ผ่อนหนักให้เป็นเบา...เพราะเราจดบันทึกไว้มากมาย
ดีค่ะ อย่างน้อยก็ได้ทบทวนว่าเราทำอะไรไปบ้างในรอบหกเดือนที่ผ่านมา
เรื่องด่วนที่บุคลากรทุกคนในภาควิชาต้องจัดการให้เรียบร้อย ภายในวันสองวันนี้ ก็คือการส่งรายงานการปฏิบัติงานในรอบ 6 เดือนที่ผ่านมา เพื่อใช้ในการประเมินผลการปฏิบัติงานของบุคลากรค่ะ ในรายงานจะต้องเขียนทั้งปริมาณงานที่ทำทั้งหมด และผลงานเชิงพัฒนาที่มีแบบฟอร์มวิธีเขียนและคิดคะแนนส่งมาให้เรียบร้อยแล้ว
เรื่องปริมาณงานไม่ใช่ปัญหาใหญ่ค่ะ เพราะเรามีข้อมูลปริมาณงานประจำเดือนกันอยู่แล้ว เพียงแค่นำมานับจำนวนในความรับผิดชอบของแต่ละคน ก็กรอกเรียบร้อย
แต่ผลงานเชิงพัฒนานี่สิคะ มีหัวข้อย่อยมากมาย เช่นทำโครงการพัฒนางานเรื่องอะไรบ้าง มีการปรับปรุงงานใดบ้าง มีการเผยแพร่ผลงานวิชาการกี่ครั้ง มีการเข้าร่วมกิจกรรมเพิ่มพูนความรู้ ประชุม อบรม เป็นวิทยากร ที่ไหน กี่ครั้ง โดยการดำเนินงานในส่วนต่างๆจะต้องมีการนับจำนวนครั้งเพื่อคิดเป็นคะแนนร้อยละออกมา
ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะคะ ในเวลาที่เร่งรีบ แล้วเราต้องมาย้อนกลับไปทบทวนว่าได้ทำอะไรมาบ้าง ที่ไหน เมื่อไร.... ทำท่าว่าจะเป็นเรื่องหนักเสียแล้ว...
พี่เม่ยมองซ้ายมองขวาหาตัวช่วย ก็หันไปเห็นปฏิทินคู่ใจที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ....
เป็นปฏิทินที่ เลอะเทอะ ที่สุดเล่มหนึ่ง เพราะมีลายมือขีดเขียน ขีดฆ่า โยงไปโยงมา สารพัดสีของปากกาเต็มไปหมดในแต่ละเดือน
แต่...ปฏิทินนี้นี่เอง ที่พี่เม่ยได้บันทึกกิจกรรมทุกอย่างที่ได้มีการนัดหมายกันไว้ก่อนดำเนินงาน พี่เม่ยจดไว้ทั้งหมดเลยค่ะ.....
ส่วนรายละเอียดเมื่อเราไปทำกิจกรรมนั้นๆ ก็จะบันทึกไว้ในสมุดบันทึกประจำวันของตัวเองอีกครั้งหนึ่ง
และบางเรื่องที่ต้องการรายละเอียดเพิ่มเติมมากขึ้นไปอีก ....ไม่ยากค่ะ พี่เม่ยก็คลิ๊กเข้ามาที่ GotoKnow แห่งนี้ เลือกเดือนที่ต้องการค้นหา....ก็จะพบทุกอย่างจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยอยู่ในบล็อก Hematoหรรษา ของพี่เม่ยแล้ว....
ใช้เวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมงก็เรียบร้อย สำหรับการเขียนสรุปรายงานการปฏิบัติงานในรอบหกเดือนที่ผ่านมา
มองให้ดีๆ การเขียนรายงานแบบนี้ก็มีประโยชน์มากมายนะคะ.....
- ข้อแรก ได้ทบทวนอีกครั้งว่าในรอบหกเดือนที่ผ่านมา เราทำอะไรไปบ้าง
- ข้อสอง งานบางเรื่องที่เราได้ไปเริ่มทำไว้ แล้วอาจลืมเลือนที่จะติดตามความก้าวหน้าไปเสียแล้ว ก็จะได้กลับไปติดตามเสียบ้าง
- ข้อสาม ช่วยให้เรารู้สึก "ดีๆ" กับตัวเองมากขึ้น อย่างน้อยเราก็ได้มีส่วนสร้างประโยชน์ให้องค์กรได้บ้างล่ะน่า ไม่มากก็น้อย
- ข้อสี่ ค่อยมีกำลังใจหน่อยค่ะ ว่าคงไม่ถูก"แป๊กขั้น" แน่นอน...แฮ่ะ...แฮ่ะ!
เรื่องง่ายๆที่สำเร็จลงได้ในวันนี้....พี่เม่ยไม่ลืมที่จะต้องบันทึกไว้ค่ะ..เพื่อเป็นการขอบคุณหลายสิ่งหลายอย่างที่เป็นปัจจัยสำคัญ....
- ขอบคุณนิสัยช่างบันทึกของตัวเอง
- ขอบคุณปฏิทินคู่ใจ ที่ยอมให้เราเขียนทุกอย่างได้เท่าที่ต้องการ
- ขอบคุณสมุดบันทึกประจำวันที่ไปไหนต่อไหนกับพี่เม่ยเป็นประจำ....และ.....
- ขอบคุณ GotoKnow.org ที่ช่วยให้พี่เม่ยสามารถรวบรวมกิจกรรมทุกอย่างมาไว้ในที่แห่งเดียวกันได้อย่างเป็นระบบ มีระเบียบ...
ช่วยผ่อนหนักให้เป็นเบาได้ในวันนี้ค่ะ
หมายเลขบันทึก: 43154เขียนเมื่อ 7 สิงหาคม 2006 15:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:34 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (6)
น่ารักจังเลยบันทึกนี้ หันมามองของตัวเองต้องทำเช่นกันค่ะ มีเพียงปฏิทินคู่ใจ ที่เวลาเอาไปวางหายที่ไหนๆ ใครๆ ก็เอามาเรียกค่าไถ่ เพราะรู้ว่าถ้าข้าพเจ้าไม่มีปฏิทินอันนี้ไปไหนไม่ถูกจริงๆ สำหรับ gotoknow ก็เฉไปทางสายลมแสงแดด เห็นทีจะต้องปรับการเขียนใหม่อีกทีค่ะ ผลงานเชิงพัฒนามีหรือเปล่า มีซิที่ค้างๆ ทำอะไรเยอะแยะไปหมดแต่จัดหมวดหมู่ไม่ค่อยดีเลยค่ะ พี่เม่ยช่วยด้วย! อย่าถึงกับต้องเสียเวลา 1 วันสำหรับทำรายงานการประเมินตนเองเลยนะคะ อายเค้า
วันนี้ก็เขียนรายงานการปฏิบัติงานเช่นกันค่ะ ยุ่งเลยค่ะ เพราะไม่ช่างบันทึกเหมือนพี่เม่ย ได้แต่อาศัยเจ้าปฏิทินบนโต๊ะอันแสนจะเลอะเทอะเหมือนกัน และ บันทึกจาก gotoknow แห่งนี้ และเป็นที่มาของบันทึกนี้
ดีใจจังที่มีคนเห็นค่าเจ้าปฎิทินน้อยเหมือนเรา ยิ่งตอนที่ทำเลื่อนระดับนะคะ รับรอง ย้อนหลังกี่ปี ก็หาผลงานมาได้ครบ จากเจ้าปฏิทินน้อย ๆ นี่แหละคะ
คุณเมตตา...ท่านเอื้อ...และ คุณรัตติยา...คะ
ว่างๆเราจัดประกวด "สุดยอดปฏิทิน" กันดีไหมคะ?...เช่น....
- สุดยุ่งเหยิง!
- สุดเลอะเทอะ!
- สุดสวย!
- สุดคุ้ม!.....
เมตตา ชุมอินทร์
that a good ไอเดีย ค่ะ
ยินดีเข้าร่วมประกวดค่ะ