มีโอกาสได้สอนนักศึกษาเทคโนโลยีอุตสาหกรรมสาขาออกแบบผลิตภัณฑ์ สาขาเทคโนฯการผลิตซึ่งมีแต่ผู้ชายเป็นส่วนใหญ่และไม่สนใจเรียน(บางคนหน้าตาดูแก่กว่าเราอีก) เป็นโจทย์ที่ยากมากในการสอนเศรษฐศาสตร์
วันหนึ่งขณะกำลังจะสอนเรื่องเส้นอุปสงค์และเส้นอุปทาน นักศึกษาก็ไม่สนใจเรียน ก็เลยเรียกหัวโจกมาคนหนึ่งให้มาเขียนกระดาน นักศึกษากวนๆเหล่านี้พอออกมาหน้าชั้นเรียนจะเปลี่ยนเป็นคนละคนทีเดียว หว้าก็สั่งให้เขาวาดรูปมือบนกระดาน(คราวนี้ทุกคนจ้องกันใหญ่ว่าอาจารย์จะให้ทำอะไร)
"เอ้า! ทุกคนให้ดูมือซ้าย" ให้ดูเส้นซ้ายมือสุดคือเส้นชีวิต ครูให้เปรียบเป็นเส้นอุปสงค์หรือเส้นดีมานต์(ความต้องการซื้อ) เส้นจะมีลักษณะลาดลงจากบนซ้ายลงมาล่างขวา...........(ว่าแล้วก็แอบใส่ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์แทรกลงไปด้วย)
ส่วนมือขวาให้ดูเส้นชีวิตซึ่งอยู่เส้นขวาสุด เปรียบเป็นเส้นอุปทานหรือเส้นซัพพลาย(ความต้องการขาย) เส้นจะมีลักษณะเพิ่มสูงขึ้นจากล่างซ้ายไปบนขวา...................... (แอบใส่ทฤษฎีอีกหน่อย)
ส่วนใหญ่คนเราจะไม่ถนัดมือซ้ายเพราะฉะนั้นถ้าใช้มือซ้ายหยิบอะไรจะค่อนข้างระมัดระวัง ( เวลาให้หยิบไพ่ยิปซีเสี่ยงทายจึงให้หยิบด้วยมือซ้ายเพราะมีสมาธิ) มือซ้ายหมายความว่าถ้าต้องการซื้ออะไรต้องคิดให้รอบคอบเสียก่อน ส่วนมือขวาเป็นมือที่เราใช้คล่องอยู่แล้ว หมายความว่าไม่ว่าผู้ขายคนใดก็ต้องการขายสินค้าให้ได้มาก ขายคล่อง
วันนั้นนักศึกษากวนๆหลายคนนั่งวาดรูปลายมือลงในสมุดเล็คเชอร์ พอถึงวันสอบเห็นนักศึกษานั่งแบมือกันใหญ่ เรื่องนี้ไม่ว่ากันขอให้นักศึกษาพอจะเข้าใจทฤษฎีและทำข้อสอบได้
นักศึกษากลุ่มนั้นได้ทั้งทฤษฎีเศรษฐศาสตร์และเราก็สอนการดูลายมือแทรกให้นิดหน่อย ทราบทีหลังว่าแอบไปดูให้สาวๆหลายคน เด็กพวกนี้ตึงมากเกินไปเขาก็ต่อต้าน เราอาจจะต้องปรับเปลี่ยนวิธีการสอนบ้าง อาจจะเหนื่อยเป็นพิเศษกว่าจะสอนได้ครบเท่าห้องอื่น แต่ก็สนุกดีค่ะ
อาจารย์ลูกหว้าเข้าใจจิตวิทยาของนักเรียนดีทีเดียวครับ เรียกว่าไม่ว่าใครจะชอบไม่ชอบเรื่องอะไร แต่ถ้าเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับตัวเอง โดยเฉพาะเรื่องดวงเนี่ย จะหูผึ่ง ตาสว่าง ทันที
จากนั้นไม่ว่าจะพูดเรื่องอะไรก็เลยพอสนใจไปด้วย ยิ่งมีโยงนิดๆ แบบลูกหยอด นักเรียนยิ่งหายเบื่อ
ผมเห็นจะต้อง apply วิธีการของอาจารย์ไปใช้เสียบ้างแล้วละครับ
ขอบคุณครับ
คุณหมอมาโนชคะ...
อ.ลูกหว้าครับ ทุกวันนี้เราเองก็ฝึกการคุยเหมือนกันครับ แบบเจอกันตอนเช้าช่วงเข้าทำงานก็คุยว่า
"อ้าว ... สวัสดีครับ คุณหมอ .... เป็นไงบ้างครับ ผมสบายดีเหรอเปล่า"
... จบ ..........
อ.ขจิต....