Can you answer ?
“ ขอให้คุณครูมีสุขภาพแข็งแรงนะค่ะและอย่าเครียดให้มากนะคะ เดี๋ยวจะไม่สบายค่ะ ขอบคุณทุกๆสิ่งที่มอบให้ค่ะ รู้รึเปล่าค่ะว่าสิ่งที่มอบให้นะคืออะไร
คือความรู้ที่คุณครูมอบให้ค่ะรักนะค่ะ จาก...น้ำฝน
ข้อความข้างบนเป็นเนื้อหาในจดหมายถึงคุณครูที่ลาป่วย ข้อความเพียงไม่กี่บรรทัดทำให้คุณครูที่ไม่สบายรู้สึกมีเรี่ยวแรงมากขึ้น
ส่วนฉันที่ไม่ได้เป็นเจ้าของจดหมายและสบายดี ก็รู้สึกดีใจและอิ่มใจไปกับเขาด้วย
ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ ระหว่างทางที่เดินกลับอาคารเรียน ฉันเห็นกลุ่มเด็กชายชั้น ม.1 กำลังเล่นปิงปองหน้าห้องศิลปะ บังเอิญลูกปิงปองเด้งออกจากโต๊ะข้ามรั้วมาตกตรงหน้านักเรียนชั้นม.3 น้องม.1 ก็วิ่งมายืนเกาะรั้ว พร้อมกับพูดว่า “อ้ายครับ ขอเก็บลูกปิงปองให้ผมหน่อยครับ” น้ำเสียงสุภาพ จริงใจแบบนี้ ออกมาจากปากของเด็กชายคนที่ฉันมักจะได้ยินคำพูดที่ไม่สุภาพตามแบบวัยรุ่น
<p>
ความอึ้ง ทึ่ง เป็นสิ่งแรกที่เกิดในใจ ตามมาด้วยความดีใจที่ฉันได้มีโอกาสเห็นด้านดีของเด็กคนนี้ </p>
</span></span></span><p></p><p>อีกเหตุการณ์เกิดในช่วงกีฬาสี..</p><p>
ภาพของเด็กๆที่ซ้อมเชียร์ลีดเดอร์ดูจะเป็นภาพที่เห็นได้ทั่วไป
แต่เมื่อได้คุยกับคุณครูท่านอื่นๆก็พบว่า เด็กๆที่มาซ้อมในวันเสาร์นี้ไม่ใช่ฝึกซ้อมเพื่อสีของตนเองเท่านั้น แต่ยังฝึกซ้อมร่วมกันเพื่อใช้เป็นโชว์ในพิธีเปิด โดยที่คุณครูไม่ได้มอบหมาย แต่เด็กๆช่วยกันคิดและทำออกมาให้เป็นรูปร่างแบบไม่กลัวดำเลยค่ะ </p><p></p><p>สามเรื่องเล็กๆทำให้เกิดคำตอบที่ยิ่งใหญ่ในใจฉัน </p><p></p><p>สิบปีแห่งการเป็นครู ฉันเริ่มต้นจากตกกระไดพลอยโจน ล้มลุกคลุกคลานอยู่พอสมควรกว่าจะสอนได้เข้าที่เข้าทาง เริ่มแรก แน่นอนค่ะว่าทำงานเพราะอยากมีงานและเงิน แต่เมื่อเวลาเปลี่ยนไป ฉันเริ่มรู้สึกทีละนิดว่าเงินไม่ใช่ปัจจัยสำคัญที่สุดของการเป็นครูของฉัน</p><p>
มีสิ่งอื่นที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นมากที่ทำให้ฉันได้รู้สึกอิ่มใจในความเป็นครู … </p><p>
แววตาแห่งความดีใจของนักเรียนเมื่อตอบคำถามได้…
เสียงปรบมือตอนที่นักเรียนได้รับรางวัล…
คำชมเชยเมื่อนักเรียนทำงานสำเร็จ
สิ่งเหล่านี้ทำให้ฉันมีความสุขทุกครั้ง แม้ไม่ได้เห็นแต่เพียงแค่คิดย้อนกลับไปก็รู้สึกดีมากแล้ว </p><p></p><p>ต้องขอบคุณเด็กๆค่ะ ที่ทำให้ฉันได้พบกับคำตอบส่วนหนึ่งของชีวิตตนเองว่าทำไมถึงเป็นครู เป็นครูแล้วได้อะไร</p><p>เมื่อเรามีคำตอบที่ชัดเจนเราก็จะไม่หวั่นไหวในสิ่งที่ทำค่ะ </p><p>แล้วคุณผู้อ่านล่ะคะ มีคำตอบให้กับชีวิตในตอนนี้หรือยัง</p><p>
ถ้ายังไม่เจอลองอ่านดูข้อความนี้นะคะ มาจากหนังสือเรื่อง Nine lives ของ คุณทรงศีล ทิวสมบุญ ค่ะ ( หนังสือดีที่อยากให้คุณลองอ่าน ) </p><p>แมวสีขาวและแมวขนยุ่งมาเจอกันที่ทางแยกซึ่งมีชื่อว่า “ทางแยกในสายหมอก”
แมวขนยุ่งสับสนกับทิศทางที่จะเดินไป จึงถามแมวสีขาวที่เดินมาเผชิญหน้ากัน
แมวสีขาวจึงตอบว่า “หากท่านมองดูทางแยกแห่งนี้ดีๆจะพบว่าในเวลานี้ทางขวาของท่านคือทางซ้ายของข้า ทางซ้ายของท่านก็คือทางขวาของข้า
ส่วนทางข้างหน้าของท่าน ก็คือทางด้านหลังของข้า
และแน่นอนว่า ทางที่อยู่ด้านหลังของท่านนั้นก็คือทางข้างหน้าของข้า
เช่นนี้แล้ว ข้าจึงคิดว่าหากมองดูอีกครั้งจะพบว่าทางเลือกต่างๆนั้น ย่อมมีความหมายกับแต่ละบุคคลแตกต่างกันไป
การก้าวไปข้างหน้าในความหมายของบุคคลหนึ่ง อาจหมายถึงการถอยหลังของอีกบุคคลหนึ่งก็ได้
เพราะฉะนั้นควรเลือกตอบใจของตนเองให้ได้เสียก่อน
ผู้ที่มีใจซึ่งตอบใจได้อย่างแจ่มชัดนั้น ไม่ว่าหนทางที่เลือกจะมีสิ่งใดรออยู่ ย่อมผ่านมันไปได้ทั้งสิ้น</p><p></p><p></p><p>อ่านจบแล้วอย่าลืมตอบใจตัวเองให้ได้นะคะว่า คุณทำวันนี้ไปเพื่ออะไร
ถ้ามั่นใจแล้วก็ Go on..
แน่นอนว่า โลกเป็นสีชมพู้...ชมพู ค่ะ </p><p> </p><p> </p>
แวะมาอ่านอย่างมีความสุขค่ะ
ขอบคุณนะคะที่ทำให้โลกเบาสบายและสีชมพูด้วยคน
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ ที่ความประทับใจสิ่งประสพแล้วทำให้มีความสุขแถมยังทำให้คุณครูอ้อได้พบคำตอบส่วนหนึ่งของชีวิตตนเองอีก ซึ่งกระผมเชื่อว่าคงจะมีหลายคนที่ค้นพบความสุขเช่นคุณครูอ้อครับ อาจจะรวมทั้งกระผมด้วยครับ ที่มีความสุขเมื่อได้เห็นเด็กทำสิ่งที่ดีๆ แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ครับเพราะทุกอย่างในโลกนี้มีสองด้านจริงหรือเปล่าครับ