หลักฐานร่องรอยการทำงานนั้นเป็นประโยชน์ยิ่งต่อการถอดบทเรียน..ย้อนดูการกระทำที่ผ่านมาได้เป็นอย่างดี เมื่อมีมากๆเข้าก็เก็บสะสมความรู้เข้าคลังความรู้ แยกประเภทต่อไป

วันนี้เราเปิดโรงเรียนคุณอำนวยเมืองคอน ประเดิมเวทีหรือพบกลุ่มกันครั้งแรกที่โรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราช ตั้งแต่แปดโมงครึ่งเป็นต้นไป

เครื่องมือที่จะใช้บันทึกความรู้ ความรู้สึก บรรยากาศ เหตุการณ์ เนื้อหาสาระนั้น มีหลายชนิด แตกต่างกันไปแต่ละบุคคล

เมื่อวานได้รับโทรศัพท์จาก อ.บุญธรรม เทอดเกียรติชาต พี่ใหญ่จาก กศน.จังหวัดนครศรีธรรมราช ที่เคลื่อนงานมหาวิชชาลัยชุมชนศิลปินพื้นบ้านปักษ์ใต้ศรีวิชัย บอกว่าจะนำวีดีโอมาบันทึกให้

นับเป็นอีกหนึ่งภาคีที่จับมือกันทำความดี ไม่รู้จะขอบคุณด้วยอะไร

น้องชายขอบ น้องบ่าวที่นับถือ ก็คุยกันทางโทรศัพท์ว่ากำลังชาร์ตแบตเตอรี่กล้องวีดิโออยู่เหมือนกันเมื่อวานนี้ วันนี้ก็จะเอามาด้วย

ความคิด อ.ภีม ที่จะเป็นคุณอำนวยคู่ขวัญกับน้องชายขอบในวันนี้คงจะเป็นจริงได้ก็ไม่แน่ อาจารย์ภีมอยากให้ช่วงที่มีใครพูด ใครเล่าอะไร ให้ฟังอย่างเดียว ฝึกฟังอย่างลึก ไม่ให้มีอะไรมารบกวนแม้แต่การบันทึกของตนเองก็ตาม.....อาจารย์คาดหวังสูงมากอย่างนั้นเลย

จะเปลี่ยนแปลงนิสัยการบันทึกที่ฟังไปจดไปของใครหลายคนรวมทั้งผมเองด้วยในฉับพลัน...คงจะยากอยู่เหมือนกันนะครับ....มันเป็นอย่างนี้มานานแล้ว แต่ถ้าถามว่าอยากเปลี่ยนแปลงอย่างที่อาจารย์ภีมว่าไหม ก็ตอบว่าอย่างเปลี่ยนแปลงตามนั้นเหมือนกัน...เริ่มต้นฝึกวันนี้...ค่อยย้อนเอาความรู้ที่ตกผลึกเอาทีหลัง...จะลองฝึกตามที่คุณอำนวยท่านนี้ต้องการให้นักเรียนปฏิบัติ...จะลองฝึกดู ได้ไม่ได้ จะรู้สึกอย่างไร จะบอกความเปลี่ยนแปลงตนเองให้ทราบ

เมื่อประติดประต่อกับเทคโนโลยีวีดิโอซึ่งมีทั้ง 2 เครื่อง แบ่งปันกันไปดูภายหลัง ความคิดของอาจารย์ภีมก็เป็นไปได้สูงมาก

เขียนมาก็เพื่อจะขอบคุณเพื่อนนักเรียนที่อนุเคราะห์เครื่องวีดีโอมาช่วยเก็บความรู้เข้าคลังความรู้นี่แหละครับ ไม่ใช่เหตุผลอื่นใด...มีแรงช่วยแรง มีเงินช่วยเงิน มีของใช้เครื่องไม้เครื่องมือก็ช่วยของใช้เครื่องมือ...และที่สาคัญมีความคิดสติปัญญา....ก็นำมาช่วย

ขอบคุณครับ....แล้วพบกันที่โรงเรียนคุณอำนวยเมืองคอนนะครับ