nuy
นางสาว กนกวรรณ บุญอิ่ม

ขอกำลังใจ


เหนื่อยจัง

จะมีใครเป็นเหมือนกันบ้างค่ะ ไม่ได้เขียนหลายวันแต่วันนี้ขอนั่งเขียนเพื่อระบายความรู้สึกบ้าง ช่วงนี้งานย่งมากๆเลย  ทั้งงานที่ทำประจำในหนึ่งวันต้องทำงานหลายอย่างเหลือเกิน  งานหนักไม่ว่า  แต่ถ้างานที่ต้องใช้ด่วนไม่ไหว  เหนื่อยเหลือเกินค่ะ  ในช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมานอนพักผ่อนน้อย นอนวันละ 2- 3ชั่วโมงทุกวัน  จนรู้สึกว่า  ใครพูดอะไรแล้วไม่ค่อยรู้เรื่อง  คงเป็นเพราะสมองล้ามาก บ้างครั้งนั่งร้องไห้  คิดถึงพ่อกับแม่ขึ้นมาทันที  เคยคิดว่าทำไมเราต้องทำงานขนาดนี้  จนบ้างครั้งอยากกลับบ้านเกิด  ไปหาพ่อกับแม่  แต่ทำไม่ได้เรายังไม่ได้เป็นตามที่พ่อกับแม่หวัง  คือการเข้ารับราชการ  แต่ทุกครั้งที่คิดถึงพ่อกับแม่   ช่วยสร้างกำลังให้ได้เยอะ  เมื่อไรที่ได้เป็นข้าราชการวันนั้นจะใส่ชุดข้าราชการสีขาวกลับไปหาพ่อกับแม่  ไปให้พ่อกับแม่เห็น ให้ท่านได้ภูมิใจคงมีสักวันนะ
         อีกงานที่ยังกังวลอย่ตอนนี้มีงานที่กำลังเรียนอยู่ด้วยปัญหาเยอะมาก  ความรู้สึกกังวลเกิดขึ้นบ่อยโดยเฉพาะกลัวว่าจะเรียนจบไม่ทันพวกพี่ๆในห้อง 
        พยายามคิดว่าหลายปัญหาที่เกิดขึ้นคงเป็นเพราะตัวเองบริหารเวลาไม่ถูกเองมากกว่า  คงมีอีกหลายคนที่งานเยอะเหมือนเราแต่เขาบริหารเวลาถูก  พี่เคยรู้สึกเหมือนกันไหมค่ะ  ทำอย่าไร  ช่วยบอกหน่อยค่ะ ท้อแท้มากๆๆ ในตอนนี้

คำสำคัญ (Tags): #งานหนัก
หมายเลขบันทึก: 111558เขียนเมื่อ 14 กรกฎาคม 2007 21:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:28 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

น่าเห็นใจนะครับ ผมเองเมื่อก่อนก็เป็นเหมือนกับคุณเหมือนกัน ต้องทำงานด้วยเรียนไปด้วย งานที่ทำก็เป็นงานที่ทำเป็นกะ กะละ หนึ่งสัปดาห์ ช่วงไหนที่ต้องไปเรียนก็ต้องจ้างเพื่อนเข้ากะแทน นั่งรถเมล์ไปเรียนจากหัวหมากไปเรียนที่ บางเขน นั่งหลับบนรถไปอย่างน้อย  1 ชั่วโมง ก็ต่อสู้มาเพื่อทำงานราชการเหมือนที่คุณฝัน และตอนนี้ความฝันก็เป็นจริงแล้ว ก็เกือบ 26 ปี แต่ความหลังครั้งที่ต้องดิ้นรนก็ยังไม่เคยลืมเลย มันกลับทำให้เราแกร่งและมีประสบการณ์มากกว่าคนอื่นเสียอีก "ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น" ผมยึดคำนี้มาตลอด และมันได้ผลจริง ๆ คุณลองนำไปใช้ดูก็ได้นะครับ ผมจะเป็นกำลังใจให้คุณประสบความสำเร็จดั่งที่ตั้งใจนะครับ

น้องคะ..บางทีพี่ก็เป็นเหมือนกัน.งานคั่งค้างก็มี..แต่ก็ค่อยๆทำไป..ทุกอย่างย่อมมีทางออก..ขอเพียงเราลงมือแก้ปัญหา..อย่าท้อถอย..พี่เชื่อว่า..ทุกอย่างต้องดีขึ้นแน่นอน..เราเกิดมาเพื่อที่จะมีความสข.ไม่ได้เกิดมาเพื่อรับความทุกข์..ท่องไว้นะคะ..พี่เชื่อว่าทุกๆคนที่นี่...จะเป็นกำลังใจให้น้องเสมอ..อย่าเก็บปัญหาไว้คนเดียวนะคะ..การมีเพื่อน..มีคนรับฟังจะทำให้เราสบายใจขึ้น..

พี่ขอให้ทุกอย่างลุล่วงด้วยดี..แล้วเขียนมาเล่าให้พี่ๆฟังบ้างนะคะ..เป็นห่วงและหวังดีเสมอจ้ะ..

สวัสดีครับ

Pnuy
โรงเรียน

กำลังขอความช่วยเหลือครับ โปรดรอสักหน่อยครับ

http://gotoknow.org/blog/mrschuai/107076#

ขออนุญาตินำข้อความไปครับ ขอบคุณมากครับ

ขอขอบคุณ  พีตื้ก  และ พี่แอ๊ว  ที่ให้กำลังใจนะค่ะ  ข้อความเล็กๆน้อยๆ ก็เป็นกำลังใจให้ได้มากที่เดียวค่ะ ช่วยให้มีรอยยิ้มขึ้นมาได้ 
  • ก่อนแต่งกลอนให้ครูนุ้ย ขอนำคำสอนที่ฟังพระเทศน์มา
  • ท่านพระราชปริยัติสุธี รองเจ้าคณะจังหวัดสุพรรณบุรี ท่านนำคำสอนของครูอาจารย์มาสอนว่า
  • ชีวิตที่มีเงื่อนไขก็ไร้อิสระ ชีวิตที่ไม่มีเงื่อนไขก็ไร้สาระ

เสียงเหนื่อยจัง บ่นคุย จากนุ้ยมา

แสนเห็นใจ นักหนา ผู้สร้างสรรค์

มีปัญหา หนักอก กนกวรรณ

ต้องฝ่าฟัน เรียนสอน พักผ่อนน้อย

เหมือนเราปลูก กล้วยไม้ เหนื่อยหน่ายเหลือ

ช่างน่าเบื่อ ดูแล มิใช่ย่อย

ทั้งรดน้ำ ใส่ยา ปุ๋ยทยอย

แล้วก็คอย รอผลงาน การดูแล

แต่พอมัน มีดอก ออกเพียงนิด

ก็ชื่นจิต กระชุ่มกระชวย สวยแน่แน่

พอดอกบาน ทุกยาม งามแท้แท้

สู่กระแส สุขสม อารมณ์ดี

ชีวิตนุ้ย ที่คุย เหมือนกล้วยไม้

อีกไม่นาน คงได้ สบสุขศรี

เมื่อเมฆหมอก ผ่านไป ไร้ราคี

ดวงชีวี กนกวรรณ สุขสันต์เอย

มาให้กำลังใจน้องนุ้ยค่ะ   เราจะก้าวไปด้วยกันนะคะ

พี่หนิงก็ทั้งทำงานทั้งเรียนเหมือนกันค่ะ  ปกติ 8.30- 20.00 ค่ะ  แต่เด็กจะ late ประจำ ส/อ  ก็ยังต้องทำ  ด้วยเรียนด้วย

พี่หนิงมีทางแก้คือ  ฝึกทำ multi-task  เลือกทำทุกอย่างที่รัก  เพราะที่รักจะสำคัญเสมอ   อิอิ  แล้วจะมีแรงฮึดเองนะคะ

สวัสดีค่ะน้องนุ้ย..nuy

  • ครูอ้อยก็เหมือนกันค่ะ  มีอารมณ์และความรู้สึกเดียวกับน้องนุ้ยเลยค่ะ  แต่ครูอ้อยก็สะบัดหน้าและก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไป  เรียงลำดับความสำคัญของงาน 
  • ครูอ้อยก็เรียนค่ะ  ยังมีความสุขกับการทำงาน ก็พับเรื่องเรียน  หันหน้ามาเรียน ก็หนีเรื่องงาน  เป็นตัวของตัวเองที่ตั้งอยู่บนฐานของความถูกต้องค่ะ
  • เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ครูอ้อยทำงานให้โรงเรียน อยู่เย็นทุกวัน  พอถึงวันศุกร์  ครูอ้อยไม่เข้าห้องประชุมค่ะ  ตรงหน้าไปเรียน  ไม่สนใจใครหรอกค่ะ  เราช่วยมามากแล้ว  ไม่มีเรา  ใครๆก็ทำได้  และตัวเราหากพลาดไป  ต่อให้เจ้านาย 10 คนก็ช่วยเราไม่ได้  เราไม่อยู่  ครูที่โรงเรียน เก่งๆตั้งมาก  เดี๋ยวเขาก็ทำกันเองค่ะ
  • ครูอ้อยขี้โมโห  ระบายไปแล้ว  ขอโทษค่ะ

ใจเย็นๆ  เป็นกำลังใจให้กันและกันค่ะ 

เขียนเรียงร้อยถ้อยทำนองเป็นกลอนสด

แต่ละบทเป็นแรงใจให้สุขสันต์

ขอให้ครูสู้ฟันฟ่าอย่าท้อมัน

แล้วชีวันนั้นจะได้ตามใจปอง

เหนื่อยก็พัก สักหน่อย  ค่อยก้าวต่อ

ใจอย่าท้อ   ร้องไห้  ให้หม่นหมอง

นึกถึงพ่อ นึกถึงแม่ แล้วตรึงตรอง

ให้ชื่อก้อง  ในความดี ที่เราทำ

               เป็นกำลังใจให้ครูนุ้ยนะค่ะ  สู้ๆๆ--------> น้องจิ ^_^  (ศิษย์อาจารย์พิสูจน์) 555555555

สวัสดีค่ะ

  • แวะมาขอบคุณค่ะ
  • อย่าเพิ่งท้อแท้ เหนื่อยหน่ายกับชีวิตการทำงานเลยค่ะ สู้ๆๆ ค่ะ สาวชายแดนใต้คนนี้ขอเอาใจช่วยค่ะน้อง
  • พยายามคิดว่าหลายปัญหาที่เกิดขึ้นคงเป็นเพราะตัวเองบริหารเวลาไม่ถูกเองมากกว่า  คงมีอีกหลายคนที่งานเยอะเหมือนเราแต่เขาบริหารเวลาถูก  พี่เคยรู้สึกเหมือนกันไหมค่ะ  บ่อยครั้งที่รู้สึกอย่างนี้ เวลางานเข้ามาเยอะ แล้วทำไม่ทัน จะเกิดอาการแบบนี้แระค่ะ...เราต้องทำใจและยอมรับกับทุกสถานการณ์ที่เข้ามา ให้ถือเสียว่ามันคืองาน  ถ้าเราไม่ทำแล้วใครจะทำ  ในเมื่อมันคืองาน...
  • พักสายตาเถอะนะคนดี หลับลงตรงนี้...ผ่อนคลายบ้างนะค่ะ อย่าหักโหมกับงานจนลืมดูแลตัวเอง นอนน้อยเกินไปแล้วค่ะ แค่วันละ 2 - 3 ชั่วโมง  ระวังจะน็อคนะค่ะ...ด้วยความเป็นห่วง   

ขอขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ

คุณลุงพิสูจน์ ที่แสนดี  กับคำกลอนที่แสนประทับใจมาก พร้อมทั้งคติสอนใจ นุ้ยจะจำไปปฏิบัตินะค่ะ

พี่หนิง ที่แสนดี พี่ก็คงเหนื่อยเหมือนกัน จะลองนำวิธี multi-task ไปใช้ดูบ้างนะค่ะ

พี่อ้อย ที่แสนขยัน ดีใจค่ะที่อย่างน้อยก็ได้รับวิธีที่จะช่วยในการแบ่งเวลาเรียน และการทำงาน (บางครั้งนุ้ยก็เคยเป็นแบบพี่อ้อยนะ) ค่ะ

น้องจิราภรณ์ ที่แสนเก่ง แต่งคำกลอนได้น่าประทับใจมากค่ะ สมกับเป็นลูกศิษย์อาจารย์พิสูจน์

พี่Sirintip พี่สาวแดนใต้  ดีใจที่ยังจำได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับความห่วงใย คำสอนและกำลังใจ จากพี่คนไกลค่ะ

สวัสดีค่ะ อ.nuy

  • มาให้กำลังใจค่ะ พักเดี๋ยวเดียว เดี๋ยวก็หายค่ะ

แอนก็เป็นเหมือนกันกันนะคะ เพราะต้องเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย

แต่ตอนหลังก็พยายามลำดับสิ่งที่สำคัญก่อน

  • เรียกพี่ได้ไหม เรียกเมื่อไร ให้หมื่นห้า
  • ถ้าเรียกอา ห้าพัน เท่านั้นหนอ
  • ถ้าเรียกลุง ห้าสิบ ก็คงพอ
  • ถ้าเรียกตา ขอต่อ แค่บาทเดียว
  • แต่ถ้าหาก เรียกน้อง ต้องคิดก่อน
  • มันดูอ่อน เท่าปัญญา น่าเฉลียว
  • นี่ล้อเล่น คลายเครียด อย่าเกลียดเชียว
  • ยิ้มเดี๋ยวเดียว อายุยืน เป็นหมื่นปี
  • สวัสดีค่ะ
  •  พี่สาวจากแดนใต้คนนี้ ขอนำกำลังใจ และความห่วงใยมาฝากน้องอีกเช่นเคยค่ะ ดูแลตัวเองด้วยนะค่ะ

 

สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

  • แวะมาสวัสดีปีใหม่ไทยจ้ะ
  • ปีใหม่ไทยปีนี้...ขอให้มีความสุข สดชื่น สมหวัง และมีสุขภาพแข็งแรงนะจ้ะ
  • น้องสบายดีนะ
  • หายเงียบไปนานเลย  เป็นงัยบ้างจ้ะ  คิดถึงนะ
  • แวะมาให้กำลังใจค่ะ
  • ขอใช้ร้อยกรอง (ไม่ทราบว่าเป็นอะไร โคลง กาพย์ ฉันท์) ของนักเรียนนายร้อยก็แล้วกันนะคะ
  • หนทางสู่เกียรติศักดิ์   จักประดับด้วยดอกไม้
  • หอมหวลชวนจิตไซร้  ไป่มี
  • สู้ สู้ สู้ ค่ะ

    

สวัสดีค่ะ

ครูอ้อย นำกำลังใจมาให้ค่ะ


คลิ๊ก..สร้าง Glitter ด้วยตัวคุณเอง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท