เมื่อกลุ่ม R2R เรื่อง CVA ได้หัวปลาที่ตนเองจะทำได้อย่างชัดเจนแล้ว ประเด็นที่ทำต่อจากนี้ก็คือ การเขียนความเป็นมาและความสำคัญของปัญหา แรกเริ่มเดิมทีกลุ่มนี้เดินเรื่องไปได้ค่อนข้างดี แต่ต้องมาสะดุดระหว่างทาง สืบเนื่องมาจากทำไปทำมาเกิดความสับสนประเด็นตนเอง..ว่ากำลังทำอะไร...ทำให้เราพลอยวุ่นวายใจไปด้วย แต่ก็ต้องให้กลุ่มดำเนินไปเอง กลุ่มนี้จะมีพี่นารีเป็นคุณอำนวย และน้องจิ๋วเป็นคุณลิขิต...ซึ่งทั้งสองท่านมีใจในการทำงานมาก และคุณกิจท่านอื่นต่างพากันร่วมด้วยช่วยกัน Clear-cut ประเด็นหัวปลาของตนเองให้แจ่มแจ้งถ่องแท้ มีพี่เยาว์ที่บางครั้งทำไปทำมาจะยังงงๆ แต่น้องๆ ทุกคนในกลุ่มก็จะคอยและพยายามพากันก้าวเดินไปพร้อมๆ กัน...สุดท้ายก็มาลงตัวในประเด็นที่จะทำ คือ "การได้มาซึ่งวิธีการวางแผนจำหน่ายผู้ป่วย"...มากกว่าที่จะเป็นเพียง"การทำการวางแผนการจำหน่ายผู้ป่วย"...ดังนั้นกลุ่มนี้จะเป็นกระบวนการพัฒนา "วิธีการฯ" ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้ออกมาจะเป็นตัวแบบ...ในการทำ D/C  Plan (การวางแผนการจำหน่ายผู้ป่วย)

       กว่าจะลงตัวได้ในกลุ่มก็เริ่มมีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันอย่างเข้มข้น น้องวัตร-นักกายภาพบำบัด ค่อนข้างจะกังวลเพราะตนจะไม่ค่อยเข้าใจเรื่องระบบ แต่พี่ป้อม พี่จ๋อม และน้องเอ๋ ก็จะพยายามอธิบายและเล่าเรื่องของตนเองให้น้องวัตรเห็นภาพชัดเจนยิ่งขึ้น สำหรับพี่เยาว์กว่าจะถึงบางอ้อ..ในประเด็นหลักก็ถอยกลับไปตั้งหลักความคิดอยู่หลายครั้งหลายครา...งานนี้พี่นารี-คุณอำนวยของกลุ่มบอกว่า...ไม่มั่นใจในหน้าที่ที่ตนได้ทำหากแต่ก็จะพยายามเรียนรู้และอำนวยกลุ่มให้ไปถึงที่หมายให้ได้ สิ่งสำคัญคือคุณลิขิตน้องจิ๋ว...ที่เป็นคนคอยทบทวนให้พี่ๆ ทุกคนฟังเป็นระยะๆ ในประเด็นที่ต่างได้ ลปรร.กัน ทำให้ไม่ออกไปนอกประเด็นบ่อยนัก...นี่เป็นเพียงหัวปลา (KV) ที่ใช้เดินเรื่อง...ก็ล้วนทำให้ทุกคน...รู้สึกถึงภาระสำคัญที่ต้องทำความกระจ่าง...ให้ชัดเจน...ให้ได้ด้วยความมุ่งมั่นยิ่งนัก และวันแรกนี้ทุกคนก็ผ่านไปได้อย่าง Happy เพราะน่าจะชัดเจนในเป้าหมายที่จะเดินไป

       สิ่งที่กลุ่มนี้ได้เป้าหมายแห่งการเรียนรู้ คือ การเริ่มต้นที่เป็นการทำงานเป็นทีมอย่างแท้จริง โดยมีการยึดผู้ป่วยเป็นศูนย์กลาง และเชื่อมต่อการทำงานแต่ละแผนกแต่ละจุดอย่างเชื่อมต่อและลื่นไหล..นี่คือภาพฝันของคนทำงานกลุ่มนี้ที่เดินไปให้ถึงที่หมายนั้นให้ได้

6 มิถุนายน 2549