สวัสดีค่ะน้องลูกหว้า
ขอบคุณค่ะ
ครูอ้อยครับ
ครับ...อ่านแล้วก็แปลกดีครับ...
สัมพันธภาพระหว่างกัน บางครั้งก็อธิบายยากครับ...
สวัสดีค่ะคุณ นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ Mr.Direct
ยากแท้หยั่งถึง...ขอบคุณนะคะ
สวัสดีค่ะครูอ้อย
เมื่อก่อนก็รู้สึกว่ามีคนอิจฉาค่ะ แต่มันทำให้รู้สึกห่างไกลกันกับเพื่อนร่วมงาน พอมีคนมายินดีก็ไม่รู้ว่าจริงๆ เค้ายินดีกับเราจริงหรือเปล่า แต่อย่างไรก็ตามการให้กำลังใจกันก้เป็นสิ่งดีเล็กๆน้อยๆที่เราจะให้กันได้น่ะค่ะ
ดิฉันเองยังต้องฝึกชื่นชมผู้อื่นเลย
เมื่อก่อนทำไม่เป็นค่ะ เพราะจริงใจมากๆ จะไม่ทำในสิ่งที่ฝืนความรู้สึกตัวเอง
บางครั้งเราก้ไม่สามารถทำตามความรู้สึกเราได้ทุกอย่างจริงไหมคะ เพราะเรามีบทบาทต่อกันในสังคมอยู่
สวัสดีค่ะ อาจารย์อ้อม อาจารย์ อ้อม ฐิติรัตน์ สุวรรณสม
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาแลกเปลี่ยนความคิดกัน...เป็นกำลังใจให้กันค่ะ
สวัสดีค่ะ ครูอ้อย
คนที่พูดว่า " แหม...อิจฉาจัง " ในใจเขายินดีด้วยกับเราเป็นที่สุด
แต่อีกคนหนึ่งที่ตอบว่า "ยินดีด้วยนะ" ในใจเขาอาจรุ่มร้อนดังไฟด้วยความอิจฉา
จิตใจมนุษย์ยากแท้หยั่งถึงค่ะ
แต่สิ่งที่ดีที่สุด คือ การที่เราไม่คิดอิจฉา และสมเพชคนอื่นค่ะ
แค่นี้เราก็มีความสุขกับชีวิตแล้วล่ะค่ะ ต่อให้มีใครมาอิจฉาเราก็ไม่เดือดร้อนกับสิ่งเหล่านั้น
สวัสดีค่ะน้อง...ศิริยาภรณ์ สังขชาติ
ขอบคุณค่ะที่มาทักทายและแสดงความคิดเห็นค่ะ