address มาสิครับ เช่น

  http://thelivingclassroom.org/moodle/user/view.php?id=82&course=33

• http://www.thaiedresearch.org/result/info2.php?id=4468

• ยิ้ม ยิ้ม

• ผมว่ารูปนี้ก็สวยแล้ว ยิ้มอย่างจริงใจ 
• อยากให้คุณพุ่มพวงเล่าต่อ เกี่ยวกับเรื่องการทำวิจัย ว่า ทำอย่างไร ได้ทุนจากไหน มีปัญหาในการทำหรือไม่ ....

• ว่าแล้วเชียวว่าจะถูกแซวเรื่อง link (บันทึกนี้เป็นบันทึกแรกๆ ของผม ซึ่งยังทำไม่เป็น แต่ตอนนี้.....เฮาพัฒนาแล้ว...
• บังเอิญว่าผมลืมชื่อวารสารที่ตีพิมพ์
• คุณพุ่มพวงช่วยจดชื่อวารสารมาให้ผมด้วยครับ หมวดขจิต จะได้ไม่แซวอีก

• ไม่แซวครับ ยิ้ม ยิ้ม
• มา share idea ครับ รออ่านจากวาสารนะครับ
• ขอบคุณมากครับ

• เป็นการบรรยายที่เห็นภาพได้ช้ดเจนมาก ว่าอุปสรรค ในการทำวิจัยนั้นมีอะไรบ้าง โดยเฉพาะการขอทุน และขอจริยธรรม (ซึ่งที่นี่จำเป็นมาก) ไม่เช่นนั้นจะไม่ได้รับการสนับสนุนให้นำผลงานวิจัยไปเผยแพร่หรือนำไปใช้ประโยชน์อื่นๆ
• ใช่แล้ว 13,500 บาท  ช่างไม่คุ้มกับความรู้สึกที่เสียไปจริง
• ผมคิดว่าคุณพุ่มพวงจะมีเวลามาเล่าความลำบากในการทำวิจัยอีกรอบหนึ่งก่อนที่จะมีคำถามใหม่ให้เธอต่อไป
• วันนี้จะสอนเพิ่มเรื่องการใช้วรรคตอน และขึ้นบรรทัดใหม่ ให้อ่านง่ายขึ้น

• ขอให้กำลังใจคุณพ่มพวงค่ะ...
• บุคลากรที่ขยัน..อดทน..ทำงานโดยไม่มีเหน็ดเหนื่อย..ทุ่มเททั้งในและนอกเวลามีมากมายในองค์กร..
• แต่สุดแท้แต่ว่า...ผู้บริหารจะฉลาดที่จะเอาศักยภาพเหล่านี้ของเขาออกมาใช้ให้เกิดประโยชน์กับองค์กรให้มากที่สุด...ยังไง
• สำหรับคุณพุ่มพวงอยากให้อ่าน

http://gotoknow.org/blog/nurseanaesthpsych/67276

........ค่ะ...อย่าเพิ่งเหนื่อยนะคะ......รัก..พี่ติ๋ว

ฝากถึง..คุณพี่พุ่มพวงที่เคารพรักเสมอ

คุณน้องลูกปลาน้อยถือคติอยู่ 2 ข้อค่ะ จะแบ่งปันให้ได้รับรู้นะค่ะ คือ

....bone to be... เลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกจะเป็นได้ค่ะ

....Learn long life...เรียนรู้ตลอดชีวิตค่ะ ...คุณพี่ขา ... ไม่มีใครแก่เกินเรียนจริงไหมค่ะ (แต่เรียนศาสตร์ทุกแขนงที่มีอยู่ในโลกนี้ เรียนเท่าไหร่ไม่รู้จักจบ...จักสิ้น...แต่เรียนรู้จิตศาสตร์ซิเป็นการเรียนรู้ที่จบสิ้นได้....นะ ..นะ..ขอบอกค้า)

คุณพี่พุ่มพวงเป็นแบบอย่างที่น่านับถือและเอาเป็นตัวอย่างค่ะทั้งการทำงาน การใช้ชีวิตค่ะ

ขอเป็นน้ำตาลก้อนผสมในถ้วยแกแฟ...(เพลง) อิอิ

......จากหนึ่งกำลังใจ.......

ลูกปลาน้อย

• เป็นอีก 2 กำลังใจ จาก นาง กฤษณา สำเร็จ และ ลูกปลาน้อย
• หวังว่าคุณพุ่มพวงจะมีแรงเรียนรู้และแลกเปลี่ยนกัน ต่อไป

• ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจจากพี่ติ๋วที่แสนดีและลูกปลาน้อยผู้น่ารัก
• ถ้ามีคนรู้ใจ(แบบคนที่บ้าน)แบบนี้ พุ่มพวงสู้สุดตัวค่ะ
• ขอบคุณสำหรับน้ำตาลก้อนในถ้วยกาแฟ  จริงๆแล้วพี่พุ่มว่าจะเลิกกาแฟอยู่นะเนี่ย แต่เกรงใจลูกปลา เห็นทีคงจะต้องดริ้งต่อไป  
• ถ้าพอมีเวลาว่างจะเล่าเรื่องความลำบากในการทำวิจัยต่อ ใน episode2 ค่ะ

• เร็วๆ ด้วยนะ รอฟังความลำบากในการทำวิจัยใน episode 2 อยู่
• ช่วยเล่าเรื่องการนำเสนอผลงานด้วยว่าไปเสนอที่ไหนบ้าง และ ได้รางวัลอะไรมาบ้าง 

เห็นสำนวน...คุณพุ่มพวงแล้ว...

• เปิดบล็อคเองเร็วๆเถอะค่ะ...พี่และเพื่อนๆจะคอยให้กำลังใจ..เร้วว.....

• สวัสดีค่ะ  ขอบคุณมากสำหรับคำแนะนำของพี่ติ๋วให้เปิดบล็อค แต่ความสามารถพุ่มพวงไม่ถึงค่ะ
•  วันนี้จะเล่าความลำบากในการทำวิจัยใน episode 2 ให้ฟังต่อนะคะ (อ.สมบูรณ์ท่านอยากให้เล่าเร็วๆ เพราะท่านเป็นวัยรุ่นน่ะ)   เมื่อได้ทุนมาแล้วก็นำมาใช้ทำโน่นทำนี่ได้เยอะอยู่(คนอิสาณ พูดอะไรแล้วต้องมีคำว่าอยู่ลงท้าย ถ้าไม่มีไม่ใช่ตัวจริง)   จริงๆแล้วก็ดีกว่าไม่ได้เยอะเลย(แหะ ... แหะ.....)
• เมื่อได้ข้อมูลดิบ(ค่าความดันเลือด 6ค่า/คน คูณ120 คน)มา  ต้องมาศึกษาการกรอกลงในexcel เพื่อสะดวกในการคำนวน/วิเคราะห์
• สถิติที่ใช้   cross over design /และวิเคราะห์....95%CI   งง... อะไรน้อ ...ได้คุณทิพยวรรณ (ผู้เรียนระบาดมา)ช่วยอธบายให้ฟัง และศึกษาเองด้วย  จึงพอกล้อมแกล้มไปได้
• เขียน full proposal ไม่ยากนักพอได้
• พิมพ์จนเหนื่อย เอาแค่นี้ก่อนนะคะ  จะมีต่อใน episode3 ค่ะ(เอาแบบอย่างหนังฝรั่งมักมี 3 ภาค)

• เขียนได้น่าอ่านขึ้นมาก
• สำนวนใช้ได้ มีลูกเล่นแล้ว
• รอฟัง episode 3 ต่อไป
• คงจะเป็นตอนส่งประกวดหรือเปล่า

• ภูมิใจนำเสนอ episode 3 ต่อ....เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อเขียนต้นฉบับเสร็จ  ก็ต้องเขียนบทคัดย่อทั้งไทยและอังกฤษ   ติดขัดตรงที่ภาษาอังกฤษไม่ค่อยสันทัด  ก็ได้อาศัยอาจารย์วิสัญญีแพทย์.....อ.เดือนเพ็ญ ช่วยตรวจทาน ตามด้วย Mr.Bryan  แห่งฝ่ายวิเทศ
• จากนั้นส่งไปตีพิมพ์ที่วิสัญญีสาร(กว่าจะได้ตีพิมพ์ต้องแก้ไข 2-3 รอบ....ก็ต้องอดเอา)
• นำเสนอในการประชุมวิชาการคณะแพทย์
• ได้รางวัลชมเชย
• จบ...การทำวิจัย 1 เรื่อง
• ....Highlight...การจะนำเอาผลการวิจัยมาใช้ประโยชน์ในการดูแลผู้ป่วยยังเหลืออีกยาว....จึงขอเล่าต่ออีกสักภาค(แหะ..แหะ ว่าจะเล่า 3 ภาค แต่มันไม่จบน่ะ)).....ขอขนานนามว่า...ภาคพิเศษ...ก็แล้วกัน

    โปรดติดตามตอนต่อไป....to  be  continue 

• ขอบคุณ คุณกฤษณา ที่เป็นหน้าม้า(ขอยืมสำนวนพี่ติ๋วหน่อนนะคะ) มาคอยให้กำลังใจเสมอ
• ขอบคุณ  สำหรับ..คำชม(คำย่อง) ของคุณ smile  แม้จะรู้ว่ามันไม่เป็นจริงทั้งหมด(พี่เค้าก็ชมเกินไป)     ยังดีกว่าไม่ชม.....ก็ชอบอยู่..ฮิ..ฮิ  (..อยู่..อีกแล้ว)
• ที่เป็นนวัตกรรมขึ้นมาได้..เพราะคุณ  smile เข้ามาช่วยอีกแรง..ต้องขอบคุณที่ร่วมด้วยช่วยกัน

พุ่มพวง ครับ

• บอกแล้วว่าเขียนได้ดี มีคนอ่านเพิ่มอีก 1 แล้ว
• คงจะมีกำลังใจเขียนต่อไปนะครับ
• ช่วงทำงานตอนกลางวัน ถ้าไม่ว่างให้จดความคิดที่เกิดขึ้นมาตอนนั้นไว้ก่อน เวลาจะเขียนจริงจะได้ไม่ลืม และเร็วขึ้น
• รออ่านตอนต่อไป

• ........com ที่บ้านไม่ค่อยดี...ไม่เป็นไรค่ะ.สื่อสารได้ก็ OK. แล้ว...แต่อย่าให้ตามไปแก้ไขเหมือน wrap นะคะ..ไม่ได้เป็นหัวหน้าบาลแล้ว..คงไม่ใช่หน้าที่...
• พุ่มพวงก็ชมเกินไป....(แต่ก็ขอบคุณยิ่งค่ะที่มีมานะทำให้ภาคฯได้.......)
• ให้กำลังใจค่ะ

• ขอบคุณ คุณพุ่มพวงที่หาคำผิดให้
• จะไปแก้ไข เพิ่มอายุทันที

• ขอชื่นชมพิ่จึ่งค่ะ  ทุกผลงานได้รับรางวัล
• ไปเสนอผลงานร่วมกันมีบุคลากรที่เข้าชมเรื่อง wrap ถามว่าเป็นการ warm เฉพาะที่หรือเปล่า ได้อธิบายให้ฟังถึงวัตถุประสงค์ของการทำ มีคนสนใจเยอะค่ะ

• มีงานที่ทำประจำอยากให้พี่มาช่วยแนะนำในการเขียนและเผยเเพร่ เช่นการป้องกันภาวะ Hypothermia ของเด็ก ขณะผ่าตัดเพระทำประจำ ขอขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

• งานที่ทำประจำ      และสามารถเผยแพร่ให้คนอี่นได้รู้และเป็นประโยชน์ต่อผู้ป่วย  ยินดีที่จะได้ร่วมงานด้วยค่ะ
• ตอนนี้พี่ว่างอยู่   ได้มีงานโครงการใหม่มาทำดีกว่าอยู่เฉยๆ   เพราะเดี๋ยวคนอื่นจะหาว่า   หากินกับเรื่อง wrap ทั้งปี ...ฮิ..ฮิ...

โห...กลับมาเจอบันทึกนี้อีกครั้ง...

ขอชื่นชมเลยค่ะ...และขอเชียร์ตามพี่ติ๋วนะคะ

อยากให้พี่พุ่มพวง..เปิด blog และเล่าเรื่องดีดี..

ที่เป็นกึ๋น..ฝังลึกของเราเล่าแบ่งปันกันบ้างนะคะ

(^___^)

ยังเป็นแฟนคลับ...วิสัญญี มข. เสมอค่ะ

กะปุ๋ม

• ดีใจค่ะ  ที่น้องกะปุ๋มยังไม่ลืม
• อยากบอกว่ายังรออยู่นะ  ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ
• พี่ยังไม่กล้าเปิด blog หรอกค่ะ   เพราะมีความรู้สึกว่า  ตัวเองรู้อะไรแบบงู งู ปลา ปลา
• สู้รออ่านของคนอื่นดีกว่า  โดยเฉพาะของหนูกะปุ๋ม รอบรู้ทั้งทางโลกและทางธรรม

      .......ยังเป็นแฟนคลับ.....ดร.กะปุ๋ม  เสมอค่ะ

            (ขอยืมสำนวนหนูหน่อยนะคะ...เพราะคิด    เองไม่ออก   แหะ..แหะ..)

• ผมขอบอกว่า งานนี้ผมสบาย ครับ
• คอยไปกระตุ้นคุณพุ่มพวงอย่างเดียวว่าถ้าเธอเขียนรับรองมีคนอ่าน
• แต่ตอนนี้เธอยังไม่พร้อม ผมก็เลยช่วยทำบันทึกให้ แต่ให้เธอคอยมาตอบคำถามเอง เพื่อให้ผู้อ่านได้ความรู้จากเธอโดยตรง
• อย่าลืมแวะไปอ่านบันทึกของเธออีกเรื่องหนึ่งที่นี่ ครับ

• คุณพุ่มพวงครับ
• ลืมบอกไปว่าอย่าลืมใส่ชื่อแสดงตนก่อนบันทึกทุกครั้งด้วยนะครับ

ได้นำผลงานของพี่พุ่มไปใช้ในการทำงานกับผู้ป่วยทุกราย ดีจริงๆคะขอบอก  และขอขอบคุณคะ

                         ศิษย์วิสัญญีพยาบาลมข.รุ่นโหลโสถิ่ม

• หวัดดีค่ะ   หนูสุทธิดา.....ศิษย์เก่ามข.

• ดีใจที่เข้ามา ลปรร-บกลข (แลกเปลี่ยนเรียนรู้-บอกกล่าวเล่าขาน)  ในweb     ตอนแรกพี่ไม่ค่อยกล้าเขียน   กลัวว่าจะไม่มีใครเข้ามาอ่าน   แบบว่า....อายน่ะ  

  ........มีหนูนี่แหละ  ที่เข้ามาช่วยให้อายน้อยลง....

                   ......ขอบใจมากค่ะ...

• ดีใจแทนผู้ป่วยได้รับบริการที่ดีขึ้น 
• แล้วเรื่องการวัด cuff pressure ของท่อช่วยหายใจยังทำอยู่หรือเปล่า?  สอนไปแล้วนะ    บกลข ด้วยค่ะ

อ่านเพลินดีค่ะ ได้ประโยชน์ และนำมาใช้จริงกับผู้ป่วย คิดถึงนะคะพี่พุ่มพวง