อ่านวีรกรรม(ใช่หรือเปล่า)ของอาจารย์แล้วเหมือนกับอ่านนิยายเลยค่ะ ^ ^

ตอนเรียนป.ตรีจำได้ว่าสนุกมากๆ เหมือนกันค่ะ แต่ไม่ได้เป็นนักกีฬา ไม่ได้อยู่หอในช่วงต้น มาอยู่ช่วงปี ๓ ปี ๔ แล้ว แต่เรื่องตะโกนคุยกันตอนอาบน้ำก็เป็นประจำค่ะ ห้องน้ำหอพุทธรักษา ที่ม.เกษตรเป็นหอไม้สองชั้น ห้องน้ำอยู่ตรงข้ามโถงทางเดินกับห้องนอนที่แต่ละคนอยู่ เป็นปรกติที่จะมีเสียงคุยระหว่างคนที่แปรงฟันอยู่ข้างนอก กับคนที่อาบน้ำข้างในห้องน้ำเสมอค่ะ ^ ^

สำหรับเรื่องวีรกรรมหลับของตัวเองมีน้อย ส่วนใหญ่จะหลับเพราะเมื่อคืนนอนไม่พอ ตื่นเช้า อะไรทำนองนี้น่ะค่ะ ^ ^

สวัสดีค่ะอ.Lin Hui

• รีบตามมาอ่านด้วยความกระตือรือร้น สดชื่นแจ่มใสค่ะ
• เหมือนรอการ์ตูนออกตอนสุดสัปดาห์ ไปยืนเฝ้าร้านค่ะ
• ความจริงเรื่องหลับในห้องเรียน คงมีประสบการณ์กันทุกคนนะคะ (ขออภัยสำหรับบางท่านที่ไม่เคยหลับ) เรียนมหาวิทยาลัยมีกิจกรรมมากมาย ล้วนน่าสนใจ
• คนไม่มีรากเรียนที่ วิทยาเขตศาลายา มหิดลค่ะ ต้องอยู่หอ ช่วงเช้าก็ยังคงพอจะตาแป๋วฟังอาจารย์ พยักหน้าหงึกหงัก ทำทีว่า..อ้อ..ค่ะ ..หนูเข้าใจค่ะ...
• พอพักเที่ยงสิคะ...เพื่อนทั้งโขยง ก็จะพากันไปกินข้าวร้านโปรด ราคาถูกแสนถูก ยิ่งขาประจำก็จะได้อาหารมากขึ้นไปอีก ทุกคนในก๊วนซื้อมาคนละจาน สองจาน วางตรงกลางโต๊ะ...แล้วก็ลงมือ..กินด้วยความหิวโหยค่ะ...อาการพวกนี้ ในกลุ่มเรียกว่า...ลงทึ้ง...ค่ะ (ขอโทษนะคะคำไม่ค่อยสุภาพ) ต้องรีบกิน ไม่งั้นหมด..อดกินค่ะ..ต้องไว ๆ ๆ
• กินเสร็จก็ขึ้นหอค่ะ แปรงฟัน ยังมีเวลา นอนเล่นสักหน่อยดีกว่า ...  หนังท้องตึงหนังตาหย่อน...ผ่อนคลายหลังอาหารค่ะ
• สักพักทุกคนต้องเลิ่กลั่ก มีแม่บ้านมาเคาะประตู  ... ตาหน้าเอือมระอา...อาจารย์ให้มาตามพวกคุณไปเรียนหนังสือค่ะ...
• ตายล่ะสิ...ฮา...วิชาบ่ายเรียน บ่ายโมง ..นี่มันเข้าไปตั้ง จะบ่ายสองโมงแล้ว...
• จะสรุปว่า..การนอนหลับ...นั้น เป็นธรรมชาติของเด็กวัยกำลังกินกำลังนอนค่ะ ก็เกี่ยวกับการสอนของอาจารย์บ้าง เกี่ยวกับนิสัยของเด็กเองบ้างค่ะ.

พี่ใหญ่ครับ

เมาค้างครับ  ตอนค่ำตามประสาหนุ่มโฉด ร่วมแก๊งค์ไปกินเหล้ากันที่อ่างห้วยแก้ว แหกปากร้องเพลงกันลั่น  โน้น ตรงเกาะมุมด้านเหนืออ่างนั่นแหละครับ เหล้าแม่โขงตั้งขวด เพียวๆ คนละอึกละอึก พักเดียวเท่านั้นแหละ เมาได้ที่ เดินไม่เป็น  ย้อนไปดูแล้วตลก ขำ แต่ก็สนุกตามประสาวัยรุ่น  สี่ห้าคน ต่างเดินไม่ตรงสักคน กอดคอ ตุปัดตุเป๋กลับหอหนึ่ง ฟุบคาเตียงทั้งๆที่เสื้อผ้ายังเป็นชุดนั้น  เช้า เพื่อนที่ไม่ได้ไปกินเหล้ามาปลุกว่าไปเรียน  แหกขี้ตาไป ปากเหม็นเหล้าหึ่งเลย  แอบนั่งข้างหลังห้อง ดูเหมือนวิชา ชีววิทยา ของอาจารย์ ...บีเวอร์   เรียบร้อยครับ  พักเดียวเท่านั้น ครอกฟี้สสส..

อับอายมากเพราะส่งเสียงอะไรออกมาบ้างก็ไม่รู้ แต่เพื่อนๆข้างๆหัวเราะกันใหญ่เลย ตื่นขึ้นมา  อาจารย์ส่ายหน้า  แล้วบอกว่าไปล้างหน้าซะ

เป็นความกรุณาเป็นล้นพ้นของท่านอาจารย์ครับ

นึกแล้วยังอาย  และขำตัวเองอยู่เลยครับ

• สวัสดีค่ะ คุณ Lin Hui ตาม คุณน้องคนไม่มีราก เข้ามาค่ะ ได้ดูดอกไม้สวย ๆ ด้วยค่ะ แต่ภาพวิ่งเร็วจังเลย ศึกษาไม่ทันว่ามีดอกอะไรบ้าง พู่ระหง ชบา ดอกเข็ม ลูกทับทิม ที่เหลืออะไรอีกบ้างคะ
• เท่าที่จำได้ไม่เคยหลับในห้องเรียนนะ กลัวครูมั้งคะ ถ้ารู้ตัวว่าไม่ไหวแล้ว ก็คงขอไปล้างหน้าล้างตา
• แต่อ่านคอมเม้นท์ของคุณคนไม่มีรากแล้วมีประสบการณ์ร่วมค่ะ พี่อักษรอยู่หอเหมือนกัน ที่สนามจันทร์ ตอนบ่ายชอบกลับมานอนที่หอ ว่าจะตื่นไปเรียนวิชาช่วงบ่ายสาม บ่ายสี่ แต่ปรากฎว่ามักจะหลับยาวเพราะถูกผีอำ อยากลุกไปเรียนพยายามจะลุก ต่อสู้กับผีที่อำ ยังไง ยังไง ก็ลุกไม่ขึ้น ( ไม่รู้ใครเคยเป็นหรือเปล่า นอนกลางวันแล้วผีอำ เคยเล่าให้ฝรั่งฟัง ส่วนใหญ่จะไม่รู้จักผีอำ)
• กับลูกสาวและหลานชาย ( อายุสิบสาม) จะเน้นมากเลยค่ะ เรื่องให้เข้านอนแต่หัวค่ำ จะได้มีแรงไปเรียน ไม่ไปนั่งหลับในห้องเรียน หลานชายค่อนข้างดื้อ ถูกครูฟ้องประจำ แต่ไม่เคยมีฟ้องเรื่องนั่งหลับ เมืองนอกคงเรียนไป ลุกไป ทำกิจกรรมไป เด็กเลยสนุก ไม่มีโอกาสหลับ

สวัสดีค่ะ

* หลับในห้องเรียนจบตอนนี้...ไม่ถูกใจนักเรียน...เหมือนถูกขัดใจนิดๆ นะคะ...

อาจจะหงุดหงิดเพราะยังไม่ทันฝัน.....อิอิ

* สังเกตอาการนี้จากลูกชาย...เวลาหลับยังไม่ได้ที่ถูกปลุกซะก่อน...ก็จะมีอาการค่ะ

• อาจารย์คะ
• มาอ่านผลผลิต จากบันทึกของอาจารย์หน่อยค่ะ
• ที่นี่ ค่ะ

สวัสดีค่ะอ.หลินฮุ่ย

ติดใจตรง"ข้าวจ่ายบาทเดียวเติมได้ไม่อั้น"  โอ้โห ดีจังเลยค่ะ

ท่าทางตอนเรียนอาจารย์จะแก่น ซนนะคะ สนุกดีค่ะมาฟังอาจารย์เล่า เหมือนจำเหตุการณ์ได้แม่นเลยนะคะ

• ขอบคุณมากค่ะ อ.กมลวัลย์
• อาจารย์ดูจะเป็นเด็กเรียนที่เรียบร้อย
• ส่วนพี่เป็นนักกีฬา(นักมวย)ตั้งแต่อยู่ในท้องแม่แล้วค่ะ
• ชอบกีฬาทุกชนิดตั้งเด็กๆแล้วค่ะ
• เป็นนักบาสตั้งแต่อายุ 8 ขวบเพราะตามพี่สาวไปซ้อมบาส
• ชู๊ดยังไม่ถึงแป้นเลย คอยวิ่งเก็บบอลให้นักกีฬา
• เป็นนักกีฬาเกือบทุกชนิดของคณะฯ
• สำหรับบาสเล่นจนได้เสื้อสามารถตอนอยู่ปีสุดท้าย
• อะอ้า อย่ามาชมว่าเก่งนะจะบอกให้ ปีสุดท้ายทีมคณะพยาบาลฯไม่ส่ง(เพราะขาดตัวเล่นเพราะจบกันเกือบทั้งทีม) ถ้าส่งทีมคณะสังคมฯก็ได้แค่รองแชมป์เหมือนเดิมทุกปี
• พี่เป็นหัวหน้าทีม เล่นเซนเตอร์ตลอดจ่ายลูกคุมทีม
• แต่ฝีมือลูกทีมเยี่ยมเราได้น้องใหม่มาเสริมทีมทุกปี แต่ถ้าความสวยเป็นรองก็แค่คณะมนุษย์ฯ ทีมเดียวเท่านั้น555555

• แอบคิดอยู่ในใจเหมือนว่า
• น่าจะมีวีกรรมบ้างนะ
• จากการติดตามบันทึกฯ มันมีอะไรแอบบอกอยู่นะ
• ขอบคุณมากที่แฟนคลับ Academy ไม่รู้ไม่ชี้
• และเป็นกองเชียร์อย่างเหนียวแน่นค่ะ

สวัสดีค่ะ เคยหลับในค่ะ แต่ว่าอยากเรียนนะค่ะ

• สวัสดีน้องบางทราย
• มันเป็นประสบการณืชีวิตที่เราผ่านมา
• นึกถึงทีไรภาพเก่าๆ เหมือนจะย้อนกลับมารีเพลย์
• ให้สนุกทุกทีเก็บไว้คนเดียวไม่มีประโยชน์
• เอามาเล่าให้คนรุ่นหลังฟังดีกว่า
• เพราะมันจะได้เห็นอะไรที่ชัดเจนจากตัวจริงเสียงจริงค่ะ

• สวัสดีค่ะคุณพี่อักษร
• ส่วนมากคนที่เรียนสายศิลป์
• มักจะเรียบร้อยเป็นส่วนมาก
• พี่เองเป็นหัวหน้าแก๊งผู้ภิทักษ์ความยุติธรรม
• ใครถูกรังแกบอกมาเราจะไปช่วย
• พวกเราฝึกมวยไทย ฝึกกายกรรม(ยิมนาสติก)ปั้นจักรยานปล่อยมือทั้งสองข้าง พลังเด็กมีมากค่ะ
• ส่วนดอกไม้มีไว้จูงใจให้เข้ามาอ่านบันทึกค่ะ
• ไม่ได้ตั้งใจให้ดูจริงๆ เอาไว้จะเขียนบันทึกเกี่ยวกับดอกไม้ในสวนที่อีกชุดหนึ่งค่ะ

• ขอบคุณมากค่ะคุณครูพรรณา
• ของแบบนี้ต้องขัดใจกันบ้าง
• แต่ขอกระซิบเบาๆนะค่ะ บางวิชาหลับฝันสนุกสนาน
• ไม่แน่ใจว่าน้ำลายไหลยืดหรือเปล่า
• อาจารย์ผู้สอนเขาเอือมระอาแล้วยอมให้หลับในห้องเรียนดีกว่า ปล่อยให้เดินหลับในกลับหอ 55555555555555

• ขอบคุณมากค่ะ
• ตามไปอ่านและทิ้งร่องรอยไว้ด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ Lin Hui

• ขออนุญาตร่วมเรียนรู้ด้วยคนนะคะ
• นึกถึงฟามหลังจัง อิอิ
  

• สวัสดีค่ะน้องอุ๊
• สมัยนั้นข้าวไม่แพงค่ะ
• และทางหอพักขอให้เป็นสวัสดิการแก่เด็กค่ะ
• วัยเรียนวัยซนกินจุกันเกือบทุกคนค่ะ
• เรื่องซนเป็นเรื่องธรรมชาติ ของพี่นอกจากนั้นชอบเป็นนักสำรวจนักผจญภัยอีกต่างมีวีรกรรมทุกอาทิตย์
• มีก๊วนค่ะวันหยุดกลุ่มเราจะเดินสำรวจดอยค่ะ เบื่อดอยเดินไปกินข้าวที่สถานีรถไฟบ้าง ร้านสวนผักไทย ประมาณ 12 กม.
• เบื่ออีกก็ชวนตั้งแก็งจักรยานไปเที่ยวหนองบัว อ.ดอยสะเก็ด
• แต่ทีเด็ดกว่านั้นเดินไปจังหวัดลำพูนนู้น
• จะเอาอะไรอีก กับเด็กตจว.ทำได้ก็แค่นี้เอง ฮิฮิฮิ
• พอเจอเพื่อนๆก๊วนเดียวกันลูกโตเป็นหนุ่มสาวแล้วได้ฟังเรื่องราวของแม่และป้า ฟังกันหูผึ่ง บางคนถึงขั้นต่อว่าแม่ของตัวเองไม่เห็นแม่เล่าให้หนูฟังเลย555555555

• ขอบคุณค่ะที่เข้ามาร่วม
• เล่าประสบการณ์ ที่เรียบร้อยค่ะ

มาทีไร ง่วงทุกที ไม่รู้เป็นไร...............อิอิ

• สวัสดีค่ะคุณครูปู
• ยินดีต้อนรับเข้าแฟนคลับ Academy ไม่รู้ไม่ชี้
• เป็นธรรมชาติของ สว.ค่ะ
• ใครยังไม่เป็นก็จะไม่รู้ว่ามันมีความสุขแค่ไหนที่ได้ระลึกถึงความหลัง 55555555555

• ก็ตาออกอย่านี้ ไม่ให้ง่วงได้ไง
• มันเป็นธรรมชาตินะคะ แต่ผิดเวลาไปนิดหนึ่ง
• อาจารย์บางท่านเมตตายอมให้นอนได้
• บางท่านเห็นแล้วเชิญออกไปเลยค่ะ
• ไม่เคยเจอกับตัวเองไม่มีวันเข้าใจ

สวัสดีครับ

แวะมาอ่านบันทึกเรื่องคุณครู

อ่านเสียเพลิน

สมัยเรียนหนังสือไม่เคยหลับครับ

ถ้าง่วงมาก ก็ไม่เข้าห้องเรียนเลย อิๆๆ

เคยมีง่วง เพราะทำรายงานจนเช้า

ต้องรีบขออนุญาตไปล้างหน้า เพราะเกรงใจอาจารย์

รออ่านตอนต่อไปครับ ;)

• เข้ามจังหวะดีค่ะ
• กำลังจะเขียนตอนต่อไปค่ะ
• โอมเพี้ยวขออย่าได้มีปัญญหา
• เหมือนบันทึกนี้เลย กว่าจัการแก้ไขปัญหาตั้งแต่
• หัวจนอุษาสางเลยค่ะ
• ขอบคุณอีกครั้งที่เข้ามาเล่าประสบการณ์ค่ะ

สวัสดีคะ

แวะมาตามอ่านคะ เพิ่งจะมีเวลา มาอ่านแบบเต็มๆ เลยต้องขอลงชื่อไว้คะ ^_^

• สวัสดีค่ะน้องมะปรางหวาน
• ขอบคุณมากค่ะที่ติดตามมาอ่าน
• พักนี้แย่หน่อยเพราะฝนตกจน
• ทำให้ฟ่าเพดานโรงรถผุ แตกพังลงมา
• ยังไม่รู้ว่าจะหาช่างที่ไหนมาซ่อมค่ะ

สวัสดีค่ะ

* เข้ามาดูคำตอบ...บางที่ก็ต้องปล่อยเขาค่ะ...เห็นสารรูปแล้วไม่อยากปลุก....ตื่นขึ้นมาคนอื่นจะไม่ได้เรียน....

* คนหลับหลับไป...คนตื่นก็เรียนกันไป....ไม่เสียเวลาและอารมณ์ของคนที่พร้อมเรียนรู้ค่ะ

• ขอบคุณมากค่ะที่กลับมาอีกรอบ
• เมตตาธรรมค้ำจุนโลกค่ะ