Tag คิดถึง : พลิกบล็อก พรวนบันทึก ด้วยความคิดถึงจากใจ
พลิกบล็อก..... พรวนบันทึก.... ด้วยความคิดถึงจากใจ : )
ดิฉันได้รับ tag คิดถึงจาก น้องเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร 
และคิดว่าเราใจตรงกัน คือคิดถึงทุกท่านที่ได้สื่อสารด้วย และคิดถึงเรื่องราวดีๆในบันทึกต่างๆ ซึ่งล้วนให้ข้อคิดที่ดี มีคุณค่า และน่าอ่าน ถ้าจะกล่าวถึงให้ครบคงใช้เวลาเป็นเดือน
ครั้งนี้จึงขออนุญาตกล่าวถึงเฉพาะท่านที่อาจไม่ได้บันทึกบ่อยนัก เพื่อร่วมด้วยช่วยกันพลิกบล็อก พรวนบันทึก ตามไอเดียดีๆของ น้องเม้ง สมพร ช่วยอารีย์ 
ทำให้เรื่องราวดีๆไม่หล่นหายไปตามกาลเวลา ดิฉันจึงขอส่งความคิดถึงมายังท่านที่อาจห่างหายไปจากวงการบ้างโดยภารกิจ แต่ไม่เลือนหายไปจากความคิดถึงนะคะ
บันทึกความคิดของ คุณแว้บ (อาจารย์วสะ บูรพาเดชะ) มีเรื่องราวน่าสนใจทั้งการสื่อสาร การศึกษา เหตุการณ์ปัจจุบัน และประเด็นที่อยู่ในกระแสความสนใจ
อาจารย์วสะ เขียนวิเคราะห์วิพากษ์ได้คมคายน่าอ่าน อ่านแล้วก็ชวนคิด แม้อาจารย์จะมิได้มีเวลามาเขียนบันทึกบ่อยนัก แต่ด้วยลีลาการเขียนอันเป็นเอกลักษณ์ ก็ชวนให้ติดตามทุกบันทึก และทำให้รู้สึกอยากแสดงความเห็นต่อยอด แบบอดใจไม่ได้ ดิฉันได้ตามอ่านไปทุกบันทึก
.....และแวะเข้าไปตอบทีไร ดิฉันเผลอเขียนยาวเกินบันทึกไปห้ากิโลแม้วทุกที.......
ครั้งแรกที่เห็นชื่อบล็อก “คิดแบบภีรกาญจน์” ดิฉันก็นึกชอบใจ อยากตั้งชื่อบล็อกแบบนี้บ้าง บันทึกของอาจารย์ภีรกาญจน์สมเป็นบันทึกของอาจารย์สอนนิเทศศาสตร์ เพราะว่าด้วยเรื่องการสื่อสารและสื่อมวลชนเป็นสำคัญ แต่ละบันทึกก็เป็นประเด็นที่อยู่ในความสนใจ ณ ขณะนั้น ดิฉันชอบการแสดงความเห็นอย่างเป็นตัวของตัวเองอย่างเปิดเผยของอาจารย์ภีรกาญจน์
......ถ้าให้ดิฉันเขียนเอง ก็คงเขียนไม่ได้แบบนี้.....
ทุกครั้งที่ดิฉันนึกถึงผู้ที่มีจิตใจดีงาม ....จะมีชื่อ ”พี่หนิง” อยู่ด้วยเสมอ..
ดิฉันแอบชอบพี่เขามานาน และตามอ่านบันทึกของพี่หนิงมาเงียบๆตั้งแต่เริ่มเข้า GotoKnow ใหม่ ๆ งานบริการสนับสนุนนิสิตพิการ ที่พี่หนิงทำอยู่ในมหาวิทยาลัย เป็นงานที่ต้องช่วยเหลือ ดูแล และให้กำลังใจแก่ผู้อื่นอย่างสูง
และทุกบันทึกที่พี่หนิงเล่าให้ฟัง ก็แสดงให้เห็นว่าพี่หนิงได้ทำเช่นนั้นด้วยความรักเสมอมา... ดิฉันชอบมากที่พี่หนิงเขียนไว้ในบล็อกว่า “เชื่อมั่นว่า...คนทุกคนมีศักยภาพและต้องพัฒนาอยู่เสมอ” และชอบที่สุดที่พี่หนิงเรียกเด็กๆว่า “ลูก”
....ต่อเมื่อเรารู้สึกรักใครอย่างที่สุดเท่านั้น ....เราจึงเรียกเขาเช่นนี้
จึงขอส่งความคิดถึงจากใจไปยังทุกท่านที่เอ่ยนามข้างต้นนะคะ ดิฉันมีความสุขที่ได้ติดตามอ่านบันทึกของทั้งสามท่านเสมอ และอยากเรียนว่าขอให้เป็นไปตามความสะดวก และโปรดอย่าได้เป็นกังวลใดๆเลย หากท่านติดภารกิจ
.... เพราะ “ความคิดถึง” ที่เราทุกคนส่งต่อๆกันครั้งนี้...
......... ไม่ มี วัน หมด อายุ นะคะ : ) .........
ต้นฉบับ tag คิดถึง อยู่ที่นี่ค่ะ : )
Tag คิดถึง : พรวนดินกันในสวน พรวนบทความกันใน GotoKnow
ความเห็น (22)
สวัสดีค่ะ..พี่ดอกไม้ทะเล
เพราะคิดถึง..จึงตามมาบอก..จริงค่ะ...บางทีบางคนหายไปก็เนื่องจากติดภารกิจจริงๆอย่างแอ๊ว..เนี่ย.หายไปนาน..แต่ก็แวบมาอ่านบ้างแต่ไม่ทิ้งร่องรอยไว้.ประมาณนี้..แต่อย่างไรก็เห็นด้วยกับคำว่า..
ความคิดถึงไม่มีวันหมดอายุ..คิดได้ไงคะเนี่ย..
ไปก่อนนะคะ..คิดถึงจริงๆค่ะ..
สวัสดีครับ
แวะมาเยี่ยมและขอบคุณที่อาจารย์กรุณาไปเยี่ยมและแลกเปลี่ยนในบันทึกครับ
สวัสดีด้วยความคิดถึงเช่นกันค่ะ ครูแอ๊ว
เห็นครูแอ๊วต้องเห็นสีชมพูทุกทีนะคะ และพี่แอมป์ก็ชอบนัก เพราะสีชมพูเป็นสีแห่งความรัก
ขอบคุณที่ครูแอ๊วแวะมาร่วมกันส่งความคิดถึงนะคะ และพี่แอมป์ก็เชื่อตามนั้นจริงๆนะคะ "ความคิดถึงไม่มีวันหมดอายุ"
เอ่อ....ไม่ต้องเอายามาฉีดไล่มดนะคะครูแอ๊ว เพราะไม่ทันแล้วอะค่ะ อิอิ : )
สวัสดีค่ะน้องกบ
ยินดีที่น้องกบแวะมาเยี่ยมค่ะ ที่จริงเราเดินสวนกันในบันทึกของเบิร์ดมาตั้งนานแล้วเนอะ
พี่แอมป์จะแวะไปอ่านเรื่องธรรมะอีกนะคะ อ่านแล้วสบายใจดี ชอบค่ะ
ปล. พี่แอมป์ขอแทนตัวเองว่าพี่แอมป์ และขออนุญาตเรียกน้องกบว่าน้องกบเลยนะคะ (อ่านแล้วงงรึปล่าวคะเนี่ย) : )
ยินดีและดีใจมั๊กๆครับพี่แอมป์
ตามคุณกบมาเยี่ยมคุณแอมป์ค่ะ
คุณแว้บ กับคุณหนิง คุ้นเคยมาก คุณภีรกาญจน์ ก็เข้าไปอ่านด้วยค่ะ
: ) ^ ^ ^___^
และต้องขอบคุณที่น้องกบแวะมาอีกที ทำให้พี่แอมป์นึกได้ว่าจะตอบความเห็นท่านใด พึงใส่รูปท่านนั้นด้วยทุกครั้งเทอญ ว่าแล้วพี่ก็ลืมทุกที อิอิ
6. sasinanda
สวัสดีค่ะคุณศศินันท์
ดีใจและขอบพระคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ ดิฉันเพิ่งปิดเทอมแท้ๆวันนี้ และจะเปิดเทอมอีกที(อย่างรวดเร็วจนน่าตกใจ)ในวันจันทร์หน้า วันนี้เลยได้ทัวร์บันทึกอย่างเพลิดเพลินค่ะ
ทั้งสามท่านที่ดิฉันส่งความคิดถึงไป เขียนบันทึกได้น่าอ่านนะคะ ดิฉันก็ตามอ่านมานานแล้วเช่นกัน มีอีกหลายท่านที่ดิฉันคิดถึง แต่ได้อ่านใน tag ของหลายๆท่านแล้ว
ความคิดถึงที่ส่งต่อๆกันไปเป็นทอดๆนี่ก็น่ารักดีไปอีกแบบนะคะ : )
สวัสดีค่ะพี่แอมป์
มาร่วมคิดถึงท่านทั้ง 3 ในห้วงดวงใจของพี่แอมป์ด้วยคนค่ะ
แทกนี้น่ารักดีนะคะ ชอบจริงๆ แทกคิดถึง ไม่มีวันหมดอายุ อิ อิ อิ เก๋มั่กๆค่ะพี่แอมป์ คำว่าคิดถึงนี้มีมนตราเนาะคะพี่แอมป์ เพียงมีคนมาบอกกับเราเราก็มีความสุขแล้ว
เค้ามีทฤษฎีว่าด้วยความคิดถึงค่ะ
ทฤษฎีความคิดถึง..
คนหนึ่งส่งใจไปหา..
คำตอบทฤษฎีมีอยู่ว่า
กรุณาคิดถึงกลับนิดนึง...^ ^
คิ ด ถึ ง ค่ ะ
สวัสดีจ๊ะเบิร์ด
พี่แอมป์กำลังจะรีบไปงานแต่งงาน (งานที่คนสองคนไม่ต้องมานั่งคิดถึงกันอีกแล้ว เพราะจะได้ย้ายเข้าไปอยู่บ้านเดียวกันเลย อิอิ ) อย่างไรก็ตาม พี่ต้องมาตอบความเห็นเบิร์ดก่อน เพราะพลาดไม่ได้(ตามทฤษฎี) : )
พี่แอมป์เลยเข้ามารับมนตรา เอ๊ยเข้ามาปฏิบัติตามตริ๊สสะดี และชอบชะมัดเวลาเบิร์ดเข้ามาแล้วก็ต้องมีแนวคิดน่ารักๆที่ใช้ได้เลยในชีวิตจริง ประเดี๋ยวพี่แอมป์จะไปร่วมเป็นสักขีพยาน ในงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรส ซึ่งถือเป็น"การปฐมนิเทศของความรัก" ก่อน เพราะทุกงานจะมีผู้มากล่าวให้โอวาทอันเป็นมงคลหลายประการ และจะตามศึกษาดูงานอย่างละเอียด
แล้วจะถอดบทเรียนสรุปเป็นทฤษฎีมาเล่าสู่กันฟังต่อไป ทั้งนี้... โดยไม่คิดอิจฉาผู้ใดเลย
แค่ตาร้อนนิดๆหน่อยๆเท่านั้นอะค่า..า.. อิอิอิ : )
สวัสดีครับพี่แอมป์
สบายดีไหมครับ ตามมาบอกว่า คิดถึงพี่สาวครับ และยังไม่ได้ตอบพี่แอมป์ในบล็อกคณิตศาสตร์เลยครับ สอนคณิตศาสตร์เด็กอ่อนให้เก่ง ด้วยวิธีการง่ายๆ ขออนุญาตบ่มไว้ก่อนนะครับ
อิๆ บ่มความคิดถึงให้สุกเลยดีไหมครับ
รักษาสุขภาพนะครับ หน้าฝน
สวัสดีค่ะน้องเม้ง
ขอบคุณที่แวะมาค่ะ พี่แอมป์ยังคงสบายอกสบายใจดี จนกว่าจะถึงวันเปิดเทอมอาทิตย์หน้า : ) เรื่องตอบคอมเม้นต์นี่เม้งตอบเมื่อไหร่ก็ได้ตามสบายเลยนะจ๊ะ ที่จริงบ่มไว้ก็ดีเหมือนกันเนอะ .....
อิๆ.... บ่มความคิดถึงให้งอมไปเลยก็ได้ค่ะ
รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ หน้าหนาว : )
ขอบพระคุณค่ะอาจารย์แอมป์ รู้สึกเป็นเกียรติจริงๆที่ได้รับ Tag คิดถึงจากอาจารย์ อิอิ (หน้าบานกว่าเก่าเลย )
แต่ตอนนี้พี่หนิงอยู่ในช่วงเดินสาย เดี๋ยวกลับฐานก่อนนะคะ
กับไหนๆก็ชอบ เรื่องเล่าของหนิง แล้วขอฝาก blog DSS@MSU ด้วยนะคะ อิอิ
ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีด้วยความคิดถึงค่ะพี่หนิง
ดีใจจังเลย.....พี่หนิงมารับความคิดถึงแล้ว..ว..ว... !!!
แอมแปร์ก็ยิ้มหน้าบานด้วยคนอะค่ะ ...แอบชอบมาตั้งนาน ตานี้จะได้ชอบแบบเปิดเผยซะที..... : )
tag คิดถึง นี้ ให้พี่หนิงสะดวกตอบ เมื่อไรก็ได้นะคะ
เพราะ ".....ความคิดถึง ไม่มีวันหมดอายุ......"
ขอให้ทำงานอย่างมีความสุขนะคะพี่หนิง ขอบพระคุณมากเช่นกันค่ะ : )
แหะๆ พี่หน่อย มา tagคิดถึง น้องแอมแปร์ รอบสอง
ไม่เป็นไรนะ
พี่หน่อยจ๋า : )
พี่หน่อยส่งความคิดถึงมา แอมแปร์รู้สึกขอบพระคุณมากและยิ้มหน้าบานด้วยความชื่นใจ เพราะตั้งใจจะเขียนเรื่องบันทึกที่ชอบอ่านอยู่แล้ว โดยมีบันทึกของพี่หน่อยอยู่ในลิสต์ตั้งแต่ทีแรกเลยอะค่ะ
.....ด้วยความยินดีและเต็มใจมากๆเลยค่ะพี่หน่อย : )
- สวัสดีค่ะ คุณแอมป์
- ตาม tag คิดถึงของคุณหน่อยมาค่ะ
- แล้วค่อยแวะมาอีกนะคะ
17. dd_L
เมื่อ พ. 14 พ.ย. 2550 @ 19:57
457116 [ลบ]
สวัสดีค่ะคุณครูดวงพร
ดีใจจริงๆนะคะที่คุณครูแวะมา : ) แอมแปร์แวะไปร่วมฟังการสนทนาของคุณครูดวงพร ครูวุฒิ คุณครูกั๊ตจัง คุณครูหญ้าบัว น้องนารี น้องต้อม คุณหมีเชอรี่ อิอิ (ที่จริงชื่อทะเลดาวเพราะดีออก) คุณอ้อยควั้น พี่หมู ฯลฯ อยู่หลายทีแล้วค่ะ แต่ยังไม่ได้โพสต์ ...... คือบางทีแอมแปร์ก็โพสต์อะไรไปเรื่อยเจื้อยยืดยาวจนเกรงใจเจ้าของบันทึกอะค่ะ .. : )
พ่อกับแม่แอมแปร์เป็นครูมาตั้งแต่สมัยฝึกหัดครูครู ญาติ(ที่เป็นน้าและอา)ก็เป็นครูเกือบทุกคน (แปลกจัง...เพิ่งนึกได้ เป็นครูเกือบหมดจริงๆด้วยค่ะ) แอมแปร์มีน้าและอาเป็นคุณครูสอนเด็กอนุบาลด้วยค่ะ สอนจนเกษียณเลย
แอมแปร์ก็เลยรักครูทุกคน เพราะได้เห็นแล้วว่าคนที่เป็นครู จะต้องมีความรักมนุษย์ตัวเล็กๆเหล่านั้นด้วยหัวใจ และสละเวลาชีวิต (ส่วนใหญ่) เพื่อพวกเขาได้ โดยไม่คิดเสียดายเลย.......
อ่านบันทึกที่เล่าถึงมดตัวน้อยตัวนิด ที่คุณครูดวงพรเล่าด้วยหัวใจแล้ว รู้สึกชื่นใจและมีความสุขเหลือเกินค่ะ
โลกนี้ยังมีความสวยงามอยู่อีกมากมายนัก โดยเฉพาะในหัวใจมนุษย์ แอมแปร์รู้สึกอย่างนั้นนะคะ
ขอบพระคุณที่คุณครูแวะมาค่ะ ขอให้คุณครูทำงานอย่างมีความสุขอยู่เสมอนะคะ เพราะคุณครูได้อยู่ท่ามกลางผีเสื้อหลากสีตัวน้อยๆ ที่แม้จะซนจะดื้อจะงอแงไปบ้างในบางหน
......แต่เวลาไม่ดื้อไม่ซน พวกเขาก็ช่างน่ารักเหลือเกินนะคะ.... : )
- พี่แอมป์ขา
- มาแอบดูว่าพี่คิดถึงใครบ้าง
- แล้วจะเข้าไปอ่านบางบันทึกที่ไม่เคยแวะไปเยี่ยมเลย
- ขอบคุณที่ไปเที่ยวไปฟังเพลงด้วยกันค่ะ
- ..แอบรู้ว่าพี่แอป์ชอบดูหนังใช่ไหมคะ
- เฮ้อ..ช่วงนี้ไม่มีเวลาไปดูหนังในโรงเลยต้องทำโน่นทำนี่ตลอดเวลา
- การดูหนังทำให้รู้สึกผ่อนคลาย...เวลาเศร้าจะเข้าไปดูหนังเศร้า..อิอิร้องให้ตาบวมออกมาคนก็ไม่รู้ว่า...ไม่ใช่เราอินกับหนังแต่เราร้องให้เรื่องของเราต่างหาก..อิอิ
สวัสดีค่ะน้องนารี
- มาแอบดูเหรอคะ : ) ได้อารมณ์ชะมัด
- บันทึกของท่านที่กล่าวถึงข้างบนน่าอ่านจริงๆค่ะ เพียงแต่ช่วงบันทึกจะห่างสักหน่อยตามภารกิจของแต่ละท่าน
- พี่แอมป์ชอบวิธีเล่าเรื่องแบบข้อมูลเต็มอิ่มในบันทึกของน้องจัง เหมือนสารคดีท่องเที่ยวเลย ภาพสวยอีกต่างหากจ๊ะ
- ที่ชอบที่สุดคือนามแฝง Jonathan แมนน่าดูอะ ชอบ..!
- สมัยเด็กๆ พี่ชอบอ่านโจนาธาน ลิฟวิงสตัน นางนวล ที่ อ.ชาญวิทย์ เกษตรศิริ แปล ชอบหัวใจอิสระแบบนี้ชะมัดเลย...... แล้วก็ฟังเพลงของ นีล ไดมอน เพลง BE นี่สุดยอดกระหึ่ม สนั่นหวั่นไหว...... ฟังแล้วบินได้ .....
- น้องนารีชอบดูหนังเหมือนกันเหรอคะ ดีจัง ของพี่แอมป์เดี๋ยวนี้ดูดีวีดีแทนหนังโรงแล้ว โอ้.. "ดูหนังเศร้า แต่ร้องตาบวม ด้วยเรื่องของเรา" เลยเหรอคะ
- มูฟวี่เธอราพี ของน้องนารี สุดยอดมากอะค่า ..... อิอิอิ...
สวัสดี่ค่ะ คุณดอกไม้ทะเล คิดถึงนะคะ จึงตามมาหาที่นี่ค่ะ
Bright
Lily สวัสดีด้วยความคิดถึงเช่นกันค่ะ คุณอร
แอมแปร์หายไปเป็นปีด้วยภารกิจอันล้นหลาม
แถมด้วยวัยที่มีพัฒนาการแบบก้าวกระโดด
แบบว่าจะกระโดดกลับมาที่เดิมก็ไม่ใคร่มีแรงเหมือนสมัยสาวๆ ^_^
คิดถึงพี่ๆน้องๆทุกท่านใน GotoKnow เสมอนะคะ
โดยเฉพาะพี่ๆน้องๆที่อยู่ในช่วง"ร่วมสนทนา"เดียวกัน
เดี๋ยวนี้มีสื่อแบบ โพสต์ทันใจ เห็นได้ทันควัน อยู่มากมาย
แต่พื้นที่ที่สื่อสารได้อย่างสนิทใจ และให้คุณค่าในการเรียนรู้
อย่างที่รู้สึกว่า"ร่วมกัน"ที่สุด ยังเป็น GotoKnow อยู่ดี ...
..ขอบคุณจริงๆค่ะที่แวะมาทักทาย
..ขอให้มีความสุขกับทุกวันของชีวิตนะคะคุณอร ^_^