สวัสดีค่ะอาจารย์ตุ๋ย

• ครูอ้อย มารับธรรมแต่เช้าเลยค่ะ
• อ่านแล้วสบายใจค่ะ
• ขอบพระคุณมากค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ

คิดถึงเสมอค่ะ

ได้คติดีมาก กำลังจะเผชิญความทุกข์ในวันนี้

ทำให้ได้คติในชีวิตดีค่ะ

ทุกอย่างเป็นเรื่องสมมุติ ไม่ควรยึดติด อะไรจะเกิด ก็ให้เกิด ทุกอย่างน่าจะผ่านพ้นไปได้ ใช่ไหมคะ

สวัสดีค่ะครูอ้อย

ตื่นเช้าดีจังเลยค่ะ ^ ^

หลวงปู่ท่านมรณภาพไปนานแล้วก็ยังฝากธรรมะไว้ให้ลูกหลานอย่่างเราได้เรียนรู้ ได้ฝึกหัดกันเสมอเลยนะคะ

ท่านสอนไว้ดีมากเลยค่ะ สอนให้"เห็น"ทุกข์ รู้ว่าทุกข์ไม่ใช่เรา

อยู่ที่นี่เห็นทุกข์ที่เกิดพอสมควร ทั้งกายและใจ ตามปกติของมนุษย์ แต่ถ้าไม่ไปยึดเอาไว้ แก้ปัญหาแบบไม่ยึดติด...สบายยยย ค่ะ ^ ^

มีทุกข์ มีปัญญา หลวงปู่ท่านว่าไว้ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณอุบล

เป็นอีกคนหนึ่งที่ตื่นเช้านะคะ ^ ^

ถ้ารู้อยู่แล้วว่าจะต้องเจอทุกข์ประเภทใดในวันนี้ ก็ยิ่งง่ายต่อการ"ดู"ทุกข์ค่ะ

บางครั้งจะเห็นได้ชัดเจนว่าเราไปนึกไปคิด(สมมติ)สถานการณ์ไว้หลายอย่าง จนทำให้เกิดทุกข์ทางใจขึ้นมาได้..เช่น กังวลไปก่อน แต่เราคิดวางแผนการทำงานป้องกันปัญหาต่างๆ ได้นะคะ แต่ให้รู้ว่าถึงไม่เป็นตามแผน..ก็ไม่เป็นไร..มันเป็นธรรมดา แต่อะไรที่เกิดไปแล้วก็ปล่อยเกิด (มันห้ามไม่ได้แล้ว ^ ^) ทำหน้าที่ของเราตามที่ควรจะเป็น และรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นตั้งอยู่ได้ไม่นาน ก็จะต้องจบลง.. ปล่อยวาง..ก็ไม่เป็นทุกข์..แต่กลับได้สังเกตุสิ่งที่เกิดขึ้น..ไม่ว่าจะเป็นกับตัวเราหรือผู้อื่นค่ะ

เป็นผู้ดู ผู้สังเกตุ สบายกว่า"เป็น"ทุกข์เยอะเลยค่ะ รับรอง ^ ^

สวัสดีค่ะ ผอ.ประจักษ์

คุณครูตื่นเช้ากันหมดเลย ^ ^

อรุณสวัสดิ์เช่นกัน ขอให้เป็นวันที่ได้"ดู"ทุกข์/สุขนะคะ

กมลวัลย์

• รู้แยกสมมติิิ ออกจากวิมุติ

สำนวนนี้ น่าสนใจ อาตมายังจินตนาการไม่ได้ว่า จะขยายความอย่างไร...

สมมติ แปลว่า รู้พร้อมกัน คือรู้ว่าอะไรเป็นอะไร  เช่น นั่นคือเก้าอี้ นี้น้าชาย  โน้นธงชาติ...

วิมุติ แปลว่า หลุดพ้น คือพ้นจากกิเลสเครื่องร้อยรัดจิตใจ...

แยกสมมติออกจากวิมุติ ? .... ต้องไปถามอาจารย์ชาอีกครั้ง (...........)

มิได้คัดค้านหรือยืนยันว่าผิดหรือถูก... แต่สำนวนนี้ ไม่เคยเห็น ไม่เคยฟังมาก่อน...

เจริญพร 

กราบนมัสการหลวงพี่มหาชัยวุธ

แหะๆ ต้องบอกว่าตอนฟัง เข้าใจประโยคแยกสมมติออกจากวิมุติดีเลยค่ะ คงเป็นเพราะไม่รู้ความหมายของวิมุติดีเท่าไหร่ ^ ^

ตัวเองเข้าใจว่าให้แยกให้รู้ว่าเรื่องไหนคือเรื่องจริง เรื่องไหนคือเรื่องสมมติ(คือเราไปยึดเรียกสิ่งนั้นสิ่งนี้ ว่าโน่น ว่านี่ ว่าของฉัน ของเธอ) อะไรทำนองนี้น่ะค่ะ

สงสัยเดี๋ยวจะไปฟังใหม่ ว่าหูตัวเองฟังมาไม่ดี..เป็นไปได้ว่าเขียนมาไม่ครบค่ะ ^ ^

สวัสดีค่ะอ.ตุ๋ย

ทีแรกว่าจะถามน้องตุ๋ยเหมือนกันว่า วิมุติคืออะไร พอดีหลวงพี่มหาชัยวุธมาเฉลยค่ะ

พยายามปล่อยวางค่ะ...

ขอบคุณค่ะ

เราทุกข์เพราะใจ จริงด้วยค่ะ อยากวางมันลง หรือโยนมันท้ง แต่ทุกสรรพสิ่งยังต้องพบเจอ จะพยายามค่ะ ขอบคุณค่ะ

การยึดติดทำให้เกิดทุกข์ ถ้าไม่ยึดติดก็ไม่เกิดทุกข์ ปล่อยวางเถิด

ผม..เข้าใจว่าสรรพสิ่งทั้งหลายเป็นสิ่งที่เราสมมติขึ้นเป็นตัวตน..เช่น คน..เราสมมติว่าเป็นคนที่แท้...ไม่ใช่..เป็นเพียงธาตุต่างๆมารวมกัน..เราตั้งชื่อนั้น..ชื่อนี้..ก็ยิ่งเป็นสมมติขึ้น...ส่วนวิมุติ คือหลุดพ้น จากกิเลสอย่างที่ท่านมหาให้ความหมายไว้

ดังนั้นอาจจะหมายถึงรู้จักแยกการยึดมั่นตัวตน กับความหลุดพ้น อัตตา กับอนัตตา อะไรทำนองนี้กระมัง...ผมไม่เก่งเรื่องสมาธิวิปัสสนา พูดไม่ค่อยถูกครับ

ทุกข์กายพอทนได้

ทุกข์ใจเพราะคนที่เรารักกล่าวคำให้ช้ำใจยิ่งทุกข์หนัก

ใช้วิกฤติเป็นโอกาส ยามใดทุกข์กายทุกข์ใจแล้วให้หยิบยกขึ้นมาพิจารณาความทุกข์ เหตุแห่งทุกข์

แล้วอุเบกขาเสียบ้าง เพราะอีกไม่นานก็ตายจากกันแล้ว

กราบนมัสการหลวงพี่มหาชัยวุธ (อีกครั้ง)

จัดการกลับไปฟังเทปใหม่ แล้วก็แก้ไขเป็นดังแสดงในบันทึกแล้วค่ะ ตัวเองสรุปผิดจริงๆ ค่ะ ^ ^

หลวงปู่ท่านว่าให้รู้ว่าสิ่งใดคือสมมติ และให้รู้ว่าสิ่งนั้นไม่ใช่วิมุติ(ทางหลุดพ้น)จริงๆ ด้วยค่ะ

ขออภัยในข้อผิดพลาดด้วยค่ะ ความรู้ทางบาลีน้อยมากๆ เลยค่ะ

กราบขอบพระคุณที่ช่วยอ่านและให้ข้อแนะนำมาโดยตลอดนะคะ

สวัสดีค่ะพี่อุ๊

โชคดีได้หลวงพี่ท่านช่วยดูให้ค่ะ เราเองก็แย่ ไม่ได้ค้นเพิ่มเติม ฟังแล้วก็เข้าใจตามความรู้เดิมที่มีเท่านั้น แต่สาระก็ยังไม่เปลี่ยนเท่าไหร่ค่ะ ^ ^

อ้อ..ในเทปหลวงปู่บอกว่า เราไม่จำเป็นต้องละทิ้งของสมมติทั้งหมดนะคะ แต่ให้รู้ว่านั่นคือสมมติ มีได้มาแล้วก็หมดไปได้ รู้จักใช้ให้เป็นค่ะ เป็นลักษณะของการปล่อยวางอย่างที่พี่อุ๊บอกค่ะ ^ ^

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ

สวัสดีค่ะคุณครูเอ

จริงอย่างที่คุณครูเอว่าไว้เลยนะคะ มีทุกข์แล้ว ถ้าเราวางมันทิ้งไปบ้าง ก็จะสบายใจขึ้นค่ะ

การมีทุกข์เป็นเรื่องปกติค่ะ แต่ถ้ามีทุกข์แล้วเกิดปัญญาเพราะเรารู้ว่าทุกข์นั้นไม่เที่ยง รู้จักใช้สมมติและไม่ยึดไว้ จะสบายใจค่ะ ^ ^ ทุกวันนี้ก็พยายามตามให้เห็นเรื่องราวต่างๆ ประจำวันตลอด เห็นแล้วทำความเข้าใจ..สบายใจค่ะ ^ ^

ขอบคุณที่แวะมา ลปรร นะคะ

"..วันนี้มีทุกข์ใจ..ลูกน้องทำงานไม่ได้เรื่อง...เจ้านายรังแก...ทำงานไม่เสร็จ...สูญเสียของรัก/คนรัก...

ทุกข์ทั้งหลายนี้...จะหายไปตามเวลา... จะไม่มีอะไรคงทนถาวร แม้กระทั่งทุกข์ ... จนบางครั้งจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเคยทุกข์เช่นนั้นเช่นนี้.."

ขอบพระคุณค่ะ อาจารย์เป็นกัลยาณมิตรจริงๆ

คิดถึงมากนะคะ

สวัสดีค่ะคุณ aonjung

เห็นด้วยค่ะ "การยึดติดทำให้เกิดทุกข์ ถ้าไม่ยึดติดก็ไม่เกิดทุกข์ ปล่อยวางเถิด"

ขอบคุณที่แวะมา ลปรร นะคะ

สวัสดีค่ะ อ.พิสูจน์

แก้ไขบันทึกไปเรียบร้อยแล้วค่ะ ความผิดของตัวเองที่ไม่ค่อยรู้ความหมายของวิมุติ ก็เลยเขียนประโยคที่อ่านแล้วสื่อไม่ถูกต้องตามคำศัพท์ไปค่ะ ^ ^ แต่ดีที่ทำให้ได้กลับไปฟังเทปธรรมะใหม่อีกรอบค่ะ

ขอบคุณอาจารย์ที่แวะมา ลปรร เสมอนะคะ

สวัสดีค่ะคุณร่มไม้ใหญ่ใกล้ทาง

เห็นด้วยเลยค่ะ อย่างที่สมเด็จพระสังฆราชองค์ปัจจุบันท่านใช้ชื่อหนังสือว่า "ชีวิตนี้น้อยนัก" ไว้นะคะ มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ ค่ะ เวลามีไม่มาก..ถ้ายังมัวไปยึดกับทุกข์ที่ไม่เที่ยงอยู่ก็คงจะไม่ดีแน่ๆ ค่ะ

ขอบคุณที่แวะมา ลปรร นะคะ

สวัสดีค่ะคุณหนิง ^ ^

ตอนเขียนเรื่องนี้ไม่ได้เจาะกลุ่มผู้ชมใดๆ้ เลยค่ะ อิอิ แค่ทุกคนเอง ฮา...

มีทุกข์เป็นเรื่องปกติ ทำงานไม่ทันก็ปกติ (ตัวเองก็เป็นอยู่ค่ะ ฮา..) เพียงแต่ไม่ไปจับมันให้เป็นทุกข์ ถึงเวลาก็ทำไป..เต็มที่..แล้วก็ แค่ไหนแค่นั้นค่ะ อิอิ

บางช่วงเวลามีเรื่องเข้ามาเยอะๆ ก็เคยรวนไปบ้างเหมือนกันค่ะ เพราะ multi-tasking แล้วเหนื่อย..สมองไม่ค่อยทำงานค่ะ..

สู้ๆ เป็นกำลังใจค่ะ ^ ^ (บอกตัวเองให้ไปทำงานได้แล้วไปในตัว อิอิ)

สวัสดีค่ะอาจารย์

พี่โชคดีนิดหน่อย ที่เป็นคนไม่ยึดติดโยธรรมชาติ เลยไม่ค่อยทุกข์มาก เป็นบ้าง ตอนเผลอสติ  แต่พอได้คิด ก็จะรู้สึกดีขึ้น ก็พยายามฝึกตัวเองค่ะ

แต่ได้บันทึกนี้มาช่วยให้คิดได้ขึ้นมาอีกนะคะ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณพี่ศศินันท์

การไม่เป็นคนยึดติดกับอะไรถึือเป็นบุญมากเลยนะคะ สะสมบุญด้วยการให้แบบที่คุณพี่ทำ เพิ่มขึ้นไปอีก ยิ่งดีใหญ่เลยค่ะ

บางครั้งตัวเองก็มีเผลอ ขาดสติไปเช่นเดียวกันค่ะ แต่ทุกครั้ง(ถ้ารู้ตัว ทัน หรือรู้ภายหลัง) ก็จะพยายามนำกลับมาทบทวนหาธรรมะที่เกิดจากเรื่องต่างๆ ในแต่ละวันค่ะ

ตัวเองก็น้อมใจกราบหลวงปู่ชาที่ท่านช่วยมาสั่งสอน แม้ท่านจะล่วงลับไปแล้วค่ะ

ขอบคุณคุณพี่ที่มาเยี่ยมเยียน ลปรร เสมอนะคะ ^ ^

มีคนบอกว่าคนที่มีทุกข์มักเอาความทุกข์ไปทิ้งที่วัด

พี่บอกว่าพี่ไม่เคยเอาความทุกข์ไปทิ้งที่วัด  เพราะไปวัดไปด้วยความสุขใจ ความสุขที่เกิดจากความตั้งใจไป และความสุขที่ได้รับการสั่งสอน คำเทศน์จากครูบาอาจารย์

พอมีเวลา มีสติ กลับมาคิดอีกครั้งว่า "เราเอาทุกข์ไปทิ้งที่วัดจริงหรือ" 

??????

สิ่งใดคือสมมติ และให้รู้ว่าสิ่งนั้นไม่ใช่วิมุติ(ทางหลุดพ้น)

แหะๆ เราไม่เคยเอาทุกข์ไปทิ้งที่วัดเลยอ่ะ (ไม่ค่อยเข้าวัดไง อิอิ)

ไปวัดทีไร งานหลักคืองานศพทุกที ^ ^

เน้นไปวัดทางใจ ใจสบายอยู่ที่วัดหรือที่ไหนก็เป็นสุข ก็เลยเน้นอยู่แถวๆ เตียงที่บ้านนี่แหละ ฮา...

ช่วงนี้เป็นช่วงที่มีความสงบมากๆ ใจสบาย กายทุกข์บ้างก็ช่างมัน

^ ^

สวัสดีครับ อาจารย์ กมลวัลย์ :)

"... ทุกข์นี้เป็นสัจธรรม ..."

วลีนี้ทำให้ผมรู้สึกนิ่งขึ้นครับ

เวลาที่ผมสิ่งใดดูไม่ยุติธรรม ผมมักจะร้อนรน

อยากตอบโต้ทันที หรือถึงแม้ผมจะใคร่ครวญหลายรอบ

เพื่อจะตอบโต้กลับไปนั้น ระหว่างนั้น ผมก็ร้อนรนอยู่ดี

จิต ไม่ นิ่ง เลย

รบกันไหมครับอาจารย์ เพราะผมคือพญามาร ที่ชื่อ วสวัตดีมาร ไงครับ อิ อิ อา ล้อเล่น ครับ :)

สวัสดีค่ะอ.วสวัตฯ

ทุกข์เป็นสัจธรรมจริงๆ หนีไม่พ้น

ทุกขฺ คือสิ่งที่เราได้ยินเสมอเวลาพูดถึงไตรลักษณ์

อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

ตอนแรกก็ได้แต่ท่อง..แต่จำ..ตอนหลังถึงได้เข้าใจเกิดปัญญาขึ้นบ้าง โดยเฉพาะเรื่องทุกข์

เราสามารถอยู่ได้โดยไม่กระพริบตาเลยได้ไหม..ไม่ได้

เราสามารถนั่ง/นอนโดยไม่ขยับตัวเลยได้ไหม..ไม่ได้

เราไม่นอนเลยได้ไหม...ไม่ได้

เรารักใครตลอดเวลาทุกลมหายใจได้ไหม...ไม่ได้

เราเกลียดใครตลอดเวลา ทุกลมหายใจได้ไหม..ไม่ได้

เราไม่คิดเลย ทำสมองว่างตลอดเวลาได้ไหม..ไม่ได้

พระท่านถึงบอกว่าเกิดมาก็มี ทุกขัง ทันที หนีไม่พ้น..มันเป็นธรรมชาติ ทุกข์เป็นสัจธรรม..

ท่านถึงให้รู้ว่ามีทุกข์แน่นอน ยอมรับเสีย แล้วขึ้นอยู่กับว่าจะจัดการปลดทุกข์นั้นออกได้อย่างไรก็ว่ากันไป ปลดทางกายโดยการขยับตัวหรือหยุดบ้าง ปลดทางใจโดยการละวางหรือพินิจพิจารณาบ้าง..

อาการร้อนรนที่อาจารย์เป็น คิดว่าทุกคนก็เป็นค่ะ เพียงแต่ร้อนรนแล้ว จะร้อนไปตามอารมณ์ หรือจะดูให้เห็นว่าทำไมร้อนรน ร้อนรนเพื่ออะไร ช่วยอะไรไหมที่ร้อนรน...ตอนแรกๆ ที่หัดปฏิบัติ จะดูตามอารมณ์ได้ไม่ค่อยทัน ทำให้ร้อนตามอารมณ์ไปด้วย สุขก็สุขมาก ทุกข์ก็ทุกข์มาก..(ตอนเป็นผู้บริหารเป็นหนักมาก..เล่นเอาเครียด)

ตอนหลังเจริญสติ เป็นผู้"ดู"มากขึ้น เมื่อร้อนรน ก็หยุด"ดู"อารมณ์ตัวเอง... พอเห็นทัน มันก็เข้าวงจรพิจารณา..พอกำลังพิจารณาความร้อนรน..ความร้อนรนก็ดับลง..

เป็นอย่างนี้กับทุกอารมณ์ที่เกิดขึ้น.. หลังๆ ก็เลย..สบายค่ะ ^ ^

ขอบพระคุณท่านผอ.ประจักษ์ค่ะ

วันนี้เป็นวันหนึ่งที่ตั้งใจปฏิบัิติเป็นพิเศษ พยายามสังเกตจิตอย่างละเอียด ให้สมกับวันที่เป็นวันมงคลยิ่งค่ะ ^ ^

• หมอเจ๊แวะมาบอกว่า...โก๊ะจริงๆที่ทักทายผิดคนค่ะอาจารย์ค่ะ
• ยินดีที่แวะไปเยีย่มอ่านบันทึกของหมอเจ๊ค่ะ

ขอบคุณครับ อาจารย์ ... ผมว่า ผมสามารถพิจารณาได้แล้วครับ แต่ลดอารมณ์นี่ ต้องค่อย ๆ ครับ :)

สวัสดีค่ะคุณหมอเจ๊

ทักผิดไม่มีปัญหาหรอกค่ะ คนในงานเยอะมาก แล้วตัวเองก็ไม่ได้ลงรูปไว้ด้วย ใส่แต่ดอกไม้ไว้ คงไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นอย่างไร ^ ^

ตามอ่านบันทึกชาวเฮฮาศาสตร์มาเรื่อยๆ และเริ่มอ่านของคุณหมอตั้งแต่งานที่ภูเก็ตค่ะ ^ ^

ยินดีต้อนรับที่บันทึกเช่นกันนะคะ

สวัสดีค่ะ อ.วสวัตฯ

ยินดีด้วยค่ะพี่พิจารณาได้ทัน พอเคยพิจารณาได้ทันแล้ว จะเริ่มทันมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้ง ตอนแรกอาจต้องตั้งใจพิจารณามากๆ หลังๆ จะเกิดเป็นอัตโนมัตค่ะ มันจะเห็นเองว่าอารมณ์กำลังจะขึ้นหรือลงหรือไม่ แล้วอารมณ์ก็ลดลงเองค่ะ ^ ^

ขอบคุณอาจารย์ที่เข้ามา ลป ประสบการณ์นะคะ

อ่านแล้ว พิจารณาตามก็ทำให้คลายทุกข์ได้บ้างค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะคุณพี่

อนุโมทนาผลคุณงามความดีให้หลวงปู่ค่ะ

สาธุค่ะ

ตัวเองก็ต้องพยายามเตือนตัวเองบ่อยๆ เหมือนกัน แต่ตอนหลังดีหน่อย..การเตือนลดลง เป็นไปด้วยตัวเองมากขึ้นค่ะ

"มันจะเป็นทุกข์ของเราก็ต่อเมื่อเราไปยึดมาเป็นของเราเท่านั้น" ^ ^

มันจะเป็นทุกข์ของเราก็ต่อเมื่อเราไปยึดมาเป็นของเราเท่านั้น

***************************************

ยึดไปยึดมา "ติด" เราหนุบหนับเลยด้วยสิคะ..เห้อ

ขอบคุณที่เขียนข้อเขียนดี ๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณหมอจริยา

ยึดแล้วปล่อยได้ค่ะ ไม่ติดหนุบหนับหรอกค่ะ ^ ^ ส่วนใหญ่จะไม่รู้ตัวว่ากำลังยึดอยู่ ถ้ารู้แล้วจะปล่อยได้ เพราะจะเห็นเลยว่าหนักจริงถ้ายังถือ/ยึดไว้อยู่

ขอบคุณที่แวะมา ลปรร นะคะ ^ ^

• แวะมาขอบพระคุณค่ะ
• ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก ดอกไม้(พยายาม)บาน

สวัสดีค่ะคุณดอกไม้น้อย

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนนะคะ ^ ^

เจริญพร คุณโยมกมลวัลย์

• ทุกข์กาย คือ ทุกข์ประจำตัวได้แก่ ปวดหัว ปวดเมื่อย เป็นต้น

• ทุกข์ใจ คือ ทุกข์จรที่เข้ามาเป็นครั้งคราวได้แก่ คับแค้นใจ พลัดพรากจากคนรัก ของรัก เป็นต้น

เจริญพร

กราบนมัสการพระคุณเจ้า

สาูธุเจ้าค่ะ