เป็นความตั้งใจหลายครั้งหลายคราวที่ต้องไปถวายสักการะพระศพ"พระพี่นางฯ"แต่ด้วยหลายสิ่งหลายอย่างไม่เอื้ออำนวย เลยพลาดโอกาสไป

ครั้งนี้ลงกรุงเทพฯจึงเตรียมตัวเตรียมเสื้อผ้ารองเท้าที่ดูดีเหมาะสม แม้ว่าตั้งใจจะไม่แพคเป้หนักๆเพราะต้องเดินทางต่ออีกไกล แต่ก็ต้องยอมสำหรับภารกิจนี้

อากาศกรุงเทพฯร้อนกว่าที่บ้าน แต่คงเป็นเพราะมีวาสนาดีอยู่บ้างและสวรรค์เป็นใจ  จึงทำให้ไม่รู้สึกร้อน เพราะเพิ่งออกจากห้องพักที่เย็นและเพิ่งอาบน้ำ งานนี้จึงขอใช้บริการรถเมล์ธรรมดา แถมนั่งโดนแดด ไม่เป็นไร ไม่ร้อนนักรับได้ ติดพัดลมส่วนตัวไปด้วย

ขณะอยู่บนรถเมล์วิ่งผ่านไปตามถนนเส้นต่างๆ เห็นมีบ้านไม้เก่าอยู่หลายหลัง รู้สึกดีที่กรุงเทพยังมีบ้านไม้เก่าเหมือนแถวบ้านเราเลย และยังมีบ้านไม้ที่สวยๆอีกหลายที่ รถวิ่งผ่าน โรงแรมรัตนโกสินทร์ ก็นึกถึงพ่อครูบาฯที่มาใช้บริการที่นี่ประจำ

รถเมล์จอดหน้าวัดพระแก้วพอดี เจอคนเยอะเหมือนกันแต่ไม่เยอะเท่าที่เห็นในข่าวทางทีวี ทั้งคนไทย คนต่างประเทศ เด็กนักเรียน นักศึกษา แดดแจ่มฟ้ามาก เอาร่มไปด้วย แต่ไม่ได้กาง เพราะถ่ายรูปไม่ถนัด

ป้าแดงเดินไปที่ประตูพิมานไชยศรี เพราะได้ข้อมูลมาว่าต้องให้มาเข้าที่ประตูนี้ ประกอบกับมีคนอยู่มุมนี้กันเยอะเลยเดินตามเขาไป แล้วก็พบป้ายชี้ทาง ก็เดินตามป้ายไป มีบูธแจกน้ำ แจกแอมโมเนีย ก็แวะถามข้อมูล เรื่องการเข้าไปถวายสักการะเขาไปเรื่อย

พอไปถึงหน้าพระที่นั่งดุสิตมหาประสาท ที่จะเข้าไปถวายสักการะ จะมี รปภ.คอยดูแล ป้าแดงหาที่เปลี่ยนรองเท้า แต่เจ้าหน้าที่บอกว่า ไม่ต้องเปลี่ยนก็ได้ เพราะต้องได้ถอดไว้ข้างล่างอยู่แล้ว แต่ไหนๆก็เตรียมมาแล้ว เปลี่ยนสักหน่อย ก็น่าจะดูดีเหมาะสมกว่า เสื้อที่ป้าแดงใส่ไปแขนสั้นไปนิด ป้าแดงเตรียมสูทไปสวมทับ เจ้าหน้าที่บอกไม่ต้องก็ได้ แต่ถ้าสวมต้องปิดกระดุมให้เรียบร้อย ที่หน้าประตูทางเข้าพระที่นั่งก็จะมีเจ้าหน้าที่คอยแนะนำและชี้ทางให้ว่าต้องทำอย่างไรบ้าง พูดเพราะนอบน้อมดีด้วย

ที่นี่มีพัดลมใหญ่หลายตัว  วันนี้มีชมรมผู้สูงอายุมาอีกแล้วแต่ไม่รู้ว่ามาจากที่ไหน ถือว่าคนไม่เยอะมาก พอไปถึง เจ้าหน้าที่ก็ให้ไปถอดรองเท้าไว้อีกฝั่งหนึ่งแล้วเดินมาเข้าแถวเข้าคิวอีกฝั่งหนึ่งทางด้านหน้า ตรงนี้แหละที่ร้อนเท้า แถมป้าแดงโดนรองเท้าแตะกัดด้วย ทรมานนิดนึงทนได้ รอประมาณ 5 นาที ก็ได้เข้าไปถึงข้างในเย็นมากและสวยสุดๆ คราวนี้ต้องจัดแถวตอนเรียงสี่และมีที่ว่างพอให้นั่งกราบได้ มีเจ้าหน้าที่แนะนำและพาทำ ซึ่งบริการดีมาก ขณะที่ป้าแดงก้มลงกราบมีความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเลย รู้สึกว่าตัวเองได้ทำอะไรที่เป็นบุญอันยิ่งใหญ่ ป้าแดงยังไม่ได้เป็นสมาชิก พอสว. ป้าแดงจะสมัครซ้ำอีกที่ เพื่อสานต่อภารกิจ

เสร็จพิธีเดินออกมาทางประตูด้านข้าง รับแจกรูปพระพี่นางฯ ซึ่งงดงามมาก  ที่บันไดข้างลงตรงนี้ มีตู้รับบริจาคด้วย เจ้าหน้าที่/พนักงาน น่ารักมาก พูดเพราะ ดูแลดีมากๆ ประทับใจ

ป้าแดงเลยไม่ต้องรอนาน ออกจากที่พัก 11.30 น. เสร็จประมาณ บ่ายโมง ไม่เจอรถติด ไม่เจอคนติด รองเท้ากัดนิดหนึ่ง ถือว่ายังเป็นคนมีบุญอยู่เหมือนกัน

หากมากรุงเทพ สิ่งหนึ่งที่อยากทำถ้ามีโอกาสก็คือการไปกราบไหว้พระแก้วมรกต ครั้งนี้มีโอกาสแล้ว เลยเข้าไปนั่งทำสมาธิพักใหญ่ แม้คนจะเยอะแต่ดูไม่วุ่นวาย ทำให้รู้สึกจิตใจสงบและคล้ายๆจะได้รับพรดีจากหลวงพ่อ(ป้าแดงขอพรทั้งภาษาไทยและภาษาลาว กลัวท่านไม่ประทานพรให้)

ขากลับตั้งใจนั่งเรือ เพราะชอบนั่งเรือด่วนเจ้าพระยา ซึ่งบันทึกไว้ในบันทึกก่อนหน้านี้ คนเยอะแน่นเรือ เลยต้องรอนิดนึง อากาศเริ่มร้อนมากขึ้นตามลำดับ แต่พอลงเรือก็รู้สึกว่าลมพัดเย็นสบาย เรือถึงท่าสาทร ต่อรถไฟฟ้า มาลงสนามกีฬาแห่งชาติ ซึ่งที่พักอยู่ตรงข้ามที่นี่ ใช้เวลาไม่ถึง ชั่วโมง นอนดูทีวี อย่างสบายใจและอิ่มใจ ไม่เหนื่อยไม่เพลีย

ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ