และแล้ววันนี้ก็มาถึง..........จากเมื่อวานที่หนูได้ขึ้นในบล๊อคไว้ว่า   "หนู...ตื่นเต้นจัง"   เพราะว่าวันนี้จะต้องแข่งอัจฉริยะทางภาษาไทย  ก็มีพี่ๆ เข้ามาให้กำลังใจ.........

               จนมาถึงวินาทีแห่งความลุ้นระทึกใจ.....เมื่อหนูก้าวสู่ห้องสอบ  ณ  โรงเรียนอู่ทอง  จ.สุพรรณบุรี   ใจของหนูก็เต้น ...ตึกๆ..ต๊อกๆ....แต่ก็พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับการแข่งขันเกินร้อย.  .-.^__^ -

                เริ่มทำการแข่งขัน.......แต่งกลอนสุภาพ ๒ บท ในหัวข้อเรื่อง " ชีวิตที่พอเพียง"  ด้วยสมองอันน้อยนิดของหนูก็แต่งได้ออกมาว่า

                             องค์พ่อหลวงปวงไทยให้แนวทาง

                             ราษฏร์น้อมสร้างนิสัยในถิ่นฐาน

                             ไม่เป็นหนี้ มีเงินเก็บ จากการงาน

                              ร่วมสืบสานศิลป์โบราณงานของไทย

                              ใช้ชีวิตพอเพียงเลี้ยงปากท้อง

                              แล้วจักต้องทำจิตใจให้ผ่องใส

                              ควบคู่กับคุณธรรมนำจิตใจ

                              รู้จักกิน รู้จักใช้ ให้พอเพียง

(((((((((((((( กลอนสองบทนี้ .....ก็ได้ถูกเรียบเรียงเขียนใส่กระดาษส่งครูคุมสอบ)))))))))))))))))))))......ไข้เริ่มขึ้น......ปวดหัวตึบๆๆๆๆๆ ใจเต้น ต๊อกๆๆๆๆๆ

                 เริ่มแข่งขันทักษะต่อไป........ฟังแล้วสรุปความ ...หัวข้อที่ได้ฟังก็คือ  " ยอดนักประหยัด"........ฟังแล้วก็จะหลับ เพราะมันชั่งยาวเหลือเกิน (แล้วจะเขียนได้ไหมเนี่ย)......ก็จับใจความได้ก็เลยเขียนส่งไปให้ครูคุมสอบ......(ครูคุมสอบอ่านมาได้ประมาณ ๒ หน้ากระดาษ  .....อันตัวหนูเองด้วยอาการหลับๆตื่นๆ  ก็สรุปได้ บรรทัดครึ่ง แจ๋วจริงๆ ....55555555555)

                 เริ่มแข่งขันทักษะต่อไป.......เป็นการแข่งขันวัดความรู้ทางหลักภาษาไทย.......จำนวน ๕๐ ข้อ  ๔๐ นาที   ....หลังจากฟังและสรุปความเสร็จก็เบลอๆเล็กน้อย ...เพราะรู้สึกปวดหัว.....มานั่งทำหลักภาษาไทย   ก็แจ๊คพอตแจก  เมื่อครูคุมสอบบอกว่า " หมดเวลาส่งค่ะ" ... (อยากจะร้องดังๆ.....พึ่งได้ ๔๐ ข้อ ).......แล้วน้องจิก็ไม่รอช้า  หยิบปากกาอย่างมั่นคงและมั่นใจ ....เลือกข้อ ค ควาย ทิ้งดิ่งลงมาเลย ...[*๐*]

+++++++++++ผลการแข่งขัน.......ผ่านเข้ารอบชิงชนะเลิศ+++++++++ ((((( เป็นไปได้ )))))))

           รอบชิง....ตัดเฉือนกันด้วยการอ่านทำนองเสนาะ  สรุป และ แสดงความคิดเห็น โดยการพูด (((((((( พูดแบบ สดๆๆๆๆ...ไม่มีการเตรียมให้พูด)))))

               ครูคุมสอบให้จับฉลากเลือกเบอร์ ว่าใครจะเป็นผู้โชคดีได้อ่านคนที่เท่าไหร่......(ในใจก็ภาวนา  อย่าจับได้เบอร์ ๑ เลย  เพื่อนคนหนึ่ง จับเป็นคนแรก  ได้เบอร์ ๔  หนูได้จับฉลากเป็นคนที่สอง  เหลือฉลากอีก  6 เบอร์  ให้หนูได้จับ.....ทันใดนั้น ก็ยกมือขวาอันมั่นคงก็ล้วงลงไปหยิบฉลากอย่างมั่นใจ.......เมื่อเปิดมาดู....โอ้!!!!!!! พระเจ้า .....เบอร์ ๑ ) คิดดูเถอะค่ะ .......อยากจะร้อง เหลืออีกตั้ง ๖ เบอร์ มือดีจริงๆ จับได้เบอร์ ๑เลย...

                 วินาทีที่หัวใจเต้นอย่างรุนแรงก็มาถึง......เริ่มอ่านทำนองกลอนแบบทำนองเสนาะ.......แต่ไม่รู้ว่าอ่านเสนาะหูคณะกรรมการหรือเปล่านะค่ะ 5555555555  ...... ตอนอ่านไม่เท่าไหร่ พอไปรอด แต่ตอนสรุปนี่สิค่ะ มันต้องสรุปสดๆกันตรงนั้น ตอนนั้นเลย  จากการที่มีประสบการณ์และช่ำชองในการมั่วเก่ง.....ก็ได้โชว์ความสามารถในการมั่วออกมาอย่างเต็มความสามารถ.......ถูๆไถๆไปเรื่อยๆ  จบลงด้วยการแสดงความคิดเห็น.....แค่สรุปหนูก็แสดงความมั่วอย่างไม่มีขีดจำกัดแล้ว...เรื่องแสดงความคิดเห็นไม่ต้องพูดค่ะ......(แต่ก็ขอพูดนิดหนึ่ง).....ก็เช่นเคย  .... คิดยังไงก็พูดไปอย่างนั้น...แบบว่ากรรมการหัวเราะ...(ไม่รู้ว่าหัวเราะที่หนูแสดงความคิดเห็นถูกใจ....หรือ หัวเราะที่หนูออกไปพร่ำอะไรให้เขาฟังหรือเปล่าอะนะค่ะ) 55555555555......เมื่อหนูพูดจบลงด้วยคำว่า.....ขอบคุณค่ะ...

                     ดอยอินทนนท์ที่มาอยู่ในอกหนู....มันก็ถูกยกออกไป....ทำให้อกหนูโล่งไปเลย 555555555+++......(ขณะนั้นคิดอย่างเดียว...ผลจะเป็นอย่างไรก็ชั่งไม่สนใจแล้ว.....ขอกินข้าวก่อนเถอะ หิวจะแย่)

+++++ถึงตอนประกาศผล.....นางสาวจิราภรณ์  กาญจนสุพรรณ......ได้เหรียญทอง......++++++++++

                        หัวเราะอย่างสะใจเป็นความงามแบบไทยๆ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕     ........ ได้มาได้ไงเนี่ย....ภูมิใจเป็นที่สุด ....ไม่รอช้า คว้าโทรศัพท์ขึ้นมา กดเบอร์โทรหาอาจารย์พิสูจน์  แล้วบอกว่า.....หนูได้เหรียญทองค่ะอาจารย์.......ก็หน้าชื่นตาบานกันไป

             อยากจะขอขอบคุณทุกคะแนนเสียงที่เข้ามาลงเลือกให้กำลังใจกันทุกๆท่าน.....หนูรับรองว่าจะพัฒนาตนเองให้ดีขึ้นไปกว่านี้อีก .....-^_^-

                    หน้าบานอย่างกระด้ง.......ไม่เชื่อก็ดูสิค่ะ   [ ^_____^ ] !!!