Good morning ค่ะท่านHandy

• It's a good idea ค่ะท่าน
• I'll really do it ค่ะท่าน

อิอิ  ขำขำ

Thank you  ค่ะท่าน

• สวัสดีครับพี่บ่าว
• บางครั้งจำเป็นต้องใช้เพื่อความจำเป็นจอมปลอมนี่หล่ะครับ
• เดินทางโดยสวัสดีภาพนะครับ
• โชคดีครับพี่บ่าว

• ถ้าไม่มีความอยาก
• ก็ไม่บ้าซื้อครับพี่บ่าว
• มาทักทายยามเช้า
• ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ อาจารย์ Handy

เข้ามายกมือว่า เห็นด้วยมากๆ 

ช่วงนี้ปิดเทอม เลยมีเวลา 5ส. ที่บ้าน ทำไปก็บ่นไป บ่นตัวเอง...:ซื้อมาทำไมวะ (ขอโทษค่ะ พูดไม่เพราะ)  เหนื่อยเก็บ เหนื่อยจัด ใช้ก็ไม่ได้ใช้ เข็ดแล้วค่ะ  ต่อไปจะซื้อเฉพาะของที่จำเป็นต้องใช้เท่านั้น....ขอสัญญา....^__^

ขอบพระคุณอาจารย์มากค่ะ สำหรับบันทึกโดนใจเช้านี้... ว่าแล้วก็กลับไป 5ส. ต่อ.....อิอิ 

• สวัสดีค่ะ
• เห็นด้วยกับบันทึกนี้ค่ะ
• เวลาดิฉันซื้ออะไร ก็ชอบเก็บบิลไว้นะคะ แต่ไม่ค่อยได้นำมาพิจารณาว่าบิลค่าอะไร ทำไมต้องซื้อ
• เมื่อรวบรวมมาพิจารณาจริงๆ กลับพบว่า บิลสินค้าที่ไร้สาระนั้น มันมีมูลค่าค่อนข้างมาก
• ถามว่าจำเป็นต้องซื้อไหม คำตอบคือไม่ แต่ซื้อด้วยอารมณ์ชอบชั่วขณะ แล้วก็เบื่อ แล้วก็ถูกลืมเก็บไว้ค่ะ
• ดิฉันเก็บสลิปที่กดเงินทุกครั้ง เป็นคนไม่มีตังค์ในกระเป๋า อยากซื้ออะไร ก็ไปกดเอาตรงนั้น บางครั้ง ATM คนละแบงค์กับบัตร ก็กด ไม่ใส่ใจ  เมื่อรวบรวมเข้าหลายๆ ใบ ก็พบว่า เรากดตังค์แค่ 500 บาท เราจ่ายค่ากดต่างแบงค์ ต่างสาขา 25 บาท  .... เอ... มันเยอะนะ 
• แล้วเราจ่ายทำไม  จึงต้องวางแผนชีวิตใหม่ค่ะ
• สิ่งเล็กๆ ที่เราขี้เกี่ยจ ความขี้เกียจทำให้เงินในบัญชีเราไหลออกค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์

หนิงก็เป็นบ่อยค่ะ  โดยเฉพาะเรื่องเสื้อผ้า และของกินนี่ ซื้อมากเกินความจำเป็นจริงๆค่ะ  นิสัยไม่ดีเลย  เมื่อก่อนชอบอ้างกับตัวเองว่า  น่ามันจำเป็น...เป็นปัจจัยสี่หรอก 

แต่บางทีมันก็เป็นความจำเป็นปลอม แบบที่อาจารย์ว่าจริงๆแหละค่ะ

ปีนี้  (ที่จริงตั้งแต่ปีที่แล้ว) โชคดีที่ ทางจังหวัดขอความร่วมมือในการใส่เสื้อเหลือง  หนิงเลยไม่ได้วิ่งตามแฟชั่นนัก  ประกอบน้ำหนักตัวที่มากขึ้นมากๆ ทำให้อึดอัดเมื่อต้องแต่งตัว ในเสื้อผ้าแฟชั่น  ทำให้หนิงประหยัดไม่บ้าซื้อ(ตัด)เสื้อผ้าเท่าไหร่นัก   แต่ทราบไหมคะ  หนิงมีเสื้อเหลืองกี่ตัว ( เว่อร์มากอ่ะค่ะ  ไม่บอกดีกว่า  เอาเป็นว่ามากกว่านิ้วมือนะคะ )  แต่ตอนนี้ไม่ซื้อแล้วค่ะ  อย่ามาให้เห็นนะคะ อิอิ

ส่วนเรื่องของกินนี่  กำลังฝึกจิตอยู่ค่ะ  พร้อมกับเริ่มออกกำลังอีกแล้ว  ไม่อยากเป็นยายอ้วนดำ  อิอิ

เป็นข้อคิดที่ดีมากที่อ.Handy ยกขึ้นมาเตือนกัน

เมื่อก่อนเป็นมาก ตอนยังทำงานอยู่ เป็นคนบ้ารองเท้า ซื้ออยู่เรื่อย มีเป็นตู้ มักให้เหตุผลว่า การแต่งตัวดีเป็นส่วนหนึ่งของการทำงาน รองเท้าดีๆเสริมบุคลิกภาพ มีหลายคู่แล้วรองเท้าไม่โทรมเร็ว ตอนนี้ซื้อน้อบลงเยอะ ถามตัวเองอย่างที่อาจารย์แนะนำเลยค่ะ หากมันชอบแบบจริงๆ...จะซื้อค่ะ แล้วเลือกคู่หนึ่งที่มีอยู่เอาไปให้คนอื่นใช้

แต่กับเรื่องผ้าไทย ผ้าถุงนี่ยังซื้อพอประมาณ อ้างว่าช่วยชาวบ้านค่ะ

เดี๋ยวนี้อะไรๆทุกอย่างที่มองว่ามันมีมากมายจะจัดการเอาไปแบ่งให้คนที่ต้องการ

ขอบคุณที่เตือนสติค่ะ

ขอบคุณแนวร่วมทุกท่านครับ

• ครูอ้อย สิริพร กุ่ยกระโทก ... Thank you  ครับท่าน .. แล้วจะตามดูว่าทำมั้ย.
• น้องบ่าว เม้ง สมพร ช่วยอารีย์ ... ถ้าเพื่อความจำเป็นจอมปลอม .. ก็แสดงว่าไม่จำเป็นแท้ .. คือไม่จำเป็นนั่นเอง .. ช่ายย หม้ายย ล่ะ
• Another น้องบ่าว ยอดชาย นาย ขจิต ฝอยทอง ... ยิ่งพูดยิ่งถูกครับ ไม่มีความอยาก ก็ไม่บ้าซื้อ
• คุณ lioness  ... ซื้อมาทำไมวะ  พูดอย่างนี้ดีแล้วครับ เพราะพูดกับตัวเอง .. สุภาพมากไม่ได้ครับ  ไม่สะดุ้ง  พฤติกรรมไม่เปลี่ยน
• คุณ Bright Lily  .. พี่น้องบ่าว "ชายขอบ" .. ต่อยอดได้ละเอียด แจ่มชัด มีประโยชน์มากครับ
• คุณ DSS "work with disability" ( หนิง ) ... ตอนนี้ไม่ซื้อแล้วค่ะ  แต่อย่ามาให้เห็นนะคะ .. แหมว่าจะชมเสียหน่อย .. กลายเป็นว่า ไม่ซื้อเพราะไม่มีมาให้เห็น .. แต่ก็ยังดีครับ ดีกว่าพวกที่ซื้อทั้งๆที่ไม่เห็นนะ
• อ.คุณนายดอกเตอร์ ... พอท่านบอกว่า เป็นข้อคิดที่ดีมาก ก็อิ่มใจ พอใจมากเลยล่ะครับ .. คนคุณภาพมาช่วยชี้ว่าใช่ .. ความมั่นใจก็ย่อมเกิดครับ

ผมห้ามตัวเองได้สบายมากครับ....

ที่สำคัญ...ห้ามภรรยามิได้นี่ซิ...ไม่มีใครช่วยได้...55555

ขอบคุณครับ
    คำแนะนำคือ .. ห้ามตัวเองอีกชั้นหนึ่งครับ .. ว่า อย่าคิดห้ามภรรยา .. ให้เธอเรียน แบบ Learning by Doing ไปจนกว่าเธอจะได้เรียนรู้แบบ  Problem Based ครับ