หลิน : ว่าเข้าไปนั่น เธอไม่อายหรือ หลับในห้องเรียน ฉันแล้วอยาก....
ฮุ่ย : ไม่ต้องกระแนะกระหรอก มันต้องมีเหตุก่อนนะจะ ผล..ก็คือฉันหลับจริงๆ บางที่ก็
ฝัน ด้วย ขอบอก
หลิน : กิ๊ว..กิ๊ว เด็กแนว เด็กเรียน หลับในห้อง คิ คิ คิ แล้วอาจารย์ไม่ว่าอะไรหรือ
ฮุ่ย : ก็มีหลายรูปแบบ มีทั้งว่า ทั้งดุ ทั้งเชิญออกจากห้องเรียน ดู..ดู้..ดู ทำไม่ถึงทำกับ
ฉันได้....แต่มีท่านหนึ่งที่เข้าใจและ เห็นใจถึงแม้ว่าฉันจะนั่งทำความเคารพท่านจะ
คำนับท่านสักกี่ครั้งท่านก็ไม่ปริปากว่าเลย จนได้ยินเสียงโขกโต๊ะดังขึ้นจนฉันตกใจ
ตื่น ฉันก็ยังเห็นท่านยืนสอนอยู่หน้าห้องเหมือนเดิม ฉันงงไปหมดแล้วล่ะ เสียงนั้นมา
จากไหน เพื่อนที่นั่งข้างๆเอามือปิดปากหัวเราคิกคิก แล้วกระซิบบอก เธอสับปะหงก
เอาหัวโขกโต๊ะ จนอาจารย์สะดุ้งเลยล่ะ
หลิน : อะไรนะหลับในห้องเรียนนอกจากอาจารย์จะไม่ดุ ไม่ว่า แต่กลับเห็นใจ มีด้วยหรือ?
ฮุ่ย : ก็มันเกิดขึ้นกับตัวฉัน แล้วฉันก็จดจำเอาไปใช้ตอนนที่ฉันเป็นอาจารย์ไงล่ะแต่ปรับให้
เข้ากับยุคกับสมัย เอาไว้เล่าให้ฟังวันหลัง แล้วเธอไม่อยากรู้หรือว่าทำไมท่านจึงเมตตา
ฉัน ท่านพูดกับฉันอย่างไร?
หลิน : เออจริงซินะ ฉันก็ไม่เคยได้ยินมาก่อน เล่าให้ฟังต่อเร็วๆ ซิ แน่..แน่..เล่นตัวเสียด้วยพอ
เค้าอยากรู้ทำเป็นฟอร์มโถ่เอ้ยงั้นไปดีกว่า
ฮุ่ย : เอาล่ะเอาละเล่าให้ฟังก็ได้ ท่านพูดว่า......ออกไปล้างหน้าล้างตาเสียหน่อยจะรู้สึกดีขึ้น
นะ แล้วเราค่อยมาเรียนต่อพร้อมๆกัน
หลิน : แล้วเธอก็ทำตามใช่ไหม?
ฮุ่ย : นอกจากจะทำตามแล้วฉันยังเจริญรอยตามท่าน " ศาสตรจารย์ พันเอกพิเศษ พูนพล
อาสนจินดา" ท่านคือ ครูดี "ครูเพื่อศิษย์" ท่านเป็นสุภาพบุรุษ ท่านเป็นผู้ปฏิบัติตนเป็น
แบบ อย่างให้คนรุ่นหลังได้มีต้นแบบที่งดงามพร้อมที่จะเดินตามรอยท่านเพื่อช่วยกัน
สร้างครูดีต่อๆไป..........
มาแล้วคะ
ตีความจากสิ่งที่อาจารย์เล่า ต้องบอกเลยว่า ความเมตตาและให้อภัย ของอาจารย์มีผลต่อนักเรียนนะคะ แถมท่านยังให้โอกาสมาเพิ่มอีกด้วย
ตามมาอ่าน ส่งยิ้มหวานให้คนเขียน
ขอบคุณคะ
จำไม่ได้ว่าเคยหลับในห้องเรียนหรือเปล่า (น่าจะเคยนะ..เพราะชอบนอนขนาดนี้)
แต่จำได้ว่าสมัยเรียนป.ตรี มีอาจารย์ท่านหนึ่งคอยขู่ไว้ว่า"ฉันรู้นะว่ามีใครแอบหลับในห้องเรียนหาวก็ไม่ได้ ฉันรู้อีกนะว่าใครแอบหาว หาวไม่อ้าปากฉันก็รู้นะ" ก็เลยไม่มีใครกล้าหลับในวิชานี้แม้แต่หาวก็ไม่กล้า แถมแอบตั้งฉายาให้อาจารย์ซะงั้น
อาจารย์ท่านนี้ใครๆก็กลัวและไม่ชอบ แต่ครูตุ๊กแกขอยกให้เป็น ครูดี"ครูเพื่อศิษย์" เพราะมีโอกาสได้นั่งคุยเป็นการส่วนตัวกับท่าน เลยได้รู้ว่าจริงๆแล้วท่านไม่ได้น่ากลัวอย่างที่ทุกคนคิด เลยหาทางช่วยให้เพื่อนๆรักท่านได้เหมือนที่ครูตุ๊กแกรัก (ภูมิใจจัง)
อ่านบันทึกนี้แล้วภาพสมัยเรียนไหลย้อนกลับมาให้ได้คิดถึง ขอบคุณนะคะ
มีความสุขกับทุกวันค่ะ
ขอสารภาพว่าเคยง่วงถึงง่วงมาก แต่ยังไม่เคยหัวโขกโต๊ะค่ะ อาจจะเป็นเพราะชอบนั่งแถวหน้า เลยต้องฝืนไว้ อิๆๆๆ
ธุค่ะ..
ชอบหลับในวิชาเครื่องทำความเย็นและเครื่องปรับอากาศทุกครั้งเลย คงเพราะเป็นวิชาที่เรียนในตอนบ่าย จึงง๊วง-ง่วง แต่จะเนียนมาก..หาที่นั่งข้างหลังเพื่อนผู้ชายที่ตัวโตๆ เปิดหนังสือ(ที่ยืมเพื่อนมา) ก้มหน้าพองาม เอามือเท้าคาง คร้อกฟี้....... ได้ยินเสียงอาจารย์ดุใคร เราหรือเปล่าน๊า? อืม ทำไมลืมตาไม่ขึ้น อืม ทำไงดี
สวัสดีค่ะอ.หลินฮุ่ย
แอบนั่งอมยิ้มคนเดียว ที่หัวโขกโต๊ะแล้วยังไม่รู้ว่าเป็นตัวเอง จำได้เหมือนกันค่ะว่า คุณครูชอบให้ไปล้างหน้าเวลาง่วงหรือหลับในห้องค่ะ รออ่านต่อนะคะ
ขอบคุณค่ะสำหรับเรื่องราวสนุกๆ น่ารักๆ ภาพดอกไม้สวยๆ ดอกอะไรคะ
เพิ่งตามมาอ่านค่ะ ^ ^
อาจารย์จำรายละเอียดสมัยเรียนได้ดีเลยนะคะ ตัวเองเป็นคนความจำระยะยาวแบบนี้ไม่ค่อยมีเลยค่ะ ถึงมีก็เป็นเรื่องอื่นๆ ไม่ได้อยู่ในชั้นเรียน ฮา...
อ่านแล้วชักอยากติดตามว่าเหตุใดจึงหลับในชั้นเรียน ป.ตรีบ่อยๆ จำได้ว่าตัวเองก็เคยหลับ แต่เป็นเพราะนอนน้อย เป็นวิชาภาคบ่าย เพิ่งกินอิ่มมาหมาดๆ อิอิ
ขอกราบคารวะครูดี ครูเพื่อศิษย์ของอาจารย์ Lin Hui ด้วยคนค่ะ ^ ^
ตามมาแล้วค่ะอาจารย์ อยากฟังต่อเรื่องเอ็นสะท้านขาดสนิทเย็บไม่ติด แล้วก็เย็บติดในที่สุด...ที่มช.
ดอกไม้ล่อไม่มาค่ะ หลินกับฮุ่ยต่างหาก แล้วก็ประวัติน่ารักๆ ของอาจารย์ด้วย มาสวัสดีอาจารย์ และรออ่านต่อค่ะ
เรื่องจริงเหรอคะอาจารย์
สวัสดีค่ะ
ดีใจจังค่ะ ได้สิ่งดีๆ กลับไปเตือนตนเองด้วยล่ะค่ะอาจารย์ ขอบคุณนะคะ ได้ประโยชน์เยอะแยะมากมายจริงๆ ด้วยค่ะ
และก็ขอร่วมอุทิศคุณความดีแด่ท่านอาจารย์ ศาสตราจารย์ พันเอก พูนพล อาสนจินดา ด้วยความเคารพในคุณครูดีผู้เป็นแบบอย่างของอาจารย์ด้วยคนค่ะ
ขอบคุณมากมาย
ขอน้อมคารวะคุณครูครับ
อิ อิ ง่วง น่าจะมีชั่วโมงงีบตอนบ่าย
พี่ใหญ่ครับ ผมทันท่านอาจารย์ศาสตราจารย์ พันเอก พูนพล อาสนจินดา แต่ไม่ได้เรียนกับท่านครับ ชื่อเสียงท่านยังติดหูติดตาผมอยู่ครับ
ชอบ พี่ หลิน กับ พี่ฮุ่ย คุยกัน
กราบคารวะท่าน ศาสตราจารย์ พันเอก พูนพล อาสนจินดา ครับ
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วน่ารักจังค่ะ ตอนเรียนไม่เคยนั่งหลับในห้องเลยค่ะ กลัวถูกดุถูกตี
เป็นคนไม่ชอบการทำโทษที่รุนแรง เพราะแค่ครูเมินเฉยก็ปวดร้าวแล้วค่ะ
แต่คิดว่าวิธีการสั่งสอนศิษ์ของครูดีแต่ละท่าน ก็เหมาะกับเด็กแต่ละคนด้วยนะคะ
บางคนหากครูใจดีก็ยังคิดไม่ได้ก็มี
ขอบคุณสำหรับบันทึกน่ารักๆ และทำให้ระลึกถึงครูค่ะ
สวัสดีค่ะ
อาจารย์ Lin Hui ค่ะ
นามสกุลอาจารย์ผ่านตาหนูบ่อยค่ะ เชื่อมั่นว่าคงเคยพบอาจารย์ด้วยค่ะ แบบว่าเดินสวนอาจารย์ และทำตัวลีบ ๆ
อาจารย์คะ แล้วมีนักศึกษาที่ มช. สร้างวีรกรรมให้อาจารย์ปวดหัวไหมคะ
สวัสดีค่ะ
* หลับในห้องเรียนนี่ดีนะคะ...ทำให้เพื่อนหลายคนตื่นค่ะ...เพราะกลัวเหมือนคนหลับ...อิอิ
อาจารย์เก่งนะคะที่มีคนติดตามงานของอาจารย์ หนูว่าสมัยเรียนก็เคยหลับนะคะ เพราะบางครั้งดูหนังสือจนดึกกะว่าวิชาของท่านอาจารย์ทั้งหลายถ้าพยายามคงได้ เอ (A) ก็เลยดูหนังสือกันถึงตี 3 จะไม่ให้หลับได้ไง เพราะกลัวอาจารย์เสียใจถ้าเราได้เอฟ(F)นะค่ะ อยากให้อาจารย์เดาว่าหนูเคยเรียนกับอาจารย์หรือเปล่า รักและคิดถึงอาจารย์ทุกวันคะ
41.
begining of dawn [IP: 158.108.36.28]
เมื่อ ศ. 09 เม.ย. 2553 @ 14:26
#1946285 [ ลบ ]
นั่นแน่เล่นให้ทายปัญหาแบบนี้ คงต้องเล่นลูกเดาลูกเดียว......ปริศนาคำลงท้าย นี่บอกเป็นนัยๆ ว่าเคยเรียนกับอาจารย์ค่ะ ถ้าผิดพลาดประการใด เคยทำให้ลูกศิษย์เครียด และกลัวเอฟ ก็ขออภัยด้วยค่ะ ถึงจะช้าไปหลายหน่อย (หลายสิบปี) ก็ไม่เคยช้าสำหรับการขออภัยค่ะ
กรุณาเปิดเผยตัวด้วยนะค่ะ จะทบทวนดูว่าเคยทำอะไรให้เธอเคืองขุ่นบ้างค่ะ...อิอิอิ